Printable View
Ρε συ Πετραν, ειδικα σε αυτο το σημειο θα ελεγα οτι συγκλινουν οι θεσεις μας (αναφορικα με την ομοφυλοφιλια δηλαδη). Πως αρχισες να βγαζεις τα παραπανω συμπερασματα? Ποτε ειπα εγω τετοια πραγματα? Τα ακριβως αντιθετα μαλλον υποστηριξα! Τι δεν καταλαβαινεις?Quote:
Originally Posted by PETRAN
Quote:
Originally Posted by ALIA
Quote:
Originally Posted by ALIA
Αυτό? Εκτός και αν εννοείς μόνο στοιχεία προσωπικότητας όπως "εσωστρεφής" και "εξωστρεφής”υπάρχουν στοιχεία για εκ-φύσεως ανδρικά και θηλυκά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, π.χ. η βασική συμπεριφορά καταρχάς του ότι "μου αρέσουν" τα κοριτσάκια και τα κυνηγάω.Η ότι οι άντρες να έχουν την τάση να είναι πιο επιθετικοί (σωματικά) μεταξύ τους σε μικρή ηλικία ενώ οι γυναίκες γίνονται πιο "επιθετικές" μεταξύ τους αργότερα (κατά την εφηβεία) με ψυχολογικό τρόπο.
Υπάρχουν αυτές και άλλες τέτοιες βασικές συμπεριφορές που κυβερνούνται κυρίως από το στάδιο της ανάπτυξης σε σχέση με το φύλο και όχι από τα κοινωνικά πρότυπα. Γι αυτό και άλλωστε στους ομοφυλόφιλους που είναι "έμφυτο" (απο ότι κατάλαβα συμφωνείς με αυτό οκ?) ακολουθούν κάποιες βασικές συμπεριφορές που είναι τυπικές του άλλου φύλου για το συγκεκριμένο στάδιο της ανάπτυξης που βρίσκονται (π.χ. η χροιά της φωνής, η "γλώσσα του σώματος", η προτιμήσεις για το παιχνίδι κλπ). Δεν το "υιοθέτησαν" από κάποιο κοινωνικό πρότυπο.
Άλλο πράγμα τα στοιχεία προσωπικότητας.
Α ρε Πετραν! Νομιζω οτι βρηκαμε επιτελους καποιο κοινο σημειο πλευσης! lolQuote:
Originally Posted by PETRAN
Ναι, συμφωνω οτι η ομοφυλοφιλια ειναι ενα εμφυτο χαρακτηριστικο (σε ανδρες και γυναικες εξισου).
Στο αποσπασμα που παρεθεσες αναφερομαι σε στοιχεια προσωπικοτητας τα οποια δεν εχουν να κανουν με τη σεξουαλικη προτιμηση (νομιζα οτι ηταν ξεκαθαρο!) ή με το φυλο καθως θεωρω οτι δεν υπαρχουν εκ φυσεως-γονιδιακα γνωρισματα προσωπικοτητας-χαρακτηρα ανα φυλο αλλα ειναι προιον κοινωνικης ή εξελικτικης κατω απο συγκεκριμενες συνθηκες διαδρομης. Γι'αυτο ευτυχως στις μερες μας ολο και απαγκιστρωνονται τα δυο φυλα απο συγκεκριμενα "καλουπια" συμπεριφορας της προσωπικοτητας καθως οπως ξαναειπα ο καθενας διαθετει τη δικη του ατομικη ιδιοσυγκρασια και ξεδιπλωνει το δικο του χαρακτηρα ανεξαρτητως φυλου. Θα ηταν λοιπον αδικο και κριμα να ντρεπονται οι ανδρες να εκδηλωσουν τις ευαισθησιες τους και αντιστοιχα οι γυναικες τον δυναμισμο τους μονο και μονο υπο το φοβο "μην τυχον και τους βγει το ονομα"...
Quote:
Originally Posted by ALIA
Α, νόμιζα ότι έλεγες για όλες τις συμπεριφορές γενικά (μαζί με τις βασικές σεξουαλικές συμπεριφορές) και όχι για στοιχεία προσωπικότητας. Ναι, προφανώς και τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας δεν έχουν να κάνουν με το φύλο και έχουν πάνω-κάτω κανονική (ισο-)κατανομή και στα δύο φύλα. Ναι συμφωνώ σε αυτό :) :P
Εδώ είναι ένα άλλο ντοκιμαντέρ για το πως στην Ουγκάντα κυνηγάμε τους gay σε στιλ "κυνήγι μαγισσών". Ένας ομοφυλόφιλος δημοσιογράφος ταξιδεύει εκεί για να διερευνήσει το φαινόμενο...επίσης πολύ ενδιαφέρον!
