Printable View
Πόσο χρονών είσαι; Με τί ασχολείσαι; Όταν λέω δικαιολογία δεν εννοώ ότι δεν υπάρχει απόσταση, το είπες ότι είναι 2,5 χλμ. αν δεν κάνω λάθος. Δεν την θεωρώ όμως και μεγάλη απόσταση αυτή.
Δες αν.. θες και το θέμα εθελοντισμός κάποια στιγμή έτσι, για νάχεις την δυνατότητα περισσότερης επαφής.
Τώρα για μένα ειλικρινά ναι, είναι περίπλοκο! Τί κάνω; ΤΙΠΟΤΑ. Περιμένω μόνο όλα ν' αλλάξουν ως διά μαγείας!
26, δεν θα θελα να πω με τι ακριβώς ασχολούμαι.γενικά η ζωή μου τώρα είναι πολύ γεμάτη από δουλειά, υποχρεώσεις και από ασχολίες..δεν κάθομαι σχεδόν καθόλου...απλά μου λείπει, μου λείπει πολύ. οοοόχι 2,5 χρόνια περίπου έχουμε χωρίσει δεν είναι τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν..αυτά είναι πολλά περισσότερα :). αν θες να μου πείς και για σένα τι είναι αυτό που το περιπλέκει νομίζεις; για μένα θεωρώ ότι δεν ξεκόψαμε ποτέ και ότι δεν μπορούσα να θύμωσω για ορισμένα πράγματα όταν επρεπε.εσένα τι νομίζεις ότι έφταιξε και παιδεύεσαι;
Remedyμπορεί και να χεις δίκιο, τώρα είδα το μήνυμα σου..κάνω άλλα πράγματα πολλά. απλά στο ερωτικό δνε μπορώ να στραφώ αλλού δυσκολεύομαι.δεν είναι ότι αποκλείω κάτι άλλο..αλλά δεν μπορώ και να σταματήσω να τον σκέφτομαι.
κυριως στο ερωτικο αναφερομουν....Quote:
Originally Posted by αν?
ειναι φυσικο να μην μπορεις να κανεις κατι αλλο, εφοσον δεν τον εχεις βγαλει απ το μυαλο σου.
προσπαθησε ομως να το κανεις αφαιρωντας σου τα αλλοθι που σε κρατανε πισω αυτη τη στιγμη, οπως το οτι ισως δεν ησουν σαφης...
δεν ισχυουν τετοιες σκεψεις φιλη μου, οποτε τις κανουμε ειναι τρικλοποδιες στον εαυτο μας. οποιος ενδιαφερεται μας διεκδικει. θεωρησε το δεδομενο οτι δεν αφησες τπτ αδιευκρινιστο, οτι αυτος εχει αλλες επιλογες και προχωρα, μη κολλας σε τετοιες σκεψεις. τσαμπα χρονο χανεις..
Πολύ το χαίρομαι ότι έχεις γεμάτο πρόγραμμα μ' ασχολίες. Είναι σημαντικό.
Έδωσα τέλος στην σχέση μου από μια βλακεία και μετά το μετάνιωσα, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά πιά!
Έχω πληγωθεί πολύ, γιατί πιό πολύ πλήγωσα εκείνον!
έτσι μοιάζουν να είναι τα πράγματα..κι εγώ να έχω μείνει σε παλαιικές ιδέες για μεγάλους έρωτες και happy end για όλες τις σχέσεις. όμως ακόμα κι αν αφήσω αυτο στην άκρη, τις σκέψεις που έχω για αυτόν θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να ανοιχτώ σε κάποιον άλλον, ότι θα πρέπει να ξέρει κάποια πράγματα για να με καταλάβει. μάλλον ήμουν και λίγο άτυχοι γιατι δεν μου βγήκε με κάποιους ενδιαφέροντες ανθρώπους που έτυχε να γνωρίσω. δεν ξέρω αλλά έχω ζήσει τοσα πολλά μαζί του που οτιδήποτε άλλο μάλλον θα πρέπει να ναι πολύ δυνατό από την αρχή για να με ταρακουνήσει..και ποιος θα βρεθεί να χει τόση υπομονή μαζί μου να επιμείνει τόσο χωρίς να με ξέρει ακόμα καλά; για αυτό θεωρώ ότι θα συνεχίσω να δυσκολεύομαι. αλλά είμαι πλεόν ανοιχτή σε συμβουλές προς αυτήν την κατεύθυνση.παλιότερα νομίζω όταν είχαμ ξαναμιλήσει Remedy ήμουν αρκετά πιο αρνητική ως προς αυτό.πλεόν νιώθω καλύτερα κι εγώ η ίδια ίσως να βηθάει κια αυτό γιατί τότε είχνα μπλεχτεί διάφορες καταστάσεις μαζί και δυσκολεύτηκα αρκετα. πάντως οποιαδήποτε συμβουλή/ ιδέα/ παρότρυνση ευπρόσδεκυη.
