Printable View
Kαι αυτο μπορει να συμβει , ειδικα στην αρχη που δεν ξερεις τι ειναι νομιζεις οτι μια ιδεοληψια ειναι πραγματικη σου επιθυμια , αλλα σου προκαλει φοβο.
Πχ απο τις πρωτες ιδεοληψιες μου ηταν οτι θα σκοτωσω καποιον , Τρομαζα και νομιζα οτι πραγματικα το θελω , αλλα ηξερα οτι ειναι παραλογο ( για αυτο και πηγα στον ψυχιατρο ).
Αν και νομιζα οτι ειναι κατι σαν πραγματικη επιθυμια , την ωρα που ερχοταν η ιδεοληψια οταν περναγε ελεγα: "μα καλα τι σκεφτομαι?" και αντιλαμβανομουν το παραλογο...
Ναι jackrabit αυτό εννοώ, αλλά με βοήθησες ως ένα βαθμό και συ betelguese με το παράδειγμα που ανέφερες. Τι γίνεται στην περίπτωση αυτή λοιπόν που είσαι σε δίλημμα, που αμφιβάλεις, και το άγχος δεν σ' αφήνει να δεις ξεκάθαρα; Υπάρχει τρόπος να το ξεκαθαρίσεις; Τελικά μόνο οι ιδεοψυχ. μπορούν να αναλύουν και να αναλύουν μία περίπτωση τόσο εξονυχιστικά και με τέτοια λεπτομέρεια.
Cina σε καποιο σημειο λες οτι το αγχος δεν σε αφηνει να δεις καθαρα. Ναι τοτε δεν μπορεις να καταλαβεις και πολλα.
Και εκει ακριβως χρειαζεται να εχεις μαθει να το διαχειριζεσαι.
Εγω εχω εδω και 10 χρονια προβλημα με τις ιδεοληψιες . Τα πρωτα 8 χρονια δεν μπορουσα να ξερω αν μια σκεψη ειναι ιδεοληψια ή οχι.Ακομα και να καταλαβαινα οτι εχω μια ιδεοληψια αμφεβαλα συνεχως.
Τωρα εχω μαθει καποιες τεχνικες και μπορω να μην αφηνω το αγχος να με κυριευει.
Συνεχισε να δουλευεις με την ψυχολογο σου και καποια στιγμη θα δεις αποτελεσμα , δεν γινεται απο την μια μερα στην αλλη να το θεσεις υπο ελεγχο.
Κατι που εμενα με εχει βοηθησει ειναι το να καταγραφω τι νιωθω οταν εχω μια ιδεοληψια ή εναν καταναγκασμο και οταν αμφιβαλω να κανω συγκριση.
Δηλαδη οταν εχω μια ιδεοληψια Χ εχω αυτα τα συμπτωματα και νιωθω αυτα τα συναισθηματα.
Οταν λοιπον ερχεται μια νεα ιδεοληψια αλλα δεν ειμαι σιγουρη αν ειναι ιδεοληψια ή οχι κανω μια συγκριση.
Συνηθως σε ολες τις ιδεοληψιες υπαρχει κατι κοινο. πχ ο φοβος που προκαλουν ή το οτι ερχονται παντα σε συγκεκριμενες στιγμες , και αυτα τα κοινα σημεια ειναι που μπορουν να σε βοηθησουν οταν το αγχος δεν σε αφηνει...
sorry betelguese δεν διάβασα το τελευταίο σου post. Το να σκεφτείς ότι θα σκοτώσεις κάποιον ή θα αυτοκτονήσεις είναι από τα συνηθισμένα συμπτώματα της ιδψ. Αυτά δεν με φοβίζουν , με φοβίζουν άλλα που δεν τα βρίσκω σε sites που περιγράφουν συμπτώματα της ιδψ , γιατί είναι μάλλον πολύ περίεργα, όπως το να σκέφτεσαι ότι κάποιος είναι κάτι άλλο απ' αυτό που φαίνεται, και μετά να λες τι 'ναι πάλι τούτο, θεέ μου.
Σ' ευχαριστώ πολύ betelguese. Να είσαι καλά. Πολύτιμη η βοήθειά σου.
Πάντως μπορείς να βοηθηθείς περισσότερο από κάποιον που έχει βιώσει ίδιες καταστάσεις , παρά από κάποιον ψυχολόγο.
cina, με την ιδεοληψια που αναφερεις, να σκεφτεσαι οτι ειναι καποιος κατι αλλο απο αυτο που φαινεται, εννοεις οτι αμφιβαλλεις υπερβολικα για το αν υποκρινεται καποιος ή ειναι ειλικρινης; Γιατι τελευταια η βασικη εμμονη που εχω ειναι αυτη...Η ιδια η αμφιβολια βεβαια, για το τι ειναι ο αλλος, δεν ειναι παθολογικη.Οταν ξεπερνα καποια ορια γινεται παθολογικη...
