Printable View
Τώρα εγώ θα ρωτήσω το αυτονόητο ενδεχομένως, αλλά μου κάνει εντύπωση ότι δεν το έχεις ως εναλλακτική διέξοδο, κάποιο φιλικό η συγγενικό πρόσωπο που θα μπορούσε να σε φιλοξενήσει προσωρινά μέχρι να μπορέσεις να βρεις μια λύση μόνη σου δεν υπάρχει; γιατί όπως και να χει το να μείνεις εκεί που είσαι με οποιουδήποτε τύπου σχέση είναι προβληματική κατάσταση.
Γεια σου Μαρκελα.Φυσικα και οχι.Δεν θα ειχα το αδιεξοδο συναισθημα η φυση...Δεν εχω ξαναερωτευτει γυναικα.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Ενας σοφος ανθρωπος ειπε καποτε: Αρχιζω να ακουω τι λενε οι ανθρωποι μετα το "αλλά".. Εκει ειναι το ζουμι, ισως και η αληθεια..Quote:
Originally Posted by fterwto
Οπου ελειπε το "αλλα" πηρα το ελευθερο και το προσθεσα.. Νοηματικα εκει ηταν ουτως η αλλως..
Συμπερασματικα, απο το φοβο σου μη δεθεις επειδη α) ησουν πληγωμενη απο αντρα και β) ηταν "αντιθετο" για σενα να εισαι με γυναικα, εκανες μια ελευθερη σχεση η οποια ομως ηταν ελευθερη μονο απο την πλευρα σου και γνωριζες οτι ειχες δεμενο το γαιδαρο σου και οτι η αλλη ηταν σε εσενα. Ειχες λοιπον μια δεμενη γαιδαρα με την οποια εννοω τη συναισθηματικη καλυψη και διαθεσιμοτητα, σου βγηκε η αναγκη να συνευρισκεσαι με αντρα ειτε για να σου επιβεβαιωσει οτι α) οκ δε δεθηκες δεν εισαι σε αποκλειστικη σχεση, β) οκ δεν εισαι λεσβια, μπαι, κοινωνικα κατακριτεα, πας ακομα με αντρες, ειτε γ) για διαφορους αλλους λογους που εσυ ξερεις οπως να επιβεβαιωθεις σα γυναικα, να ριχνεις σταχτη στα ματια του κοινωνικου περιγυρου οτι δεν εισαι σε σχεση με γυναικα κλπ κλπ.
Το παραδοξο της υποθεσης λοιπον ειναι οτι οπως περιγραφεις ολα τα κρεβατια με τους αντρες ηταν ξενερωτα η στην καλυτερη χλιαρα. Δλδ γεννιεται η απορια γιατι τα εκανες τοτε, και καπως ετσι εδωσα τις παραπανω απαντησεις. Μπορεις εσυ να μας πεις καλυτερα βεβαια! Επισης γεννιεται η απορια ποσο καλυμενη ησουν ερωτικα απο την συντροφο σου, εφοσον οπως λες δε σου ελειπε το.. πεος, αλλα η βαρβατιλα, την οποια ομως και οταν την ειχες δε μπορουσες να την απολαυσεις στον προσδοκωμενο βαθμο!!
Αναφερεις οτι αιτια αυτης της ξενερωσιας με τους αντρες ηταν οτι η καρδια σου ηταν αλλου, στην κοπελα.
Οποτε δυο μεριες εχει η ζυγαρια: Τη μερια που γερνει προς την τωρινη σου σχεση και εκει ειναι α) η αγαπη σου για την κοπελα και β) ο φοβος σου να δεθεις με αντρα, και τη μερια που γερνει εναντιον της σχεσης αυτης, που ειναι α) η οποια προτιμηση σου στους αντρες, και β) ο φοβος να μεινεις για παντα με μια γυναικα.
Και συμπερασματικα βλεπουμε οτι επαναλαμβανεται ο φοβος δεσμευσης....
