Printable View
κυκνε σε νιωθω ... κ γω εχω καταθλιψη εντονη ..
ποσο καιρο παιρνεις χαπια .....
κ που ξερει η γιατρος οτι αρχισαν να επιδρουν ?ποσο καιρο τα παιρνεις ?ποια ειναι τα φαρμακα ?
σε πνευματικο δεν ξερω αν σε συμφερει να πας ... ο θεος κυκνε δεν απαγοητευει αν κ δοκιμαζει ...
κ γω κυκνε κρυο , καμια φορα τρεμω .... τελευταια θελω να καμνω εμετο οταν με πιανει εντονη καταθλιψη
Αγκαλίτσες από όλους (για να μην κρυώνεις), ένα ζεστό μπάνιο και μιά κούπα καφέ, μουσικούλα και αγνάντεμα στον ανοιχτό ουρανό...:)Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Αφου η γιατρος σου ειπε ετσι, κανε υπομονη... Πολλες φορες, στην αρχη καποιας θεραπειας τα συμπτωματα επιδεινωνονται αλλά συντομα υποχωρουν.
Γι'αυτο κανε λιγη υπομονη κυκνε και θα δεις που ολα θα πανε καλα. Κανε και αυτα που γραφει πιο πανω ο nick cave και ολα θα φτιαξουν σιγα σιγα!
μπορει να ειναι παρενεργειες και μπορει να υποχωρησουν καθως θα θεραπευεσαι,,κανε οτι λεει η γιατρος και λεγε της ακριβως τι συμπτωματα εχεις,,αν δεν αντεχεις να της το πεις,,
Παίρνω χάπια εδώ και μήνες...ε, ξέρει περίπου πόσο χρόνο χρειάζονται για να δράσουν και το είδα κι εγώ η ίδια ότι καλυτέρεψα αλλά στεναχωριέμαι με κάτι αυτές τις μέρες και γι' αυτό χειροτέρεψα...ο Θεός με έχει απογοητεύσει αν και πιστεύω σ' Εκείνον...τώρα κι εγώ θέλω να κάνω εμετό από το κλάμα...Quote:
Originally Posted by wstyron
Να 'σαι καλά για τις αγκαλίτσες Νικ, είναι ότι χρειάζομαι περισσότερο αυτή τη στιγμή...κάποιον να με κρατήσει σφιχτά αγκαλιά και να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά...Quote:
Originally Posted by nick cave
γεια πως νιωθεις ? ρωτησα που ξερει η γιατρος σου οτι βοηθησε το φαρμακο γιατι πολλοι γιατροι βιαζονται να βγαλουν συμπερασματα
αλλα αφου το παιρνεις μηνες κ η ιδια πιστευεις σε βοηθαει οκ :D
κ γω οταν στεναχωριεμαι πολυ μ επαιρνει απο κατω ......
τις τελευταιες 10 μερες μονο χθες κ σημερα ειμαι καπως ηρεμος
κ γω κλαιω πολυ ..... αν κ προσπαθω ........
τις τελευταιες 2 βδομαδες επεσε η διαθεση μου να καμνω διαφορα πραγματα ... δυσκολευομαι να πιω ακομη κ νερο ..... τρωω με μεγαλη δυσκολια ....
παρ ολα αυτα προσπαθω να σκεφτομαι θετικα δηλ οταν εχω τις μαυρες μου σκεφτομαι κατι π μαρεσει πολυ πχ απαγγελω ποιηματα .....
μια μεγαλη αγκαλια κ απο μενα
σε νιωθω !
Γεια σου...δε νιώθω και πολύ καλά και μάλιστα νωρίτερα με είχε πιάσει μια μίνι κρίση πανικού...αλλά κυρίως νιώθω θλίψη και φόβο...και σύντομα πρέπει να βγω πάλι έξω και φοβάμαι...φοβάμαι ότι κάτι κακό θα μου συμβεί...Quote:
Originally Posted by wstyron
Εγώ όταν έχω τις μαύρες μου, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα κι ακόμα και πράγματα που σε γενικές γραμμές μου αρέσουν, ούτε αυτά δεν θέλω να κάνω...ευχαριστώ για την αγκαλιά...
Παιδιά, αν μπορείτε ας συζητάμε όσο περισσότερο γίνεται σ' αυτό το θέμα το πρόβλημα μου, το έχω μεγάλη ανάγκη...ευχαριστώ...
