ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ

Προτείνω κάποια στιγμή που θα χει τα κέφια του, στο σπίτι. Με πολύ χαρούμενη διάθεση "μπαμπά, αυτό κι αυτό, είμαστε μαζί κ θέλουμε να μείνουμε μαζί, είμαι για πρώτη φορά στη ζωή μου τρελά ευτυχισμένη, μ αγαπάει και με φροντίζει, ήρθε η ώρα να κάνω το μεγάλο βήμα μ έναν άνθρωπο που του έχω πολλή εμπιστοσύνη και είμαι σίγουρη πως θα τον συμπαθήσεις. Πότε θέλεις να έρθουμε να τον γνωρίσεις, πραγματικά θέλω πολύ να τον συμπαθήσεις, η γνώμη σου μετράει πολύ για μένα!!" Κολάκεψε λιγάκι τον εγωισμό του, ότι τάχα η άποψή του είναι σημαντική κ θα δεις πως δε θα σου φέρει αντιρρήσεις. Με όλα τα λάθη τους, οι γονείς σου νομίζω πως κινούνται με γνώμονα την ευτυχία σου κ δε θα προσπαθήσουν να στη στερήσουνε.

καταρχην συγχαρητηρια για τον αρραβωνα..σου ευχομαι ολοψυχα να εισαι ευτυχισμενη..ενδεχεται το διαστημα των 6 μηνων γνωριμιας να μην ειναι ιδιατερα μεγαλο αλλα θεωρω πως ξερουμε αν ο αλλος ειναι 'Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ' απο την πρωτη στιγμη που τον συνανταμε οποτε δεν "καταδικαζω" το "βιαστικο" της αποφασης!... υπαρχουν δυστυχως μερικοι γονεις που οτιδηποτε κι αν θελεις, πρεπει να τους το πεις την καταλληλη στιγμη...και καποιες φορες αυτη η ρημαδα η στιγμη δεν ερχεται ποτε...δυστυχως! αλλα να σου πω κατι γιατι το εχω ψιλοφιλοσοφησει : αν καποια αποφαση δικια μας, οποιαδηποτε αποφαση, μας κανει να ειμαστε σιγουρες για αυτη, δεν θα πρεπει να μας νοιαξει τι γνωμη εχουν οι γονεις εφοσον θεωρουμε πως γινεται για καλο... (π.χ:δεν ειπα να εχει μπλεξει το παιδι με ναρκωτικα, να το μαθουν οι γονεις ή να τους το ανακοινωσει και να ναι ολοι μεσα στην τρελη χαρα)...αλλα για τετοιες ομορφες κινησεις, οπως ενας αρραβωνας που υπονοει πραγματικα συναισθηματα συνηθως, οι γονεις θα πρεπει να χαιρονται..απλα για το καλο των παιδιων τους...και με την επιλογη μας να μην συμφωνουν, δεν θα πρεπε να μας το δειξουν ορατα..να μας αφησουν και αν φαμε το κεφαλι μας, το φαγαμε..αλλωστε ειμαστε ανθρωποι, μια ζωη την εχουμε και τα λαθη ειναι αποκλειστικο μας προνομιο..ετσι δεν ειναι? να το πεις στον μπαμπα σου και ασε την καταλληλη στιγμη...αυτα ειναι για τους τελειους και εμεις οι ανθρωποι τελειοι δεν ειμαστε... να του πεις λοιπον πως εχεις παρει μια αποφαση ζωης η οποια σου δινει νοημα και σε χαροποιει..και στη αρχη να μην το αποδεχτει, μετα επειδη ειναι πατερας και σε αγαπαει θα αλλαξει αποψη...θελουν λιγο το παραμυθιασμα και οι γονεις, μην νομιζεις...μην φοβασαι να μιλησεις.. ειναι κριμα και δυστυχως συμβαινει σε πολλες ελληνικες οικογενειες.. η ζωη ειναι δικια σου και μονο και η επιλογη σου αποφαση σου!

Quote:

---

Originally Posted by edim

καταρχην ..ενδεχεται το διαστημα των 6 μηνων γνωριμιας να μην ειναι ιδιατερα μεγαλο αλλα θεωρω πως ξερουμε αν ο αλλος ειναι 'Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ' απο την πρωτη στιγμη που τον συνανταμε οποτε δεν "καταδικαζω" το "βιαστικο" της αποφασης

---

Πολύ σωστό αυτό που λες. Αυτές ειναι οι γνωριμιες που στεριώνουν στο χρόνο. Από την άλλη, άμα ξεκινήσεις μια σχέση έχοντας αβεβαιότητες και αμφιβολίες αν ο άλλος είναι ο άνθρωπος σου αυτά θα σε συνοδεύουν για όσο καιρό είσαι μαζί του. Σε τετοιες περιπτωσεις δεν ισχύει καθόλου η αποψη ότι με τον καιρό θα τον αγαπήσεις αλλά μια ζωη θα εισαι δυστυχισμένος και όλο θα ξενοκοιτάς.

