-
και η ζωή συνεχίζεται...
ένας κόσμος τόσο κλειστός και τόσο εγωιστής!
ούτε η νέα γενιά δεν συγκινείται.. την έχουνε υπνώσει και αυτήν...
μόνο ο θάνατος, ο θάνατος ενός παιδιού κατάφερε να την ταράξει και αλίμονο αν δε συνέβαινε και τότε..στις 6/12 με τον Αλέξη..
'Όμως κατά τα άλλα η οικογένεια απομονώνεται από το πρόβλημα και απομονώνει και το παιδί..άγχεται μόνο για την προσφορά
υλικών αγαθών ενώ η συζήτηση, ο προβληματισμός, η ωρίμανση ενός παιδιού μοιάζει πολύ δεύτερο, αν όχι έσχατο..
Αρκεί να βρουν κάπου να το βολέψουν(πάντα το βόλεμα) και από κει και πέρα δεν τους απασχολεί αν λαμβάνει καν την κατάλληλη παιδεία..
την κατάλληλη εκπαίδευση... Αρκεί ο γονιός να έχει κάνει τα απαραίτητα "κονέ" ώστε να εξασφαλίσει βόλεψη για το παιδί του..
Βόλεψη, βόλεμα, βολεμένος, βολεμένοι...όλα εκεί καταλήγουν... μετά από κει το χάος, άγνοια, αδιαφορία..
Πόσο ακόμη χρειάζεστε να αναρωτηθείτε τι φταίει;
Το πιο εύκολο πράγμα είναι να ρίξεις τις ευθύνες αλλού... ο προσωπικός μας απολογισμός έχει πάει εδώ και χρόνια περίπατο..
Κάθε μέρα επιβεβαιώνομαι για όσα έχω αναφέρει.. δυστυχώς ισχύουν...
Ευτυχώς βλέπω και εξαιρέσεις που και που, δίνοντας μου ανάσα και ελπίδα ότι ακόμη αναπνέουμε σκεπτόμενοι και δεν φυτοζωούμε..
Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που υποστηρίζουν το αυτονόητο...ότι χρειάζεται να αγωνιστείς για να προοδεύσεις, να κοπιάσεις..
και όχι απλά να ξέρεις ένα λαμόγιο, για να φροντίσει να ζείτε εις βάρος των άλλων...
ΥΓ: και το φοβερότερο όλων ποιο είναι; εδώ πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω...
Για το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των διαμαρτυρόμενων, διαμαρτύρεται ουσιαστικά γιατί δεν πρόλαβε ή δεν έχει βρει ακόμη των άνθρωπο που θα την βολέψει..
Αν είχαν προλάβει... ούτε γάτα ούτε ζημιά για το σήμερα.. και το τραγικό είναι ότι το παραδέχονται με θράσος!
-
Ναι, ετσι ειναι δυστυχως...