τα ορια αυτα πιστευω οτι πρεπει να τα θεσει καποιος που θα ακουσει πολυ προσεκτικα και με λεπτομερια απο την cina και με τη δικη του λογικη να βγαλει ενα συμπερασμα,,ετσι με δυο λεξεις δεν γινεται να καταλαβουμε εμεις τι ειναι,,
Λοιπόν για να ξεκαθαρίσω τί νιώθω ακριβώς: Βλέπω κάποιον , και σκέφτομαι αυτόματα μήπως μεταμορφωθεί σε κάτι τρομαχτικό, επηρεασμένη από θρίλερ μάλλον, τί να πώ , και εγώ αν και ξέρω ότι είναι μ......α αυτό που σκέφτομαι, φοβάμαι μήπως κάποια στιγμή νιώσω απειλητικά και αρχίσω να τρέχω σαν κυνηγημένη. Έχω διαβάσει μαρτυρία κάποιου ψυχωτικού που σκεφτόταν με παρόμοιο τρόπο. Γνωρίζω ότι πρόκειται για ιδεοληψία αλλά φοβάμαι μήπως κάποια στιγμή αρχίσω να το πιστεύω.Γενικά σαν άτομο πιστεύω στα μεταφυσικά. Κατά τα άλλα δεν είμαι καχύποπτη με τους ανθρώπους , μάλλον ευαίσθητη στην αρνητική κριτική των άλλων. Στο παρελθόν είχα βιώσει ιδεοληψίες-φοβίες με πιο λογικό περιεχόμενο. Το να φοβάσαι τους άλλους Raffaella σε σημείο εμμονής το βρίσκω πιο λογικό ή τουλάχιστον έχει μία λογική βάση , το να φοβάσαι όμως πράγματα που δημιουργείς εσύ με το μυαλό σου ,το βρίσκω κομματάκι παράλογο.Αυτό ακριβώς νιώθω και το κακό είναι ότι ο ψυχολόγος ή δεν με καταλαβαίνει ή απλά με καθησυχάζει. Μου λέει ότι θα πρέπει να σταματήσω να επηρεάζομαι από γνώμες άλλων και να αρχίσω να έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Με την ιδεοληψία δεν ασχολείται καθόλου,ούτε την αναλύει.
Ξέχασα να αναφέρω ότι έχω και πλήθος καταναγκασμούς , που όμως δεν με ανησυχούν, όπως, αν πιάσει το μάτι μου κάτι που δεν είναι στη σωστή του θέση, δεν θα ησυχάσω αν δεν το τακτοποιήσω, δεν φεύγω απ΄το σπίτι αν δεν κάνω ένα πέρασμα απ' όλα τα δωμάτια για να βεβαιωθώ ότι όλα είναι τακτοποιημένα και τα παντζούρια κατεβασμένα, ελέγχω πολλές φορές την τσάντα μου για τα κλειδιά και το πορτοφόλι , αν χάσω κάτι θα φάω όλο τον τόπο μέχρι να το βρω και γι' αυτό σπάνια χάνω αντικείμενα, θέλω πάντα η κουζίνα να είναι συμμαζεμένη και τακτοποιημένη , όχι πιάτα στον νεροχύτη, αν βάλω στο μάτι ένα ρούχο που μ' αρέσει, θα σκάσω αν δεν το πάρω, παλιότερα έκανα οικονομία στο φαγητό προκειμένου να αγοράσω ένα ρούχο που μ' άρεζε, ελέγχω πολλές φορές ένα κείμενο που γράφω για ορθογραφικά λάθη , ακόμα και κόμματα και τόνους. Και πολλά άλλα που δεν αναφέρω λόγω χρόνου και από φόβο μήπως γελοιοποιηθώ. Το κακό είναι ότι αυτοί οι καταναγκασμοί δεν με ανησυχούν , σε αντίθεση με τις ιδεοληψίες. Βέβαια είναι το ίδιο ισχυροί , απλά δεν με ενοχλούν, ίσως επειδή τους έχω χρόνια και έχω συμβιβαστεί, ενώ οι ιδεοληψίες αλλάζουν κάθε τόσο. Μόλις συμφιλιωθώ με κάποια , έρχεται μία χειρότερη να πάρει τη θέση της. Κουράστηκα πια!
για να λεει ο ψυχολογος σου οτι πρεπει να εχεις μεγαλυτερη εμπιστοσυνη στον εαυτο σου και να μην επηρεαζεσαι απο αλλες γνωμες συμπεραινω οτι,,,,,,,,δεν προκειται για αυταπατες αυτες οι ιδεες σου,διαφορετικα δεν θα σε αφηνε να πιστευεις στον εαυτο σου,,,,θεωρει λοιπον οτι εχεις λογικη και αυτεπιγνωση.....
οσον αφορα το μεταφυσικο περιεχομενο ,,ας μην ειμαστε στενομυαλοι,,αν και δεν πιστευω σε μεταφυσικα καθολου θεωρω οτι ειναι δικαιωμα σου να πιστευεις σε αυτα και η φαντασια του καθενος ειναι ελευθερη ...
