Κρίσεις πανικού καθημερινά-Φοβίες

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Συμφωνώ απόλυτα. έτσι ένιωθα κι εγώ αν και τότε δεν ήξερα τι είναι οι κρίσεις πανικού. Ελεγα έιναι δυνατόν κάποιος που δεν έχει προβλήματα , να έχει τέτοια συμπτώματα και να δημιουργεί πρόβλημα στον ίδιο του τον εαυτό?

---

Θυμάσαι επίσης, τότε, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βοηθήσεις κάποιον που είχε τέτοια συμπτώματα; Υπήρχε περίπτωση να πλησιάσεις ποτέ έναν άνρθωπο με τέτοια συμπτώματα, προβλήματα τότε; Είμαι σίγουρος πως όχι. Αντίθετα με την επικριτική στάση σου ίσως να δημιουργούσες και μεγαλύτερο πρόβλημα!

Ε! τώρα αυτό συμβαίνει και σε εσένα (και σε εμένα). Τώρα οι περισσότεροι "άλλοι" συμπεριφέρονται όπως εσύ τότε. Με αυτό το σκεπτικό, είναι σχεδόν αδύνατο να περιμένεις κατανόηση από κάποιον που δεν την έχει για κάποιο θέμα. Αυτό το λέω για να το ακούω και εγώ! Είναι πολύ δύσκολο ως αδύνατο να καταλάβει κάποιος που απέχει απ' αυτό και είναι "στον κόσμο του", όσο και εσύ δεν γινόταν να καταλάβεις τότε που ήσουνα στον "κόσμο σου".
Μπορεί η συνήθεια να μας κάνει να αναζητούμε την κατανόηση στους γνωστούς, στους οικείους μας, γιατί απλά αυτό μας βολεύει, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο πως είναι αδύνατο να καταλάβουν (ακριβώς όπως δεν καταλάβαινες εσύ και εγώ τότε). Μπορεί να νομίζουμε ότι "εντάξει αν τους εξηγήσουμε θα καταλάβουν", αλλά δεν είναι έτσι. Η κατανόηση είναι μια διαδικασία που μπορεί να πάρει 1 λεπτό, αλλά μπορεί να πάρει και 500 χρόνια (κοινώς ποτέ!).

Αυτός που δεν καταλαβαίνει στην ουσία γίνεται κακός για τους άλλους. Αν το βλέπεις αυτό, τότε καταλαβαίνεις ότι και εσύ (και εγώ για να μην βγάζω την ουρά μου απ' έξω) ήμασταν κακοί. Σωστά;
Αν αύριο εσύ είσαι καλά δεν θα μου ξαναμιλήσεις ούτε μέσα απ' αυτό το forum, γιατί θα εξαφανιστείς. Το γνωρίζεις αυτό; Έχεις σκεφτεί ότι στην ουσία συνεχίζουμε να μην είμαστε καλοί; Επίτηδες έγραψα "να μην είμαστε καλοί" αντί του "να είμαστε κακοί". Θα μπορούσα να γράψω "Έχεις σκεφτεί ότι στην ουσία συνεχίζουμε να είμαστε κακοί;". Δεν το έγραψα έτσι, γιατί τώρα αρχίζουμε να μαθαίνουμε ότι όταν δούμε κάτι "περίεργο" δεν μπορούμε να κρίνουμε αμέσως, αφήνουμε λίγο την "εξυπνάδα" μας στην άκρη, και κρατάμε τις αμφιβολίες μας για τα "προφανή" συμπεράσματά μας. Και επίσης αρχίζουμε να μαθαίνουμε τι σημαίνει ιδιοτέλεια.

Τώρα που το ξαναδιαβάζω, νομίζω ότι τα έγραψα λίγο μπερδεμένα. Θέλει πολύ προσπάθεια να καταλάβει κανείς τι λέω. Αλλά τι να κάνουμε, για να είναι πιο κατανοητά θα πρέπει να γράψω σελίδες...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου John11.
Μέχρι να μας συμβεί κάτι αντίστοιχο είμαστε κακοί έως και αδιάφοροι με το πρόβλημα κάποιων.
Όταν όμως συμβεί και σε εμάς, τότε είτε θα είμαστε καλοί είτε δεν θα είμαστε καλοί, αλλά σίγουρα όχι κακοί.

Συμφωνώ απόλυτα με τους προγράψαντες. έτσι ακριβώς είναι. όσο το πρόβλημα είναι σε άλλον, δεν είναι πρόβλημα ενώ όταν παρουσιάζεται σε εμάς είναι μέγιστο πρόβλημα. Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα.