Ειτε με αντρα ησουνα, ειτε με γυναικα, ειτε με ξωτικο, αυτο σημαινει οτι αυτο το συγκεκριμενο ατομο για καποιο λογο σε καλυπτει και το εχεις επιλεξει.. Οποτε το να σκεφτεσαι αν ο κηπος του γειτονα ειναι πιο πρασινος, η ο γειτονας πιο αντρουα τελοσπαντων, απλα σε κανει να εχεις αυτη τη συνεχη αμφιβολια στο μυαλο σου και να συντηρεις την ημιμετρη κατασταση πηγαινοντας με αλλους.. Και αυτη η κατασταση κατι εξυπηρετουσε... Αλλα δεν εξυπηρετουσε μονο εσενα. Οπως και η ιδια ειπες, η φιλη σου τα ηξερε ολα, και τα δεχοτανε. Με καποιο παραξενο τροπο λοιπον, βολευοτανε και η ιδια, τολμω να πω..
Τωρα ομως με μια κινηση της αλλαξε αυτη η λεπτη ισορροπια του παιχνιδιου που παιζατε μεταξυ σας τοσα χρονια. Και ετσι αναγκαστικα πρεπει να μετακινηθεις και εσυ για να ισορροπησετε, το πως εσεις θα το βρειτε...
Καλη τυχη....
Σωστη παρατηρηση.Δυσκολα.Συγγενε ις που να εχω σχεσεις δεν παιζουν Αθηνα και οι φιλοι καλοι διασπαρτοι στην Ελλαδα,οι λιγοι της Αθηνας ο καθενας συγκατοικει οποτε δεν εχω σκοπο γενικοτερα να ξεβολεψω καποιον.Να σημειωσω οτι λογω δουλειας,επειδη ειμαι εικαστικος καλλιτεχνης,και μοντελο για να μπορεσω να παω σε καποιο σπιτι αυτοματως σημαινει κουβαλαω και ολο το εργαστηρι μου εκει για να δουλευω και ολο τον χωρο γυμναστικης.Εχω στησει ολη μου τη δουλεια στο σπιτι και δεν ειναι απλα παιρνω μια βαλιτσα και φευγω....Ειναι πολυ δυσκολα και επειδη ημουνα παντα με μια βαλιτσα απο δω και απο κει,δεν προκειται να ξαναμπω σε αυτο το τριπακι παρα μονο εαν μπορεσω εγω να εχω το χωρο μου.Θα μπορουσα να κοιμαμαι σε καποιους συντροφους μου,αλλα δεν θελω να ζορισω τον εαυτο μου.Θελω ηρεμια.Quote:
Originally Posted by zervg
Επισης στο περιβαλλον το φιλικο θα ακουγοτανε κουλο πως φευγω απο το τεραστιο σπιτι που μενω με την κολλητη για να στριμωχτω σε καποιον φιλο.Αν και δεν εχω τοσο μικροαστικους προβληματισμους.Ειναι το τελευταιο πο με απασχολει το τι θα πω.Τη μικρη βεβαια θα θελα να την προστατεψω και να μην τη φερω σε δυσκολη θεση.Quote:
Originally Posted by fterwto
Το αισιόδοξο είναι ότι επειδή η σεξουαλικότητα είναι εγκεφαλική λειτουργία, αν το θέλουμε πραγματικά, μπορούμε, αφού δούμε τις ανασφάλειές μας, που ευθύνονται για την αδυναμία μαςQuote:
Originally Posted by fterwto
να ισορροπήσουμε.. να κάνουμε κι αλλαγές.. Αναφέρεις κάπου και την απόρριψη.. η εμπειρία σου αυτή έχει να κάνει και μέσα απ' την οικογένεια;
[QUOTE=μαρκελα;410364]Το αισιόδοξο είναι ότι επειδή η σεξουαλικότητα είναι εγκεφαλική λειτουργία, αν το θέλουμε πραγματικά, μπορούμε, αφού δούμε τις ανασφάλειές μας, που ευθύνονται για την αδυναμία μας
να ισορροπήσουμε.. να κάνουμε κι αλλαγές.. Αναφέρεις κάπου και την απόρριψη.. η εμπειρία σου αυτή έχει να κάνει και μέσα απ' την οικογένεια;
Ολα ειναι εγκεφαλος.Τα παντα...
