Petitefille, κι εγω εχω ιψδ περιπου απο 15 χρονων και τωρα ειμαι 22, αλλα μπορω και την ελεγχω.Ξερω λοιπον για τι κολαση προκειται.Μολις στα 19 ανακαλυψα οτι υπαρχει αυτη η ασθενεια.Μεχρι τοτε δεν ηξερα οτι επασχα.Τα βασικα που εχω να πω ειναι
1)Η σκεψη που σιγουρα πρεπει να απορριπτεις πριν καν την επεξεργαστεις ειναι η σκεψη της αυτοκτονιας.
2)Αυτο το εκπαιδευτικο συστημα ειναι αθλιο και μπορει ευκολα να πυροδοτησει ιψδ σε ατομα ευαλωτα σε αυτην.Και στη δικη μου περιπτωση ηταν απο τους βασικους παραγοντες που εφταιξαν.Οποτε, μην πιεζεις τον εαυτο σου παραπανω απο οσο πρεπει σε αυτο, γιατι δεν αξιζει.
3)Φροντιζε να μην καταρρακωνεται κι αλλο ο αυτοσεβασμος σου απο αυτα που σου λενε οι γονεις σου.Σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο και γι'αυτους, αλλα συχνα τα ατομα που δεν εχουν βιωσει ιψδ υπερτιμουν την αντοχη των πασχοντων.
4)Απο οσα γραφεις φαινεται πως πιστευεις στο Θεο.Αντι λοιπον να του ζητας να σε παρει, ζητα του να σου δινει δυναμη.Και σιγουρα θα σου τη δινει.
5)Ανεφερες πως υπαρχουν φορες που ανακαμπτεις.Παρε κουραγιο απο αυτες και καλλιεργησε τες.
6)Οσο οξεια μορφη κι αν εχει η ιψδ σε σενα, προσπαθησε να ξεχνας την "ταμπελα" αυτη.Δες το απλως σαν μια κριση που περνας, και που μπορει ΠΛΗΡΩΣ να ξεπεραστει.Και ασχολησου με ο,τιδηποτε σε κανει να ξεχνιεσαι ευχαριστα.