Το πρώτο μέρος (τα υπόλοιπα είναι δίπλα)
http://www.youtube.com/watch?v=168gaNmaIFo
lol Επιτελους ρε Πετραν! Ειδωμεν το φως το αληθινον!Quote:
Originally Posted by PETRAN
Παντως καπου ειδα να λες αναφορικα με τις σεξουαλικες συμπεριφορες οτι συγκαταλεγεται "η γλωσσα του σωματος" ή το ειδος του παιχνιδιου...
Θα διαφωνησω λιγακι σ'αυτο καθως ουτε αυτα θεωρω οτι ειναι εμφυτα ανα φυλο...
Ευτυχως που δε θυμαμαι τον εαυτο μου να χρησιμοποιει τη "γλωσσα του σωματος" αλα Πετρουλα ή να παιζει με τις κουκλιτσες τις barbie οντας κοριτσακι! Περισσοτερο με play-mobil ασχολουμουν! lol Κι ευτυχως σ'αυτο το "κοριτσιστικο σταδιο αναπτυξης" εχουν "αντισταθει" κι αρκετες αλλες κοπελες απ'οσο ξερω χωρις να εχουν γινει λεσβιες στο μελλον (δεν εχει σχεση εξαλλου το ενα με το αλλο) lol
Anyway, σ'ευχαριστω Πετραν για τη συζητηση που μου προσεφερες! Χαρα μου!
Quote:
Originally Posted by ALIA
Εντάξει η "γλώσσα του σώματος" είναι και πολύ ευρύ πράγμα. Εννοούσα ότι πολλοί gay άντρες έχουν ένα αρκετά ξεχωριστό στιλ βαδίσματος (gait?) με λίγο λίκνισμα λολ. Έχεις ακούσει που μερικοί έχουν το "gay-dar"? (από το "ra-dar" :P). Είναι δηλαδή πιο ευαίσθητοι στο να "διαβάσουν" αυτά τα στοιχεία μη-λεκτικής επικοινωνίας όπως τον τρόπο βαδίσματος/κινήσεων κλπ. που πολλές φορές στους ομοφυλόφιλους είναι πιο "female-τυπικά" κατά μέσο όρο. (Μερικοί κάνουν και μπαμ).
Νομίζω ότι ο τρόπος στάσης και το βάδισμα είναι κάπως διαφοροποιημένος κατά μέσο όρο μεταξύ αντρών και γυναικών. Κάπου το είχα δει δεν θυμάμαι τώρα.
Και εμένα μου άρεσε το debate ALIA :) :) :)
Μπαααα... Αυτα ειναι λιγο μουφιτσες! Πανω σ'αυτο εκανα λογω για τα Μ.Μ.Ε. αλλα κι οχι μονο, που εσυ αρχικα παρεξηγησες, καθως παρουσιαζουν μια εικονα κανιβαλισμου-καρικατουρας ενος γκει-φτερου και μιας λεσβιας-νταλικερη ("ακραιες" δηλαδη περιπτωσεις)!Quote:
Originally Posted by PETRAN
Κοιταξε, στο λεω απο πρωτο χερι καθως τυγχανει να εχω αρκετους φιλους ομοφυλοφιλους και ουδεμια σχεση εχουν με αυτο που προβαλλεται και ουτε φυσικα καποιος που ειναι ομοφυλοφιλος φαινεται απο καποιο εξωτερικο χαρακτηριστικο (ενταξει φυσικα υπαρχουν και μερικες εξαιρεσουλες)!
Trust me Petran!
Και μη λες τη συζητηση "debate" γιατι με παραπαμπει στην πολιτικη και αναγουλιαζω lol
Αντε καλο βραδυ τωρα γιατι δεν θα σηκωνομαι παλι αυριο!
Quote:
Originally Posted by ALIA
λίγο μουφίτσες ε? Για δες αυτό!
http://www.futurepundit.com/archives/003485.html
Οι άνθρωποι αναγνωρίζουν αν ο βηματισμός είναι αντρικός η γυναικείος μόνο από την παρουσία 15 λαμπτήρων και μόνο που έχουν βάλει στις αρθρώσεις (και ο άνθρωπος που περπατάει είναι στο σκοτάδι).
