σ ευχαριστω πολυ!!! Μονο λιγο πονοκεφαλο εχω που ελπιζω να ναι απ την κουραση μου ολη μερα κι οχι απ το χαπι!!! :o
Printable View
γεια σας.μολις εκανα εγγραφη.και εγω εχω φοβια.ηρθε η ωρα να το πω σε οσους περισσοτερους μπορω.φοβαμαι να μην κανω εμετο.ειναι το πιο χαζο πραγμα.το ξερω,αλλα δεν το πιστευω.δεν ξερω στην ουσια πως αρχισαν τα πραγματα.Καταρχην να σας πω οτι ειμαι 21 και ζουσα για 4-5 χρονια σε ενα μερος εξω απο ενα χωριο μακρια απο ανθρωπους.μονο ζωα.ολη την εφηβεια μου σχεδον.Το περιβαλλον δεν ηταν και το καλυτερο καθως στο σπιτι οι γονεις μου συνεχεια μαλωναν.τα καλοκαιρια πηζαμε στο σπιτι καθως ειτε δεν ειχαμε λεφτα ειτε ο πατερας μου φοβοταν και αυτος μην φυγει απο το σπιτι και πιασει φωτια ή κατι αλλο.ηταν μια τρελα.το ενιωθα οτι αλλαζα,γινομουν ενας αγρικος....τα χρονια περνουσαν δεν ειχα αγχος,αλλα τωρα καταλαβα οτι τοτε το ΄΄εφτιαχνα΄΄.παντα δεν τα πηγαινα καλα με τις αρρωστιες, τις φοβαμαι. και σε ποιον δηλαδη του αρεσει να ειναι αρρωστος??αα ξεχασα να πω οτι δεν πηγα στην τελευταια εκδρομη του λυκειου οχι γιατι ειχα αγχος αλλα γιατι αρρωστησα απο κατι απλω οχι τραγικα πραγματα.πριν αρρωστησω ομως κατι μηνες πριν δηλαδη ανεβασα πυρετο και ο πατερας μου ειναι τοσο αγχοτικος και μου ειπε θα παμε στο νοσοκομειο.εγω φυσικα απο μικρος οταν αγχονομουνα ξερνουσα αλλα σε λογικα επιπεδα.ε εγινε το το κακο και ξερασα αλλα το προβλημα ειναι οτι εγω δεν ξερνω αλλα κανει συσπασεις ο λαιμος καπως και εσπασε ενα αγγειο και εβγαλα αιμα.συνδρομο κατι... ητανε αλλα δεν θυμαμαι.της πλακας πηγα στο νοσοκομειο εκεινη την στιγμη και το βαρδυ πηγα σπιτι.1 χρονος περασε και ηρθανε οι παννεληνιες παλι καθολου αγχος ισως να ημουν ο μοναδικος που πηγε τοσο χαλαρα.και που δηλωσα ρε παιδες??στην ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ.γιατι θα μου πεις??ηθελα να φυγω οσο πιο μακρια απο το σπιτι μου και συχρονως να αντιμετωπισω το φοβο αλλα μου βγηκε αλλος αυτος της εμετοφοβιας.φοβαμαι να κυκλοφορω εξω για να μην με δουν να ξερνω.τοσο ηλιθιο θεε μου.υπηρχαν στιγμες που δεν εβαγαινα καθολου απο το σπιτι οπως ζουσα και πριν στο ΄΄κλουβι μου΄΄.κολλησα με το νετ και χαραμιζα τις ωρες μου εκει.Υπηρξαν χρονικα διαστηματα που το παλευα αλλα τωρα ξανα ηρθε και δεν με νοιαζει γιατι , ξερω οτι θα ζω με αυτο.ειχα και μια αποτυχια με μια κοπελα σεξουαλικα να το πω λογου αγχους και αυτο μου εδωσε μπουνους στην φοβια και μου εκανε το μυαλο σμπαραλι.φοβαμαι ρε παιδια.φοβαμαι να μισω.να μισω τους γονεις μου.να μισω γενικα.γινομαι κακος,επιθετικος λογω του περιβαλλοντος που ζουσα.δεν ξερω αν θελω να κανω οικογενεια.εφτασα σχεδον στην πρακτικη στα νοσοκομεια και δεν πιστευω να πετυχα τιποτα,απλως ακουγα συνεχεια αρρωστιες και φροντιδα.το μυαλο μου ειναι μπερδεμενο λιγουλακι.ημουνα παιδι της τρελας και εγινα μοναχικος.θελω να ειμαι ελευθερος και να μην σκεφτομαι αυτον τον εμετο συνεχεια.θελω να ζησω.το μυαλο μπορει να σε καταστρεψει και να δημιουργησει.ευχαριστω και συγγνωμη αν εκανα λαθος που εγραψα σε αυτην την ενοτητα.
Vaggo,βασικά έπρεπε να ανοίξεις δικό σου θέμα για να σε διαβάσουν περισσότεροι κ να σου απαντήσουν.Εδώ λίγο "χάνεται" το μήνυμα σου.Τεσπα..
Αυτό το θέμα με τον εμετό,τον φόβο δηλαδή μην κάνω εμετό τον είχα για μεγάλο διάστημα παλιά όταν πήγαινα σχολείο.Φοβόμουν μήπως κάνω εμετό μέσα στην τάξη κ γίνω ρεζίλι.Δεν έκανα βέβαια αλλά σχεδόν κάθε μέρα είχα αυτή την τάση για εμετό.Ετσι χωρίς λόγο κ μόνο από τη σκέψη το πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται να κάνεις,αλλά ακόμη κ να κάνεις σιγά κ τι έγινε?Αυτοί που μπορεί να κοροιδέψουν δεν αξίζουν να τους δίνεις σημασία.
το ιδιο ακριβως προβλημα εχω και εγω nansyan89 και ταση για εμετο συνεχεια για το παραμικρο..ουτε στο αμαξι μπαινω πλεον..με πιανει κ εκει μεσα..παιρνω μισο απο 0.25 xanax καθε βραδυ αλλα δεν κανει δουλεια..εκανα 10 συνεδριες με ψυχολογο αλλα δεν βοηθηθηκα ουτε στο ελαχιστο..και τωρα ψαχνομαι και παλι δεν ξερω τι να κανω....