οοοοσο και να το εκανα αυτο που λες, δεν εβγαινε ακρη πριν που με φοβοντουσαν.....τωρα που χω γινει ψιλοαρνι με τα χαπια φανταζεσαι....
Printable View
οοοοσο και να το εκανα αυτο που λες, δεν εβγαινε ακρη πριν που με φοβοντουσαν.....τωρα που χω γινει ψιλοαρνι με τα χαπια φανταζεσαι....
οχι,ποτε δεν σε φοβοντουσαν γιατι παντα στο τελος τους συγχωρουσες κ γι'αυτο στο ξανακανουν.. αν τους δειχνεις οτι τους εχεις αναγκη κ τους συγχωρεις τα παντα,δεν σε σεβονται...
δεν ξερω γιατι τα ξεκινησες εξ'αρχης τα χαπια, αλλα τελικα ειναι δειγμα αδυναμιας κ αυτο.. κ οι αλλοι καταληγουν να το εκμεταλλευονται.. εσυ πρεπει να αποκτησεις αυτοσεβασμο πρωτα κ μετα οι αλλοι θα σε σεβαστουν.. δειξε σθενος σε ολους αυτους που σε πατανε κ κοψε τα χαπια που σε κανουν αρνι!!
νομιζω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι που θυματοποιουνται το κανουν συνειδητα
δεν στα λεω με κακια αυτα, να εχεις το νου σου
Δεν νομιζω οτι το θεμα ειναι η θυματοποιηση της αλλα το γεγονος οτι πολυς κοσμος δεν ειναι αξιος να στηριχτεις...
εννοειται.. ο καθενας θα σε στηριξει στο κομματι που του αρμοζει με βαση τη σχεση κ την οικειοτητα που υπαρχει αναμεσα σας.. οι ανθρωποι στους οποιους μπορεις πραγματικα να στηριχτεις ειναι η οικογενεια σου, κ αυτοι παλι καποια στιγμη θα σε απογοητευσουν..
Πάντα σωστός, πάντα στην ώρα σου, πάντα έτσι και αλλιώς, που δε μπορεί να συγχωρήσει την παραμικρή παρασπονδία, που συγκρίνοντας τον εαυτό του τον βλέπει ως τον καλυτερότερο και τους άλλους άχρηστους και ανάξιους, που αισθάνεται ότι ΟΛΟ δίνει και ΠΟΤΕ δεν παίρνει, δε μου φαίνονται παρά για αυτοκολακείες, και για απολυτότητες.
Σόρρυ βρε μπρόκεν μου κι οι άλλοι, αλλά οι δικοί μου φίλοι είναι το αντίθετο. Εγώ είμαι η τρελή και που δεν κρατάει ποτέ τέτοια μέτρα, ειδικά για τα μικρά και καθημερινά που είπες, ποτέ δεν είμαι εντάξει, πάντα αργώ, ποτέ δεν είμαι οκ στα ραντεβού μου, τελευταία και καταιδρωμένη και όλο νεύρα, και μόλις τους βλέπω μου περνάνε όλα και γίνομαι άλλος άνθρωπος. Τι αντιγυρίζω? Νομίζω πως οι φίλες/οι μου ξέρουν πως και να είμαι σε άλλη υφήλιο αν με έχουν ανάγκη θα κόψω τον κόλο μου να είμαι εκεί, και θεωρώ πως το ίδιο θα έκαναν για μένα αν το χρειαζόμουν. Σε δανεικά και τέτοια δε δίνω και μεγάλη σημασία, δεν είναι αυτά που οριοθετούν τι σημαίνει φίλη/ος για μένα.
Αλλά δεν ξεχνάω πως για να ορίσεις κάποιον ως φίλο σου έχει περάσει διάφορα τέστια, άραγε να μιλάμε για το ίδιο πράγμα? Φιλία είναι το θέμα φαντάζομαι?
Βροχη και Αερα δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες...αν εχεις δουλεια μεχρι τις 9 και εχουμε κανονισει 9:30 τοτε αν αργησεις δεν θα σε κατηγορησω...αν ομως ησουν σπιτι και εκανες δεκα χρονια να ετοιμαστεις η κωλοβαραγες και μετα με στηνεις τοτε εισαι για κραξιμο...για τετοιες περιπτωσεις μιλαω εγω τουλαχιστον :)
με το μπαρδον...το κανω...αλλα ωρες ωρες ειναι κουραστικο και νιωθεις οτι σε εχουν και λιγο χεσμενο...
το θεμα ειναι πως οταν απλα ημουνα κακια, με λεγαν εμενα εκμεταλευτρια! αλλα αμα τα δεχομαι ειμαι θυμα! ειμαι τοσο μπερδεμενη!
αμα κοψω χαπια δν θα μαι λειτουργικη........εχω εμμονες και επιτιθομαι σε κοσμο εχω ορια ψυχωσης
Νομίζω πως υπάρχουν άλλα κουσούρια που η καθεμιά/ένας μπορεί να δεχτεί και άλλα που θεωρεί πως όχι. Άρα μάλλον και η φιλία έχει μία διάσταση τύπου, τα κουσούρια μας να είναι τέτοια που να μην στέκονται ως αντιθετικά στη σύναψη και συνέχιση μιας φιλίας και αυτό να ισχύει και για τις δύο πλευρές. Κάτι τέτοιο μάλλον συμβαίνει. Όμως μου φαίνεται περίεργο να θεωρείς τόσους άλλους ως άχρηστους, νομίζω πως κάποια τελειομανία παίζει.
Γω πάντως αργώ μονίμως στα ραντεβού μου... δν είναι από έλλειψη ενδιαφέροντος, δε μπορώ να διαχειριστώ σωστά τον ελεύθερο χρόνο μου ο οποίος, ομολογουμένως, είναι λίγος λόγω εργασιακών και οικογενειακών υποχρεώσεων. Όσο για τα δανεικά βιβλία... γμσέ τα ούτε θυμάμαι πού τα χω βάλει!!!! Απ την άλλη όμως, ακούω, σκέφτομαι, λέω τη γνώμη μου για τα προβλήματα των φίλων μου, τους κάνω δωράκια -άνευ μεγάλης υλικής αξίας- όποτε μπορώ... κ αυτό που λέει η Ρέιν, είμαι πάντα πρόθυμη να τους στηρίξω, ο,τι κ να γίνει, όπου κ να είμαι. Κ φροντίζω, παρόλη την έλλειψη χρόνου, να τους βλέπω τακτικά.
Αν υπάρχει γενική αδιαφορία, δν είναι φίλοι ρε παιδιά, είναι απλώς περιστασιακές παρέες..
χα χα, είσαι μουρλή. Αλλά δε σε κατηγορώ γιατί και γω δεν πάω πίσω. :P
το παν στην ζωη ειναι να παραδεχεσαι τα λαθη και τις αρετες σου