Εγώ πάντως δεν ξέρω πώς θα σκεφτόμουν αν δεν τα είχα αυτά..γιατί πολύ απλά τα έχω από πολύ μικρή ηλικία οπότε ουσιαστικά δεν θυμάμαι κ ποτέ να ήμουν καλά...

Τί έχεις περάσει κι εσύ βρε korina 12.Ειλικρινά σου εύχομαι να ξυπνήσεις μια μέρα σύντομα και να έχεις απαλλαγεί από όλα αυτά ποθ σε βασανίζουν.Μακάρι σε όλους μας δηλαδή. Το έχω ακούσει από ορισμένους που τους έχει συμβεί και ελπίζω κι εγώ σε ένα αντίστοιχο θαύμα.Θέλω να ξυπνήσω και να μην σκέφτομαι όλα αυτά που έχω περάσει και συνεχίζουν να με ταλαιπωρούν.

Quote:

---

Originally Posted by Korina12

Εγώ πάντως δεν ξέρω πώς θα σκεφτόμουν αν δεν τα είχα αυτά..γιατί πολύ απλά τα έχω από πολύ μικρή ηλικία οπότε ουσιαστικά δεν θυμάμαι κ ποτέ να ήμουν καλά...

---

Αύριο έχω ραντεβού με τη νεα μου ψυχολόγο. Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα. έχω όλη μέρα ανεβασμένους παλμούς. Μάλλον είναι το άγχος της αναμονής. Μακάρι να με βοηθήσει για να βοηθήσω κι εγώ μετά εμένα.

O Παπαγιανοπουλος σε μια ταινια ειχε πει:μου ανεβαινει η πιεση και στεναχωριεμαι και οταν στεναχωριεμαι μου ανεβαινει η πιεση

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Τί έχεις περάσει κι εσύ βρε korina 12.Ειλικρινά σου εύχομαι να ξυπνήσεις μια μέρα σύντομα και να έχεις απαλλαγεί από όλα αυτά ποθ σε βασανίζουν.Μακάρι σε όλους μας δηλαδή. Το έχω ακούσει από ορισμένους που τους έχει συμβεί και ελπίζω κι εγώ σε ένα αντίστοιχο θαύμα.Θέλω να ξυπνήσω και να μην σκέφτομαι όλα αυτά που έχω περάσει και συνεχίζουν να με ταλαιπωρούν.

---

Να'σαι καλά.Και σε σένα εύχομαι το ίδιο.
Για την ψυχολόγο δεν υπάρχει λόγος να έχεις άγχος.Για το καλό σου πας,για να βοηθηθείς και μόνο γι'αυτό.Δεν πας ούτε για να σε κρίνει ούτε τίποτα άλλο.

Κάπως έτσι είναι όντως. χαχαχα.αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Quote:

---

Originally Posted by predator

O Παπαγιανοπουλος σε μια ταινια ειχε πει:μου ανεβαινει η πιεση και στεναχωριεμαι και οταν στεναχωριεμαι μου ανεβαινει η πιεση

