mala vida...

καλα ειμαι αμελι μου! :) χαιρομαι που εκανες ηδη το βημα κ μενεις μονη σου! γενικα παντως δεν ειναι κακο να ψαχνεσαι κ να το δειχνεις πιστευω.. αλλα να δειχνεις οτι ψαχνεσαι για γκομενο,οχι για γαμο.. δηλαδη,οταν σου λενε να σου γνωρισουν φιλο τους εγω θα ελεγα να μην το βλεπεις οτι θελουν να σου κανουν προξενιο σαν να ειμαστε στη δεκαετια του '50,αλλα να το βλεπεις απλα σαν μια νεα γνωριμια κ να δεχεσαι να βγειτε στο χαλαρο

απο προσωπικη εμπειρια,σε ασχετο θεμα ομως,εχω να πω οτι πετυχα τον σκοπο μου οταν παραδεχτηκα οτι χρειαζομαι βοηθεια κ αρχισα να το συζηταω με αλλους κ να το κανω γνωστο στον υπολοιπο κοσμο.. αντιστοιχα,πιστευω οτι ισχυει αυτο γενικα..οταν θες να κρυψεις τις πραγματικες σου αναγκες, δεν τις παραδεχεσαι κ δεν δεχεσαι τη βοηθεια αλλων,δημιουργεις προβλημα στον εαυτο σου αντι να τον βοηθας.. εφοσον φυσικα εμπιστευεσαι τον κοσμο που θελει να σε βοηθησει

Ανάλογα με τις εμπειρίες εις και το ποσο ποθητος/η υπηρξε/ειναι για σχεση ανάλογα ανεβάζει τον πύχη. Κάθε φορα επιζητα κατι καλυτερο από όλα τα προηγουμενα. Ετσι, γι αυτην/ον, οτιδήποτε κατωτερο αυτου αποτελεί συμβιβασμό πράγμα που θεωρει αδιανόητο και δυσκολα θα της/του φερει ευτυχια. Αυτά σε συνδυασμό με το πως πάντοτε ονειρευόταν το συντροφο του/της. Γι αυτο καποιοι/καποιες αργουν πχ amelie. Εντούτοις πρόκειται για μια φυσιολογική διαδικασία σκέψης.

Συμφωνω,ομως καμια φορα,αυτο το ιδανικο που εχουμε στο μυαλο μας δεν προκειται να το γνωρισουμε ποτε αν δεν δινουμε ευκαιρια σε νεες γνωριμιες κ περιμενουμε με τη μια να μας ερθει απο το πουθενα για να μην αναλωνομαστε σε ασκοπες σχεσεις.. εξαλλου μεσα απο τις γνωριμιες εχουμε στη συνεχεια κ τη δυνατοτητα να κρινουμε καλυτερα αυτο που τελικα μας ταιριαζει..

έχω κάνει αρκετές σχέσεις για να ξέρω πλέον τι μου ταιριάζει και τι όχι και το να ψάχνω μια σχέση καλύτερη από τις προηγούμενες (ή τουλάχιστον όχι χειρότερη) είναι δεδομένο, το να συμβιβαστώ όμως και να ρίξω τον πήχη, αυτό είναι σίγουρο ότι δε θα μου φέρει την ευτυχία. δεν μπορώ να φανταστώ δηλ. τον εαυτό μου να είμαι με κάποιον και να μην καρδιοχτυπώ να τον δω!
παρατηρώ εντωμεταξύ ότι οι άντρες σήμερα είναι λίγο αλλού ντ΄αλλού, ενώ υπάρχουν πολλοί μόνοι και μόνες γύρω μας, δε βλέπω να γίνεται από κοινού προσπάθεια να κάνουν σχέσεις, δηλ. όλοι (άντρες - γυναίκες) γκρινιάζουν που είναι μόνοι αλλά στο δια ταύτα κανείς δεν προσπαθεί να πλησιάσει μια κοπέλα για κάτι παραπάνω πέραν του περιστασιακού σεξ και αναρωτιέμαι, είναι κι αυτό σημείο των καιρών????

