Το τέλος μιας σχέσης...

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Ειναι τοσο δύσκολο να τελειώνεις μια σχέση ?
Οταν αυτή ειναι αδρανής για πολυ καιρό,οταν το ερωτικό στοιχείο ειχε πάει περίπατο,οταν η συντροφικότητα δεν υπάρχει...
Ειναι ο φόβος της μοναξιάς,ειναι η ελλειψη εμπιστοσυνης στον εαυτό μας που δεν μας αφήνει να κλείσουμε το διαβασμένο βιβλίο?
Ειμαι σε δύσκολη θέση,ενω η λογική μου μου λεει "απελευθερωσου",το συναισθημα μου με κρατα φυλακισμενη...
Καλησπέρα σε όλους :):)

---

Φωτεινή...είναι πολλά τα χρόνια που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Και αν τα ζήσει με κάποιον λάθος άνθρωπο φαίνονται αιωνιότητα.
Είναι μεγάλο επιτευγμα να καταλάβουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας ότι οι σχέσεις δυστυχώς κάποια στιγμή τελματώνουν.
Σε αυτή τη φάση λοιπόν κάποιος έχεις τις εξής επιλογές:
1) λήγει τη σχέση
2) δε λήγει τη σχέση, μένει εκεί που είναι
3)κρατάει τη σχέση, αλλά αλλάζει ο ίδιος, και αν η σχέση είναι να αντέξει, θα αντέξει προσαρμοζόμενη στα νέα δεδομένα

Φαντάζομαι ότι ο χρόνος δείχνει τι πρέπει να γίνει .
Βασικό κριτήριο νομίζω είναι πως φαντάζεσαι εσύν τον εαυτό σουθ...τι κυριαρχεί δηλαδή? μέσα ή έξω από τη σχέση?
Μια μέση κατάσταση τύπου διάλειμμα λες να βοηθούσε?

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Τώρα ζεις ένα παρόν που δεν σε καλύπτει και ανησυχείς για ένα μέλλον που σου είναι άγνωστο. Αν φύγεις θα ζεις μόνο αυτό που φοβάσαι τώρα -που μπορεί και να μην είναι τόσο τρομερό - αλλά θα 'εχεις διώξει το σημαντικότερο βάρος από πάνω σου. Θα είσαι ελεύθερη.
Και ποτέ μα ποτέ μην μένεις με κάποιον γιατί δεν θέλεις να τον κάνεις να πονέσει. Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα του άλλου, φτάνει να είμαστε συνεπείς στα δικά μας. Σκέψου το -ακραίο, δε λέω - ενδεχόμενο να μην πονέσει καθόλου!
Πολλές φορές πρόκειται για προβολή των δικών μας συναισθημάτων στον άλλον ή, ακόμη χειρότερα για ευσεβή πόθο...

---

....αυτο που μου εγραψες Μαρια,
ειναι δυσκολες οι συνθηκες στο παρον,ομως χωρις να ειμαι απαισιοδοξη,βλεπω οτι διαγραφεται δυσκολο το μελλον ολων μας!Σκεψου να παρεις στο λαιμο σ και παιδια...

Quote:

---

Originally Posted by void

Φωτεινή...είναι πολλά τα χρόνια που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Και αν τα ζήσει με κάποιον λάθος άνθρωπο φαίνονται αιωνιότητα.
Είναι μεγάλο επιτευγμα να καταλάβουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας ότι οι σχέσεις δυστυχώς κάποια στιγμή τελματώνουν.
Σε αυτή τη φάση λοιπόν κάποιος έχεις τις εξής επιλογές:
1) λήγει τη σχέση
2) δε λήγει τη σχέση, μένει εκεί που είναι
3)κρατάει τη σχέση, αλλά αλλάζει ο ίδιος, και αν η σχέση είναι να αντέξει, θα αντέξει προσαρμοζόμενη στα νέα δεδομένα

Φαντάζομαι ότι ο χρόνος δείχνει τι πρέπει να γίνει .
Βασικό κριτήριο νομίζω είναι πως φαντάζεσαι εσύν τον εαυτό σουθ...τι κυριαρχεί δηλαδή? μέσα ή έξω από τη σχέση?
Μια μέση κατάσταση τύπου διάλειμμα λες να βοηθούσε?