---

Καλημέρα σε όλους. Επισκέφτηκα τη νέα ψυχολόγο. Μου έκανε πολύ καλή εντύπωση γιατί μου εξήγησε αναλυτικά τις διάφορες μεθόδους. Η συγκεκριμένη ακολουθεί την ψυχανάλυσγη στο ντιβάνι καθώς και την ερμηνεία των ονείρων, όπως έκανε και ο Φρόυντ. Αυτό κι αν μου άρεσε ,αφού τα όνειρα μου είναι πλέον σαν κινηματογραφικές ταινίες. Και τι δεν έχω δει! Μετά τη συνάντηση ήμουν πολύ ήρεμη αν και κατά τη διάρκειά της ταράχτηκα αρκετά κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν. Τελικά έχω πολλά θέματα άλυτα. Χθες όμως με έπιασε μια κρισάρα απίστευτη. έτρεμε όλο μου το σώμα, σαν ψάρι έξω από το νερό πήγαινα. Και εκεί βρέθηκα στο δίλλημα, παίρνω το ζάναξ ή το αγνοώ? Μπήκα στο αμάξι κανονικά και οδήγησα μέχρι το σπίτι μετά τη δουλειά. Χωρίς φάρμακο. ένα ελαφρύ τρέμουλο το είχα για κάνα μισάωρο ακόμα αλλά έφυγε κι αυτό. Τελικά πέρασε. όπως πάντα. Οι σκέψεις βέβαια εκείνη τη στιγμή με έπνιξαν. έλεγα τωρα πεθαίνω, να σταματήσω να πάρω κάποιον τηλέφωνο να έρθει να με πάει στο νοσοκομείο και όλα αυτά τα γνωστά. Δεν έκανα όμως απολύτως τίποτα. Φάνηκα δυνατή. Μετά βέβαια ένιωθα κουρέλι, δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου αλλά το θεωρώ απολύτως φυσιολογικό. Και ο ύπνος χάλια το βράδυ. Ο έλεγχος της σκέψης είναι πολύ σημαντικός. Ξέρω ότι δεν επιτυγχάνεται πάντα, αλλά είναι το κλειδί. Επίσης καταλαβαίνω ότι με τη νεα ψυχοθεραπεύτρια, όλα αυτά που θα ξανασυζητηθούν και οι αναδρομές πίσω, μάλλον θα μου βγάζουν τέτοιες εντάσεις. Έτσι είναι όμως τα πράγματα. Πρέπει να υπάρχει μια συνεχής πάλη για να λυθεί το πρόβλημα. Ψυχοφθόρα μεν αλλά ίσως αποδοτική για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. όπως μου είπε και η ψυχολόγος, η κρίση δεν εμφανίζεται για να σου θυμίζει ότι δεν είμαι καλά, έχω κάτι κλπ, αλλά να μην σε αφήνει να ευχαριστηθείς τη ζωή όντας πραγματικά καλά. Μεγάλη κουβέντα. Δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο απλά ήθελα να εκφράσω την άποψή μου και την εμπειρία μου.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Μπήκα στο αμάξι κανονικά και οδήγησα μέχρι το σπίτι μετά τη δουλειά. Χωρίς φάρμακο. ένα ελαφρύ τρέμουλο το είχα για κάνα μισάωρο ακόμα αλλά έφυγε κι αυτό. Τελικά πέρασε. όπως πάντα. Οι σκέψεις βέβαια εκείνη τη στιγμή με έπνιξαν. έλεγα τωρα πεθαίνω, να σταματήσω να πάρω κάποιον τηλέφωνο να έρθει να με πάει στο νοσοκομείο και όλα αυτά τα γνωστά. Δεν έκανα όμως απολύτως τίποτα. Φάνηκα δυνατή.

---

Ειναι περιεργο αλλα οταν διαβαζω τετοια ωραια αισθανομαι μια περηφανια αλλο πραμα!
Δε σε ξερω, δε με ξερεις (υποφερω κ υποφερεις αυτο ειναι σιγουρο!!) αλλα ειμαι περηφανη για σενα και για ολους οσους νικουν τον ψευτη το φοβο!
Γιατι ψευτης ειναι απλα τα λεει πειστικα.
Μπραβο και πλαι μπραβο!

Σε ευχαριστώ πολύ blue9791 για τα καλά σου λόγια. Με συγκίνησες. Ο άτιμος ο φόβος είναι όντως πολύ πειστικός. Αλλά δεν ξέρει με τι πεισματάρα έχει μπλέξει. Δεν του επιτρέπω να του περνάει άλλο. Διαβάζω ένα βιβλίο τον τελευταίο καιρό,για πρώτη φορά, γιατί πιστεύω ότι θέλει αμέτρητες φορές διάβασμα για να βλέπεις όλα τα μηνύματα που περνάει, και λέγεται ο δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή του Νταν Μίλαν. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.ειναι μυθιστόρημα.Αν δεν το έχεις διαβασει ,διάβασε το .<

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Ειναι περιεργο αλλα οταν διαβαζω τετοια ωραια αισθανομαι μια περηφανια αλλο πραμα!
Δε σε ξερω, δε με ξερεις (υποφερω κ υποφερεις αυτο ειναι σιγουρο!!) αλλα ειμαι περηφανη για σενα και για ολους οσους νικουν τον ψευτη το φοβο!
Γιατι ψευτης ειναι απλα τα λεει πειστικα.
Μπραβο και πλαι μπραβο!

---

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Ο άτιμος ο φόβος είναι όντως πολύ πειστικός. Αλλά δεν ξέρει με τι πεισματάρα έχει μπλέξει. Δεν του επιτρέπω να του περνάει άλλο.

---

Θέλω να πω αυτά που σκέφτομαι και που έχω διαπιστώσει. Αν και αναφέρομαι σε εσένα, αναφέρομαι στην ουσία γενικά.
Ο φόβος είναι δικός μας, προέρχεται από τον ίδιο μας τον εαυτό. Και έτσι κάθε πάλη με το φόβο απλά στην ουσία είναι πάλη του εαυτού μας με τον εαυτό μας! Έχω διαπιστώσει ότι φέρνει χειρότερα αποτελέσματα αυτή η πάλη.
Ο φόβος προέρχεται από κάτι πραγματικό (συνήθως όμως δεν καταλαβαίνουμε από τι, και νομίζουμε ότι είναι χωρίς λόγο). Η ουσία, για μένα είναι να δούμε το φόβο και από που προέρχεται, και τότε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό από το οποίο προέρχεται.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Η συγκεκριμένη ακολουθεί την ψυχανάλυσγη στο ντιβάνι καθώς και την ερμηνεία των ονείρων, όπως έκανε και ο Φρόυντ. Αυτό κι αν μου άρεσε ,αφού τα όνειρα μου είναι πλέον σαν κινηματογραφικές ταινίες. Και τι δεν έχω δει! Μετά τη συνάντηση ήμουν πολύ ήρεμη αν και κατά τη διάρκειά της ταράχτηκα αρκετά κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν. Τελικά έχω πολλά θέματα άλυτα. Χθες όμως με έπιασε μια κρισάρα απίστευτη. έτρεμε όλο μου το σώμα, σαν ψάρι έξω από το νερό πήγαινα.