βεβαιως μπορουμε να συζηταμε περισσοτερο κ ελπιζω καποια στιγμη να σαι καλητερα
paidia geia sas!!molis diavasa ta perissotera mnm pou exete grapsei k mporw na pw oti sas niwthw arketa!!exw perasei ta perissotera apo auta pou perigrafete alla farmaka den pira (mono dokimastika 3 meres alla eixa treles parenergies) k de skopeuw na parw alla na to polemisw moni m k me ti voitheia tis gaitrou pou paw pou eutuxws einai kata twn farmakwn!!!apla thelei prospatheia apo mas tous idious!!osa framaka k ana paroume osi psuxotherapeia k an kanoume an emeis oi idioi de to prospathisoume tipota de tha allaxei!!
Λοιπόν, ξέρω ότι είπα ότι θα φύγω αλλά σκέφτομαι να γράφω αν χρειάζεται τουλάχιστον στα θέματα που έχω ανοίξει εγώ και τώρα το κάνω γιατί είμαι πραγματικά χάλια, κλαίω χωρίς σταματημό και το δύσκολο είναι ότι μπροστά στους άλλους πρέπει να δείχνω καλά...δεν αντέχω άλλο!!! :( Μακάρι να γινόταν κάτι και να πέθαινα επί τόπου, τόσο χάλια νιώθω!
κύκνε, δεν σε ξέρω και διάβασα λίγο βιαστικά τα προηγούμενα ποστ αλλά πραγματικά στεναχωριέμαι πολύ όταν σ ακούω να λες για θάνατο κτλ..
και εγώ έχω περάσει φάση κατάθλιψης και διατροφικών διαταραχών παράλληλα για πολλά χρόνια και τώρα θεωρώ πως έχω αρχίσει να συνέρχομαι και να νιώθω επιτέλους ότι απολαμβάνω τη ζωή μου..δεν ξέρω αν θα κρατήσει αυτό αλλά ελπίζω!Έχω περάσει τη φάση του δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι μου , δεν έχει νόημα ή ζωή μου , ότι δεν αξίζω και ότι είμαι ένα μηδενικό..
Φάρμακα δεν πήρα ποτέ και δεν ξέρω κατα πόσο είναι αποτελεσματικά. Κάποια στιγμή όμως που δεν την πάλευα άλλο είπα οτι τέρμα ως εδώ, θα προσπαθήσω να γίνω καλύτερα έστω κι αν στην διάρκεια της προσπάθειας ένιωθα πολύ χάλια κατά καιρούς.
Αυτά που με βοήθησαν εμένα και που τα λέω μήπως και σε βοηθήσουν καθόλου είναι : έμεινα για ένα μεγάλο διάστημα με την οικογένεια μου και ηρέμησα, οι δικοί μου δεν ήξεραν βέβαια ότι κάτι έχω. Μίλησα σε μία πολύ κοντινή μου φίλη η οποία είναι και η μόνη που ξέρει ακριβώς τι μου συνέβαινε. Από το να μένω μόνη μου στο σπίτι μετακόμισα σε σπίτι με συγκατοίκους, άρχισα να προσπαθώ να φτιάξω τη διατροφή μου και το κατάφερα( είναι κάτι που με απασχολούσε πολύ) οπότε και έδιωξα ένα πρόβλημα από το μυαλό μου, άρχισα να γυμνάζομαι( όχι πάρα πολύ- αλλά τόσο ώστε να μου φτιάχνει το κέφι) - το καλοκαίρι ειδικά έλιωνα στο κολύμπι κάτι που με βοηθούσε να ξεχνάω. Και το πιο σημαντικό προσπάθησα και βρήκα για ποιο λόγο πιστεύω πως ένιωθα έτσι. Γιατί δεν μπορεί , για κάποιο λόγο ένιωθα τόσο χάλια.. Ένας από τα αίτια για μένα πχ ήταν η χαμηλή μου αυτοπεποίθηση. Προσπαθησα λοιπόν και προσπαθώ να τη χτίσω από την αρχή.
Αν ήταν ένας χρόνος πριν θα σου έλεγα απλά ότι σε καταλαβαίνω πχ αλλά τώρα έχω να σου πω αυτό : κάνε κάτι!και εννοώ πέρα από τα χάπια. Προσπάθησε να βρείς τις ρίζες του κακού και αντιμετώπισέ τις..Ή απλά προσπάθησε να ασχοληθείς με κάτι που να σε ευχαριστεί. Κάτι. Μην χάνεις χρόνο! Δεν ξέρω αν αυτά που λέω σας φαίνονται χαζά και ότι οκ , το ξέρουμε αλλά είναι πολύ έντονα τα άσχημα συναισθήματα και δεν είναι τόσο εύκολο κτλ αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι αξίζει σε κανένα μας τέτοια καθημερινότητα.. Η ζωή είναι τόσο όμορφη!