---

μια μεση κατασταση θα βοηθουσε πολυ...θα βολευε απιστευτα και ειμαι σιγουρη γτ το δοκιμασα και περσυ!ηρεμησα εγω και πηρα δυναμη να ξαναπροσφερω σε καποιον που ειναι τελειως αλλου γι αλλου!
Σκατα λοιπον!θα μου κανω εγω ενεσεις για να αραζει ο αλλος και να απολαμβανει?ε οχι!
θα βοηθουσε λοιπον η μεση κατασταση στο ομαλο περασμα προς το τελος...

Να ξερετε κατι...
Οταν αμφιβαλλετε για καποιον,οταν κατι συμβαινει και ειστε σιγουροι,αλλα μεσα στη θολουρα σας δεν μπορειτε να ξεκαθαρισετε τι ειναι...
ΜΗΝ ΣΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΕ!

Ενα βαρος εφυγε απο πανω μου..το βαρος των ενοχων!
"Που πας μανταμ?ο καλος σου σε κοιταει στα ματια,μην χαλας την ομορφη οικογενεια σου"
Εγω ΔΕΝ τα ενιωθα ολα αυτα..κι ελεγα μα τοσο λαθος ειμαι?κι ομως ευτυχως δικαιωθηκα,κι αυτο δεν εχει να κανει με την ικανοποιηση του εγωισμου μου,αλλα με μια εσωτερικη λυτρωση!
Ισως φαινεται παραλογο ,αλλα ειμαι χαρουμενη!νιωθω την πικρια του τελους ομως θα φυγω ησυχη!με κρατουσαν οι ενοχες..

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Να ξερετε κατι...
Οταν αμφιβαλλετε για καποιον,οταν κατι συμβαινει και ειστε σιγουροι,αλλα μεσα στη θολουρα σας δεν μπορειτε να ξεκαθαρισετε τι ειναι...
ΜΗΝ ΣΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΕ!

---

Πω,πω....τι ειπες τωρα βρε Φωτεινη.....τι σοφη κουβεντα....ναι νομιζω πως ετσι ακριβως ειναι!!!

Πολυ χαιρομαι που ξεκαθαρισες μεσα σου τα πραγματα... που το κανεις μαλιστα με τοσο υγιη και απελευθερωτικο τροπο!!!!
Παμε για αλλα πιο ωραια και πιο μεγαλα!!!!!

Ειναι σαν σιαμαια η χαρα και ο πονος,οταν πλησιαζεις την αληθεια ναντια...
Εκει που χαιρεσαι ενα αγκαθακι ερχεται και σ θυμιζει τα λαθη που εκανες και παλευεις να εμπεδωσεις ,μονο και μονο για να μην τα επαναλαβεις!

μπραβο φωτουλα!
χαιρομαι που ξεμπερδεψες με οτι σε τραβουσε πισω.
αντιλαμβανομαι πολυ καλα τι λενε οσοι παιρνουν αποφασεις με γνωμονα το "καλο" των παιδιων και σεβομαι τις αποφασεις τους, αλλα προσωπικα δεν πιστευω σε κανενος ειδους "θυσιες".
εχω δει με τα ματακια μου, "θυσιες" που ηταν μεταμφιεσμενοι φοβοι και εκβιασμοι και παιδακια που προς οφελος τους "θυσιαστηκαν", να ταλαιπωρουνται πολυ χειροτερα μεσα σε σχεσεις υποκρισιας και εντασεων και ανηδονιας.
so, spear me, με τις "θυσιες".... καμια σχεση ζευγαριου δεν αξιζει να συνεχιζεται χωρις ερωτικο παθος, για εμενα.
πιστεψε τις αναγκες σου και το συναισθημα σου και προχωρα με θαρρος! στο τελος παντα νικαει η αγαπη!!!! :)

