ΧΑΠΙΑ & ΧΑΠΙΑ

Quote:

---

Originally posted by Μιχάλης


Σοφία, όντως τα αντικαθλιπτικά αλλάζουν τον τρόπο που σκέφτεσαι. Βασικά σε κάνουν λιγότερο ευαίσθητο.

---

χαπάκι αναισθησίας δηλαδή... πολύ καλό. και απόλυτα χρήσιμο!

είμαι και εγώ φανατική ως προς το ότι πρεπει να εξαντλούμε τα περιθώρια που έχουμε να αυτοϊαθούμε. όμως, ξέρω ότι δεν είναι πάντα εύκολο. Να, βρίσκομαι σε αντίξοο περιβάλλον και πολύ δύσκολη φάση και ξέρω ότι αν μπορούσα να ζήσω δίπλα σε ανθρώπους που με αγαπούν και με αποδέχονται, αν κατάφερνα να λύσω το επαγγελματικό μου πρόβλημα και άλλα πολλά, θα ήμουν μια υγιέστατη ψυχικά γυναίκα ικανή να προσφέρει πολλά στους γύρω της. όμως είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν τα δεδομένα μου. Πρέπει ή δεν πρέπει να καταφύγω σε υποστηρικτικές ουσίες; βιώνω παθητικά τον πόνο μου και η κατάθλιψη είναι κάθε πρωινό στο κατώφλι. Μακάρι να μπορούσα με κάποιο χάπι να εξασφαλίσω κάποια οικονομία δυνάμεων που ξοδεύω περιττά στην προσπάθεια να μη με πάρει από κάτω. Είναι όμως το σωστό μακροπρόθεσμα;

Quote:

---

Originally posted by anitak
Μακάρι να μπορούσα με κάποιο χάπι να εξασφαλίσω κάποια οικονομία δυνάμεων που ξοδεύω περιττά στην προσπάθεια να μη με πάρει από κάτω. Είναι όμως το σωστό μακροπρόθεσμα;

---

την δίνεις μόνη σου την απάντηση.

Quote:

---

Σοφία και κάτι ακόμη. Εγώ δεν εχω αντιληφτεί μέσω αυτού του site να γίνονται συνταγογραφήσεις.

Ούτε έχω δει κάποιο μέλος να προτείνει σε κάποιο άλλο να αλλάξει την φαρμακευτική του αγωγή.

Αυτό που έχω δει, είναι ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των μελών όσον αφορά την απολεσματικότητα των φαρμάκων και των παρενεργειών που προκαλούν.

Αντίθετα έχω δεί μέλη να προτείνουν την διακοπή αντικαθλιπτικών - θεωρώντας αυτούς που τα καταναλώνουν κατι σαν υποανάπτυκτους- και να προτείνουν αντί αυτών φυτικά σκευάσματα αμφιβόλου προέλευσης.

---

Συμφωνω 100% με τον Μιχαλη.Εχω δει κατα καιρους να προτεινουν οτι μπορεις να φανταστεις...μεχρι και απλες φιλοσοφιες ζωης λες και οι υπολοιποι που παιρνουν τα φαρμακα ειναι αδυναμοι ανθρωποι που δεν τους εχει διδαξει τιποτα η ζωη και απορω και που δενουν τα κορδονια μονοι τους!!! (ευτυχως που γινεται καλοπροαιρετα).

Και δεν ειναι καθολου χαπακια αναισθησιασ.. διοτει δεν γινεσαι αναισθητος απλα παυεισ να εισαι τοσο συγχισμενοσ ..υπερευαισθητοσ και σε συνεχησ συναισθηματικη υπερδιεγερση...

...ανακουφιζουν καποσ την χημικη αλλα και συναισθηματικη ανισσοροπεια....με την οποια πιστεψε με... πραγματικα ειναι φοβερα δυσκολο να ζεισ \"φισιολογικα\"....... η ελειψη ισσοροπειασ επιρεαζει καθε γωνιτσα τησ ζωησ και τησ καθημερινοτητασ σου....