ο φοβος που εχεις ,,δηλ.να αρχιζεις να πιστευεις στις ιδεοληψιες σου,,μηπως εχει προελθει απο αυτο που εχεις διαβασει για καποιον ψυχωτικο?
γινεται αραγε να συμβει αυτο που φοβασαι?δεν ξερω,,,,,,,παντως κατι πρεπει να κανει με τις ιδεοληψιες και τους ψυχαναγκασμους σου ο ψυχολογος να ασχοληθει η αλλιως βρες αλλον,,πρεπει να δωθει μια λυση
cina, για αυτο που περιγραφεις με τους αλλους, οτι θα αρχισεις να νιωθεις απειλημενη κτλ, οντως πολυ πιθανο να εχεις επηρεαστει απο θριλερ και λοιπα, και σε συνδυασμο με την ιψδ σού εκδηλωνεται ετσι.Κι εγω πιστευω στα μεταφυσικα, αλλα οχι σε ο,τιδηποτε ακουσω, παρα μονο σε συγκεκριμενα θεματα, και οταν αμφιβαλλω ειτε το ψαχνω ειτε δεν το σκεφτομαι.
Ειχες πει οτι, τις φορες που το αγχος φτανει στο αποκορυφωμα, φοβασαι μηπως αρχισεις να πιστευεις στις ιδεοληψιες...Γενικα, το αγχος θολωνει την αντιληψη, τα αντανακλαστικα κτλ, αλλα οχι σε βαθμο να χανεται η επαφη με την πραγματικοτητα.Αρα και παλι δεν κινδυνευεις να τα πιστεψεις.Αλλωστε κι οι κρισεις πανικου ενα απο τα συμπτωματα που εχουν ειναι ο φοβος τρελας/απωλειας ελεγχου, ενω δεν ισχυει.Μπορεις, οταν θα εισαι σε κατασταση ηρεμιας, να φερεις στη μνημη σου στιγμες που σε αγχωσαν οι ιδεοληψιες, και θα δεις τη διαφορα στον τροπο που τις αντιλαμβανεσαι.Αρα και την επομενη φορα ισως δε νιωσεις τοσο στρες...Επισης, το να προσπαθεις "μετα βιας" κι ακαριαια να διωξεις τετοιες σκεψεις οταν ερχονται, μπορει να εντεινει το αγχος αντι να τις απομακρυνει...Καλυτερα να μην τους δινεις σημασια και θα υποχωρησουν μονες τους.Θελει εξασκηση και χρονο...
Είναι δύσκολο να αλλάξω ψυχολόγο, εξάλλου θεωρώ ότι τού έχω πει πολλά πράγματα για μένα και με ξέρει καλά, έχω δεθεί μαζί του. Να πάω σε άλλον και ξανά απ' την αρχή να του περιγράφω το πρόβλημα, δεν νομίζω.Τώρα πάω μόνο περιστασιακά, μια στο τόσο, όπως είπα και πιο πρίν , δεν μπορώ να κάνω μια ζωή ψυχοθεραπεία.Έχεις δίκιο όμως jackrabit εκεί που λες για την προέλευση του φόβου, ναι, φοβάμαι την ψύχωση και διαβάζω μαρτυρίες ψυχωτικών για να δω αν ανήκω στην κατηγορία.
Σε ευχαριστώ πολύ Raffaella, παλιότερα κατάφερνα να διώξω τις ιδεοληψίες με τον τρόπο που περιγράφεις, ένα διάστημα δε δεν είχα καθόλου, τώρα τελευταία λόγω άγχους και κάποιων άλλων προβλημάτων έχουν επιστρέψει δριμύτερες.Και όλος αυτός ο φόβος που τις συνοδεύει, με έχει κουράσει, χάθηκε να είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος που να σκέφτομαι λογικά και να μην έχω παράλογες φοβίες;Quote:
Originally Posted by Raffaella
Επειδή η ζωή μου είναι γεμάτη υποχρεώσεις που οι ιδεοληψίες δεν με αφήνουν να ανταποκριθώ 100% , φοβάμαι μην έρθει κάποια στιγμή και νιώσω ότι έχω χάσει πολλά εξαιτίας τους.Και τότε με πιάνει κατάθλιψη που δεν μπορώ να χαρώ 100% ό, τι καλό υπάρχει στη ζωή μου αυτή τη στιγμή, που δεν ζω το τώρα σε όλη του την έκταση, που αφήνω να βασανίζομαι χωρίς να υπάρχει κάποιος αντικειμενικός-σοβαρός λόγος.
Πολλες φορες οι ιδεοληψιες ειναι κι ενας τροπος "προειδοποιησης" οτι δεν μπορουμε τοσο πολλες ή τετοιου ειδους υποχρεωσεις απο αυτες που εχουμε συγκεντρωσει.Εγω, οσο πιο προγραμματισμενη και παραγωγικη προσπαθουσα να κανω τη ζωη μου, τοσο περισσοτερες ιδεοληψιες κι αγχος ειχα.Οταν προσπαθησα να σκεφτομαι πιο ελευθερα, τοτε αρχισαν να υποχωρουν...Quote:
Originally Posted by cina