Εχω καποια σχολια.
Ενα μεγαλο σου θεμα ειναι η συμφιλιωση με τον εαυτο σου. Αν δεν τον καταλαβεις εσυ, αν δεν τον συγχωρεσεις για τα λαθη του, κι απο αλλου να ερθει η συγχωρεση, δε θα σε ωφελησει. Οι τυψεις που νιωθεις για τη σταση σου απεναντι του δεν αντιμετωπιζονται με το να δεχεσαι στο παρον να ισοπεδωνει τα ορια σου.
Η \"ψυχωση\" που εχεις με την πρωην του κρυβει πολλα απο κατω. Μηπως πανω της προβαλλεις το πως θα ηθελες να εισαι εσυ μαζι του, αλλα δεν τα καταφερες? Κι ετσι της αποδιδεις ολες τις ιδιοτητες που θεωρεις οτι σου λειπουν ωστε να απογοητευσαι ακομα πιο εντονα απο τον εαυτο σου, να αυτομαστγωνεσαι.
Το να τον ανεχεσαι δε σου προσφερει εξιλεωση, βλαπτεις κι εσενα αλλα και εκεινον. Οταν η σχεση ειναι βλαπτικη, ειναι μακροπροθεσμα και για τους δυο.
Εχω να σου πω τελος, μηπως θα ξεκαθαριζαν τα πραγματα, ωστε να δεις κι εσυ ποια ειναι τα καιρια σημεια που πρεπει να δουλεψεις πανω τους, αν εβγαζες τους αλλους απο το παιχνιδι?
Και αυτον, και την πρωην. Μεινε εσυ, αντιμετωπη με με εσενα. (Νοητικα εστω). Δυσκολευει ετσι ε? Ναι αλλα διαφορετικα κλεινεις τα ματια στην ουσια των προβληματων σου.
Φιλικα
υγ:Νομιζα οτι θα μπορουσε να δει πως ειχα πραγματικα μετανοιωσει, πως ηθελα τα πραγματα να ειναι διαφορετικα, πως δεν ειμαι φυσει κακια κ θελω να πληγωνω ανθρωπους, αλλα πως αυτο μερικες φορες συμβαινει, κ ποσο μαλλον αν εισαι 16 χρονων, που δεν καταλαβαινεις κ πολυ τι σου γινεται...
Αυτο το εχεις δει εσυ? Αν πραγματικα εχεις πειστει, η ανακγη σου να πεισεις κι αυτον αποπου πηγαζει?
υγ2:Ισως αυτο να του καταλογιζω...οτι αν και προσπαθησα να ειμαι οσο αληθινη μπορω...βλεπω να μη του κανω...να μη μπορω να ανατρεψω τπτ απ\'ολα αυτα που πιστευει για μενα...
Δεν τον πειθει ο εαυτος μου οτι ειναι αληθινος...κ μπαινω κ εγω στη διαδικασια αυτοαμφισβητησης (κ άλλης...), καθως τα ορια του αυτοπροσδιορισμου δεν ειναι κ πολυ σταθερα..., μηπως πραγματικα δεν ειμαι αυτο που παρουσιαζομαι κ παλι....
Μηπως ειναι κ αυτο μια αυθυποβολη...δειξε οτι δεν τα εννουσες ολα αυτα, δειξε ποσο καλη εισαι, οτι εισαι η καλυτερη...αλλος ενας ρολος??Μπαχαλο...
*το ποτε εισαι η αληθινη εσυ η οχι, θα το ξεκαθαρισεις μονη, ολομοναχη. Μην χρησιμοποιεις αλλους στην διαδικασια, ως καθρεπτες πχ... Και μονο οταν το εσωτερικο χαος μπει σε ταξη και η αμφισβητηση κοπασει, μονο τοτε δεν θα περιμενεις ο αλλος να εκτιμησει την αληθινοτητα σου. Γιατι οταν απλα ειμαι, δεν χρηζω καμιας επιβραβευσης γι αυτο, ουτε κοπιαζω να το αποδειξω. Ο αλλος αργα η γρηγορα, θα δει εμενα, ποιον αλλον να δει εξαλλου?
