Η δικη μου γνωμη: Περιμενε μεχρι να ενηλικιωθει το παιδι και μετα παρε αποφασεις. Αν δεν αντεχεις και σε χαλαει τοσο αυτη η κατασταση χωρισε ΜΟΝΑΧΑ με τη συγκαταθεση και των δυο και φυσικα κανονισε να πληρωνεις ψυχολογο για σενα και για το γιο σου, διοτι το καημενο το παιδι δεν χρειαζεται καταθλιψεις και φοβιες απο δικα σου λαθη.
φυγε οσο ειναι νωρις που εισαι νεα ακομα
Και μετα αντε να πιστεψεις πως ο κοσμος αγαπαει και νοιαζεται ακομη για το συνανθρωπο του....
winter με εχεις παρει απο τα μουτρα αλλα δεν σε αδικω...
Περνας δυσκολα και το εχεις παρει προσωπικα το θεμα.
Το να κανω αλλο παιδι (και με ειρωνευτηκες να κανω 10) το ειπα γιατι καποιος παιδοψυχολογος μου ειπε πως το παιδι μου θα το βοηθουσε πολυ να εχει ενα αδερφακι και εφοσον δεν εχω προθεση να χωρισω θα ηταν και για μενα καλυτερα. Εφοσον μενεις σε ενα γαμο για ενα παιδι κανε αλλη μια θυσια για αυτο το παιδι που εχει πολυ αναγκη ενα αδερφακι αλλα θα σε βοηθησει και σενα, ετσι μου ειπε
ΕΙναι λογια ειδικου
Που τα σκεφτηκα και τα βρηκα λογικα
Αν δεν εχεις σκοπο να φυγεις απ\' αυτο τον γαμο
Γιατι και αυτος μου ειπε να φυγω
Οταν ομως κανω κουβεντα για διαζυγιο οι κρισεις ερχονται και ο αντρας μου παραταει την κουβεντα και παει και κουκουλωνεται στο κρεβατι του
Ως τωρα κοιμομασταν και χωρια, δικη του επιλογη..
Απ\' τα Χριστουγεννα ηρθε στο κρεβατι μας
Ειναι πολλα δεν ξερεις
Μην κρινεις ομως οταν δεν εχεις πληρη εικονα
Μη πηδάτε από το Κ στο Ω. μη παραλείπετε όλο το στάδιο που είναι το προσπαθώ, το βλέπω αποτέλεσμα της προσπάθειας, το βελτιώνω την προσπάθεια, το αξιολογώ και μετά το παίρνω την απόφαση
Μια ερώτηση έκανε η gramle. Πως να διαχειριστεί τις κρίσεις. Δεν ρώτησε ο άντρας μου έχει κρίσεις. Να χωρίσω?
Και ένα βασικό πρόβλημα επικοινωνίας ανέφερε. (με χρονικό τουλάχιστον επακόλουθο, χωρίς ποτέ ο χρόνος να αποτελεί δικαιολογία για τίποτα, και μία απιστία)
Αλλά απιστία ή χωρισμός δεν είναι η έλλειψη επικοινωνίας?
Σε πολύ μεγαλύτερο θα έλεγα βαθμό.
Φίλη γραμλ να σε ρωτήσω και εγώ μερικά για να καταλάβω.
Ο άντρας σου τώρα έχει ουσιαστικό πρόβλημα (ψυχολογικό) με κρίσεις πανικού?
Εσύ?
Υπάρχει ΚΟΙΝΗ διάθεση (έστω κάποιες στιγμές και πάντως όχι στιγμές έντασης) για επίλυση του βασικού προβλήματος της επικοινωνίας?
ΑΣχετο αν δε σου ξεκινάει εκείνος κουβέντα ΝΙΩΘΕΙΣ ότι θέλει να είστε μαζί?
Νιώθεις ΕΣΥ το ίδιο?
