Κρίση πανικού - αποπροσωποίηση

Δεν είναι γιατί έχει κάτι περισσότερο από υπερβολή στο όλο σκηνικό. Λες βλακείες & μετά από ώρα αντιλαμβάνεσαι ότι ξεπέρασες όρια.
Εδώ και μια εβδομάδα (ίσως και περισσότερο) νιώθω ότι το κεφάλι μου είναι βαρύ και οπτικά δε μπορώ να εστιάσω σε ένα σημείο &
λειτουργώ με απίστευτη χρονοκαθυστέρηση. Η
ψυχοθεραπεύτρια μου είπε πως είναι άμυνα όλο αυτό το μοτίβο με κερασάκι την αποπραγματοποίηση.
Μπορεί σε έναν χρόνο από τώρα να λέω πόσο δίκιο είχατε που γράφατε για υπομονή, επιμονή αλλά τώρα είμαι σαν μικρό παιδί.
Θέλω να φύγει όλο αυτό πάνω μου!! :(

Quote:

---

Originally Posted by nightlost

Δεν είναι γιατί έχει κάτι περισσότερο από υπερβολή στο όλο σκηνικό. Λες βλακείες & μετά από ώρα αντιλαμβάνεσαι ότι ξεπέρασες όρια.
Εδώ και μια εβδομάδα (ίσως και περισσότερο) νιώθω ότι το κεφάλι μου είναι βαρύ και οπτικά δε μπορώ να εστιάσω σε ένα σημείο &
λειτουργώ με απίστευτη χρονοκαθυστέρηση. Η
ψυχοθεραπεύτρια μου είπε πως είναι άμυνα όλο αυτό το μοτίβο με κερασάκι την αποπραγματοποίηση.
Μπορεί σε έναν χρόνο από τώρα να λέω πόσο δίκιο είχατε που γράφατε για υπομονή, επιμονή αλλά τώρα είμαι σαν μικρό παιδί.
Θέλω να φύγει όλο αυτό πάνω μου!! :(

---

Ναι και εγω σιχαινομαι αυτες τις λεξεις που αναφερεις ,απλα στο λεω οτι θα φυγει γιατι εγω πχ οταν το επαθα στην αρχη δεν ηξερα τι ηταν,νομιζα οτι τρελενομουν και ημουν βεβαιη οτι θα εμενε για παντα και οσο το ελεγα αυτο στον εαυτο μου αυτο ,τοσο χειροτερευε η αποπραγματοποιηση με ο,τι αλλο συνεπαγοταν αυτη (= και εγω ειχα μειωμενη προσοχη και μου μιλουσαν και δεν τους ακουγα,δεν μπορουσα να εστιασω πουθενα,ενιωθα ξενη με τον εαυτο μου και με τους αλλους γυρω μου και ειχα αυτο το αισθημα του ντεζα βου μονιμως το οποιο μου προκαλουσε μια ελαφρια ζαλη ,θολοτητα και εν τελει πανικο !) Ολα τα <<ψυχολογικα >>,οφειλονται σε -ισως ακραιες-αμυνες του οργανισμου μας απεναντι στο αγχος ή στο οποιοδηποτε προβλημα /δυσκολια που αντιμετωπιζουμε στην καθημερινοτητα μας.Απλα αυτο που πρεπει να κανεις προφανως αυτον τον καιρο,ειναι να χαλαρωσεις (οσο μπορεις ) ,να κανεις εστω και με το ζορι πραγματα που σου αρεσουν και ψυχοθεραπεια , η οποια βοηθαει σημαντικα.Απαξ και καταλαβεις τι σου συμβαινει και οτι δεν βλαπτει αυτο που εχεις (δεν αρκει μονο βεβαια να το καταλαβεις,αλλα να το πιστεψεις),τοτε εχεις πετυχει την μιση θεραπεια.Ειναι ενας γολγοθας,εφιαλτης οπως θες πες τον,αλλα θα τελειωσει !Κανεις δεν μπορει να σου πει ποτε ακριβως ,αλλα ενα ειναι το σιγουρο,οτι στον καθενα ειναι διαφορετικα.Μην μπαινεις στο τρυπακι να επηρεαζεσαι σχετικα με την διαρκεια αυτης της καταστασης,αν κρατησε τοσο στον ταδε ,αυτο δεν σημαινει οτι θα γινει το ιδιο και με σενα ! Πιστεψε οτι θα τα καταφερεις και θα το κανεις :)