...προσωπικα εκανα πολυ καιρο για να παρω αποφαση να παρω τα αντικαταθληπτικα το οποια μου εγραψε ο γιατροσ... μονο σε μεγαλο πεσιμο λιγισα.... βλεποντασ πωσ μονη μου γινομαι ολο και χειροτερα....

...το μονο κακο που επαναλαμβανω ισχυει στην δικη μου περιπτωση ειναι πωσ λαμβανοντασ τα τωρα πια που εχω νομιζω ισσοροπισει πολυ.... δεν αισθανομαι ανετα να τα σταματησω γιατι και μονο η σκεψη πωσ οσο και αν πεφτω δεν θα γκρεμοτσακιστω οπως γκρεμοτσακιζομουν πριν τα παρω.... με ανακουφιζει και με κανει να νιωθω ισωσ μια ανασφαλεια σχετικα με την απο μονη τησ χειμικη λειτουργεια του εγκεφαλου μου...

Quote:

---

Originally posted by Μιχάλης
Και μια και την ανοίξαμε αυτή την κουβέντα, πιστεύεται οτι οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες των φαρμάκων είναι περισσότερερο επιβλαβείς στον ανθρώπινο οργανισμό από τις επιπτώσεις του έντονου καθημερινού άγχους που βιώνει ένα άτομο με αγχώδη διαταραχή για παράδειγμα?

---

σαφώς και όχι Μιχάλη...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
γνωρίζω προσωπικά άτομο που προτιμάει να να ζει καθημερινά μέσα στον πανικό,τον φόβο και την θλίψη,να πετιέται κάθε βράδυ με φριχτούς εφιάλτες,να βρίζει τους δικούς του από το πρωί έως το βράδυ παρά να πάρει τα φάρμακά του...τι να πω....

σωστη.....!!!!!!!!!!

Μιχάλη και keep walking συμφωνώ απόλυτα με όσα παραθέσατε παραπάνω!! Όταν ο γιατρός μου είπε πως πρέπει να πάρω αντικαταθλιπτικά για να ξεπεράσω την κατάθλιψη, πανικοβλήθηκα! Δεν ήθελα να τα πάρω και δε νομίζω να ήθελε και κανείς εδώ μέσα να ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή. Το ότι παίρνουμε όμως τα φάρμακα που μας συνέστησε ο γιατρός μας δεν μας κάνει σε καμία περίπτωση αδύναμους και λιγότερο φιλοσοφημένους από τους υπόλοιπους ανθρώπους, μάλλον το αντίθετο. Αναγνωρίζουμε το \"πρόβλημα\" και αναζητούμε δυναμικά τη λύση του. Αυτή είναι η δική μου άποψη και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Νικολέτα

Από την αρχή, από το πρώτο μήνυμα μου, ξεχωρίζω τις περιπτώσεις αυτών που πρέπει να πάρουν λόγω της πάθησης τους, από αυτούς που καταφεύγουν σε αυτά και μόνο σε αυτά για να βρουν την κάθε λύση.

Πουθενά δεν υποννόησα ότι οι ανθρωποι που παίρνουν χάπια είναι λιγότερο συνειδητοποιημένοι, \"λιγότεροι\" ή κατώτεροι από τους υπόλοιπους που δεν παίρνουν. Δεν εξαπολύω κανένα κατηγορώ και όμως έτσι εκλαμβάνεται!Δεν επιτίθεμαι κι όμως υπεραμύνεστε! Γράφω 10 γραμμές, στέκεστε στις 2....Γιατί?


Πάντα φιλικά!

Σοφία μην παίρνεις προσωπικά αυτά που γράφονται εδώ. Σκοπός όλων πιστεύω είναι να αλληλοβοηθηθούμε και σ\'αυτό το πλαίσιο νομίζω καλοδεχούμενες είναι και οι διαφορές απόψεων. Δε θεωρώ, προσωπικά, ότι υπεραμύνεται κανείς, αλλά ούτε και ότι εσύ επιτίθεσαι!!