οχι μονο το ερωτικο παθος γιατι αυτο δινει την θεση του στην αγαπη που εμπεριεχει και ερωτα.αλλα βασικο ειναι να υπαρχει σεβασμος και ενσυναισθηση.να καταλαβαινει ο αλλος τις αναγκες σου, να σου δινει ασφαλεια και τρυφεροτητα, να ξερεις οτι ειναι εκει για σενα οταν τον χρειαστεις,οπως κι εσυ αλλωστε γι αυτον.να μην επαναπαευται στο γεγονος "δεσαμε τον γαϊδαρο μας.το να αγωνιζεσαι συνεχως για τα αυτονοητα δεν αξιζει.και ναι ακομη και οταν υπαρχουν παιδια καλυτερα να ζουν ηρεμα με χωρισμενους γονεις παρα μεσα στην ενταση.εξ αλλου απο την στιγμη που γινεσαι γονιος παντα αυτο θα σε ενωνει με τον αλλον.λαθος λοιπον ο συμβιβασμος αλλα οταν το αντιληφθεις με την εννοια να το εχεις χωνεψει μεσα σου και να εχεις απενεχοποιηθει πολλες φορες ειναι αργα.εσενα δεν σε φοβαμαι Φωτεινη γιατι εισαι "αντρακι".μπραβο σου που μπορεις να προχωρησεις μπροστα.

οταν ενας ανθρωπος σε ζεσταινει ,οταν απλως αισθανεσαι ομορφα κοντα σε καποιον,τι σημαινει αυτο βρε παιδια?
σημαινει οτι νιωθεις ..ποιο ειναι το θεμα,αν αυτο που νιωθεις λεγεται ερωτας αν θα γινει αγαπη?
εμενα προσωπικα δεν με απασχολει!σημασια εχει να γουσταρω αυτο το ατομο και να το γουσταρω πολυ!

τα παρελκομενα του τελους?
βρισιδια και απειλες,ακομα και βια..
Ελεος!
Γιατι περιμενα τοσο πολυ?

Πολλές φορές αργάμε να δούμε την αλήθεια γιατί κοιτάζουμε τις εικόνες που θέλουμε εμείς.

"Κοίταξε που θα πάς γιατί θα πάς εκεί που κοιτάς" ...που λένε

Κάθε "εμπόδιο" σε καλό, Φωτεινή


##

Γιά την βία λάβε τα μέτρα σου και προστάτεψε τον εαυτό σου

εχω απιστευτα νευρα Βασιλη..
με ολους και με ολα ...αλλα κυριως με εμενα!

με την αφελεια μου,με την τυφλη εμπιστοσυνη που εχω δειξει,με την ανασφαλεια μου να εμπιστευτω εμενα...
ειναι απο τις μερες που θελω να ουρλιαξω και να μην εχω αναγκη κανενα..

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

εχω απιστευτα νευρα Βασιλη..
με ολους και με ολα ...αλλα κυριως με εμενα!

με την αφελεια μου,με την τυφλη εμπιστοσυνη που εχω δειξει,με την ανασφαλεια μου να εμπιστευτω εμενα...
ειναι απο τις μερες που θελω να ουρλιαξω και να μην εχω αναγκη κανενα..

---

Καλό είναι να θυμώνουμε που και που και με τον εαυτό μας. Και σιγά σιγά μαθαίνουμε να τον εμπιστευόμαστε περισσότερο.
Όσο αντέχουμε.

Η ρίξη με τρίτους ή με τον εαυτό μας δέν είναι απαραίτητα κακό πράγμα. Αρκεί να χρησιμοποιήσουμε την δυναμική της γιά να δημιουργήσουμε κάτι καλό. Κούλαρε και βάλε πλώρη γιά άλλα

Απλα μου τη δινει που κοιμομουν!
μου τη δινει γμτ..
μου τη δινει που λεω στην οικογενεια μου τι συμβαινει,κι ακομα μιλανε για επανασυνδεση και "να τα βρειτε"...μου τη δινει!