Και για μένα ευτυχώς έχει περάσει η φάση που δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι κι αυτό χάρη στα φάρμακα όμως είναι στιγμές που στην καλύτερη περίπτωση νιώθω μουδιασμένη κι ανίκανη να κάνω το οτιδήποτε (όπως τώρα) και στη χειρότερη αισθάνομαι πολύ πόνο μέσα μου και κλαίω...επίσης, νιώθω πολύ κατατονική, νυστάζω σχεδόν συνέχεια...Quote:
Originally Posted by abyss
Εγώ ζω με την οικογένεια μου αλλά αυτό δεν με βοηθάει πολύ...αν έπρεπε να τα ζυγίζω θα έλεγα ότι μου κάνει περισσότερο κακό...σκέφτομαι να φύγω κάποια στιγμή...
Τις ρίζες του προβλήματος προσπαθώ να τις αντιμετωπίσω με τη βοήθεια των ειδικών...και γενικά προσπαθώ να ασχολούμαι με πράγματα που μου αρέσουν αλλά είναι και στιγμές που τίποτα δεν μου τραβάει το ενδιαφέρον, που τίποτα δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα και τότε είναι πολύ δύσκολο...επίσης, δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ για να φέρω εις πέρας κάποιες υποχρεώσεις μου κι αυτό με αγχώνει...
Δεν μου φαίνονται χαζά αυτά που λες, προσπαθείς να βρεις λύσεις...μπράβο σου που τα κατάφερες χωρίς φάρμακα!
Μάλλον έχεις άδικο. Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός κατά βάση στηρίζεται στην εσωτερικη ψυχική καλλιέργεια.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Η μισή Πατερική Γραμματεία αναφέρεται στην επανόρθωση των ψυχοπνευματικών δυνάμεων και στην
καλλιέργεια των αρετών. Οι δε ιερές ακολουθείες της Εκκλησίας εκφράζονται δια της Ποίησης (τροπαρια κ.ά.)
και της Μουσικής (Ψαλμωδία κ.ά.). Επομένως η θρησκεία αποτελεί μία ασφαλή καταφυγή για όλους, και
για εκείνους που ασθενούν αλλά και για τους υγιείς, που δεν υπάρχουν τέτοιοι έχω την αίσθηση.
Καλημέρα σε όλα τα παιδιά.Καλώς σας βρήκα και εγώ με την σειρά μου.Με τα posts που διάβασα στο συγκεκριμένο τοπικ νιώθω οτι βρήκα κάποιους που έχουν πραγματικά το ίδιο πρόβλημα με εμένα.Εγώ τον τελευταίο μήνα νιώθω οτι έχω και εγώ κατάθλιψη.Η μοναξιά και η απογοήτευση από ανθρώπους που θεωρούσα έμπιστους,το γεγονός οτι δεν έχω κανέναν να του μιλήσω,ακόμη το οτι,ότι προγραμματίζω γίνεται ακριβώς το αντίθετο,και η πλήρης αποτυχία σε προσωπικό επίπεδο(κοπέλες), αποτελούν μόλις λίγους από τους λόγους που νομίζω οτι με οδήγησαν στην κατάθλιψη.Ίσως,θα μπορούσατε να με διαφωτίσετε αν τα παρακάτω αποτελούν συμπτώματα κατάθλιψης:
1)το ρίγος(τρέμουλο και συσπάσεις).
2)η αύξηση του καρδιακού ρυθμού.
3)νιώθω παγωμένος
4)Τάσεις για εμετό(όχι καθημερινά).
5)Έχω χάσει την αξία μου,αυτοπεποίθηση κτλ
Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο έχω σκεφτεί οτι πρώτα θα πρέπει να πάω σε πνευματικό,αν και κάποιοι διαφωνούν με αυτό,και αν χρειάζεται στη συνέχεια και σε ψυχολόγο.
Ευχαριστώ που μας δίνετε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τα προβλήματα μας,και ελπίζω να μου απαντήσετε διότι βρίσκομαι σε πολλή κακή ψυχική κατάσταση το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Υ.Γ.:kykne προσπάθησε να εκτονώνεσαι κάπου.Εγώ έχω αρχίσει γυμναστική και νομίζω πέρα του οτι θα καταφέρω να γίνω απολλώνιο κορμί(εδώ γελάμε),ξεδίνω και μην σου πω οτι απαλλάσσομαι,για λίγη ώρα από αυτά που με απασχολούν.
Παράλληλα αφού επηρεάζονται άμεσα και οι επιδόσεις σου στον χώρο εργασίας,προσπάθησε να αντιμετωπίσεις ένα-ένα αυτά που σε απασχολούν και με απόλυτη ηρεμία(κάτι που καταλαβαίνω είναι δύσκολο).
Γράψτα ίσως σε ένα χαρτί,και ενδεχομένως να σε βοηθήσει στην οργάνωση επίλυσης των ζητημάτων που σε απασχολούν.