---

Όταν πρωτοπήγα σε έναν ψυχολόγο, πέτυχα κατά κάποιο τρόπο τα ίδια (μου είπε για ψυχανάλυση, κλπ, κλπ). Και για ένα περίπου χρόνο, αισθανόμουν τυχερός που πήγα και επίσης τον σύστηνα και σε γνωστούς! Αρκετά αργότερα κατάλαβα το λάθος μου. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι, ειδικά η ψυχανάλυση είναι περισσότερο επιζήμια από το τίποτα. Θα σου πρότεινα, ψάξε μόνη σου τις αιτίες του φόβου. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε φόβους. Να ακούς όλους τους ανθρώπους (ψυχολόγοι, φίλοι, συμπάσχοντες, κλπ), αλλά κρίνε εσύ από μόνη σου.

Quote:

---

Originally Posted by John11

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι, ειδικά η ψυχανάλυση είναι περισσότερο επιζήμια από το τίποτα.

---

Στο συνημμένο απόσπασμα από το βιβλίο "Οι Μανούβρες" του ψυχολόγου Γιώργου Πιντέρη.
https://anonfiles.com/file/66054974d...95a6e18886e6f8
Και νομίζω ότι τα λέει κάπως soft γιατί αναφέρεται σε συναδέλφους. Μπορεί κάποιος να σκεφτεί, "εντάξει η ψυχανάλυση δεν είναι καλή, ας δούμε την άλλη τάδε μέθοδο". Όχι, δεν είναι η ουσία εκεί. Η ουσία είναι, μπορεί κάποιος να ελέγξει το αντικείμενο; Μπορεί κάποιος να βρει έναν ψυχολόγο και να κάνει ένα συμβόλαιο, αν γίνει "καλά" να τον πληρώσει στο τέλος, αν δεν γίνει "καλά" να μην πληρώσει τίποτα; Η απάντηση είναι πως δεν θα βρει. Ο λόγος γιατί και ένας ψυχολόγος είναι το ίδιο -βέβαια λίγο λιγότερο- μπερδεμένος από τον μέσο άνθρωπο.

Προσπαθώ, απεγνωσμένα, να δώσω σε αρκετό κόσμο να καταλάβει, ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει καλύτερα από τον ίδιο μας τον εαυτό, για θέματα του εαυτού μας. Μπορεί συμβουλευτικά κάποιος να πάρει άπειρες ιδέες. Γι' αυτό άλλωστε οι άνθρωποι κουβεντιάζουμε τα προβλήματά μας. Η πραγματική ειλικρινής κουβέντα είναι το πιο σημαντικό. Πόσοι έχουμε τέτοιους ανθρώπους να κουβεντιάσουμε, όχι να λύσουμε, απλά να κουβεντιάσουμε και να καταλάβουμε. Σε αυτό το θέμα ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να βοηθήσει στο μέγιστο. Μετά την κατανόηση, η "λύση" έρχεται αυτόματα.

Η ψυχανάλυση είναι μέθοδος που , όπως λένε , χρειάζεται πολύ χρόνο ή μάλλον χρόνια για να δεις τα αποτελέσματα (αν δεις).Για κρίσεις πανικού κλπ δεν τη συστήνουν γιατί αυτά χρειάζονται μια πιο άμεση αντιμετώπιση.Εχω ακούσει άτομα που έκαναν για καιρό κ τελικά το μετάνιωσαν γιατί έχασαν πολύ χρόνο.Το κακό είναι ότι περνάει ο καιρός με την ψυχανάλυση αλλά ακόμη κι αν δεν βλέπεις βελτίωση λες "να σταματήσω τώρα?κι αν είναι τώρα να γίνει αυτό το κλικ μέσα μου που λένε.."?Οπότε συνεχίζεις κ συνεχίζεις..Βέβαια εννοείται στον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικά και μόνο εσύ μπορείς να δεις τι σου κάνει καλό κ τι όχι.