Νικολέτα

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που δεν στεκόμαστε στο νόημα και στο σύνολο μιας σκέψης (όποια κι αν είναι αυτή) αλλά σε σημεία αυτής αλλοιώνοντας τελικά το νόημα της...

Ξερω πολυ κοσμο που παιρνει 2 χαπια καθημερινα για την πιεση και εχουν εναρμονιστει με αυτην τους την κατασταση.
Ουτε καν που το σκεφτονται.Ξερουν οτι το πρωι που θα ξυπνησουν πρεπει να βαλλουν κατι στο στομα τους για να παρουν το χαπι της πιεσης.Μετα την μετρανε κιολας και συνεχιζουν το υπολοιπο της ημερας τους κανονικα.
Το ιδιο μπορει να συμβαινει με ενα σορω ασθενειες.
Γιατι δηλαδη οχι και για τις ψυχικες?
Μηπως το προβλημα ειναι οτι δεν μπορουμε να δεχτουμε οτι πασχουμε απο μια τετοια ασθενεια?...
και οχι για το αν και γιατι πρεπει να περνουμε χαπια...?
Η αληθεια ειναι οτι το να πει καποιος οτι πασχει απο πιεση ζακχαρο κτλ κτλ και οτι ακολουθει αγωγη για αυτο θεωρηται φυσιολογικο στις μερες μας.
Το να πει ομως καποιος οτι πασχει απο φοβιες καταθλιψη κτλ κτλ ειναι θεμα ταμπου!!!!!
Εκει εγκειτε το ολο προβλημα πιστευω.Για αυτο νομιζω υπαρχουν ολες οι επιφυλαξεις...

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που δεν στεκόμαστε στο νόημα και στο σύνολο μιας σκέψης (όποια κι αν είναι αυτή) αλλά σε σημεία αυτής αλλοιώνοντας τελικά το νόημα της...

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Και τέλος κάτι πολύ σημαντικό:έχω την αίσθηση ότι ενώ τα χάπια μπορούν να αλλάξουν τα συμπτώματα π.χ της κατάθλιψης δεν μπορούν να αλλάξουν τα γεγονότα της ζωής μας, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές μας που μας κάνουν κομμάτια...Δεν μπορούν να μας βοηθήσουν να αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το τόσο μπερδεμένο κουβάρι που χουμε μέσα μας..Ή μήπως μπορούν?Μπορεί να το ισχυριστεί αυτό κάποιος?

Μπορούν να μας δώσουν τις απαντήσεις που ψάχνουμε? Μπορούν να μας βοηθήσουν να ωριμάσουμε? Να μας βοηθήσουν να επιλύσουμε τις προβληματικές συμπεριφορές που μας κάνουν να μπλοκάρουμε κ να μην μπορούμε να αντιδράσουμε συνειδητα αποτελεσματικά?

Πιστεύω ότι οι απαντήσεις είναι μέσα μας, όπως και η δύναμη μας..Αλλά θέλουμε ένα χέρι βοηθείας για να μας δείξει που βρίσκονται κ πώς μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά..Δηλαδή να θωρακιστούμε εμείς οι ίδιοι ως προσωπικότητες...

Τα χάπια είναι η εύκολη λύση ΚΑΠΟΙΕΣ φορες..και η επιφανειακή λύση, ΚΑΠΟΙΕΣ φορες. Η δουλειά με τον εαυτό μας θέλει κόπο αλλά πιστεύω ότι μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε το πιο όμορφο ταξίδι μέσα μας και μας ανταμείβει με το πιο όμορφο αποτέλεσμα: την ανακάλυψη του εαυτού μας...

