Εμένα πάντως , παρεμπιπτόντως με πειράζει πάρα πολύ το κρασί..πολύ περισσότερο από βότκες κλπ.
Αντιθέτως η μπύρα νιώθω ότι μου κάνει καλό :-)
Printable View
Εμένα πάντως , παρεμπιπτόντως με πειράζει πάρα πολύ το κρασί..πολύ περισσότερο από βότκες κλπ.
Αντιθέτως η μπύρα νιώθω ότι μου κάνει καλό :-)
Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
φυσικά σε λανθάνουσα κατάσταση.. αλλά τα συμπτώματα ξανακάνουν την εμφάνισή τους μόνο αν ξαναρχίσεις πάλι τις τροφές-σκουπίδια και το άγχος..
Διάβασα πρόσφατα μια ρήση ενός γέροντα.. "γιατί να έχετε άγχος παιδιά μου;.. αν πιστεύετε στην πρόνοια του θεού και δίνετε τον καλό αγώνα, το άγχος φεύγει"
Όλη μας τη ζωή για να αποκτήσουμε αυτή τη σοφία δεν παλεύουμε;;Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Κάτι σοφό που άκουσα τελευταία, είναι: Οσο προσπαθείς να είσαι ευτυχισμένος, δε θα γίνεις ποτέ...Quote:
Originally Posted by void
Προσπάθεια= αγχος.
Ισως αν δεν προσπαθούμε για τίποτα, χαλαρώσουμε και απολαύσουμε τη ζωή όπως έρχεται, καταφέρουμε περισσότερα...
μήπως όμως αυτό προϋποθέτει γνώση;.. γιατί εμείς δυστυχώς όχι να φάμε δεν ξέρουμε, αλλά ούτε να ζήσουμε, για να είμαστε υγιείς χαχαQuote:
Originally Posted by nick cave
Μαρκέλα, η πολλή γνώση μας μπερδεύει περισσότερο. Αλλωστε, θα είμαστε μιά ζωή ταλαντευόμενοι ανάμεσα στο σωστό και το επιθυμητό.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Το θέμα πάει πολύ πιό βαθιά. Αλλά ας μην επεκταθούμε γιατί θα χαλάσουμε το θρεντ της βόιντ...:)
επεκταθείτε παίδες, δεν έχω πρόβλημα !
ίσα ίσα, τροφή για σκέψη! :-)
Νικ μου τα στοιχειώδη εννοώ! Άμα δεν ξέρουμε π.χ. πως να ζήσουμε και να φάμε σωστά, τί να τις κάνουμε τις άλλες γνώσεις;Quote:
Originally Posted by nick cave
κι άσχετο: εμένα πάντως μου φαίνεται γελοίο ο καρδιολόγος να πεθαίνει από καρδιά.. για τί γνώση λοιπόν μιλάμε;
Α, μπράβο. Η γνώση έχει αξία μόνον όταν μεταφράζεται σε δράση, δηλαδή γίνεται βίωμα. Αλλιώς παραμένει πληροφορία. Και από δαύτη, έχουμε υπεραρκετή στην εποχή μας...Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Βόιντ, μη μας προκαλείς. Δε θέλουμε πολύ να το κάνουμε το θέμα πάπυρος-λαρούς-μπριτάνικα...χχαχαχQuote:
Originally Posted by void
χαχα σταματάω εδώ.. έχω δουλίτσες.. θα τα πούμε μετά..Quote:
Originally Posted by nick cave
Καλή δουλειά, Μαρκέλα...Quote:
Originally Posted by μαρκελα
ασχετο με την ροη της συζητησης....αλλα εχω να πω οτι εμενα με πειραζε το κρεμμυδι....λιγο μονο κρεμμυδι και και τουμπανιαζα...
λοιπον σταματησα να το τρωω για πολυ καιρο....
προσφατα ξαναφαγα....και δεν με πειραξε σχεδον καθολου...τουλαχιστον καμμια απολυτως σχεση με αυτο που παθαινα πριν...
Το ίδιο μου συμβαίνει κι εμένα. Τροφές που κάποτε με πείραζαν τώρα δε με ενοχλούν. Δυσυχώς συμβαίνει και το αντίθετο...Quote:
Originally Posted by nflu
Γι αυτό σας λέω, δε βγαίνει άκρη!
Θα έλεγα ότι συνήθως το όλο πρόβλημα ξεκινά από αυτό που είπε η βόιντ... ότι συνήθως θέλουμε τη λύση 'στο πιάτο' :P (μεταφορικά)
Νομίζω ότι πολλές φορές λέμε πως τα έχουμε δοκιμάσει 'όλα', ενώ στην πραγματικότητα είτε
- είμαστε 'περαστικοί' από μια μέθοδο, δηλαδή την έχουμε απλώς δοκιμάσει χωρίς να ακολουθήσουμε ολόκληρη τη διαδικασία που προτείνεται (κάτι που συνήθως προϋποθέτει χρόνο και επιμονή)
είτε
- προσπερνάμε τις τεκμηριωμένες επιστημονικά μεθόδους και ψάχνουμε τις 'εναλλακτικές', και μάλιστα χωρίς να αγγίξουμε τη βαθύτερη αιτία ή τους σημαντικότερους παράγοντες του όλου προβλήματος.
Γενικά θα έλεγα ότι ένα πρώτο βήμα είναι να παρατηρούμε τον εαυτό μας, να τον μάθουμε, να τον φροντίζουμε. Αν ο έρμος ο εαυτός σου λέει 'δεν αντέχω το γάλα' ή 'με πειράζει το κάπνισμα', τι να μας κάνουν τα 'τεστ' και οι οδηγίες, τη στιγμή που δεν ακούμε πρώτα από όλα εμάς τους ίδιους. Μάλιστα μερικές φορές επηρεαζόμαστε από τις τρέχουσες αντιλήψεις και συμφέροντα ή μόδα και προσπαθούμε να ακολουθήσουμε μια ανακόλουθη με τις ανάγκες μας οδηγία.