Μάλιστα κάπου είχα διαβάσει ότι κάποιοι νευρολόγοι (που εξετάσουν το βάδισμα στην νευρολογική εξέταση) έχουν ισχυριστεί ότι θα έπρεπε να υπάρχουν διαφορετικά κλινικά κριτήρια για άντρες και γυναίκες.
:P
Και πολλές φορές φαίνεται ο άντρας που είναι gay trust me ;)
Το "debate" δεν είναι μόνο για πολιτικές συζητήσεις (αν δεν κάνω λάθος)? Ας πούμε στο εξωτερικό έχουν και διαγωνισμούς debate για διάφορα θέματα. Μακάρι να είχαν πιο πολύ τέτοιες δραστηριότητες και στην Ελληνική εκπαίδευση από την στείρα αποστήθιση γνώσεων. Anyway, goodnight :)
εμεις στο σχολειο ειχαμε debate παντως για πολλα θεματα :Ρ
Σε ποιο βαθμό όμως αυτές οι συμπεριφορές είναι απόρροια βιολογικών ή ψυχολογικών παραγόντων;
Αρχικά θα προσπαθήσω να ερευνήσω αν και κατά πόσο οι βιολογικοί παράγοντες επηρεάζουν τις διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια βιολογική διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών που αφορά τα χρωμοσώματα του φύλου. Τα κορίτσια έχουν δύο Χ χρωμοσώματα ενώ τα αγόρια έχουν ένα Χ και ένα Ψ χρωμόσωμα. Έχει όμως αυτή η ορμονική διαφορά επιδράσεις (άμεσες ή έμμεσες) στη διαφορετική συμπεριφορά ανάμεσα στα δύο φύλα;
Όπως είναι γνωστό, κατά την ομαλή ανάπτυξη, οι ορμόνες του φύλου προδιαθέτουν τα κορίτσια και τα αγόρια να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους (π.χ. τα αγόρια να είναι σωματικά πιο δραστήρια). Σε καμία περίπτωση ωστόσο αυτή η προδιάθεση δεν είναι αρκετή για την εκδήλωση μιας συμπεριφοράς. Αυτό που κυρίως κάνει τα αγόρια πιο επιθετικά είναι οι κοινωνικές προσδοκίες και επιταγές και όχι η βιολογία τους. Επίσης τα κορίτσια βρέθηκαν να έχουν καλύτερες επιδόσεις στη γραφή. Ωστόσο αποδείχτηκε πως στερεοτυπικές κοριτσίστικες ασχολίες, π.χ. κέντημα, παιχνίδι με κούκλες κλπ. ενισχύουν την ικανότητα για λεπτές κινήσεις που είναι ουσιαστικής σημασίας για τη γραφή. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πως η γραφή στα κορίτσια μάλλον είναι αποτέλεσμα των παιχνιδιών που η κοινωνία τούς επιβάλλει, παρά των ορμονών τους.
Παρομοίως, έχει διατυπωθεί η άποψη πως τα κορίτσια έχουν μικρότερες ικανότητες αντίληψης του χώρου, εξαιτίας της διαφορετικής δομής του εγκεφάλου τους. Αποδείχτηκε, ωστόσο πως κορίτσια που παίζουν με τουβλάκια, ένα παιχνίδι που θεωρείται μάλλον αγορίστικο, βελτιώνουν την αίσθηση αντίληψης του χώρου. Τα διαφορετικά λοιπόν ψυχολογικά χαρακτηριστικά του φύλου είναι περισσότερο το αποτέλεσμα κοινωνικών παραγόντων και διαδικασιών μάθησης, παρά βιολογικών παραγόντων.
Λοιπον αυτο ειναι ενα αποσπασμα απο την εργασια που ειχα κανει στο πρωτο ετος στο μαθημα "φυλο κ θετικες επιστημες", αν κ δεν σχετιζεται με ομοφυλοφιλια το βαλα.
Βαζω κ ενα ακομη.