Quote:

---

Originally Posted by amelie♥

έχω κάνει αρκετές σχέσεις για να ξέρω πλέον τι μου ταιριάζει και τι όχι και το να ψάχνω μια σχέση καλύτερη από τις προηγούμενες (ή τουλάχιστον όχι χειρότερη) είναι δεδομένο, το να συμβιβαστώ όμως και να ρίξω τον πήχη, αυτό είναι σίγουρο ότι δε θα μου φέρει την ευτυχία. δεν μπορώ να φανταστώ δηλ. τον εαυτό μου να είμαι με κάποιον και να μην καρδιοχτυπώ να τον δω!
παρατηρώ εντωμεταξύ ότι οι άντρες σήμερα είναι λίγο αλλού ντ΄αλλού, ενώ υπάρχουν πολλοί μόνοι και μόνες γύρω μας, δε βλέπω να γίνεται από κοινού προσπάθεια να κάνουν σχέσεις, δηλ. όλοι (άντρες - γυναίκες) γκρινιάζουν που είναι μόνοι αλλά στο δια ταύτα κανείς δεν προσπαθεί να πλησιάσει μια κοπέλα για κάτι παραπάνω πέραν του περιστασιακού σεξ και αναρωτιέμαι, είναι κι αυτό σημείο των καιρών????

---

γτ δεν βαζεις τον πηχη σου δημοσια να δεις ποσοι τον πλησιαζουν?

το μονο σιγουρο ειναι οτι για να κανεις την επομενη σχεση πρεπει πρωτα να νιωσεις το καρδιοχτυπι,αλλιως δεν εχει νοημα.. τα κοινωνικα προτυπα ειναι αυτα που δημιουργουν παντα το προβλημα.. σιγουρα παντως οταν εχεις προσπαθησει για καποια πραγματα στη ζωη σου εχεις αντιστοιχες απαιτησεις κ απο τους αλλους

Εγω μια χαρα σε βρισκω αμελι απο οσα εχεις πει.... το πιο σημαντικο ειναι οτι εχεις την δυναμη και διακοπτεις μια σχεση οταν βλεπεις πως δεν προχωρα,αντι να την αφηνεις να βαλτωσει... και αυτο ειναι υγιες.... ειναι θεμα χρονου να βρεις το ταιρι σου.. και θα το βρεις γιατι ξερεις τι θελεις... ασε το περιβαλλον να λεει... το καθε τι στην ωρα του.. και συ οταν ερθει η ωρα μια χαρα θα το καταλαβεις...

κ εγω μια χαρα τη βρισκω την αμελι μας, απλα μου αρεσει που κ που να κανω τον δικηγορο του διαβολου.. :)

σχετικα με το οτι υπαρχουν πολλοι μονοι κ μονες, μαλλον ολοι περιμενουν απο τον αλλον να κανει το πρωτο βημα..

αχ τι να πω ρε παιδιά, μακάρι να'ναι ανοιχτοί οι ουρανοί και ν'ακούνε γιατί έχω απογοητευτεί πραγματικά!!!
μπα, το θέμα δεν είναι το πρώτο βήμα kalopistaki, αυτό γίνεται συνήθως, στο δεύτερο δεν προχωράμε, εκεί είναι το πρόβλημα!!! ξέρεις πόσες ιστορίες ακούω αριστερά και δεξιά για σχέσεις που τελειώνουν πριν καλά καλά αρχίσουν? και από φίλους και από φίλες, γιατί κοινές είναι οι εμπειρίες και στα 2 φύλα.
δεν ξέρω, παλιά νομίζω ήταν πιο απλά τα πράγματα...και σχέσεις κάναμε πιο εύκολα και ρολάρανε χωρίς προβλήματα και μεγαλύτερη διάρκεια είχανε. τώρα εκτός του ότι πολλοί είναι μόνοι τους, ακόμα και όταν ξεκινάνε σχέσεις, βγαίνουν ένα σωρό προβλήματα, δύσκολα κάνουνε χωριό πια δυο άνθρωποι...

η ηλικια των 30 και ανω ειναι περιεργη γιατι ολοι εχουμε αποκτησει λιγο-πολυ τις εμπειριες μας,εχουμε φαει τα μουτρα μας σιγουρα (για να ειμαστε μονοι) και εχουμε δημιουργησει τις αμυνες μας.. ειδικα για τους αντρες πιστευω οτι ισχυει αυτο

Quote:

---

Originally Posted by kalopisti

σχετικα με το οτι υπαρχουν πολλοι μονοι κ μονες, μαλλον ολοι περιμενουν απο τον αλλον να κανει το πρωτο βημα..