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Ναι και εγω σιχαινομαι αυτες τις λεξεις που αναφερεις ,απλα στο λεω οτι θα φυγει γιατι εγω πχ οταν το επαθα στην αρχη δεν ηξερα τι ηταν,νομιζα οτι τρελενομουν και ημουν βεβαιη οτι θα εμενε για παντα και οσο το ελεγα αυτο στον εαυτο μου αυτο ,τοσο χειροτερευε η αποπραγματοποιηση με ο,τι αλλο συνεπαγοταν αυτη (= και εγω ειχα μειωμενη προσοχη και μου μιλουσαν και δεν τους ακουγα,δεν μπορουσα να εστιασω πουθενα,ενιωθα ξενη με τον εαυτο μου και με τους αλλους γυρω μου και ειχα αυτο το αισθημα του ντεζα βου μονιμως το οποιο μου προκαλουσε μια ελαφρια ζαλη ,θολοτητα και εν τελει πανικο !) Ολα τα <<ψυχολογικα >>,οφειλονται σε -ισως ακραιες-αμυνες του οργανισμου μας απεναντι στο αγχος ή στο οποιοδηποτε προβλημα /δυσκολια που αντιμετωπιζουμε στην καθημερινοτητα μας.Απλα αυτο που πρεπει να κανεις προφανως αυτον τον καιρο,ειναι να χαλαρωσεις (οσο μπορεις ) ,να κανεις εστω και με το ζορι πραγματα που σου αρεσουν και ψυχοθεραπεια , η οποια βοηθαει σημαντικα.Απαξ και καταλαβεις τι σου συμβαινει και οτι δεν βλαπτει αυτο που εχεις (δεν αρκει μονο βεβαια να το καταλαβεις,αλλα να το πιστεψεις),τοτε εχεις πετυχει την μιση θεραπεια.Ειναι ενας γολγοθας,εφιαλτης οπως θες πες τον,αλλα θα τελειωσει !Κανεις δεν μπορει να σου πει ποτε ακριβως ,αλλα ενα ειναι το σιγουρο,οτι στον καθενα ειναι διαφορετικα.Μην μπαινεις στο τρυπακι να επηρεαζεσαι σχετικα με την διαρκεια αυτης της καταστασης,αν κρατησε τοσο στον ταδε ,αυτο δεν σημαινει οτι θα γινει το ιδιο και με σενα ! Πιστεψε οτι θα τα καταφερεις και θα το κανεις :)

---

Παιδια καλημερα! Ειχατε και αποπροσωποποιηση μαζι με την αποπραγματωποιηση;

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Παιδια καλημερα! Ειχατε και αποπροσωποποιηση μαζι με την αποπραγματωποιηση;

---

Ναι ! ουτως η αλλως η αποπραγματοποιηση/αποπροσωποιηση πανε πακετο μαζι τις περισσοτερες φορες

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Ναι ! ουτως η αλλως η αποπραγματοποιηση/αποπροσωποιηση πανε πακετο μαζι τις περισσοτερες φορες

---

Εσυ αγχος προσ το ξεπερασες χωρις φαρμακα μπραβο. Σε ποσο καιρο ειδες διαφορα; Ειχες παραλληλα και καταθλιψη;

επαιρνα ζαναξ για ενα χρονικο διαστημα αλλα ως εκει,τωρα ειμαι χωρις :) δεν θεωρω οτι τα φαρμακα αντιμετωπιζουν το προβλημα στν ριζα τους γι αυτο και δεν τα επελεξα,αλλωστε ο ψυχιατρος οσο και αν τν παρακαλουσα σε καποια φαση επειδη ενιωθα χαλια ,δεν μ εδινε τιποτα . Καιρο να σου πω δεν ξερω , δηλαδη εφευγαν και ξαναερχοντουσαν ολα αυτα ,αλλα να φανταστεις μεχρι αρχες ιουνιου καλα καλα δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι ( μαρτιο ξεκινησε το ολο θεμα),ενω απο ιουλιο και μετα πηρα μπρος και πια ειμαι πολυ καλυτερα ! Καταθλιψη με την εννοια που εχει στν ψυχιατρικη δεν ξερω, παντως δεν ειχα ορεξη για τιποτα,δεν ετρωγα οπως στα κανονικα μου πλαισια,κοιμομουν τα ξημερωματα λογω της ταραχης κ πανικου και δεν εβγαινα καθολου,υπερβολικη στεναχωρια μαλλον θα το λεγα...!

Καλησπερα αγχος και σ'ευχαριστω πολυ για ολα και ιδιαιτερως για το μνμ που μου εστειλες. Μολις τωρα το ειδα! Σα να μου περιγραφεις τον εαυτο μου! Μου φαινεται σχεδον απιθανο οτι νιωθουμε(ενιωθες),τα ιδια πραγματα ΑΚΡΙΒΩΣ!!! Εχεις απολυτο δικιο οτι ολα προερχονται απο αυξημενο αγχος. Το κακο με'μενα ειναι οτι ασχολουμαι σχεδον συνεχως μαζι του και ετσι του δινω τροφη! Που να πεθανει το ατιμο! Πρεπει με καποιο τροπο να του επιβαλω ασιτια! Αλλα πως; Καταφυγιο βρισκω στην προσευχη και στον Θεο.

Απο αλλα συμπτωματα στενοχωρια μεγαλη οπως και'συ και φοβο μ'αυτο που μου συμβαινει. Συνεχεις σκεψεις για το ποτε,πωςκαι αν θα περασει κλπ.