μαρκέλα κι είσαι σίγουρη ότι δεν διορθώνονται τα πράγματα για σένα; ότι δνε μπορείς να προσπαθήσεις;
Με συγκινείς ειλικρινά!
Ναι όλα διορθώνονται, γιατί όλα είν' επιλογές!
Προς το παρόν προσπαθώ νάμαι καλά μ' εμένα!
Πάντως από το νάμαι ΑΠΑΘΗΣ, προτιμώ να ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ!
κι εγώ νομίζω ότι είναι προτιμότερο.
με το φώς της μέρας όλα μοιάζουν καλύτερα :)
απλά θα θελα να μας δώ μαζί τώρα που θεωρ΄πω ότι κι οι δύο έχουμε αλλάξει, ωριμάσει. νομίζω ότι πλεόν πράγματα που τότε μας χώριζαν τώρα θα μας φέρναν κοντά, θα μπρούσαμε να τα χειριστούμε καλύτερα.
τέλοσπάντων ίσως εξιδανικεύω, ίσως είμαι υπερβολική.
ίσως αν άρχιζα κάτι άλλο να καταλάβαινα..μπορεί όμως να ναι άδικο για τον άλλον.είναι που και κανείς μοιάζει ν αμην μπορεί να συγκριθεί μαζί του μέσα μου παρ όλο που ξέρω ότι δνε ήταν τέλειος. πως θα μπορούσα να αρχίσω κάτι άλλο;με δυσκολεύει πολύ κι αυτό το κομμάτι, η ιδέα αυτή.
Αν αρχίσεις να εκτίθεσαι σε νέες επαφές, αλλά χωρίς το λάθος να συγκρίνεις, την στιγμή, που λες ότι δεν ήταν και τέλειος, τότε αυτή είναι κι η απάντηση στο ερώτημά σου! Είναι δύσκολο, δεν λέω, γιατί χρειάζεται ν' αντικαταστήσεις το γνώριμο, πλην αδιέξοδο με το νέο κι άγνωστο, που σε βγάζει από την ασφάλεια. Χωρίς να φοβάσαι τίποτα, δοκίμασε μόνο για την εμπειρία, που τη χρειάζεσαι έτσι κι αλλιώς! Μην μένεις στα ερωτήματα.Quote:
Originally Posted by αν?
κανείς θεωρώ ότι δεν είναι τέλειος.ναι ακριβώς εκεί την εντοπίζω κι εγώ τη μεγαλύτερη δυσκολία.έχω δοκιμάσει να βγώ με κάποιους ανθρώπους αλλά νομίζω ότι απέτυχε κατα κάποιον τρόπο..νομίζω ότι έχω μια ταση να το γυρνάω σε όλους στο φιλικό..θα προσπαθήσω να το εξηγήσω λίγο καλύτερα αυτό, μάλλον χρειάζεται..έχει τύχει να βγώ με κάποια άτομαα, ακόμα και μόνη μας, αλλά θεωρώ ότι ήταν στα όρια του φιλικού..δεν ξέφευγε καθόλου προς το φλέρτ ούτε από την μεριά μου ούτε από την μεριά τους ή κι αν ξέφευγε αυτό δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρο..
Η εξήγηση κατά την γνώμη μου, του γιατί παραμένει μ' όσους δοκιμάζεις στο φιλικό είναι, γιατί ακόμα, για τους λόγους σου, επιμένεις να είσαι συναισθηματικά δεμένη, με τον σχεδόν πρώην σου!Quote:
Originally Posted by αν?