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε η πιο πάνω παρατήρηση της δασκάλας στηρίζεται στο ότι αγόρια και κορίτσια λόγω της φύσης τους διαφέρουν κατά πολύ στο χαρακτήρα και στα ενδιαφέροντα. Για τις διαφορές όμως αυτές δεν ευθύνεται η φύση των παιδιών. Με άλλα λόγια, οι διαφορές αυτές είναι επίκτητες. Τις δημιουργεί η ίδια η κοινωνία με τα πρότυπα που προσπαθεί να περάσει για τα αγόρια αλλά και για τα κορίτσια. Επομένως, δεν είναι σωστό να προσδίδουμε και να δικαιολογούμε συμπεριφορές στα παιδιά, διότι η συμπεριφορά κάθε παιδιού (αγοριού ή κοριτσιού) μπορεί να αλλάξει εντελώς αν το παιδί αυτό μεγαλώσει σε μία κοινωνία με άλλα πρότυπα, αξίες, ιδανικά και συμπεριφορές. Και όλα αυτά δικαιολογούνται από το γεγονός ότι το φύλο αποτελεί «ευμετάβλητη, ιστορική, κοινωνική και πολιτισμική εννοιολογική “κατασκευή” η οποία διασταυρώνεται με μια μεγάλη γκάμα άλλων παραγόντων όπως η ηλικία, η φυλή, η τάξη, η εθνικότητα κλπ. σε συνεχείς διαδικασίες κατασκευής ταυτότητας»
.....
Εκτός όμως από τις στάσεις και τις αντιλήψεις της κοινωνίας μας, και τα στερεότυπα επηρεάζουν τις επιλογές και τη στάση των αγοριών και των κοριτσιών. Όπως επισημαίνει και η δασκάλα, η γυναίκα –από τη μυθολογία ακόμη- θεωρείται εκπρόσωπος της ομορφιάς, της νοικοκυροσύνης, της κουτοπονηριάς αλλά όχι της εξυπνάδας. Ο άνδρας αντίθετα εκπροσωπεί τη δύναμη, την ικανότητα, την εξυπνάδα. Γι’ αυτόν ακριβώς και το λόγο το ανδρικό φύλο φιλοτιμείται να δείξει ενδιαφέρον και να διακριθεί στα «δύσκολα» μαθήματα, δηλαδή τα θετικά.
Παράλληλα, δεν μπορεί κανείς να διατυπώσει αντίρρηση στο ότι μια σειρά από διαδικασίες κοινωνικοποίησης κάνουν τα αγόρια και τα κορίτσια να συμπεριφέρονται διαφορετικά. Αρχικά, οι γονείς έχουν διαφορετικές προσδοκίες από τα αγόρια και διαφορετικές από τα κορίτσια με αποτέλεσμα να τα επιβραβεύουν για διαφορετικές πράξεις. Ενθαρρύνουν τους γιους τους να είναι πιο ανταγωνιστικοί και ανεξάρτητοι σε σχέση με τις κόρες τους. Έτσι, τα αγόρια και τα κορίτσια αποκτούν διαφορετικές εμπειρίες κοινωνικοποίησης και σαν αποτέλεσμα διαφορετικές συνήθειες και χαρακτηριστικά προσωπικότητας. Επίσης είναι κοινώς αποδεκτό πως τα παιδιά είναι πολύ καλοί μιμητές συμπεριφορών που βλέπουν στο περιβάλλον τους. Μέσα λοιπόν από τη μίμηση μαθαίνουν το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται έτσι ώστε να γίνονται αποδεκτά από τον κοινωνικό τους κύκλο. Έτσι τα παιδιά από πολύ μικρή ακόμα ηλικία μαθαίνουν τις διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και τείνουν να συμβιβάζονται με τα στερεότυπα που υπάρχουν για κάθε φύλο.
Το να ακολουθούν όμως με έντονο τρόπο τα πρότυπα συμπεριφοράς του φύλου τους μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες. Έτσι αγόρια που πιστεύουν πως οι άντρες δεν κλαίνε αργότερα δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και μπορεί να γίνουν εσωστρεφείς και να παρουσιάσουν ελλείψεις στις κοινωνικές τους σχέσεις. Όταν έχουν μάθει πως είναι ντροπή να παίζουν με κούκλες ή με κουζινικά, αργότερα σαν άντρες νιώθουν αμήχανοι να κρατήσουν αγκαλιά το παιδί τους ή να του φερθούν τρυφερά, ή δυσκολεύονται να αυτοεξυπηρετηθούν. Πιθανώς σε άλλες εποχές αυτοί οι άντρες να μην αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα, αλλά σε μια εποχή σαν τη δική μας που οι άντρες όλο και περισσότερο ασχολούνται ενεργά με τα παιδιά τους και όλο και πιο συχνά συμμετέχουν στο νοικοκυριό, μιας και οι γυναίκες όλο και πιο συχνά είναι εργαζόμενες, με το να ανατρέφουμε τους υιούς μας με τα παραδοσιακά πρότυπα, μάλλον ζημιά τους κάνουμε και τα δυσκολεύουμε στην προσαρμογή τους.
