Rock, φαίνεται αποφεύγεις να μου απαντήσεις για τους δικούς σου λόγους. Με πληγώνεις ρε συ. Φιλάκια!
Printable View
Rock, φαίνεται αποφεύγεις να μου απαντήσεις για τους δικούς σου λόγους. Με πληγώνεις ρε συ. Φιλάκια!
path
Κατ'αρχας δεν ειναι θεια του,δεν του ειναι τιποτα. Αν ηταν θα αλλαζε το πραγμα. Δευτερον ειναι λαθος να πιστευεις οτι καποιος αγαπαει τα ζωα του πιο πολυ απο τους ανθρωπους,δεν υπαρχει τετοιος ανθρωπος. Υπαρχουν ομως ανθρωποι που γουσταρουν τη συμβιωση με ζωα. Και μαγκια τους,δεν σε ενοχλουν ουτε εσενα ουτε κανεναν. Κακο καρφι αυτο που πεταξες ομως... :P
RockElCasbah
Γιατι μιλας για μπακουρια? Δηλαδη ειναι αναγκη να χωρισετε? Δε μπορει ο καθενας να ζει στο σπιτι του,οπως τωρα,κι ΑΝ παρει τελικα το μωρο να πηγαινεις και να βοηθας,η ακομα και να το κρατας και σπιτι μερικες φορες? Και αν μετα απο 2-3 χρονια ειστε μαζι να το συζητησετε ξανα?
Πρεπει δηλαδη τωρα ντε και καλα να παντρευτειτε και να υιοθετησετε μαζι το μωρο? Δε μπορειτε ΑΠΛΑ να ειστε μαζι και να τον βοηθας οσο θελει??
Γιατι αγχωνεσαι τοσο πολυ?
Ο εκνευρισμός που έχεις προς το πρόσωπο μου εσύ και όχι μόνο είναι άνευ λογικής. Δεν έχω βλάψει κανένα μωρό, δεν θα έπρεπε να με νοιάζει βέβαια αφού μωρό δικό μου δεν έχω, ωστόσο κατανοώ τις προτεραιότητες που έχεις σε αυτή τη ζωή, όπως το να κρεμάς τον κόσμο από τις λέξεις και όχι τις πράξεις. Μην μιλάς καλύτερα.
"Δεν είναι και πολύ ωραίο να εκθέσεις έτσι έναν άνθρωπο που σου έκανε πρόταση γάμου, να το γράφεις σε φορουμ ψυχολογίας και να είναι και αρνητική η απάντηση. Συνήλθε, ολόκληρη γυναίκα είσαι.".
Ίνσταντ;... όχι τίποτις άλλο, αλλά για να μη λες πως δε σου απαντώ. Και τί να σου πω εδώ ρε συ φίλε;...:)... Νομίζω πως είσαι πάλι σε φάση που παίζεις με τα θέματα. Έχω πει δημοσίως πως εμένα προσωπικά δε με ενοχλεί. Αλλά όχι πως έχω και κάτι να σου πω έ;...:)... πάντως, αν θέλεις να το έχεις υπόψιν σου, δε μπορεί να σε αντιμετωπίζουν όλοι με την ίδια ανεκτικότητα. Και είναι και δικαίωμά τους στην τελική. Δε συμπεριλαμβάνω όσους θέλουν να σε πληγώσουν ή να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα. Μόνο για όσους πραγματικά δε σηκώνουν τα όσα γράφεις ώρες - ώρες...:)...
"Να κάνεις αυτό που νιώθεις. Αν έχεις έστω και την παραμικρή αμφιβολία για τον άνθρωπο αυτό καλύτερα να του το ξεκαθαρίσεις.".
Εδώ μιλάς πιο τίμια. Ναι, αυτό που νιώθω θα κάνω. Γιατί δε θα παίξω ούτε με αυτόν, ούτε με το παιδάκι, ούτε με τον εαυτό μου. Συμφωνούμε επιτέλους!