---

αν περιμένεις από τον άλλο να κάνει αυτος το πρώτο βήμα μπορεί στην πορεία να βρεθεί κανας πιο τολμηρος σου και να σου κλέψει την ευκαιρια μέσα απ τα χερια. Το ζητημα ειναι να βρεις πρώτα το θαρρος και επειτα και μαζι μ αυτο τον τροπο να το κανεις αυτο το πρωτο βημα, εκτός κι αν εισαι παρα πολύ τυχερος και το κανει ο άλλος. Πιστευω ότι στον τομέα σχέσεις εφαρμόζεται ακράδαντα το, η αρχή ειναι το ήμισι του παντός.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

αν περιμένεις από τον άλλο να κάνει αυτος το πρώτο βήμα μπορεί στην πορεία να βρεθεί κανας πιο τολμηρος σου και να σου κλέψει την ευκαιρια μέσα απ τα χερια. Το ζητημα ειναι να βρεις πρώτα το θαρρος και επειτα και μαζι μ αυτο τον τροπο να το κανεις αυτο το πρωτο βημα, εκτός κι αν εισαι παρα πολύ τυχερος και το κανει ο άλλος. Πιστευω ότι στον τομέα σχέσεις εφαρμόζεται ακράδαντα το, η αρχή ειναι το ήμισι του παντός.

---

δν νμζ να ισχυει κατι τετοιο, απλα οι ανθρωποι δν ταιριαζουν μεταξυ τους

λοιπόν, ακούστε εδώ τα τελευταία νέα και όποιος καταλαβαίνει κάτι ας μου βρει μια λογική εξήγηση γιατί για άλλη μια φορά έχω μείνει speechless!
την Παρασκευή κατέβηκα στο χωριό μου, το βράδυ λοιπόν είχαν κανονίσει οι γονείς μου να πάνε στο σπίτι κάτι φίλων τους που κάνανε barbecue και πήγα και γω με το σκεπτικό να κάτσω για λίγο και να γυρίσω σπίτι να κοιμηθώ γιατί ήμουνα ψιλοκομάτια. εκεί λοιπόν ήταν κι ένα παιδί, με το οποίο είχαμε γνωριστεί αλλά δεν είχαμε μιλήσει ποτέ εκτενώς, τέλος πάντων για να μην πολυλογώ, όλο το βράδυ καθόμασταν μαζί και μπούρου μπούρου, μπούρου μπούρου, κατά τη 1 η ώρα μού λέει θέλεις να πάμε σε ένα μαγαζί που θα ήταν οι φίλοι του, εγώ δεν πολυψηνόμουνα αλλά επειδή επέμενε και περνούσαμε καλά μέχρι τότε, λέω πάμε. πράγματι πήγαμε, περάσαμε πολύ ωραία και γυρνώντας με στο σπίτι μού ζήτησε το τηλέφωνό μου και όλα καλά, όλα ωραία.
την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο κατά το μεσημεράκι και μού είπε ότι επειδή είχε να πάει σ' ένα γάμο (μου το'χε πει απ' την προηγούμενη) δε θα προλαβαίναμε να βρεθούμε και ότι θα με έβλεπε την επόμενη μέρα. ξημερώνει λοιπόν η Κυριακή, πάω εγώ κατά το μεσημεράκι για μπάνιο με τους δικούς μου φίλους, στην παραλία όλη η παρέα του, αυτός πουθενά. τελικά εμφανίστηκε κατά τις 8 η ώρα, ήρθε εκεί που καθόμουνα, έκατσε 10 λεπτά μιλώντας περί ανέμων και υδάτων και αυτό ήτανε! εννοείται ότι τηλέφωνο δε με πήρε ποτέ και η συνάντησή μας ήταν εντελώς τυχαία, δηλ. αν εγώ είχα πάει σε άλλη παραλία ή είχα φύγει νωρίτερα, δε θα είχαμε βρεθεί καν!
και ερωτώ! τι σκ@τά έγινε πάλι και πάνω που είχε ξεκινήσει να φαίνεται κάτι στον ορίζοντα, τέλειωσε πριν καλά καλά αρχίσει???

και τι εγινε, απο τετοια να φανε και οι κοτες, αγνωστος ηταν, αγνωστος εμεινε

ναι οκ, εντάξει δεν είπα ότι έγινε κάτι φοβερό, αλλά ρε γαμώτο τι κατάσταση είναι αυτή, να μην κυλάει νορμάλ τίποτα!!!
εσύ δηλ. ως άντρας τι εξήγηση δίνεις γι'αυτή τη συμπεριφορά?