Απορριψη...χμ παντα ειχα θεμα στο να χανω ανθρωπους που αγαπω...Με οικογενεια δεν ειχα καποιο θεμα,ισα ισα που εχω δεχτει πολυ αγαπη και τρυφεροτητα.Απορριψη ας πουμε οτι ισως ενιωσα κοινωνικα στην εφηβεια καθοτι ημουνα lil freak εμφανισιακα,αλλα δεν με απασχολουσε και ιδιαιτερα τοτε καθως ημουνα αντιδραστικη και το γουσταρα.Ισως αρχικα στη σχεση μου με τον Ν.να αισθανθηκα περισσοτερο να με κατακρινει εμφανισιακα ,αλλα και παλι δεν το ενιωσα ποτε αυτο το κομματι να μου δημιουργει δυσλειτουργια.Δλ παντα ημουνα αρεστη,και ομορφη και κοινωνικη,οποτε το θεμα εμφανισης το οτι ειχα τατου,piercing και αρβυλα στην εφηβεια,δεν νομιζω να με πληγωσε κιολας επειδη καποιοι συντηριτικοι δεν με αποδεχονταν.Παντα ειχα τους ανθρωπους που γουσταρα γυρω μου και παντα ημουνα δυναμικη.Στο κομματι αντρες δε,λογω του οτι εργαζομαι και ως εικαστικο μοντελο,δεν νιωθω να εχω απορριφθει τουλαχιστον εμφανισιακα ποτε.Ψυχικα ομως ναι.Πιο πολυ απορριψη ενιωσα ως γυναικα στη σχεση μου με τον Ν.Ενιωσα σε φασεις μοναξια,ελλειψη επικοινωνιας και αρκετα αλλα.Ενιωσα οτι με διωχνει,οτι με αφηνει σε μια περιοδο που καναμε κοινα ονειρα...
Τώρα γιατί έχω την αίσθηση πως μαλώνεις εμένα ή και εμένα;;; :(Quote:
Originally Posted by fterwto
Ε μα τι να την κάνω;;; Δεν είδες πως με, ή μάλλον προσπάθησε να με προσβάλει;;; Και λίγα της έσυρα της παλαβής... :)
Καλά, δεν θα επαναληφθεί ξανά... Συγνώμη για την αδιακρισία μου...
Δεν προσωποποιω απλα το επισημανα επειδη ειδα οτι πηγε να ξεκινησει διαλεκτικη αντιπαραθεση και δεν θα το θελα.Quote:
Originally Posted by Γιώργος Πολίδης
Όχι τα πάντα, δεν θα συμφωνήσω σε αυτό Φτερωτή. Αν και ακόμη δεν ξεκαθάρισα την απορία μου αυτήν ξέρω εν τούτοις πως στον εγκέφαλοQuote:
Originally Posted by fterwto
εδράζεται, είναι δηλαδή ο εγκέφαλος κέντρο και έδρα, του Νοερού και Νοητού, δηλαδή της διάστασης εκείνης μέσα στην οποία φανταζόμαστε
μιά εικόνα ή οραματιζόμαστε μία κατάσταση (Νοερό), και της διάστασης εκείνης μέσα στην οποία λειτουργεί το λογιστικό, η σκέψη-ιδέα και η άρθρωση
του λόγου (Νοητό). Η αίσθηση τώρα, ο τρόπος δηλαδή που νοιώθουμε τις έννοιες, τα πράγματα και γενικά όλα όσα περιβάλουν τον έσω και έξω κόσμο,
εδράζεται αλλού, έχει άλλο κέντρο και έδρα, και όχι τον εγκέφαλο.