"Γιατι μιλας για μπακουρια? Δηλαδη ειναι αναγκη να χωρισετε? Δε μπορει ο καθενας να ζει στο σπιτι του,οπως τωρα,κι ΑΝ παρει τελικα το μωρο να πηγαινεις και να βοηθας,η ακομα και να το κρατας και σπιτι μερικες φορες? Και αν μετα απο 2-3 χρονια ειστε μαζι να το συζητησετε ξανα?
Πρεπει δηλαδη τωρα ντε και καλα να παντρευτειτε και να υιοθετησετε μαζι το μωρο? Δε μπορειτε ΑΠΛΑ να ειστε μαζι και να τον βοηθας οσο θελει??
Γιατι αγχωνεσαι τοσο πολυ?".
Έχεις δίκιο απ' τη μια... απ' την άλλη... γιατί δε μπορώ να μπαίνω στη διαδικασία να μετακινούμαι όποτε χρειάζεται, μιας και μας χωρίζει αρκετή απόσταση.
Γιατί κάθε φορά θα πρέπει να βρίσκω κάποιον να φροντίζει τα του σπιτιού μου - με ό,τι συνεπάγεται - και δε το πολυθέλω αυτό. Είναι ολόκληρη μανούρα.
Γιατί - το κυριότερο αν θέλεις για αυτή την περίοδο - έχω αναλάβει να δώσω ένα "χέρι βοηθείας" στο ανηψούδι μου, τώρα που μετανάστευσε ο αδερφός μου... για τον οποίο, αν και η σχέση είναι κάκιστη μεταξύ μας, δε μπορώ να πω πως δε με άγγιξε συναισθηματικά το ότι μου ζήτησε τη συνδρομή μου, ας το πω έτσι...
Ήδη φιλοξένησα το πιτσιρίκι για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Ξεκουράστηκε λίγο η μάνα του. Δε διαμαρτυρήθηκε καθόλου και - υποτίθεται - σκοπός είναι να μη ζητάει συνέχεια το μπαμπά του και στεναχωριέται... αποφασίσαμε με τον αδερφό να έρχεται στας εξοχάς τα Σαββατοκύριακα... ούτε με τη μάνα μας - ΚΑΡΑλολ! - ούτε με την πεθερά του... η νύφη μου εργάζεται πολλές ώρες, θα βαρέσει μπιέλα, κρίμα νέο κορίτσι.
Του διαμόρφωσα τον κήπο, μέχρι και παιδική χαρά έφτιαξα με κούνιες, τραμπάλα, μίνι - γηπεδάκι. Μέχρι εκεί φτάνω Καρίσα. Παραπέρα, μάλλον όχι...:)... δε νομίζω πως και να ήθελα, θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε παραπέρα... ζωντόβολα. Άντε κι ένα "λολ" ακόμη!
Το μήνυμα τροποποιήθηκε για παραβίαση όρων χρήσης
Εκμεταλλεύεσαι την εκτίμηση που σου έχω Βινς... ή, πειραματίζεσαι για να δεις και τις δικές μου αντιδράσεις... τους λόγους σου τους έχω πει σε μήνυμα και μια χαρά τους κατάλαβες. Μη δοκιμάζεις πολλά. Δε θα τσιμπήσω. Καλό απόγεμα σε όλους. Ά, και πού 'σαι;... ενδεχομένως να σε εκνευρίσω εγώ στην τελική...
Είσαι σε φάση. Καλύτερα να γράψεις κανένα στίχο. Αυτό δε το κάνουν όλοι και το ξέρεις. Το μόνο εύκολο είναι να παίξουμε το πουλάκι μας. Κι εσύ δεν ανήκεις στο πλήθος Βινς. Αγάπησέ το λοιπόν. Όσο πας κόντρα, γίνεσαι ίδιος με αυτό. Φιλιά κι από μένα!
