Originally Posted by
Σουέλ
Αυτό το "πράγμα" ειναι κατάθλιψη;Αν ναι, τότε να εισαι σιγουρη ότι ολοι πιστέψαμε ότι δεν θα περάσει ποτέ και κυρίως, όλοι πιστέψαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να προσπαθησουμε καν, αφου θα αποτύχουμε.Επίσης, πολλοι, όπως εγώ, πέσαμε σε ακατάλληλο ειδικό, ειτε ψυχίατρο ειτε ψυχολόγο.Αλλά το σημαντικότερο: πολλοι βολευτήκαμε σε μια τετοια κατάσταση (για πολλους λογους).Αν ειναι κατι απο αυτά, σου λέω ότι ειναι διαχειρισιμα.
Όλοι μας έχουμε νιώσει απόρριψη.Άλλοι περισσοτερο, άλλοι λιγότερο.Και πάλι το θεμα ειναι πώς θα τη διαχειριστουμε.
Στο ψέμα ή σε οτιδηποτε άλλο εμεις δινουμε χώρο και δυναμη να μας κανει κακό
Για το τελευταίο, τι να σου πω.Δεν έχω νοσηλευτεί ποτέ, μπορώ φυσικά να φανταστώ τι μπορει να παει στραβά...
Ήταν μια άτυχη στιγμή, μην το αναμασάς, παει πέρασε.
Κύκνε, ειμαι πολύ λακωνική, το ξέρω.Επίσης, ξερω οτι αυτά που σου λεω μπορει να ακουγονται απλοϊκά, αφελή ή ό,τι άλλο.
Όμως μετά απο τόσο χρόνια ταλαιπωρίας, έχω να σου πω το εξης:
οι αντικειμενικες δυσκολιες ναι υπάρχουν,έχουμε πολλους λογους για να νιωθουμε θλιψη, άγχος κ.λ.π.Και ναι, παιζουν πολύ σημαντικό ρόλο.Αλλά το αναστημα το υψωνουν όσο εμεις τους επιτρέπουμε.Μας πέφτει λόγος, οσο κι αν μας βολευει το αντίθετο.
Ελάχιστα πράγματα ειναι μη αναστρέψιμα...