-
pathainw kriseis panikou edw kai ena xrono.kathe fora pou to skeftomoun pathaina kriseis panikou.to xa olo sto myalo mou.kathe stigmh.parola auta den to vaza katw.kathe fora pou phgaina kapou to skeftomoun prin paw.mou xalage kathe stimh.parolas auta den eixa paei oute se giatro oute epairna farmaka.to kefali mou htan olh thn wra vari.mia eixa piesh ,mia taxykardies.parola auta o theos mou edeikse to eleos tou kai twra eimai kala.oi kriseis panikou den skeftontai oute kan na me episkeftoun.kanw ta panta opws palia kai mhn sas pw kai perissotera.h dynamh tou theou kai h agaph tou gia ton anthrwpo einai tosh megalh pou mporei na dwsei lysh se opoiodhpote provlhma sas arkei na proseuxhtheite se auton gia auto.doksasmeno to onoma tou to agio.
-
Rapssodos δεν πινω ποτε σπιτι (το μονο καλο)!
Aπλα οταν φευγω το βραδι συνηθως θα πιω, και την αλλη μερα πεφτει το συστημα λογικα του οργανισμου και τα παθαινω ολα.
Eχτες ηταν η πρωτη φορα που καταφερα να κατσω σπιτι και ηπια βεβαια μισο ποτηρι μπυρα (αλλα ενταξει ειπαμε δεν ειναι πολυ) ηρθε και μια φιλη δεν επαθα τιποτα και σημερα νιωθω πιο δυνατη!
Gus 1973 ξερεις πιο ειναι το περιεργο? τνην αλλη μερα ξυπναω οκ, αλλα οσο περναει η ωρα γινομαι ολο και πιο χαλια(οργανικα) με αποκορυφωμα το βραδι που φρικαρω εντελως... Παραξενο και εγω οσους ξερω οταν ξυπνανε ειναι χαλια και μετα συνερχονται σιγα σιγα..Ποιος ξερει?...
-
κοίτα το πέσιμο είναι και θέμα ενοχών. όσο για τις βραδινές εξόδους υπάρχουν και οι χυμοί. αυτό που μένει είναι να πάρεις την απόφαση. δεν είναι το μισό ποτήρι μπύρα αλλά το όλο τρυπάκι που μπαίνεις μετά. το περιβάλλον σου ξέρει για τις κρίσεις πανικού;
-
Παιδια γεια σας και ευχαριστω για ολα τωρα γυρισα απο τριημερο.
Raphsssode φυσικα και το ξερει το περιβαλλον μου για ολα αυτα και τις κρισεις και γενικα ολο το πακετο (καταθλιψη).
Eιναι ολα πολυ δυσκολα αυτη την περιοδο της ζωης μου και εχω μεινει αρκετα μονη μου. Tο κακο ειναι οτι δεν μπορω να κατσω καθολου με τον εαυτο μου γιατι παντα νιωθω ασχημα, θα ξυπνησουν ολα τα υπαρξιακα που με γεμιζουν τρομο (περι θανατου, ζωης, νοηματα γενικα)..
Aφροδιτη εχω δει πολλα κοινα σε αυτα που εχουμε περασει απο τα δικα σου post. Xαιρομαι πολυ που εισαι καλύτερα!
Θελω να βρω και εναν καλο ψυχολογο αλλα δεν ξερω πως να ψαξω..
εχει κανεις καμια ιδεα? Πειραια μενω..
-
ξεκινα απο τα να δωσεις τις πραγματικες διαστασεις στα προβληματα σου κι αυτο θα γινει μονο μακρυα απο τον μεγενθυτικο φακο του αλκοολ
-
Eπιμενω αν μπορειτε να βοηθησετε...
Θελω να βρω ενα καλο ψυχολογο στην περιοχη του Πειραια..
κοιταξα στους επαγγελματιες, εχει καταλογο το site αλλα δεν εχει κανεναν εδω.
-
μάργκο, ψυχολόγο θέλεις ή ψυχίατρο?μπορώ να ρωτήσω αν θέλεις το δικό μου γιατρό αν γνωρίζει κάποιον στην περιοχή σου.
-
Kαλησπέρα σε όλους και πάλι.
Επιτέλους βρήκα μια κλινική ψυχολόγο εδω κοντα. Εχω όλες τισ διαταραχες άγχους.
Λές και δεν το ήξερα. Ευτύχώς είναι συμβατη με την ομοιοπαθητική και εκείνη πιστεύει οτι βοηθάει.
Τις τελευταίες μέρες δεν ειμαι καθόλου καλα δυστηχως... Ευτύχως ομως δεν ειναι κατι πιο σοβαρο που φοβομουν. Σε λίγες μέρες θα κανουμε ασκήσεις χαλαρωσης..
Κατι ειναι και αυτο...Βεβαια φοβαμαι οτι χωρις αγχολυτικα θα ειναι πιο δυσκολη η προοδος...
Κουραστηκα..
-
Καλημερα σε όλους ! Αφροδίτη σε ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σου.
Πρεπει να μας ταλαιπωρουν τα ιδια πραγματα δεν ξέρω αν εσυ τα εχεις αφησει πισω (σου το ευχομαι!)
