Δεν θα'μαι ποτε χαρουμενη;

εννοω οτι δε χρειαζεται να χεις καποιον διπλα σου να σε στηριζει.γιατι δε πας γυμναστηριο για πρωτο βημα?

.................

δεν καταλαβα,εσυ θα το κανεις οχι η μαμα σου. θα της εξηγησεις οτι το θες, οτι θες να περνα η ωρα σου στη τελικη.κακο ειναι?ισα ισα θα σου κανει καλο.δεν θα το πληρωσει δηλαδη?

..........

γιατι δε θελει να εισαι χαρουμενη?κοιτα εσυ θα κανεις αυτο που θελεις εσυ οχι αυτο που θελει η μαμα σου τα.εχεις λεφτα να το πληρωσεις?αν ναι πηγαινε και μη ρωτας κανεναν.

δεν εχω χρηματα,οχι.. και,κοιτα δεν ξερω τι θελω στ'αληθεια,ειμαι μπερδεμενη.

εχεις φιλους να βγεις εξω?συγγενεις που να μπορεις να πας για εναν καφε?

...........

Quote:

---

Originally Posted by ella2

..μενω πολλες ωρες σπιτι ομως, μπορει να αναγκασω τον εαυτο μου να παω μια βολτα η να παω σε ενα νεο τοπο (σπανια ομως γιατι φοβαμαι για καποιο λογο να βγαινω εξω.αναμεσα σε αλλους,φοβαμαι οτι θα με πιασει πανικος και αγχωνομαι)..

---

Quote:

---

Originally Posted by ella2

φιλους πραγματικους δεν εχω.. τα ανιψια μου ζητουσανε να βγουμε εξω καποιες φορες μα σπανια ελεγα ναι,μεχρι που σταματησαν να μου λενε.. δυσκολευομαι πολυ να βγαινω και φοβαμαι οτι αν βγω σε καφε η σε καποιο καινουργιο μερος κατι θα συμβει,καταλαβαινεις;....ομως θα'θελα πολυ να φυγω

---

ella2 μου κι εγώ πριν χρόνια κι ενώ ταξίδευα συχνά μ' αεροπλάνο ξαφνικά δεν ήθελα από φόβο όχι μόνο να ξαναμπώ,
αλλά ούτε κι η φωτογραφία μου δεν ήθελα να ταξιδέψει μόνη της!
Διαπίστωσα όμως ότι αυτό ήταν μια φοβία, που τελικά ξεπεράστηκε όταν για λόγους δουλειάς ταξίδευα όσο πιο συχνά μπορούσα.
Τελικά ήταν περισσότερο στο μυαλό μου!
Οι φοβίες ξεπερνιούνται όταν εκθέτουμε τον εαυτό μας σ' αυτές!

Αν δεν εκτεθεις στους φοβους σου δεν τους ξεπερνας όσο δυσκολα κι αν ειναι. ella2 , εσύ στερεις πολλά από τον εαυτο σου. Το να κλεινεσαι στο σπιτι και στον εαυτο σου δεν ειναι η λύση. Να ξεκινησεις βημα βημα όσο κι αν σε αποτρεπεις και σε φοβιζει, να ξανοίγεσαι στους αλλους και να βγαινεις απ το σπιτι. Τοτε ειναι που θα δεις να γινονται γνωριμιες και φιλιες, ξεφευγεις κι απ τα προβληματα του σπιτιου και να αλλάζει η διαθεση. Αυτα ειναι αποδεδειγμενα. Αν απο μονη σου δυσκολευεσαι να τα λύσεις μιλα με καποιο ειδικο ή καποιο δικο σου ατομο που εμπιστευεσαι.

...............

Quote:

---

Originally Posted by ella2

καλημερα μαρκελα,το καταλαβαινω αυτο..καταλαβαινω οτι ο φοβος γενικα παραλυει τον ανθρωπο..εσυ ειχες καποιον να σε βοηθησει η το κανες μονη;
σημερα ξυπνησα ακουγοντας τους ολους να καυγαδιζουν παλι,δεν εμεινα ομως στο κρεβατι αντιθετα φορεσα τα ρουχα μου,πηρα το σκυλακι μου και πηγα βολτα εδω κοντα στο σπιτι μου και πηρα κι ενα τριανταφυλλο και το'βαλα στο δωματιο μου... σκεφτομουν οτι δεν αντεχω μα το σκυλακι μου(που φαινεται να'ναι το μονο που με καταλαβαινει περισοτερο) και το τριανταφυλλο βοηθησαν καπως ..
...
το ξερω ιωαννη..εχω μιλησει σε ειδικους και θα συνεχισω την θεραπεια συντομα..μου λενε οτι εχω κανει προοδο μα αυτο που βλεπω ειναι αλλιως.δηλαδη η στασιμα ολα θα μου φαινονται η παρα παρα πολυ αργα που με κανει να νιωθω οτι ειναι αδυνατο να συμβει μια μεγαλη αλλαγη... ολα μου φαινονται αβολα.. στο ιντερνετ ειναι διαφορετικα ομως..

---

ella μου κι εγώ το αντιμετώπισα με γνωσιακή ψυχοθεραπεία, πρόκειται για φοβία.
Κι εγώ στην αρχή της δικής μου θεραπείας έτσι τάβλεπα ή στάσιμα ή σχετικά αργά.
Θέλει υπομονή. Επειδή δεν θυμάμαι, πόσο καιρό κάνεις ψυχ/πεία?

................

Quote:

---

Originally Posted by ella2

οχι οπως θα'θελα να ειμαστε..

---

μπορείς να μου το περιγράψεις λίγο αναλυτικότερα για να καταλάβω; Η σχέση μας με τους γονείς μας είναι βασική και αν εκεί υπάρχουν προβλήματα τότε δημιουργούνται προβλήματα και αλλού στην ζωή μας. Εγώ πάσχω από κατάθλιψη και τα τελευταία 3 χρόνια πέρασα ένα έντονο καταθλιπτικό επεισόδιο στην αρχή του οποίου είχα και μια μικρή αγοραφοβία. Όταν ανέλαβα την πτυχιακή μου για παράδειγμα, φοβόμουν για κάποιο παράξενο λόγο να πάω να συναντήσω τον καθηγητή μου (ενώ ήταν από τους πιο προσφιλείς καθηγητές και για τ' άλλα παιδια και για μένα). Γενικότερα, δεν ήθελα να μιλάω με ξένους ανθρώπους, αισθανόμουν άβολα και φοβομουν. Όλα αυτά είναι απόρροια της κατάθλιψης. Μήπως έχεις και συ κατάθλιψη; Ο γιατρός σου τι σου έχει πει;

.............