Μπρόκεν, ανοιγεις αυτο το θεμα λες και εισαι βεβαιη ότι ο φίλος σου δεν ειναι του γουστου και των αρχων του πατέρα σου! Μην αγχώνεσαι. Δική σου ζωή είναι, τις επιλογες σου εσύ τις αποφασίζεις. Κι αν στην αρχή δυσανασχετήσει με τον καιρό θα το χωνέψει και θα τον αγαπήσει επειδή ειναι ο άντρας της κόρης του. Ωστοσο θα πρεπει να του τον γνωρίσεις γρηγορα γιατι αν ειναι πατερας που σου εχει αδυναμια θα το θεωρησει παραγνωριση και θα τον πληγωσεις.
Δυστυχως οι γονεις αγνοούν ότι η επιλογή συντροφου είναι σε σημαντικο βαθμό αποτελεσμα της ανατροφης που έδωσαν στα παιδια τους, μονο που επιμενουν να ριχνουν το φταιξιμο οπουδήποτε αλλού εκτός στους ίδιους.

ακριβως, ξερεις πως θα εισαι με τον αλλον. δεν ειχα κανει ουτε εγω ουτε αυτος αλλο τετοιο βημα με τις προηγουμενες μας σχεσεις. αυτο κατι λεει. κ επισης απο μενα ξερω πως τσιλιμπουρδιζα και δεν επαιρνα κατι στα σοβαρα και δεν μ ενοιαζε και στην τελικη ενω τωρα δεν φοβαμαι. ποσο ψεμα να ειναι? δεν πιστευω.

σκοπευω να του το πω αυριο...να αναμενετε συνεχεια...μακαρι να παει καλα

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

ακριβως, ξερεις πως θα εισαι με τον αλλον. δεν ειχα κανει ουτε εγω ουτε αυτος αλλο τετοιο βημα με τις προηγουμενες μας σχεσεις. αυτο κατι λεει. κ επισης απο μενα ξερω πως τσιλιμπουρδιζα και δεν επαιρνα κατι στα σοβαρα και δεν μ ενοιαζε και στην τελικη ενω τωρα δεν φοβαμαι. ποσο ψεμα να ειναι? δεν πιστευω.

σκοπευω να του το πω αυριο...να αναμενετε συνεχεια...μακαρι να παει καλα

---

άντε ωραία περιμένουμε νέα,εγω προσωπικά ανυπομονώ να δω αντιδράσεις κ πως θα του το φέρεις βασικά,good luck

να σαι καλα κ εγω ελπιζω να παει καλα για να μην εχω θεματα γτ μ πανε στραβα ολα τελευταια

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

να σαι καλα κ εγω ελπιζω να παει καλα για να μην εχω θεματα γτ μ πανε στραβα ολα τελευταια

---

good luck λέμε την ντύθηκες κ όλα καλα τίποτα στραβο dollaki ,άντε θα σε σταυρώσω κιόλας ,φιλιά

Καλή επιτυχία girl! Με τσαμπουκά και όχι με παρακαλετό υφάκι. Όχι μη μου άπτου, που δε μας έχεις συνηθίσει κι έτσι, λολ

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Καλή επιτυχία girl! Με τσαμπουκά και όχι με παρακαλετό υφάκι. Όχι μη μου άπτου, που δε μας έχεις συνηθίσει κι έτσι, λολ

---

αν το κάνει με τσαμπουκά με τσαμπουκά θα πάρει ένα ΤΙ ΕΚΑΝΕΣΣΣΣ????????ΜΕ ΤΟ ΙΖΙ ΝΤΟΛ ΜΕ ΤΟ ΙΖΙ

ahhahahaha rain ασε εχω παραγινει μαμουχαλη ε. κωλοχαπια! :p

α επισης θελω να ρωτησω, να του τον πιασω να του το πω μονο του η να μαζεψω κ την αδερφη κ την μαμα να ναι μπροστα?σαν οικογενειακο συμβουλιο?το ξερουν εκεινες ηδη αλλα μηπως πρεπει να ναι μπροστα κ κεινες εκεινη την ωρα?

χωρις να θελω να επεμβω μιας που με απασχολουν αλλα πραγματα,ενα να ξερεις. ο αρραβωνας ειναι γνωριμια και συζητησεις για το μελλον των παιδιων αναμεσα στα μελλοντα πεθερικα. και που αρραβωνιαστηκες δεν εισαι υποχρεωμενη σε κανεναν αφου δε σε καλυπτει ο νομος. εισαι απλα σε σχεση με ενα δαχτυλιδι μονοπετρο. ο αρραβωνας δεν εχει σημασια στη τελικη, αρραβωνιαστεις ξε αρραβωνιαστεις, σαν ελευθερη υπολογιζεσαι. αν θελεις παρολ αυτα να εισαι κατουσια μαζι με το αγορι σου,παντρεψου πολιτικο γαμο. ναστε μαζι επισημα και τοτε ανησυχεις πως θα το πεις στο μπαμπακα.

Ρε παιδιά εμένα γιατί μου ακούγονται όλα αυτά σαν εφιάλτης? Μπορεί γιατί τον έχω ζήσει, λολ

Εγώ θα έλεγα να το πεις. Τι τώρα τι μετά γιατί να έχεις αυτό το άγχος δεν έκανες και κανένα κακό. Που ξέρεις μπορεί να τον συμπαθήσει αν όχι δε πειράζει τον συμπαθείς εσυ

rain αληθεια λες? για πες ρε συ αντιδρασεις που εζησες να χω μια γευση!

βασικα το συζητησα με την μαμα κ μ ειπε να μην το πω ακομα κ να το αφησω σε κεινη να του πεταει πραγματα σιγα σιγα και να το πω οταν μ πει εκεινη!λογικα ξερει τι μ λεει, επισης ειναι με το μερος μ οποτε δεν ανησυχω μ εφυγε ενα βαρος