Συγχαρητηρια... μπραβο επιπεδο.. κ εις κατωτερα...
Πες τα ρε συ Ροκ! Ολοι αυτο του λεμε κ δεν καταλαβαινει! Σβηνει γραφει μηνυματα θαρρεις κ ειναι παιδακι που παιζει με πλαστελινη, βριζει, γραφει ασυναρτησιες κ ασχετα πραγματα οπου βρει κ γαμαει τα θεματα παντου, προκαλει για να δει που θα φτασουμε κ απο πανω παραπονιεται κιολας! Ε οχι δα, ελεος, δεν ειμαστε μαλακες!
Λακρυμόζα δε μ' αρέσει να μιλάω έτσι στον Βινς. Μπορεί ο Βινς - και κάθε Βινς - να είναι κάποιος που χειρίζεται εξαιρετικά καλά τη γλώσσα, και να δουλεύει άπαντες ψιλό γαζί... μπορεί όμως και να είναι κάποιος που πονάει και κανένας μας να μη μπορεί να μπει στη θέση του. Από μένα έχει το "οκ" για να γράψει ο,τιδήποτε. Δε θα μιλήσω όμως ποτέ για λογαριασμό άλλων. Τον υπερασπίστηκα κάποιες φορές - όχι γιατί είμαι πιο έξυπνη, το αντίθετο θα έλεγα - αλλά γιατί κάποιοι θεώρησαν πως ήταν ο κατάλληλος για να μεταφράσουν την ανεπάρκειά τους. Άλλο αυτοί, που μπορεί και να έχουν σημαντικότερα προβλήματα αλλά όχι "διεγνωσμένα ', και άλλο όσοι δεν έχουν αντοχές να τον ανεχτούν.
Εν ολίγοις;... αν ο "Βινς" είναι σε απανωτές παραληρηματικές εξάρσεις, εγώ θα σιωπήσω... αν "προσποιείται" τέτοιες λόγω καλού χειρισμού του λόγου και εξαιρετικής νοημοσύνης... εγώ δε θα το μάθω ποτέ... αλλά να τον πιάσω σε ανελέητο κυνηγητό χωρίς να γνωρίζω τί συμβαίνει, σόρυ δε θα το κάνω... έγραψες κάτι πολύ αστείο σήμερα... το ξέχασα, πάω να θυμηθώ, λολ!
Ροκ, δεν διαφωνω με οσα λες, απλα κατι που γινεται κατ επαναληψη χανει την αρχικη του εγκυροτητα κ αξιοπιστια, η ο,τι αλλο ηταν το χαρακτηριστικο του τελοσπαντων.. οπως το παραμυθι με τον ψευτη βοσκο... (τι θυμαμαι τωρα, μαλλον πρεπει σε μενα να το φερεις το παιδι!) ο βινς αυτο που κανει το κανει κατ εξακολουθηση βαζοντας ως αλλοθι την ασθενεια του.. απο την ιδια ασθενεια ομως πασχω κ εγω κ ποσοι αλλοι εδω μεσα.. το οτι δεν εχουμε ομως την ιδια συμπεριφρα λεει πολλα...
Ναι, λέει πολλά κι έχεις δίκιο. Το έχω διατυμπανίσει σε πολλά θρεντς. Πρώτα ο χαρακτήρας και μετά οι "ψυχασθένειες". Αν και στην περίπτωση του Βινς, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Μπορεί να είναι από ιδιαίτερη ευφυϊα σε συνδιασμό με μοναδική ευαισθησία. Μπορεί και για διασκέδαση, για να δουλεύει όλο το ντουνιά. Και το καταφέρνει, ναι... δε μπορώ να πάρω παραπέρα θέση. Δε μπορώ να ξέρω τί συμβαίνει.
Αλλά μάλλον δε με νοιάζει κιόλας στην τελική...:)...
