Σου το πέρασε μια χαρά το παραμυθακι :)Quote:
Originally Posted by stefanos79
Printable View
Σου το πέρασε μια χαρά το παραμυθακι :)Quote:
Originally Posted by stefanos79
δεν ξερω τι να πω δεν ειχα εμπιστοσυνη και γιαυτο τις σχεσεις δεν τις ηθελα σοβαρες..... αλλα παραμυθι θα το καταλαβαινα.... αγαθος δεν ειμαι αλλα ειμαι χαλια.... κοματια ψυχολογικα και κοιταω παντα παντελονατα τα λογια που λεμε... σε αγαπαω σημαινει σε αγαπαω.... δεν το εχουμε τσιχλα αλιως ειναι και το σε θελω σε γουσταρω....
Λογο τις περιπτωσεις... σε κανεναν γνωστο και φιλο δεν μπορω να μηλισω.... γιαυτο γραφω πολλα εδω....
..στεφανε, υποχρέωση ξένων ανθρώπων που γράφουν σε ένα φόρουμ και δεν σε ξέρουν, είναι να σου απαντούν ρεαλιστικά ακόμη και αν διαβάζονται σκληρά στη φάση που είσαι.Quote:
Originally Posted by stefanos79
Αυτό όμως δεν θα σε εμποδίσει να "κάτσουν" κάποια στο μυαλό σου και στην πορεία να τα επεξεργαστείς με πιο καθαρό μάτι.
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα έδινα χρόνο στον εαυτό μου να "δει" και τη σχέση αλλά και τον άνθρωπο που έχω απέναντι μου.
Ξέρεις, οι παράνομοι έρωτες καλύπτονται από το μανδυα του ανικανοποίητου και δεν σε αφήνουν ποτέ να ζήσεις την πραγματική φθορά μιας "φυσιολογικής" σχέσης.
Πριν χρόνια η διευθυντρια μου σε μια δουλειά χώρισε σε ηλικία πενήντα και άνω. Όταν παντρεύτηκε είχε πιάσει τον άντρα της με μια άλλη. Τα βρήκαν "λόγω των παιδιών" και η ζωή τους συνεχίστηκε κανονικά. Τριάντα χρόνια μετά ανακάλυψε πως αυτός ήταν ακόμη με την ίδια ερωμένη η οποία ήταν και αυτή παντρεμένη με παιδιά.
Χωρίζουν και οι δύο, (από τους συζύγους), παίρνουν διαζύγια και αρχίζουν να συζούν.
Δυο χρόνια μετά χώρισαν! Καταλαβαίνεις τι σου λέω? Ένας έρωτας που έζησε τόσα χρόνια στο σκοτάδι, όταν βγήκε στο φως ξεθώριασε.
Δεν γράφεις πολλά :) Συζήτηση κάνουμε.ΑΠλά όπως σου είπα εγώ σου απαντάω σαν τρίτος,χωρίς να γνωρίζω κανέναν και χωρίς συναισθηματισμούς....Οπότε ίσως σου φαίνοντε λίγο σκληρά αυτά που γραφωQuote:
Originally Posted by stefanos79
Δεν μου φαινονται σκληρα γιατι σιγουρα δεν το ζεις.... ειναι το λογικο που λεμε...
απλα μου φενονται σαν εγωιστικα..... εβαλα το εγω μου προχθες.... και ξεσπασα... δεν εβρισα δεν χρησιμοποιησα ασχημους χαρακτηρισμους... απλα με πηρε απο κατω... και πικραθηκε και τρομαξε.... ηταν και τα γενεθλια της..... και δεν σεβαστηκα εκεινη την μερα..... δεν ξερω σημερα ηρεμισα.... την ειπα οτι θα ειμαι διπλα της οποτε με χρειαστει... και οτι η αγαπη ειναι αγαπη.... δεν αλαζει.... καψουρα δεν ειναι....