Είχες ποτε σου ιδεοληψια? τελευταια με οποιον ειμαι σκεφτομαι αρνητικα για αυτον χωρις να το θέλω..
Με γεμιζει ενοχές και απέραντη θλίψη και με κανει να θέλω να μεινω μονη αφου δεν αντεχω τον εαυτο μου κοντα σε άλλους. Τι καινουργιος εφιαλτης και αυτος... Γιατι μας συμβαινουν ολα αυτα? Ειναι και η καταθλιψη (ευτυχως ελαφρια ειναι) που με εχει τσακισει δεν βρίσκω νοημα σε τιποτα... Τι ωραια στα 30 απο τις πιο δημιουργικες ηλικιες και εγω περναω δευτερη εφηβεια..
Θα ήθελα να μου περιγραψεις λιγο αν εχεις περασει κατι σχετικο νομιζω οτι το ειχα διαβασει αλλα δεν ξέρω που να το βρω..
:(
-
geia sas aderfia mou.
mias kai milame gia poto kai kriseis. pathaino kai go tin idia kolasi tin epomeni mera tis posis. ithela na sas rotiso omos gia ena allo eygenes poto xoris alkool...ton kafe. an pio kafe ( oso kai an ton laxtaro) me \"trelenei\" meta, eimai stin tsita (eno ipirxan epoxes pou kai 5 frapedes den itan oute kan thema). simera kai ntekafeine na pio oli auti i neyrikotita kai i fovia ginete diplasia. zali mexri aidias. exei kopsei ki allos kanenas ton kafe apo sasa meta tis kriseis? i mono psixologiko einai ki ayto?
-
Δεν εχω την ιδια παθηση με σενα και ειμαι μανιωδης του καφε....στην περιπτωση σου δεν ειναι ψυχολογικο ο καφες εντεινει τις κρισεις....βαλε αν θες στον γουγλη τις λεξεις coffee panic attacks.
Δεν ειμαι και σιγουρος δεν το πολυμελετησα.
-
Καλημερα σε όλους! Απο χτες εχω στην προστασια μου δυο πανεμορφα γατακια και εχω τρελαθει απο τη χαρα!!!! Δεν ξέρω γιατι αλλα απο την στιγμη που αρχισα να τα φροντιζω (ειναι πολυ μικρουλια 1 μηνος) εχω βρει την ηρεμια μου.. Απιστευτο αλλα ειναι πολυ αγχολυτικα.
Serotonin και εγω τα ιδια παθαινα με τον καφε λογικα επειδη τσιτωνει το νευρικο συστημα το οποιο σε εμας ειναι ηδη τσιτωμενο γινονται χειροτερα τα πραγματα. Να τον αποφευγεις εγω εχω να πιω απο τον Μαρτιο. Υπαρχουν πολυ καλα υποκαταστατα φυτικα οπως του ΚΟΡΡΕ και ειναι μια χαρα.
Οσων αφορα το αλκοολ αστα. Απλα πρεπει να σταματησουμε να το βλεπουμε σαν πατεριτσα. Εγω τουλαχιστον σε αυτο το λαθος πεφτω.
Αφροδιτη Ιδεοληψια μου ειπε η ψυχολογος οτι ειναι κομματι απο το ανχος και οτι το εχω μαζι με τα αλλα συπτωματα. Εκεινη μου ειπε οτι θα υποχωρησουν πολυ ολα αυτα μεσα σε 3 μηνες αλλα δεν ελπιζω και σε θαυματα.
-
...ααα τον καφέ κομμένο τον έχω. margko ήθελανα σε ρωτήσω κάνεις θεραπεί και με φάρμακα ή απλά ψυχολογίας?
-
serotonin, εχω να πιω καφέ 15 χρόνια (και βάλε!)
Αντ αυτού πίνω σοκολάτα
-
Serotonin δεν παιρνω φαρμακα κανω ομοιοπαθητικη αν και τελευταια δεν παω πολυ καλα. Παρολα αυτα θα ειναι η τελευταια λυση τα φαρμακα.
Oχι επειδη νομιζω οτι δεν κανουν δουλεια. Aπλα θέλω να μπορεσω να στηριχτω στις δικες μου δυναμεις αλιως θα θελω παντα πατεριτσες.
Kαι δεν θελω ετσι.. Aλλιως ημουν παντα παρολα τα ψυχολογικα μου που ηταν δυσκολα ποτε δεν κλειστηκα σπιτι και δεν παραιτηθηκα.
Oι σκεψεις μου ειναι πολυ ασχημες και με κουραζουν αλλα ξερω οτι δεν φταιω δεν τις επιλεγω ερχονται σαν εικονες εφιαλτικες. Bασικα μια απορια που εχω ειναι γιατι να τυραννιομαστε τι τα προκαλει ολα αυτα.
Eρχονται στιγμες που αισθανομαι οτι γελαω μηχανικα, οτι δεν θα ξανανιωσω χαρα αληθινη.. H ελπιδα ομως παραμενει..λιγο τραυματισμενη βεβαια αλλα..
Eυτυχως σημερα εχω ραντεβου με την ψυχολογο. Aντε να δουμε..
Kαι ευτυχως που εχω και τα γατακια!
Λετε να γινω σαν και αυτες τις ηλικιωμενες κυριες με τις 30 γατες στο διαμερισμα???? :P