Δεν ειναι δυνατον καποιος να βρισκεται σε παραληρημα συνεχεια... κ αμα βρισκεται η εχει το οποιο αλλο συμπτωμα που δυσχεραινει την επικοινωνια του με τους αλλους παει στο γιατρο, λαμβανει την αναλογη φαρμακευτικη αγωγη κ ειναι καλυτερα... κ εγω εχω περασει "ανεβασμενες" κ αλλες φασεις αλλα δεν κρατησαν συνεχεια... εκανα τις αναλογες κινησεις κ τις ξεπερασα.. αυτο που κανει ο βινς κατα την ταπεινη μου αποψη ειναι χοντροειδεστατο δουλεμα.. για να μην αναφερω κ την υποψια που εχω οτι αυτος ηταν το τρολ που αντεγραψε το νικ το δικο μου κ του ΚΕΝΟ.. απλα δεν εχω αποδειξεις, ενδειξεις ομως εχω μπολικες... τεσπα, δεν φταιει μονο αυτος με αυτα που κανει, φταιμε κ εμεις που τον τροφοδοτουμε κ συνεχιζει ακαθεκτος κ με νεο νικ ξανα προς τη δοξα τραβα..
Πολύ δύσκολη η θέση σου. Πραγματικά δε ξέρω τί να σου γράψω. Αν δεν είχες από δω και πέρα στη ζωή σου στόχο παιδι και την είχες δει κάπως διαφορετικά τότε πως θα τα καταφέρεις στο ρόλο της μητέρας που δεν είναι καθόλου ξένοιαστος αυτός ο ρόλος. Και το κακό είναι ότι οι άντρες τέτοια θέματα τα"φορτώνουν" περισσότερο στις γυναίκες. Υπάρχουν όμως άλλοι συγγενής να το υιοθετήσουν ή θα βρεθεί το μικρούλη σε κανένα ίδρυμα; Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Αν υπάρχουν και το υιοθετήσουν, τότε θα μπορούσατε να παίξετε ένα βοηθητικό ρόλο στο μεγάλωμά του. Το ίδρυμα μου πέφτει βαρύ.
Γενικά πρέπει να βάλεις τα όριά σου σε αυτή την ιστορία γιατί αν δεν τα βάλεις θα σου βγει αρνητικό στο μέλλον και θα χάσεις την ηρεμία σου. Μέτρα τα συν και τα πλην. Αν τα συν είναι περισσότερα τότε προχώρα.
Οσο για το θέμα ότι δεν μπορεις να κάνεις δικό σου παιδί, επομέμως δε σε ενδιαφέρει, σου λέω ότι πολλές κοπέλες, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία βάζουν ξένα ωάρια και με το σπέρμα του συντρόφου τους κάνουν παιδί με εξωσωματική. Δεν πειράζει αν δεν είναι οι βιολογικές μητέρες είναι οι κοινωνικές. Αν δεν τα καταφέρουν ούτε με αυτό τον τροπο τότε υιοθετούν. Θαρρώ λοιπόν ότι πολλές θα πέταγαν από τη χαρά τους από μια κατάσταση σαν τη δική σου, την οποία δεν την επιδίωξες. Μήπως, υπάρχει και η άλλη πλευρά η οποία μπορεί να σε κάνει και ευτυχισμένη, να πάρεις δηλ. όλο το πακέτο: άντρα και παιδί.
Εξυπνος άλλωστε στην εποχή μας θεωρείται αυτός που προσαρμόζεται με τα δεδομένα και όχι αυτός που επιζητά μόνο αυτά που έχει στο κεφάλι του και μόνο αυτά.
πρόσφατα είπα σε μια χρήστρια για το πόσες φορές μου έχει έρθει το στοιχείο του απρόβλεπτου στη μάπα μέχρι τα τώρα στη ζωή μου. Και το γαμώτο είναι το εξής. Με κούρασε το απρόβλεπτο. Κι αυτή τη στιγμή έρχεται και με βρίσκει πάνω σε μια φάση πολύ ευχάριστη από πλευράς δημιουργικότητας για μένα, και πραγματικά πολύ ήσυχη.
