αντε,αλλο ενα γιατι μου αρεσει το glee
http://www.youtube.com/watch?v=nQ4QX...feature=relmfu
Printable View
αντε,αλλο ενα γιατι μου αρεσει το glee
http://www.youtube.com/watch?v=nQ4QX...feature=relmfu
Μπράβο στο αγόρι σου αλλά κανε κ συ κάτι να το ξεπεράσεις μην τα περιμένεις όλα από εκείνον
δεν ξερω τι να κανω..
Τόσο χάλια είναι η πόλη που ζεις?? Οι συμφοιτητές σου? Ούτε ένας ενδιαφέρων να μπορείς να βγεις για έναν καφέ, να πας μια εκδρομή..ο φίλος σου γιατί δν έρχεται όταν εσυ δν πας θεσ/κη? Άρχισε να γνωρίζεις την πόλη..από έναν απλό περίπατο, τα μαγαζιά, τα στέκια, να πηγαίνεις στη βιβλιοθήκη της σχολής και διαβάζεις ότι σου έρθει εκείνη τη στιγμή..αν βαριέσαι να μαγειρέψεις δν είναι κακό. Τρώγε από έξω μέχρι να βαρεθείς..και θα δεις ιδέες για μαγείρεμα! Σκέψου πως αυτή είναι η φάση της ενηλικίωσης κ για κανέναν δν είναι ή ήταν εύκολη..τώρα σιγά σιγά θα σε γνωρίσεις και καταλάβεις ότι μόνη σου θα είσαι πάντα με ή χωρίς παρέα, με το φίλο σου ή χωρίς..μόνη με τη ρεαλιστική έννοια όχι την αρνητική, με την έννοια της αυτονομίας και της αυτεπάρκειας!!
Ακουγεσαι πιο μπερδεμενη απο οτι πριν... Ειναι σαν να εισαι σιγουρη για το αν μπορεις να γινεις το κοριτσι που σου ζηταει το αγορι σου...
Χμμμ....ο δαιμων του τυπογραφειου χτυπαει παντου... Εννοω οτι δεν ακουγεσαι και πολυ σιγουρη για το αν μπορεις να γινεις οπως πριν...
δεν νιωθω καθολου σιγουρη..νομιζω οτι χαθηκα..παει..τελειωσε οριστικα αυτη τη φορα..ειχα απιαστα ονειρα που πλεον ουτε θυμαμαι..λες και τα εχει διωξει το μυαλο μου. δεν ξερω..νιωθω χαμενη,μονη..
ο φιλος μου δεν ερχεται προς το παρον γιατι εχει πααααρα πολυ δουλεια. και ναι,κανενας απ τη σχολη μου δεν μου αρεσει για παρεα. :(
εμενα καθολου..εχω φαει κραξιμο παμπολες φορες κι απο παμπολα ατομα..
νιφαδα, τι αποσταση εχει η πολη που σπουδαζεις απο την πολη του πατρικου σου?
Βρε κορίτσι δν είπαμε να γίνεται κολλητοί με τους συμφοιτητές σου αλλά να αρχίζεις να τους γνωρίζεις, ίσως βρεθούν κοινά που δεν τα περίμενες! Κι αν δν σου αρέσουν χωρίς καν να τους γνωρίσεις τότε σίγουρα υπάρχει ένα θεματάκι..κυρίως κολλήματος με τους γονείς σου και το φίλο σου..
τι ειναι αυτο που σε στεναχωρει ακριβως εσενα ωστοσο; δεν εχω καταλαβει.
γιατι λες για απιαστα ονειρα;; τι ονειρα ειχες;
τι σου αρεσει να κανεις; με τι θες να ασχοληθεις;
που σπουδαζεις και τι; γιατι θες να πας θεσσαλονικη;
φτιαξε μπλογκ και γραφε. ειναι μια καλη ψυχοθεραπεια αυτο. αλλα μην γραφεις καταθλιπτικα κειμενα οπως αυτο. γραψε κατι δημιουργικο.
νιφάδα, πρέπει να ηρεμήσεις και να συνηθίσεις στην ιδέα οτι είσαι σε διαφορετική πόλη. σε καταλαβαίνω, το να είσαι μακριά απ το σπίτι σου, τους φίλους σου, την οικογενειά σου δεν είναι έυκολο. Αλλά εσυ θα πρέπει να προσαρμοστείς στο όλο θέμα. δοκίμασε να βρείς κάποια παρέα μέσα απ τη σχολή σου, αυτό θα σε βοηθήσει τουλάχιστον να μη νιώθεις μόνη.
Υ.Γ. Και για το φαγητό σε καταλαβαίνω. Μια σοκολάτα πάντα βοηθάει! :)
δεν ειναι οτι οταν παω στη θεσσαλονικη ειμαι τερμα καλα, αλλα σιγουρα καλυτερα απ οταν ειμαι στην κομοτηνη.
εχω γνωρισει αρκετα ατομα..αλλα δεν θελω να βγαινω.απλως δεν θελω. δεν μου κανει ορεξη. νιωθω οτι θα ειμαι πολυ καλυτερα σπιτι μονη μου. οταν βγαινω ανυπομονω να γυρισω σπιτι μου.
οσο για τα ονειρα, ηθελα να γινω ηθοποιος..και πλεον δεν θελω καν να παω σε θεατρικη ομαδα. δεν μου κανει ορεξη. (ενας απ τους λογους που ο φιλος μου ειναι σιγουρος οτι εχω καταθλιψη)
Νιφαδα μου κακο δν σου κανουν ειδικα τωρα π εισαι πρωτοετινα κοιταξε να περασεις οσο καλυτερα μπορεις τα φοιτητικα χρονια μιας κ σπουδαζεις κ σε αλλη πολη μακρια απο γονεις τι να πω κ εγω που περασα στην ιδια πολη (το επελεξα για την ακριβεια να δηλωσω στην πολη μου) κ 4 χρονια δν καταλαβα τι ετσι φοιτητικη ζωη? Βγες εξω διασκεδασε κ κοιτα να κανεις φιλους να περνας καλα επισης μακρια απο κομματικες παραταξεις θα σου σπανε μετα τα νευρα! Κ μην σκοτωνεσαι στο διαβασμα απο τωρα, εχεις καιρο, αλλα στα μαθηματα να πηγαινεις κ να παιρνεις σημειωσεις! Τα ζορια ειναι στο τελος στην πτυχιακη εκει ειμαι τωρα κ εχω τα νευρα μ γτ δν μπορω να συννενοηθω με την ομαδα γαμησε τα! Ακομα μια χαρα εισαι ζησε το! Τι σχολη περασες?