Οσοι ειναι καλα δεν εκτιμανε τα οσα εχουν γιατι δεν εχουν περασει τα χειροτερα. Το ιδιο ισχυει και για μας τους ψυχικα ασθενεις που λεμε καμια φορα \"καλυτερα να εσπαγα χερι\" ή κατι παρομοιο χωρις να εκτιμαμε την υγεια του σωματος μας. Το ιδιο ισχυει για ολους που ποτε δεν θα μαθουμε αν δε ζησουμε. Λυπαμαι που σου ρθαν ετσι τα πραγματα οπως κι εμενα, διοτι οπως σωστα το ειπες το εχω δει και απο την πλευρα μου και μεσα απ αυτο το διαλογο ψαχνω απαντησεις και για μενα προβαλλοντας τις σκεψεις μου και βλεποντας απαντησεις. Μπορεις και κοιτας την παρτη σου πανω απ\' ολα και δεν ξερω αν ειναι το καλυτερο για σενα αλλα και για τους υπολοιπους που επελεξαν ή οχι να ειναι μαζι σου.
Αυτος νιωθω οτι θελει να ειμαστε μαζι αλλά οχι επειδη με αγαπαει οπως λεει αλλα απο ανασφαλεια. Για αυτον ολα ειναι μια ευθεια. Ποτε δεν προσπαθουμε για την σχεση μας γιατι ολα ειναι δεδομενα (γι αυτον). Δηλαδη, την γυναικα μου την αγαπαω, δεν της το δειχνω αλλα εννοειται αφου ειμαστε παντρεμενοι! Γι αυτον ολα εννοουνται. Ποτε δεν τον εχω νιωσει διπλα μου σε οποιοδηποτε προβλημα μου. Οταν εχω ενα προβλημα και ειμαι στεναχωρημενη το αφηνει να περασει και δεν ρωταει πολλα πολλα φοβουμενος οτι μπορει κουβεντα στην κουβεντα να πουμε για την σχεση μας και ειναι κατι που το αποφευγει σαν τον διαολο το λιβανι. Οταν του πω οτι δεν ειμαι καλα γιατι μου εφταιξε αυτος σε κατι τοτε ειναι που δεν λεει τιποτα και το αφηνει παντα να περασει και προσπαθει να μου κανει ολα τα χατηρια για να μου περασει γρηγορα. Εγω ομως δεν θελω να μου κανει τα χατηρια. Θελω να μιλαμε και να λυνουμε το καθε μας προβλημα. Αυτος ειναι της αποψης αστο μωρε θα της περασει
Πλεον δεν εχει σοβαρες κρισεις απο οτι μου λεει και προσπαθει μονος του να το πολεμησει.
Οταν ομως δεν ειναι καλα απ\' αυτο το καταλαβαινω γιατι παει και ξαπλωνει.
Διαθεση να τα βρουμε υπαρχει μονο απο μερους μου γιατι πολλες φορες του ανοιγω κουβεντα ηρεμα και τον ρωταω αν αυτος ειναι ευτυχισμενος μεσα σε εναν τετοιο γαμο.
Αυτος απ\' την αλλη ειναι ευτυχισμενος οταν δεν ανοιγω τετοιες συζητησεις
Εγω δεν θελω να συνεχισω να ειμαι μαζι του αλλα το κανω για το παιδι.
ΤΟυ εχει πολυ αδυναμια το παιδι. Αν χωρισουμε θα φυγω απο δω με το παιδι γιατι η οικογενεια μου μενει σε επαρχια και δεν θελω με τιποτα να μεινω Αθηνα. Αυτο συνεπαγεται οτι το παιδι θα τον βλεπει σπανια. Το παιδι φυσικα που τα νιωθει ολα συνεχεια με ρωταει αν ειμαι ερωτευμενη με τον μπαμπα του, αν τον αγαπαω, και με βαζει να του υποσχεθω οτι δεν θα χωρισουμε. Ειναι ενα πολυ ευαισθητο παιδακι
Να τα συνοψίσω στο
1) Εσύ θέλεις και κάνεις προσπάθειες για να χωρίσετε.
2) Αυτός ΒΛΕΠΕΙΣ (γιατί δεν μπορώ να ξέρω αν όντως έτσι είναι) ότι είναι στην κοσμάρα του και comfortably numb΄(συμπληρώνω μετά ΕΔΙΤ) λόγω της ανασφάλειας και του φόβου του για την ζωή του χωρίς εσένα αλλά πάντως χωρίς αγάπη για σένα
3) Το παιδάκι (δεν θα μπορούσε και αλλιώς) θέλει και τους δύο του γονείς αγαπημένους, ευτυχισμένους και μαζί.