Παρομοίως τα κορίτσια που δεν ασχολούνται με κατασκευές, μηχανικά παιχνίδια και Η/Υ για όσο διάστημα βρίσκονται στο δημοτικό σχολείο, αργότερα σε μια κοινωνία όπου οι μηχανές θα πρωτοστατούν, θα έχουν μια σαφώς μειονεκτική θέση. Κι αυτό γιατί ήδη όλο και περισσότερες μητέρες είναι εργαζόμενες και οι προβλέψεις λένε πως το φαινόμενο αυτό αργότερα θα λάβει οικουμενικές διαστάσεις.
Χωρίς αμφιβολία αγόρια και κορίτσια που δεν έχουν έντονα ανεπτυγμένα τα στερεότυπα του φύλου του τείνουν να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ευελιξία στις κοινωνικές τους σχέσεις. Σαν ενήλικες γίνονται πιο ολοκληρωμένοι επαγγελματικά. Αντίθετα ενήλικες που μεγάλωσαν με τα αυστηρά -πρότυπα του φύλου τους είναι πιο δυσπροσαρμοστικοί ˙ οι άντρες παρουσιάζουν πιο εύκολα προβλήματα έκφρασης συναισθημάτων και οι γυναίκες νιώθουν ανίσχυρες και μειονεκτικά.
Αυτα τα ολιγα!
Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Ωραίο είναι λάκρυ. Καμιά παράθεση όμως? :p
Πέρα από τις εικασίες, τα στοιχεία για την βιολογική προδιάθεση σε συμπεριφορές περί προτιμήσεως σε παιχνίδια και γενικότερα για τα-του-φύλου-τυπικές συμπεριφορές όπως η ίδια η σεξουαλική προτίμηση, είναι πάρα πολλά.
Μια από τις πιο τρανταχτές έρευνες (που έχει γίνει ντοκιμαντέρ επίσης λολ, όταν θυμηθώ θα το ποστάρω) είναι αυτή που παλιότερα λόγω μιας ιατρικής κατάστασης όπου οι όρχεις στα αρσενικά είχαν μεγάλη παραμόρφωση ("cloacal exstrophy" λέγεται στα Αγγλικά).
Σε μία από τις πρώτες χειρουργικές αντιμετωπίσεις της κατάστασης όπου οι όρχεις αφαιρέθηκαν, τα άτομα επέλεξαν να τα μεγαλώσουν σαν "κοριτσάκια" αφού ο γιατρός "σχημάτισε" τα γυναικεία γεννητικά όργανα ενώ ακόμα ήταν μωρά. Στην συνέχεια προωθούσαν γυναικείες-τύπου συμπεριφορές, κοριτσίστικα παιχνίδια, κούρεμα, ντύσιμο κλπ.
Σε μια από τις πρώτες έρευνες, τα παιδιά ΠΟΤΕ δεν κατάφεραν να γίνουν κορίτσια, όσο και να τα κάναν condition στα γυναικεία πρότυπα. Τα παιδιά είχαν από μόνα τους την τάση να παίζουν με αντρικά-τύπου παιχνίδια και γενικότερα να επιδίδονται σε τυπικές-του-αντρικού-φύλου συμπεριφορές και προτιμήσεις. Αργότερα, τα πιο πολλά από αυτά τα παιδιά χαρακτήρισαν τον εαυτό τους σαν άντρες.
In the past 25 years, the trend had been to surgically reassign males with cloacal exstrophy as females by removing the testes and constructing labia. This followed from John Money’s work with intersexed children, and his conviction that infants with a very short or ambiguous penis could be reassigned female and develop a normal female gender identity. This notion, which served as the cornerstone for neonatal sex reassignment in a variety of intersex conditions, has increasingly been questioned in the past decade. Reiner and Gearhart’s findings further undermine the rationale for sex-reassignment in the case of cloacal exstrophy.