Καλησπέρα κορίτσι!Τελικά μου επιβεβαιώνεις ,ότι αν υπάρχει Θεός,έχει πολύ μαύρο χιούμορ!!Εμείς τα είπαμε για το δικό μου θέμα.Έχοντας κάποια κοινά μαζί σου,με έκοψε κρύος ιδρώτας διαβάζοντας την εξέλιξη της ιστορίας σου.Πολύ δύσκολη κατάσταση.Για το θέμα του γάμου δεν νομίζω να χρειάζεται να προβληματιστείς.Υπάρχουν άλλες λύσεις,όσον αφορά τις νομικές διαδικασίες.Αυτό βέβαια σημαίνει να δεχτείς το παιδί.Εδώ τώρα φίλη μου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.Αν νιώθεις (κ σε καταλαβαίνω απόλυτα)ότι δεν έχεις τις δυνάμεις να μεγαλώσεις ένα παιδί ,για αυτό κ αποφάσισες να μην ξανακάνεις,σκέψου πόσο "βάρος" θα έχει αυτό το αθώο μωρό στον συντροφό σου.Πρέπει να σου πώ ότι η απόφαση του,δείχνει κ τον χαρακτήρα του!ΌΜΩΣ, η απώλεια της αδερφής θα είναι τρομακτικό απο μόνο του,και θέλει πολλή δύναμη να αποφασίσει να μεγαλώσει το ανήψι του.Δυστυχώς αυτός δεν έχει επιλογή. Εσύ,με δύναμη ξεπέρασες πολύ άσχημες καταστάσεις,στάθηκες όρθια και βρήκες την ηρεμία σου.Σκέψου πόσο κόπο χρειαστηκες για να το καταφέρεις.Αναρωτιέμαι ,η δύναμη αυτή είναι καλπάζουσα ακόμα μέσα σου για να σε βοηθήσει να γίνεις μάνα ?Μήπως μέσα απο την ηρεμία της ζωής σου ,μειώθηκε η ένταση της ?Νομίζω ,ότι χωρίς ενοχές,γιατί πραγματικά είναι πολύ δύσκολο το θέμα εφόσον έχει να κάνει με ένα μωρό ,πρέπει να δεις τι πραγματικά αντέχεις .Κάποιος είχε πεί ,ότι για το ότι και αν αποφασίσουμε ,θα μετανιώσουμε αργότερα για αυτό που δεν αποφασίσαμε. Χαμένοι απο χέρι δηλαδή !Θέλω να πω,πάρε την αποφασή σου ,βάση των συναισθημάτων που έχεις τώρα.Αυτή είναι η πραγματικότητα σου και κατάλαβα ότι έτσι ζεις την ζωή σου.Περιμένω την εξέλιξη. Να είσαι δυνατή!!!!
κοπελιάαα!! Δεν γνωρίζουμε τον άνθρωπο που εκθέτει,και ναι,γράφει σε φόρουμ ψυχολογίας ..ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ? ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ...???Όχι σε κάποια τουαλέτα,με το ονοματεπώνυμό του!Έχει κάποιο πρόβλημα και το συζητάει.Είστε απίστευτα αγενείς μερικοί, δεν καταλαβαίνω γιατί απαντάτε και προκαλείται ,ενώ το ζητούμενο είναι να ηρεμούμεκαι να ακούμε διαφορετικές απόψεις !Νομίζω ότι δεν πρέπει να απαντάμε κανείς σε τέτοιου είδους σχόλια ,ώστε να μην έχουν ερέθισμα να προκαλούν. Είστε πιο έμπειροι απο μένα σε αυτού του είδους την επικοινωνία ,αλλά αλλο τρόπο δεν βλέπω!