Τι-ποτε συμφωνω μαζι σου...αξιζει να λες το καλημερα κι ας μην το παιρνεις πισω,φτανει που εχεις το σθενος να το λες καθε μερα,κι ας πεφτει κατω...Εξαλλου καποτε θα την παρεις,ας μην το βαζεις κατω.
....Ναι καποιοι τρομαζουν οταν δειχνεις να μην εισαι και τοσο φυσιολογικος...Συναντω καθημε ρινα ανθρωπους που θεωρουν φυσιολογικο οτι και η μαζα,ενδιαφερονται για πραματα που για εμενα ειναι τοσο μα τοσο μικρα,ειναι ανθρωποι τοσο διαφορετικοι απο εμενα...ομως τι να κανεις;δεν θα τους δεχεσαι.Απλα δεν τους αφηνεις να σε επηρεαζουν..Αποβαλλεις οσο μπορεις οσα ακους και ειναι αποκρουστικα.Ομως ποσο μπορεις να αντεξεις;Αυτος ολος ο συμβιβασμος σε αλλαζει,σε κανει να γινεσαι σαν κι αυτους και θελει δυναμη να μεινεις οπως εισαι..Δεν ξερω..
Οσο για τον αν αποδεχομαι καποια ασθενεια μου,ναι το αποδεχομαι.Δεν εχω προβλημα να αποδεχτω οτιδηποτα.Μα γιαυτο και αποφασισα να ενταχθω σ\'αυτην την κοινοτητα σας,γιατι ξερω πως καποια πραγματα πρεπει να τα μοιραζομαι με κοσμο,ισως τελικα να μην ειμαι μονος σ\'αυτον τον κοσμο που νιωθει και σκεφτεται ετσι...Δεν ξερω πως να θεσω αυτο που νιωθω,ισως καποια αλλη φορα να μπορεσω να εκφραστω καλυτερα..
Το πιο σημαντικο απο ολα ειναι οτι πρεπει να σπασω εκεινες τις αλισυδες που με κρατουν φυλακισμενο,μεσα σε ενα κελι που ολο και σκουριαζει,ολο και μυριζει μποχα και κλεισουρα..
Που θα παει.....θα τις σπασω,θα πεταξω ξανα,το εκανα μια θα το κανω ξανα......Ευχαριστω που μπορειτε απλοχειρα να απαντατε σε ολα......