Originally Posted by
koloku8aki
οταν γνωριστηκαμε ηταν 24-25 και ημουν η πρωτη κοπελα που της ειπε σαγαπω, η πρωτη κανονικη του σχεση... μου ειχε πει σε αγαπαω γιατι με δεχεσαι και με αγαπας γι αυτο που ειμαι και οχι γι αυτο που θα ηθελες εσυ να ειμαι. ειναι πολυ δυσκολος ανθρωπος.. του εχω δωσει τα παντα και το ξερει κ αυτος οτι τον αγαπαω πανω απ ολα.. οταν λεω πως δεν θα βρει το πιστευω οχι γτ δεν υπαρχει καλυτερη απο εμενα, αλλα γιατι μαζι ημασταν υπεροχα και ολοι το λεγανε πως ειμαστε απιστευτο ζευγαρι! δυστυχως ομως οπως ειπες και νωριτερα η σχεση απο αποσταση ειναι οτι χειροτερο! οταν ημασταν μαζι δεν υπηρχε τιποτα αλλο, περνουσαμε υπεροχα και ακομα κ αν μουτρωναμε για λιγο περνουσε αμεσως.. ασε που τον εφερνα στα νερα μου αμεσως!! μολις εφευγε ομως αλλος ανθρωπος.. κλεινοταν δεν ειναι κ ανθρωπος που θα πει ευκολα με λογια τι νιωθει και φυσικα αμα τσακωνομασταν εκανε κ 2-3 μερες να μου μιλησει.... δυο προσωπικοτητες πως να στο πω!!