νομιζω οτι εχω καρδια

Καταρχήν καλό θα ήταν να κάνεις,όπως προαναφέρθηκε, τις απαιτούμενες εξετάσεις.Είτε έχεις κάτι είτε όχι θα βγεις από το άγχος της άγνοιας.Αλλά κυρίως ψάξεις να βρεις τι είναι αυτό που σε κάνει να αγωνιάς τόσο πολύ.Αφού βρεις την πηγή του άγχους ,στη συνέχεια πείσε τον εαυτό σου ότι μπορείς να τα καταφέρει.Ένας τρόπος είναι να φέρεις στη σκέψη σου την αγχοτική κατάσταση, να κάνεις δηλαδή μια αναπαράσταση στο μυαλό σου στην οποία να φανταστείς ότι ανταπεξέρχεσαι με επιτυχία.Αμέσως θα χαλαρώσεις και θα νιώσεις ότι έχεις τον έλεγχο της κατάστασης!!!!Ελπίζω να σε βοηθήσει!!!!Αν πάλι δεν τα κατάφερεις μόνη μην διστάζεις να ζητήσεις βοήθεια ειδικού.Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις και ότι όλα είναι μια ιδέα!!!
Υ.Γ Αυτές είναι οι διαγνώσεις μέσω ίντερνετ;)http://www.google.gr/imgres?hl=el&sa...u4IH4BA&zoom=1

Τι εκανες πηγες τελικα στο Παπαγεωργιου για την εξέταση που σου ειπε ο καρδιολογος;

Quote:

---

Originally Posted by gk72

Τι εκανες πηγες τελικα στο Παπαγεωργιου για την εξέταση που σου ειπε ο καρδιολογος;

---

Οχι δεν πηγα. Τωρα περασε η φοβια με την καρδια οταν αρχισα να ποναω αφορητα σε ολο το σωμα δηλαδη στην πλατη στη μεση στα χερια στα δαχτυλα και στα γονατα και κατω στα ποδια. δεν μπορουσα να περπατησω ουτε 10μετρα. Μου μπηκε στο μυαλο οτι εχω καρκινο των οστων. Πηγα στο παθολογο μου ειπε οτι ειναι ινομυαλγια. Τωρα οι πονοι εχουν καπως λιγο χαλαρωσει. Ευτηχος αυτη η φοβια με το καρκινο κρατησε λιγες μερες 2 με 3. Τωρα φοβαμαι μηπως εχω συνδρομο σεροτονινης. Συνεχεια καινε τα ματια μου αισθανομαι καψιμο στο πρωσοπο σαν να εχω πυρετο. Βαζω θερμομετρο και η μεγαλυτερη θερμοκρασια που εχω βρει ειναι 37.1 Σημερα τρεμει συνεχεια το σωμα μου και αισθανομαι μια αδυναμια και ζαλαδα. Πηρα τηλεφωνο την ψυχιατρο και λεει δεν εχεις τιποτα . Φοβαμαι να παρω και τα φαρμακα μου τωρα. Μου εδωσε και ο παθολογος μυοχαλαρωτικα και φοβαμαι να τα παρω μαζι. Τωρα τελευταια οι φοβιες που μου ερχονται ειναι δυσκολες οπως η φοβια για το καρκινο που ξερω οτι αμα το ειχα θα επρεπε να παω εξωτερικο για χειρουργεια και σε συνδιασμο με το πόνο... και επειδη φοβαμαι αυτο το συνδρομο που δεν γινεται ευκολα η διαγνωση του και μπορει να ερθει ο θανατος απο αυτο. Και παλι μου μπηκε ιδεα οτι εχω παθει συγχηση και οτι δεν καταλαβαινω τι λενε οι αλλοι. Σημερα εχω μπερδεψει τις σκεψεις μου πολλες φορες δηλαδη πχ ηθελα να πω στη γιατρο μηπως εχω συνδρομοσεροτονινης και αντι γιαυτο ειπα μηπως εχω αυχενικο συνδρομο και αυτο το πραγμα με φοβιζει. Απο χθες το πρωι το φοβαμαι. Αμα το ειχα παθει θα ειχα πεθανει τωρα; Μολις παω να νιωσω καλα λιγο λεω πως με πιανει υπομανια αρα εχω αυτο το συνδρομο επειδη σκεφτομαι οτι ειναι νωρις ακομα για να αισθανθω καλα 2η βδομαδα ειναι που τα παιρνω. Αυτες οι 2 τελευταιες φοβιες ειναι πολυ δυσκολες. καλυτερα να φοβαμαι για κατι αλλο.

