Quote:
Originally posted by patoylini
καλησπερα...εχω να γραψω στο φορυμ πολυ καιρο...περιπου 3 μηνες...ειμαι το πατουλινι και ειμαι καλα..οχι μονο επειδη εχω χασει κιλα αλλα επειδη ειδα την ζωη αλλιως...προσπαθω..καθε μερα και ενας αγωνας...η ζωη μου δεν ειναι μονο ΔΜΣ ειναι και κατι αλλο βαθυτερο...εμαθα να με αγαπαω..ή μαλλον τωρα μαθαινω..εχω κανει βηματα βελτιωσης ΜΟΝΗ μου..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΝΟΡΕΚΤΙΚΗ γιατι δεν θελω να πεθανω...δεν ειναι αναγκη να πιασω πατο για να εκτιμησω το υπερτατο αυτο αγαθο που λεγεται ζωη..
ειμαι μονο 19 χρονων..δεν χαραμιζω αλλο χρονο...εχω υπαρξει και βουλιμικη και ανορεκτικη και κουραστηκα..δεν ειμαι ουτε βουλιμικη πλεον ουτε ανορεκτικη..το σκεπτικο μου δεν απεχει βεβαια πολυ ορισμενες φορες αλλα το παλευω...και ειμαι σιγουρη οτι θα σταματησει καποια στιγμη δε μεγαλο εστω βαθμο να με απασχολει αυτη η εννοια! ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΑ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ!...
εχω περασει αμετρητα βραδια κλαιγοντας στο κρεβατι μου αλλα μονο εφιαλτης ειναι αυτη η κατασταση..
και αλλους εφιαλτες δεν θελω στην ζωη μου γιατε πρεπει, επιβαλλεται να ζησω πια!
πριν φτασω τα 20 θελω να αρχισω να ζω!
και να ελπιζω!
και να βοηθησω οσους το εχουν αναγκη!
γιατι η ζωη ειναι μικρη, πολυ μικρη...ενα τιποτα αλλα τιποτα δεν αξιζει οσο αυτη!:)
Με κανεις πολυ χαρουμενη αγαπουλα μου!!Πραγματικα με συγκινησες!Μακαρι να σε ειχα γνωρισει νωριτερα...