Εσύ τι λες περί αυτού;;;
Καταλαβαίνω.. αυτός λοιπόν ήταν ίσως κι ο λόγος, που σ' έκανε να στραφείς σε μια σχέση που σου είναι πιο οικεία όπως αυτή με την κολλητή σου..Quote:
Originally Posted by fterwto
Μόνο που ας πούμε ευτυχία, ούτε κι αυτή η σχέση-υποκατάστατο, φαίνεται να μπορεί να σου εξασφαλίσει, ενώ περιπλέκει περισσότερο την κατάσταση..
Και βέβαια, το ότι σ' απέρριψε ο Ν. δεν σημαίνει, ότι εσύ γενικά αξίζεις την απόρριψη από το άλλο φύλο! Έτσι δεν είναι;
Ητανε πολυ ευκολο να κολλησουμε αφου μολις ειχαμε χωρισει και οι δυο,ειμασταν δυο ομορφα κοριτσια σε κοινη παρεα με παρα πολλα κοινα.Νιωσαμε κατευθειαν ελξη μεταξυ μας.Και ειχαμε βγει απο δυσκολες σχεσεις.Ξεκινησε ως κατι αναλαφρο και καλοκαιρινο.Δεν μπορω να κατηγορησω τον Ν. για το γεγονος οτι στραφηκα σε γυναικα.Θα μπορουσε να ητανε καποιος αλλος αντρας.Ετυχε και ητανε γυναικα.Αλλωστε ποτε δεν ειχα παρωπιδες σεξουαλικα.Απλα οταν εχεις γνωρισει και τον γυναικειο ερωτα αυτοματως πεφτεις σε συγκρισεις.Καθαρα σε θεματα ψυχης,κατανοησης και αισθησιασμου.Ειναι ολο πολυ πιο απαλα και τρυφερα.Κ εαν εισαι αισθαντικος ανθρωπος κολλας.Οι περισσοτεροι αντρες που γνωρισα δεν μπου προσφεραν αντιστοιχα συναισθηματικη καλυψη.Ισως βεβαια εαν εξαιρεσω τον Ν. και καποιους εφηβικους ερωτες,δεν νομιζω να το επιδιωξα και γω καθοτι αναλωνομουνα σε ξερα κρεββατια.Οποτε ισως και να μην εδωσα περιθωριο σε καποιον πιο τρυφερο αντρα να με φροντισει.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Αποψε εχει βγει και σκεφτομαι διαφορα...Ποναει πολυ αυτη η κατασταση.Η ιδια θελει να φυγει απο ολο αυτο..Ξερω οτι μαγαπαει και οτι ποναει υπερβολικα,αλλα συνεχως μου λεει οτι δεν εχει την δυναμη να το αντιμετωπισει.Κ πρεπει να το σεβαστω,αλλα δεν το αντεχω και πολυ.Ουτε εγω εχω πολυ δυναμη να το διαχειριστω,αλλα ξερω οτι θα μου ειναι πολυ πιο δυσκολα χωρια της.Ειναι πολυ αδικο να πρεπει να τελειωσεις μια σχεση με τοσα εντονα συναισθηματα και απο τις δυο πλευρες,λογω φοβου.Της μιλησα το μεσημερι μολις γυρισα απο το θεατρο και της ειπα γιατι να μην επαναπροσδιορισουμε τη σχεση και να μην ρισκαρουμε να το βιωσουμε αποκλειστικα?Να δουμε πως λειτουργει.Η ιδια μου ειπε οτι δεν αντεχει ξανα να αποτυχει κατι τετοιο.Δεν αντεχει να μπει ξανα καποιος αντρας στο μυαλο μας , καποια αμφιβολια,καποια αναγκη,,καποια ανασφαλεια,καποιος φοβος.Τοτε θα ποναει χειροτερα.Τοτε θα μαζευουμε τα κομματια μας.