Αυτό γίνεται εμπόδιο στο να επιτρέψεις στον άλλον, αλλά και στον εαυτό σου να φλερτάρει.
Δυσκολεύομαι να προχωρήσω όσο το σκέφτομαι..και όχι να ξεχάσω. ναι νιώθω συναισθηματικά δεμένη, γιατί ζήσαμε πολλά μαζί και σε μια ηλικία που δεν μπορείς να τα διαχειριστείς εύκολα κάποια πράγματα. νόμιζω ότι δεν ταιριάζαμε σε τίποτα, τώρα διαπιστώνω πόσο κοινός ήταν ο τρόπος που βλέπαμε τη ζωή κι ας το εκδήλωνε ο καθένας μας διαφορετικά..Ας είχα μια ακόμα ευκαιρία :(
Quote:
Originally Posted by αν?
Είναι τόσο αντιφατικά αυτά τα δύο μεταξύ τους κι αυτό, γιατί είσαι μπερδεμένη.
Αν δεν ταιριάζετε σε τίποτα η επανασύνδεση προς τί;
Τον έχεις μυθοποιήσει εντελώς όμως!
.. Παρ' όλ' αυτά επειδή θέλεις απεγνωσμένα μια ευκαιρία θα σου έλεγα, να ζήσεις ξανά, κάτι, που ελπίζεις ότι δεν έχει χαθεί οριστικά, ναι πάλι να διεκδικήσεις.
Το θέμα είναι όμως και πρακτικό. Με την απόσταση τί θα κάνεις; Ωστόσο είμαι της άποψης ότι "τίποτα δεν χάνεται".
Αξίζει, μέχρι κι εμείς να πάμε παρακάτω την δική μας ζωή να εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες, γι' αυτό που πιστεύουμε, ότι θα μας κάνει ευτυχισμένους.
Τώρα το τι σε περιμένει από την άλλη πλευρά θάλεγα να μην σ' απασχολεί έως καθόλου!
Κάνε εσύ το βήμα για να δώσεις απαντήσεις στον εαυτό σου, να πεις "έκανα ό,τι μπορούσα βρε αδελφέ.." και μην μένεις στο δίλημμα, είναι ότι το χειρότερο, γιατί σίγουρα θα βασανίζεσαι και θα μετανιώνεις, που οι δικές σου αντιστάσεις δεν σ' άφησαν να τολμήσεις.
Χρειάζεται και λίγο τρέλα η ζωή
Ένα μέρος από κείμενο το είχα γράψει για ένα άλλο μέλος εδώ μέσα, που είχε το ίδιο περίπου θέμα.
για νόμιζα πήγαινε γι αυτό και ο τόνος στο "ο" :) αλλά παρ όλα αυτά θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να ταιριάζεις με τον άλλο, για να περνάτε καλά μαζί. χρειάζεται περισσότερο να υπάρχουν συναισθήματα και μετά σημεία που να σε συνδέουν νομίζω εγώ.
μ αρέσει ο τρόπος που απαντάς και θέτεις το ζήτημα..θεωρώ ότι μου ταιριάζει :) βάζεις την λογική-που εγώ αδυνατώ- χωρίς να παραβλέπεις το συναίσθημα κι αυτό με κάνει να μην είμαι αρνητική σε όσα μου λες :) δεν με πειράζει κολλάει πολύ καλά κι εδώ οπότε καλά έκανες και το ξαναχρησιμοποίησες.
μάλλον αυτό με παιδεύει τόσο καιρό ότι δειλιάζω..γιατί δνε έχω τον εαυτό μου για δειλό. θέλω να κλείσω τα μάτια να πάρω μια βαθιά αναπνοή και να του πω όσα νιώθω,να ξερω όπως είπες κι εσύ ότι έχουν ειπωθεί, ότι προσπάθησα.αν ήταν εδώ θα πήγαινα τώρα να το κάνω , να ησυχάσω. όμως είναι μακρυά και δεν έχω την οικονομική δυνατότητα τουλάχιστον- όχι τώρα να πάω.