Εγωιστικά ε?Ωραία,θα σου πω κι εγώ την ιστορια μου για να καταλάβεις.Δεν ήθελα να σου την πω για να μην νομίζει κανείς ότι λέω μπαρούφες,αλλά συνήθως όταν λέω κάτι το λέω από δικές μου εμπειρίες.''Τραβιόμουν'' με μία παντρεμένη περίπου στους 6 μήνες αλλά σε καμία περίπτωση δεν έψαχνα κάτι άλλο.Εγώ το έκανα απλά γιατι μου άρεσουν οι μεγαλύτερες γυναίκες κι αυτή με περνούσε 15 χρόνια περίπου.25 εγώ κοντά στα 40 αυτή.Παντρεμένη με 2 παιδιά.Η φάση ξεκίνηση σαν ενα απλό σεξ και τελικά για να το σταματήσω μου πήρε 6 μηνες περίπου.Σου το λέω γιατί σε καμία περίπτωση δεν κόλλησα με την κοπέλα,αλλά χρησιμοποιούσε τις ίδιες εκφράσεις για να μου περάσει πράγματα.Καλά εννοείται οτι λιγα πίστευα από αυτά που μου έλεγε.Σε γενικές γραμμές τι μου έλεγε δηλαδή?Ότι είναι το θύμα της ιστορίας και δεν χωρίζει για τα παιδιά,ότι ο άντρας της δεν της δίνει σημασία και τα σχετικά........ΜΟΛΙΣ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΟΜΩΣ κι αρχισε να ανοίγεται αυθόρμητα,επειδή λέγαμε διάφορα για τη ζωή μας (όχι για να γνωριστούμε απλά για την κουβέντα όπως κανουν ολοι οι ανθρωποι) μου είπε ότι τον άντρα της τον κερατώνει καιρό τώρα...Πάει με άλλους γενικα για να περνάει καλά αυτή.Κατάλαβες τι εννοω?Στις αρχές όμως το έπαιζε θύμα η ίδια ενώ κάνει χρόνια τη ζωη της...!!! :)Quote:
Originally Posted by stefanos79
Εχεις δικαιο.... αλλα πιστευω οτι καθε κατασταση ειναι διαφορετικη... ξερω και εγω παντρεμενες που το κανουν γιατι ετσι αισθανονται γυναικες και εχουν βαρεθει στο σπιτι αλλα εχουν την σιγουρια και δεν χωριζουν...
Οταν βλεπεις ομως τον ανθρωπο και τον ζεις.... και βλεπεις οτι δεν συμπεριφερετε ετσι.... αλλα οτι προσπαθει να κανει πραγματα να γνωριστουν τα παιδια.... να παμε ολοι μαζι παντα με παρεες γιανα μην καταλαβουν τα παιδια...
απο την αλλη εχεις δικαιο εγω παντα ειμαι το κρυφο...... ειμαι καποιος φιλος αν μπουν σε καποιο μαγαζι γνωστοι.... και παντα κρυμενος... αλλα με τοσα χρονια σε σχεσεις... καταλαβαινεις μετα αν ο αλλος ανθρωπος αξιζει η οχι... δεν ξερω σε σπαω τα νευρα... αισθανομαι :)
Νομίζω σου το ξεκαθάρισα από την αρχή αυτό φίλε.Ξαναδιάβασε το πρώτο μου ποστ,όταν είπες την ιστορία σου.ΣΟυ είπα ότι εσύ είσαι διαφορετική περίπτωση.Είσαι χωρισμένος με παιδί.Αυτό για μια γυναίκα είναι ένα θεματάκι.Τι εννοώ?Ότι άλλο περνάω καλά με έναν ελεύθερο σαν παντρεμένη και κάνω το κομμάτι μου κι άλλο χωρίζω για να ξεκινήσω κάτι με έναν χωρισμένο με παιδι..Οπότε δεν διαφωνώ η κοπέλά να έχει αισθήματα....Απλά λέω τα πράγματα όπως τα σκέφτομαι :)Quote:
Originally Posted by stefanos79
Kαλα πες αυτη δε χωριζει για τα παιδια, ο αντρας της γιατι δε τη χωριζει? Δεν εχει παρει χαμπαρι τιποτα οτι την καλαφατιζεις? Πως την κραταει? Βολεψιματιας κι αυτος?
Καλα στα λεει η Θεοδοσια παντως. Εισαι και συ τραγικος, ζηλειες στη γκομενα οτι της εστειλε μηνυμα σ αγαπω ο συζογος...αφου ξερεις που πας ρε φιλαρακι, τι πανικοβαλεσαι?
Κανεις σαν vagina.
το ηξερε και το ξερει... δεν ξερω τι να πω..
αδιαφορει... αλλα δεν φευγει...