---

Ακριβώς επειδή τα γεγονότα της ζωής μας όταν έχουμε πχ. κατάθλιψη οφείλονται στα συμπτώματα της κατάθλιψης, αντιμετωπίζοντας τα, προχωράς τα γεγονότα χωρίς τα συμπτώματα της κατάθλιψης πλέον.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως το πρόζακ ονομάζεται χάπι της χαράς.
Αφήνω σε σένα να κρίνεις πόσο μπορεί να απολαύσει \"το ταξίδι\" ένας άνθωπος χαρούμενος και πόσο ένας θλιμμένος.

υγ.α:τι σημαίνει επιφανειακές λύσεις;
υγ.β:ό,τι κι αν σημαίνουν πάντως δεν παύουν να είναι λύσεις.
υγ.γ:οι άνθρωποι που τις επιλέγουν προφανώς και δεν εκτιμούν ιδιαίτερα αυτό το εσωτερικό ταξίδι που λες και δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνθρωποι.
υγ.δ:νομίζω πως πιο κατάλληλος για τίτλος είναι το \"χάπια και ηθική\" μιας και από ότι έχω καταλάβει εκεί στέκεται ο προβληματισμός σου.
υγ.ε:αν ο προβληματισμός σου λοιπόν αφορά την ηθική του πράγματος πάρε να διαβάσεις το \"ακούγοντας το πρόζακ\". εκεί μεταξύ άλλων θα βρεις και το πως αλλάζουν όλα αυτά που πιστεύεις πως δεν αλλάζουν με τα χάπια.

1.Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που δεν στεκόμαστε στο νόημα και στο σύνολο μιας σκέψης (όποια κι αν είναι αυτή) αλλά σε σημεία αυτής αλλοιώνοντας τελικά το νόημα της...

2.Τα γεγονότα της ζωής μου είτε όταν έχω κατάθλιψη είτε όταν δεν έχω δεν τα ορίζει πάντα η κατάθλιψη, ούτε τα δημιουργεί αυτή. Υπάρχει η ζωή και τα δρώμενα της και έξω από την κατάθλιψη. Οταν ζω την κατάθλιψη εγώ (δεν ξέρω για άλλους) αλλάζει ο τρόπος που ερμηνεύω τα γεγονότα και αντιδρώ σε αυτά.

3. Δεν αναφέρθηκα σε ταξείδι θλιμμένου και χαρούμενου ανθρώπου. Αναφέρθηκα στο ταξείδι του ανθρώπου του ανθρώπου που ψάχνεται και στην ομορφιά της διαδικασίας αυτής

1.εγώ αναρωτιέμαι ποια είναι η σκέψη. :)

2.επιμένω πως τα γεγονότα επηρρεάονται καταλυτικά από την κατάθλιψη*. δεν υπάρχει ζωή έξω από την κατάθλιψη όταν η κατάθλιψη είναι ενεργή.

3.λες πως τα χάπια δεν αλλάζουν τον τρόπο που ερμηνεύεις τα γεγονότα;

4.αναφέρθηκες στο ταξίδι του ανθρώπου που ψάχνεται και στην ομορφιά της διαδιακασίας αυτής-καμμία αντίρρηση. κι εγώ από την άλλη άφησα στην κρίση σου το πόσο επηρρεάζει η διάθεση την απόλαυση αυτού του ταξιδιού.**


*αναφέρομαι στη μείζονα κατάθλιψη. σε ηπιότερες μορφές ο επηρεασμός των γεγονότων είναι σαφώς πιο ελαστικός.
**όταν η διάθεση του ασθενούς βελτιωθεί με τη χορήγηση ενός χαπακίου τότε είναι πολύ πιο πρόθυμος και έχει μεγαλύτερη υπομονή να περιμένει τα αποτελέσματα αυτού του ταξιδιού. να μην ξεχνάμε πως οι περισσότεροι που επισκέπτονται κάποιον ειδικό το κάνουν αναζητώντας ανακούφιση των συμπτωμάτων τους και όχι το εσωτερικό ταξίδι που πιθανώς να ερμηνεύσει τα συμπτώματα τους.διαφωνείς;