Νιωθει πολυ αδιεξοδη την σχεση,οτι δεν θα οδηγησει πουθενα ,οσο και αν αγαπιομαστε.Οτι συντομα παλι θα θελησουμε αλλα πραγματα.Μονιμως μου λεει ποσο ομορφη ειμαι και πως μου αξιζει ενας ομορφος αντρας που θα με κανει μητερα,που θα σταματησω να αναλωνομαι σε αχρηστες ερωτικες περιπτυξεις.Δεν ειμαι παιδι ομως.Ειμαι γυναικα,δεν περναω μια φαση,οσο καλλιτεχνης και εαν ειμαι,οσο απελευθερωμενη και εαν ειμαι.Ξερω τι νιωθω και τι θελω.Και αυτη τι στιγμη ξερω οτι θελω την Δ.Και θελω να ρισκαρω,και εαν μου σκασει στο μελλον κατι για καποιον,οκ so what,shit happens...μπορει να της σκασει και της ιδιας.Αλλα αξιζει να τερματισεις κατι και να μην το δοκιμασεις με αλλον τροπο?Οχι ελευθερο πλεον,αλλα αποκλειστικο?Δεν αξιζει ενα ρισκο οταν αγαπας?Ειναι πολυ δυσκολο στις μερες μας να νιωθεις αληθινα και βαθεια συναισθηματα.Δεν τα πετας ετσι.Με τπτ.Εχω αναθεωρησει πολλα πραγματα τις τελευταιες μερες.Ξερω οτι εχει πληγωθει απιστευτα απο τον τροπο που λειτουργουσα,ξερω οτι δεν μπορει να με εμπιστευτει,αλλα επισης ξερω και για μενα,οτι πλεον σημασια εχει η συντροφικοτητα που την ψαχνεις με τα κυαλια στην συγχρονη πολη,στην συγχρονη ζωη.Εχω βαρεθει τα ευκολα και τα γρηγορα.Ευκολες γνωριμιες,ευκολα φαγητα,ευκολα κρεββατια.Θελω να ρισκαρω για το δυσκολο.Και δεν με νοιαζει πλεον τοσο η σεξουαλικη μου πλευρα.Δεν το χω στερηθει.Δεν αξιζει να την μεταλλαξω για μια ψυχη που τοσο αγαπω?
Φοβο για ποιο θεμα? Οτι τι?
Φοβο για πολλα.Φοβο για αυτα που εχουνε γινει αρχικα.Εχοντας ξεκινησει μια σχεση με ελευθερο συμβολαιο εχοντας βαλει τοσους ανθρωπους αναμεσα μας,χωρις να εχουμε το δικαιωμα να μιλαμε μαλακιωδως,πλεον ειναι δυσκολο να εμπιστευτουμε οτι δεν θα ξαναθελησουμε αλλους αναμεσα μας.Κ αυτο κυριως επειδη ειμαστε κοπελες.Και επειδη φοβομαστε οτι αργα η γρηγορα καποια θα θελησει καποιον αντρα.Γιατι παλευει η φυση μεσα μας.Φοβομαστε οτι εαν γινει κατι τετοιο,στα πλασια πλεον που εχουμε αποφασισει αποκλειστικοτητα,θα πονεσουμε πολυ οταν θα πει η μια απο τις δυο,ξερεις κατι,θελω καποιον,η θελω να κανω παιδι η θελω να νιωσω αντρικο κορμι.Φοβομαστε οτι δεν θα το αντεξουμε.Κ δεν ειναι απλα μια σχεση με μια κοπελα.Ειναι οτι ειναι κολλητη.Ειναι στη ζωη μου,στον κυκλο μου,οι γονεις μου την λατρευουν γιατι μου σταθηκε σε πολλα.Οποτε εαν χωρισουμε,θα εχω χασει πολλα.Και το να ειμαστε μαζι,παλι φανταζει βουνο.Quote:
Originally Posted by kerasi