Πως εισαι; κανεις την φεραπεια με το ladose;

[QUOTE=gk72;364224]Είμαι 40 χρονών, στις 2 Μάιου του 2000 (δεν θα την ξεχάσω ποτε εκείνη την ημέρα) μπήκα στον κόσμο των «κρίσεων πανικού», «κρίσεων άγχους» όπως θέλεις πες το. Από τοτε πέρασαν 12 χρόνια και χρειάσθηκε να κάνω πολύ μεγαλη προσπάθεια και πολλες φορές τεράστια υπομονή για να αντιμετωπίσω ολη εκεινη την κατασταση που ζουσα. Ειχα κ εγω πολύ έντονο θεμα με την καρδία και όπως εσυ πιστευα οτι θα πεθάνω και ειχα παρα, παρα πολλά σωματικά συμπτώματα, η ζωη μου ειχε γινει εφιάλτης. Επειδή διαβασα το μηνυμα σου και πραγματικα καταλαβαίνω πως νιωθεις, θα ηθελα με ολο το θαρος να σου γραψω τα βηματα προτείνω εγω με την εμπειρία μου στο θεμα, λοιπον αγαπητέ φιλε!.

1. Μη φοβασαι, όλα θα περασουν και θα νιωθεις παλι καλα, συντομα! πιστεψε με. :D
2. Μιλάς αμεσα με τους γονεις σου και τους εξηγείς πως νιώθεις.
3. Αφού κανείς τις απαραίτητες εξετάσεις Παθολόγο – καρδιολόγο - ενδοκρινολόγο (οπωσδήποτε δες τον θυροειδή σου), και οτι αλλο απαιτηθει και αποκλίσεις τα παθολογικά αιτα προχωράς!
4. Δεν ξανα κανεις τις εξετάσεις από την αρχη! Μια φορα (σωστα και ολοκληρωμένα αρκεί)
5. Εφόσον δεν υπαρχει παθολογικό αίτιο και παντα σε συνεννόηση με την οικογένεια επισκέπτεσαι ή ψυχολόγο ή / και νευρολόγο για την υπόλοιπη θεραπεία.
6. Σύντομα θα εισαι καλα, μη φοβηθείς να λαβεις καποια αγωγή αν στο συστήσει ο γιατρος σου, εγω παιδευόμουν χρονια με εναλλακτικές θεραπειες και δεν καταφερα κατι και σε 8 μηνες εγινα καλα με μια αντικαταθλιπτική αγωγή! Δεν είναι κακο, ανθρωπινα είναι αυτά. (δεν προκαλουν εξάρτηση ουτε αλλοίωση του χαρακτήρα)
7. Προσπαθα να εμβαθύνεις μεσα σου και να δεις που εισαι, κατά που πας, που θελεις να πας. Να το «φιλοσοφήσεις λιγο» που λεμε.
8. Κανε πράγματα, και να εισαι με ανθρώπους που σε κανουν να νιώθεις καλα
9. Μη φοβάσαι όλα θα πανε καλα! στο λεω εγω! (και που το ξερω; ) …το ξερω! :D

Καλη δύναμη ενημέρωσε για τα νεα σου.

