Με μια ανάσα το προσπαθώ κι εγώ, χωρίς κουράγιο, χωρίς ελπίδα μόνο με αναμνήσεις... να τελειώσει θέλω
Printable View
στα υπολοιπα συμφωνω απολυτα, αλλα το υπογραμμισμενο δεν το καταλαβαινω.
αν υποθεσουμε οτι οντως διατηρουμε σχεσεις με πιο ανωριμα ατομα, εκεινα διατηρουν σχεσεις με εμας (τα πιο ωριμα). αρα , καποιοι διατηρουν σχεσεις με πιο ανωριμα και καποιοι με πιο ωριμα. πως ειναι δυνατον να διατηρουν ολοι σχεσεις μονο με πιο ανωριμα συναισθηματικα ατομα??
λεει η μαριον, οτι εχει καταληξει οτι δημιουργουμε σχεσεις με ατομα που ειναι πιο ανωριμα απο εμας.
και αναρωτιεμα,. πως ειναι δυναντον να κανουμε ολοι σχεσεις με πιο ανωριμους, εφοσον οταν καποιος κανει σχεση με πιο ανωριμο, αυτοματως ο συντροφος του εχει σχεση με πιο ωριμο... επομενως οι ανωριμοτητες ειναι μοιρασμενες. πως ειναι δυνατον να ισχυει το αξιωμα?
Άλλο θέλει να πει. Ότι σε γενικές γραμμές, βρισκόμαστε στο ίδιο επίπεδο συναισθηματικής ωριμότητας με αυτόν που διατηρούμε σχέση.
Όχι ότι διατηρούμε σχέσεις μόνο με άτομα πιο ανώριμα από μας.
Βασικά είναι ένα καμπανάκι για όσους έχουν την ψευδαίσθηση ότι αυτοί είναι μια χαρά, σωστοί, ώριμοι και συνειδητοποιημένοι και τους έλαχε ένας ανώριμος και προβληματικός άνθρωπος.
Συνήθως τελειώνει όταν οι αναμνήσεις έχουν φθήνει τόσο ώστε να μην έχουν έλεγχο στο μυαλό μας. Δυστυχώς αυτό εξαρτάται από τον άνθρωπο και δεν υπάρχει μια μαγική φόρμουλα, τουλάχιστον δεν έχει πέσει στην αντίλληψή μου.
Κατά καιρούς μου έχουν δώσει φίλοι διάφορες συμβουλές όταν ήμουν σε αντίστοιχη κατάσταση (και είμαι ακόμα τρόπο τεινά). Καμιά δεν δουλεύει σε εμένα. Μόνο ο χρόνος που κυλάει μέσα από τον ακατάπαθστο συναισθηματικό πόνο μοιάζει να λειτουργεί.
Υποθέτω πως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι έτσι. Άλλοι αποσπούν την προσοχή τους με μύριους άλλους τρόπους, βλ. αλκαόλ, σεξ, ναρκωτικά, φαγητό/γλυκά, ανάπτυξη επιθετικής ή αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, κλπ.
Υπάρχουν και οι υγιείς τρόπο βέβαια. Η τέχνη, η δημιουργία, η επικοινωνία, η άσκηση είναι οι κύριοι τρόποι, αλλά αν δεν έχουν αναπτυχθεί σε υγιείς περιόδους της ζωής μας, είναι πιο δύσκολο να καταφύγουμε σε αυτούς για ανακούφιση όταν προκύπτει λόγος. :-/
Τι είναι ο οριακός? Τι συμπτώματα έχει? Πολύ φοβάμαι οτι τα έχω...
Χριστινάκι, ρίξε μια ματιά σε αυτές τις εικόνες: http://www.pinterest.com/analanda399...polar-2why-me/
Μη σε μπερδεύει το «Bipolar». :-)
Τις βρίσκω εξαιρετικά περιγραφικές. Είναι από μια κοπέλα που έχει αυτήν τη διαταραχή και περιγράφει το πως νιώθει. Είναι πραγματικά συγκινητικό να βλέπεις έναν άνθρωπο με διαταραχή να σου περιγράφει το πως βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του. Να βλέπεις τη φρίκη που ζει καθημερινά. :-/
Symptoms and signs:
http://www.mayoclinic.org/diseases-c...s/con-20023204
'' Μόνο ο χρόνος που κυλάει μέσα από τον ακατάπαθστο συναισθηματικό πόνο μοιάζει να λειτουργεί.''
..... Ο χρόνος όμως κυλά απελπιστικά αργά σ΄αυτές τις περιπτώσεις, μουδιάζει το μυαλό μου...
το μόνο που μπορώ, κι έχει κάποια αποτελέσματα, είναι να συμπεριφέρομαι καλύτερα σε όλους γύρω μου, νιώθω κάπως καλύτερα έτσι..
Ταυτίζομαι απολύτως με τα λόγια σου. Είναι ακριβώς ο τρόπος που λειτουργώ κι εγώ.
Δυστυχώς, πολύ δυστυχώς, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος τρόπος, μακάρι να γνώριζα κάποιον που να ήταν αποτελεσματικός για περιπτώσεις σαν εμάς.
Πολύς χαμένος χρόνος από τη ζωή μας, μεγάλες οι πληγές. Στο παρελθόν θεωρούσα ότι γινόμουν πιο σοφή μέσα από αυτόν τον πόνο. Πλέον δεν θέλω άλλη σοφία με αντάλλαγμα τη συναισθηματική μου ισορροπία και ηρεμία.