Aν κοιτουσα την παρτυ μου φιλη winter θα την ειχα κανει προ πολλου. Εχει πασχισει πολυ για να κανω καλυτερη την σχεση μου και οχι να αλλαξω χαρακτηρα οπως εσυ με συμβουλευεις. Κατι που οπως σου ειπα δεν θελω να κανει και ο αντρας μου.
Αυτος ομως δεν εχει προσπαθησει ουτε μια φορα. Σου ειπα οτι δεν το κανει επειδη φοβαται. Και τι φταιω εγω γι αυτο? φοβαται τι θα γινει, φοβαται να με αντιμετωπισει. Κουκουλονωντας ομως τα πραγματα (κατι που κανει αυτος) δεν ειναι και οτι καλυτερο
Θα τον βοηθουσε πολυ να πηγαινε σε καποιο ειδικο ή να πηγαιναμε μαζι σε καποιον αλλα και αυτο το θεωρει \"βλακεια\". Ισως γιατι παλι φοβαται γιατι ο παιδοψυχολογος μας ειχε πει πως μερικες φορες ενα καλο διαζυγιο ειναι πολυ καλυτερο απο ενα κακο γαμο για το παιδι. Φοβαται λοιπον πως αν παμε σε ειδικο πολυ πιθανον να μας οδηγησει εκει και αυτο ειναι για αυτον εφιαλτης
Εχω πασχισει ηθελα να πω, σορυ
..και μέχρι πότε αυτο; θα το οφελησει να περασει ετσι τα υπολοιπα 10 χρονια στο παιδικο του σπιτι;Quote:
Originally posted by gramle
Το παιδι φυσικα που τα νιωθει ολα συνεχεια με ρωταει αν ειμαι ερωτευμενη με τον μπαμπα του, αν τον αγαπαω, και με βαζει να του υποσχεθω οτι δεν θα χωρισουμε. Ειναι ενα πολυ ευαισθητο παιδακι
winter, λες πολλες μπουρδες ...
1)Του εχω πει οτι θελω να χωρισουμε αλλα μενω για το παιδι
2) Δεν ειναι στην κοσμαρα του, απλως ειναι νωθρος στη σχεση γιατι ολα ειναι μια ευθεια γι\' αυτον
3)ακριβως ετσι, ολα τα παιδια αυτο δεν θελουν? Εχω διαβασει πως τα παιδια χωρισμενων γονιων στο πισω μερος του μυαλου τους εχουν μονο ενα πραγμα, να τα ξαναβρουν οι γονεις τους
Anitak εχεις δικιο αλλα αν χωρισω και το παρω μακρια το παιδι και παθει καμια μελαγχολια δεν θα το συγχωρησω ποτε στον εαυτο μου. Ειναι πολυ παραπανω απο το φυσιολογικο ευαισθητο παιδακι (γνωμη παιδοψυχιατρου) και εχω αντιμετωπισει στο παρελθον πολλα προβληματα ψυχολογικα του παιδιου. (Εχω γραψει σε αλλο thred βρεφικη/παιδικη ηλικια.)Quote:
Originally posted by anitak
..και μέχρι πότε αυτο; θα το οφελησει να περασει ετσι τα υπολοιπα 10 χρονια στο παιδικο του σπιτι;Quote:
Originally posted by gramle
Το παιδι φυσικα που τα νιωθει ολα συνεχεια με ρωταει αν ειμαι ερωτευμενη με τον μπαμπα του, αν τον αγαπαω, και με βαζει να του υποσχεθω οτι δεν θα χωρισουμε. Ειναι ενα πολυ ευαισθητο παιδακι
winter, λες πολλες μπουρδες ...
Είμαι ο πλεον ακατάλληλος για να σου υποδείξω κάτι και αν κάποια στιγμή το κάνω σε παρακαλώ να μη το λάβεις υπόψιν σου. Στο λέω από τώρα.
Να καταλάβω προσπαθώ και να ΣΕ καταλάβω.
Δεν ειναι και μωρο να μην καταλαβαινει. Ειναι 7 χρονων παιδακι.
Για να καταλαβετε ποσο ευαισθητος ειναι με παρακαλαει να γινουμε αναδοχοι γονεις σε καποιο παιδακι που ειναι ορφανο για να το βοηθησουμε. Γενικα εχει πολλες τετοιες ευαισθησιες. Οταν βλεπει στην τηλεοραση τα παιδια της Αφρικης που ζουνε στις αθλιες συνθηκες κλαιει...