Of their 16 affected subjects, 14 had been reassigned female at birth. At follow-up, between ages 5 to 12, 8 of those reassigned female now identified as boys. The children and their parents completed a battery of questionnaires assessing psychosexual development, sexual identity, and gendered behavior. Follow-up assessments were done at least annually ranging from 34 to 98 months follow-up. All of the subject had moderate-to-marked male-typical attitudes and interests. The two children reared as males continued to identify as males. Of the 14 reassigned female at birth, five still persistently identified as girls, four spontaneously declared a male identity, and four chose to identify as boys after told that they were born male. Reiner and Gearhart note, in passing, that none of their genetically female patients with cloacal exstrophy demonstrated atypical gendered behavior or gender uncertainty.
Reiner and Gearhart conclude that female sex assignment of males born with cloacal exstrophy does not always result in female gender identification (indeed not even half the time) and never results in unambiguously female behavior. Their results cast strong doubts on the practice of female sex reassignment in this condition. More speculatively, they suggest that male gender identity and gender role may be hardwired into the brain in these cases since XY males with cloacal exstrophy have normally functioning testes would have exerted the usual masculinizing influence on the developing brain.
http://www.isna.org/node/564
Πιο σχετικό
http://tarasresources.net/gender_study.htm
Είχε βγει και ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ σε μια πολύ γνωστή περίπτωση που στο τέλος δυστυχώς, λόγω των φοβερών συγκρούσεων που είχε βιώσει το άτομο-μεταξύ του τι του "έβγαινε" και του τι "ήθελαν να του πλασάρουν", στο τέλος αυτοκτόνησε δυστυχώς. Θα το ποστάρω μόλις το βρω.
Το θέμα είναι ότι "οι συμπεριφορές φύλου" είναι λίγο δύσκολο να τις χαρακτηρίσουμε. Π.χ. είναι τυπική-συμπεριφορά-φύλου "η γυναίκα να μεγαλώνει τα παιδιά σπίτι" και ο "άντρας να είναι κυνηγός"? Προφανώς αυτό δεν είναι γιατί η σύγχρονη κοινωνία μας έχει δείξει εντελώς άλλα πράγματα. Είναι λίγο δύσκολο να ορίσουμε τις "τυπικές-συμπεριφορές-του-φύλου". Παρόλα αυτά, νομίζω ότι κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας-πριν ακόμα πιο πολύπλοκοι παράγοντες της προσωπικότητας μπουν στο παιχνίδι- υπάρχουν κάποιες βασικές "τυπικές-του-φύλου" συμπεριφορές, όπως τις προτιμήσεις για είδη παιχνιδιού η π.χ. συμπεριφορές ανταγωνισμού.
Επειδή όπως βλέπω χάνω ακόμα και το αργυρό, αφού μένω, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, εκτός 3 πρώτων θέσεων, υπάρχουν δύο επιλογές στην διαθεσή μου. Αυτές οι επιλογές είναι ή να αποδεχθώ ότι θα ζήσω στο περιθώριο του e-psychology ή να συνάψω την συνθήκη της 20/12/2011 μεταξύ εμού και Lacrymosas προς μίαν εκθεσικήν ένωση με σκοπό την ανάδειξη της ένωσης ως της ισχυρότερης πανφορουμιτικής δύναμης ιδεών που θα εκτοπίσει ακόμα και τους ανεξάρτητους ισχυρούς εκθεσογράφους PETRAN και ALIA.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Λάκρυ, τι λές ? Θα γίνουμε επιτέλους συνεργατές ?(όπως λέει και το τραγούδι)
Κοπελια, καταπληκτικη δουλεια! Μπραβο!Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Αυτα που παρεθεσες (εκανα quote αυτο που θεωρω ως τον βασικο αξονα) ειναι οι συγχρονες προσεγγισεις της επιστημης της Κοινωνιολογιας για τις επικτητες/κοινωνιολογικες βασεις της συμπεριφορας που στελεχωνουν τα εκαστοτε γνωρισματα των δυο φυλων.
Ευτυχως, ομως, τα γεγονοτα δειχνουν πως τεινουμε να απαγκιστρωθουμε απο καλουπωματα ωστε να αναδυθουν τα γνωρισματα του καθε ανθρωπου μεμονωμενα ανεξαρτητως φυλου και χωρις καταπιεσεις και συμπιεσεις σ'ενα προτυπο που δεν τον καλυπτει/ικανοποιει.
Σιγουρα τα ανελεητα τσουβαλιασματα δεν οδηγουν πουθενα ή μαλλον οδηγουν σε αδιεξοδο...