Printable View
Ναι βρε παιδιά... Ότι κι αν είναι ο πατέρας σου, θα είναι για πάντα πατέρας σου. Ένας και μοναδικός και δεν θα αλλάξει ποτέ.
Οι χαρακτηρισμοί τύπου "τελειωμένος" δεν είναι ούτε σωστό ούτε και ηθικό (κατά τη γνώμη μου) να ακούγονται. Και εντάξει εδώ, στο φόρουμ... μπροστά στην κόρη δεν πρέπει κανένας να δείχνει φανατισμό και απολυτότητα, διότι θα φέρει σίγουρα το αντίθετο αποτέλεσμα, όπως λέει και το nick cave.
Απομακρύνεις το παιδί από το πατέρα του μόνο αν το επιθυμεί το ίδιο ή αν συντρέχει σοβαρός λόγος για την ασφάλεια του.Πάντα όμως είσαι σε κατάσταση επιφυλακής για να αντιληφθεις αρνητικους επηρεασμους.
Αποφεύγεις τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς ακόμα κι αν ανταποκρινονται στην πραγματικότητα. Δεν είναι εύλογη η ερώτηση του παιδιου μετά εσύ πως αποφάσισες να παντρευτεις και να κάνεις παιδί μ' εναν μ@@@@α?
Το παιδί μεγαλώνοντας σ' ενα περιβάλλον αγάπης και σταθερότητας , θ' αντιληφθεί ποιος είναι ποιος, ποιος του στάθηκε, ποιος ήταν κοντά του. Και θ' αντιληφθει και το ήθος των πραξεων σου.
Quote:
Originally Posted by kerasi
Xαζή δεν είναι , είναι παιδι και είναι πατερας της . Ο χειροτερος να ειναι ,ειναι ο μπαμπας της και τον αγαπαει και το θεωρω απολυτα φυσιολογικο αυτο . Να πω την αληθεια δεν θα ηθελα να τον εβριζε ή να μην γουσταρε να τον βλεπει γιατι δεν θα ηταν νορμαλ για μενα. Δεν της τον εχω κατηγορησει ποτε δεν τον εχω βρισει ποτε μπροστα της δεν θελω να εχει αντικρουομενα αισθηματα. Επισης πιστευω οτι ασυνειδητα ολοι μας αν μας κατηγορήσουν εναν δικο μας ανθρωπο για πραγματα που τον κατηγορουμε και εμεις οι ιδιοι σαν αντιδραση θα τον υποστηρίξουμε.
Οσο για τον αντρα μου ειναι μια σχεση που και οι δυο εχουν θεσει με σαφηνεια τα ορια τους απο την αρχη και χαιρομαι για αυτο ο ενας πχ δεν θα παραβιασει ποτε τον χωρο του αλλου χωρις αδεια πρωτα ( το δωματιο της ή το γραφειο του ) εχουν τις καλες στιγμες τους αν και δεν εχουν πολλα κοινα και τις κακες τους επισης οπως ολοι μας οταν συγκατοικουμε με καποιον.
faith koπέλα μου μην ανησυχείς, εχεις σωστο τρόπο που σκεφτεσαι και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά..η εφηβεία είναι πολυ ζόρικη. Με υπομονή θα ξεπεραστουν οι δυσκολίες
Quote:
Originally Posted by Frini
Σε ευχαριστώ :) Καναμε πάλι μια κουβέντα με τον άντρα μου και κατανόησε κάποια πράγματα , τουλαχιστον για την μετακόμιση το αναβάλαμε προς το παρον ...ίσως φερουμε την δουλεια κοντα στο σπιτι ;)
Καλησπέρα faith,Quote:
Originally Posted by faith
με την αγάπη όλα τα προβλήματά μας λύνονται! Είναι τελικά το παν! Κι εσύ είσαι τυχερή που ο νυν σύζυγος σου αγαπά πραγματικά το παιδί σου!
Γιατί όπως είπες πολύ τρυφερά και στο θέμα της Άννας.. αγαπά την κόρη σου, γιατί αγαπά εσένα κι αυτή είναι κομμάτι σου! Πόσο σημαντικό αλήθεια!