Με εκτίμηση.
Γιωργος[/QUOTE

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΠΤ..ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ..ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ..ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ ΣΤΑ 17 ΜΟΥ..ΠΕΡΑΣΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ Κ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ..ΩΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΨΩΝΙΣΑ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΣΑΚΟ ΜΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ Κ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΘΗΝΑ-ΚΑΣΤΑΝΙΕΣ ΕΒΡΟΥ..ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΜΟΥ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΡΙΒΕΡ ΠΑΡΤΥ ΤΟΥ ΑΡΔΑ Κ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΖΩ..ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΡΑ..ΥΠΕΦΕΡΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΑ..ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ Κ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ 30...ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΛΚΣ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΑΩ ΤΑΞΙΔΙ..ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!ΒΓΕΣ ΑΠΟ ΚΕΙ ΜΕΣΑ..ΜΠΟΡΕΙΣ!

εισαι πολυ μικρος για να εχεις τετοιους φοβους. Αλλα και εγω ειχα στα 12 μου αναλογες φοβιες για θανατο απο καρδια ή απο καρκινο. Εβαζα καθε 3 ωρες ανα ημερα θερμομετρο και ειχα καθημερινα 37.5... Οπως καταλαβαινεις τα ψυχοσωματικα με ειχαν τρελανει ωσπου φτανει 1 μερα την οποια εκανα ΟΛΕΣ τις εξετασεις που υπαρχουν, δεν μου βρηκαν κατι οπως ηταν το αναμενομενο και ειπα εκεινη την μερα : "τελος, αρκετα ταλαιπωρηθηκα.μεχρι τα 15 μου ετη ειχα αυτη την αρρωστοφοβια! Ιδεοψυχαναγκασμος στο φουλ! Δυστυχως δεν ειχα επισκεφτει καποιον/α σωστο/η ψυχιατρο τοτε και ο φοβος επεστρεψε στα 22 μου εως τα 24 που ειμαι τωρα! Τωρα φοβαμαι για aids υπερβολικα. Εχω κανει 4 εξετασεις μεσα σε 1 εξαμηνο!
Ειναι δυσκολο και πιστεψε με ξερω ποσο βασανιζεσαι να σε τρελαινουν οι ιδιες σου οι σκεψεις οι οποιες ξερεις πως κατα βαθος ειναι παραλογες απλα ζεις μια λογικη του παραλογου. Προσπαθησε να απασχολεις το μυαλο σου με κατι που αγαπας πολυ! Ειναι ενας τροπος να το ξεπερασεις εστω και σταδιακα!

Γεια σας! ειμαι καλυτερα στο θεμα υγειας δεν εχω φοβιες μου εχουν αντιμετωπιστει σε μεγαλο βαθμο! αλλα ειμαι παλι χαλια για αλλα θεματα που με απασχολουν. Μολις εγινα καλα σταματησα να σκεφτομαι αρρωστιες τωρα σκεφτομαι τι θα κανω στο μελλον. Να σας πω επισης πως πασχω απο κοινωνικη φοβια. Ποτε δεν ειχα ουτε εναν φιλο. Τωρα σκεφτομαι τι θα γινει με το σχολειο. Δεν θελω να παω περναω πολυ ασχημα εκει περα παλια συνεχεια με κοροιδευαν αλλα αυτη τη χρονια οχι. Εμεινα απο απουσιες γιατι δεν πηγαινα στη γυμναστικη επειδη δεν ηθελα να συνεράστω με αλλα παιδια. Φετος αμα ξαναπαω θα ειμαι παλι α λυκειου. Εχω κουραστει πολυ με το σχολειο. Δεν αντεχω να ξαναπαω. Ειπα στην ψυχολογο πως αμα κατσω σπιτι θα ειμαι καλυτερα αλλα με αγχωσε και με σκεναχωρησε λεγοντας μου μεχρι ποτε θα σαι καλα και τετοια. Γενικα σκεφτομαι οτι θα ειμαι μια ζωη στο σπιτι και θα αποφευγω το κοσμο.. Εχω στεναχωρηθει πολυ