Στελιο,ειναι λογικο που ασχολεισαι μαζι του ,διοτι αυτη την στιγμη το αγχος σου επιβαλλεται και σου προκαλει ολα αυτα τα δυσαρεστα συμπτωματα και συναισθηματα ! Απλα προσπαθησε να το αγνοησεις,εστω και για λιγο.Μην βυθιζεσαι παραπανω . Απο την στιγμη που ξες ,πως ολο αυτο ειναι αντιδραση του οργανισμου σου στο αγχος ,γεγονος που σημαινει οτι στην πραγματικοτητα ΔΕΝ μπορεις να παθεις τιποτα απολυτως ,μπορεις να ξεχαστεις με κατι αλλο ευχαριστο και κατα προτιμηση τιποτα σε στυλ γυμναστικης -εγω παω για τρεξιμο ή τεννις συνηθως,με βοηθαει πολυ-ετσι ωστε να εκτονωνεσαι και εσυ και το αγχος σου. Απο την στιγμη που βρισκεις καταφυγιο στν προσευχη ,αυτο ειναι καλο για σενα,αλλα δεν παυει να ειναι κατι παθητικο . Δειξε στν αποπραγματοποιηση/αποπροσωποιηση σου οτι αυτο που εχεις απλα δεν σε νοιαζει και θα φυγει προτου το καταλαβεις . Επισης δοκιμασε και εσυ να την προκαλεις μονος σου και μετα να την διωχνεις.δεν πιανει με την πρωτη,αλλα επειτα βοηθαει πολυ !!!

Θα περασει στελιο ,απλα τωρα εγινε μια εκρηξη αγχους μεσα σου και βγαινει με αυτον τον τροπο ! αλλωστε το εχεις ξαναπερασει κατι παρομοιο απο οτι μου λες,απλα τωρα σε τρομαξε παραπανω και κρατησε επομενως μεγαλυτερο χρονικο διαστημα. Δεν θα εισαι παντα ετσι , μπορει μαλιστα και σε ενα μηνα να εισαι περδικι ,απλα θελει προσπαθεια ! σε ψυχολογο/ψυχιατρο ειπαμε πας?

Σκεφτωμαι να αρχισω ξανα γυμναστηριο που μ'αρεσει πολυ αλλα λεω πως θα παω ετσι που νιωθω. Δηλαδη εννοω οτι αισθανωμαι μια συναισθηματικη παγωμαρα που δεν με αφηνει να χαρω τιποτα σχεδον. Ισως ειμαι τελικα λιγο η πολυ τελειομανης και θελω ολα να λειτουργουν ρολοι,μεσα μου και εξω μου! Τωρα για την προσευχη εχω να σου πω οτι εχει μεγαλη δυναμικη πιστεψε με,απλα οταν εισαι τοσο χαλια εχεις αναγκη αμεσα αποτελεσματα και αυτο δεν συμβαινει παντοτε με την προσευχη. Ομως σε διαβεβαιω πως παντοτε ερχεται και βοηθεια και λυση ακομη και με σχετικη καθυστερηση! Απλα προκειται για αθλημα που απαιτει υπομονη απο τον αθλουμενο.

Εχω φιλο ψυχιατρο ο οποιος ειναι απολυτα καθυσηχαστικος,ενα πραγμα οπως εσυ! Εισαι υπεροχη στο να δινεις θαρρος.Ειλικρινα χαιρομαι που συζητω μαζι σου. Σ'ευχαριστω απο καρδιας.

Θα ξαναμπω στο φορουμ λιγο αργοτερα γιατι πρεπει να φυγω τωρα. Τα λεμε.

Θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν πιστη μεσα τους:) αλλα δυστυχως δεν ειμαι ενας απο αυτους,δεν πιστευω ακριβως (αγνωστικιστρια) οποτε δεν ειμαι το καταλληλο ατομο που μπορει να σου απαντησει για την προσευχη ! Παντως για την παγωμαρα που λες,μην την αφησεις να σε περιορισει !! Ξεκινα γυμναστηριο ή ο,τι αλλο σε ευχαριστει και θα δεις αποτελεσματα !!! αν ξεχνιεσαι και για μια ωρα ,ειναι μεγαλο κατορθωμα ! και βουρ στην ψυχοθεραπεια θα προτεινα,εμενα με ηρεμησε παρα πολυ και σου δειχνει κ πιο πρακτικους τροπους να χειριζεσαι τετοια θεματα !!!:)

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν πιστη μεσα τους:) αλλα δυστυχως δεν ειμαι ενας απο αυτους,δεν πιστευω ακριβως (αγνωστικιστρια) οποτε δεν ειμαι το καταλληλο ατομο που μπορει να σου απαντησει για την προσευχη ! Παντως για την παγωμαρα που λες,μην την αφησεις να σε περιορισει !! Ξεκινα γυμναστηριο ή ο,τι αλλο σε ευχαριστει και θα δεις αποτελεσματα !!! αν ξεχνιεσαι και για μια ωρα ,ειναι μεγαλο κατορθωμα ! και βουρ στην ψυχοθεραπεια θα προτεινα,εμενα με ηρεμησε παρα πολυ και σου δειχνει κ πιο πρακτικους τροπους να χειριζεσαι τετοια θεματα !!!:)

---

Ψυχοθεραπεια που κανεις; Εχεις υπ'οψιν σου καποιο καλο βιβλιο σχετικο με την περιπτωση;