Σ'ευχαριστώ μου δίνεις πολύ κουράγιο! :)
Printable View
Mnimonio ξερεις πολλα... Pennouli να το ακους το mnimonio.Εγω κανω ψυχοθεραπεια , χθες πηγα για 5η φορα και ενταξει παραδεχομαι την ψυχολογο ...πας εκει με καποιο σκεπτικο για αυτο που αντιμετωπιζεις και στην κουβεντα πανω στο ανατρεπει η σου δειχνει και αλλους τροπους να δεις το προβλημα σου τους οποιους δεν τους ειχες σκεφτει. Απο οτι εχω καταλαβει θελει αρκετες συνεδρειες αλλα απο καθε μια βγαινει ενα νοημα δηλαδη εχθες που πηγα μιλησαμε για τον τσαμπουκα που προσπαθω να αναπτυξω απεναντι στο αγχος και να του δειξω οτι εγω ειμαι ο μαγκας και οχι αυτο. Ομως η ψυχιατρος μου το ανετρεψε και μου ειπε οτι δεν πρεπει να βλεπεις το αγχος σαν εχθρο σου αλλα σαν φιλο -κολλητο σου. Γιατι το αγχος ειναι ο αλλος σου εαυτος που θελει νασου πει κατι και πρεπει να καταλαβεις τι θελει νασου πει για να βρεις τι δεν κανεις καλα στη ζωη σου. Οι ψυχολογοι δεν ειναι πιεστικοι (κανε αυτο ή κανε το αλλο) θελουν απο μονοι μας να εντοπισουμε τις ριζες του αγχους μας και μετα να βρουμε τροπους να το διαχειριστουμε. Ετσι το χω καταλαβει προς το παρον
Pennouli πάντως σε ένα άλλο θέμα που άνοιξες με τον ψυχολόγο λες ότι σε γυρίζει στα άσχημα παιδικά χρόνια, μόνη σου το λες, άρα σημαίνει ότι εστίασε από που ξεκινάει το πρόβλημα σου και αυτό είναι καλό, αν από εκεί ξεκινάει και ψυχολόγο να αλλάξεις δεν θα αλλάξει τίποτα γιατί και ο καινούργιος θα προσπαθήσει να εστιάσει το πρόβλημα σου, το ξέρω ότι είναι δύσκολο να έχουμε περάσει άσχημα παιδικά χρόνια αλλά πρέπει να το ξεπεράσουμε σταδιακά και όχι να το αφήσουμε στο πίσω άκρο του μυαλού μας γιατί μπορεί να βγει στην επιφάνεια αργότερα και να μας δημιουργήσει προβλήματα όπως έγινε με εσένα.
Αυτο ακριβως εννοουσα..Δεν υπαρχει λογος να το κοντραρει γιατι και εξτρα αγχος προσφερει να κυνηγας κατι και στην τελικη τον εαυτο σου κυνηγας :) Eγω προσωπικα ακομα και σημερα εχω κερδος απο τις συνεδριες,γιατι τοτε και λογω αγχους και λογω αρνησης στο να δω καποια πραγματα δεν καταλαβαινα πολλα απο αυτα που μου ελεγε η ψυχολογος.
Δε πέρασα άσχημα παιδικά χρόνια, είχα 1-2 φοβίες που πέρναγαν, παροδικές, απλά ώρες ώρες αίσθανομαι φόβο σαν παιδί και ανασφάλεια......
Αν και όταν συζητούσα για τα παιδικά χρόνια μου είπε είδες που μεγάλες παλιές φοβίες φέρνουν καινούριες μικρότερες; Δε ξέρω παιδιά έχουν περάσει 4 μήνες κ δεν έχω πατήσει στη σχολή μου, έχασα ένα εξάμηνο κ χάνω κ το καινούριο, 4 μήνες ψυχοθεραπεία δεν έπρεπε τώρα να κινούμαι όπως πριν; Να κάνω τα ψώνια μου, να πηγαίνω στη σχολή μου; Αν είναι έτσι να το ξεπεράσω σε περισσότερο χρόνο μπορώ κ μόνη μου. Δε ξέρω έτσι το βλέπω. Μπορεί κ να κάνω λάθος.
Σήμερα μιλήσαμε στο τηλ της είπα για μια φορά το μήνα κ να όποτε αισθάνομαι την ανάγκη να ρωτάω κάτι να παίρνω τηλ κ λέει ότι θέλει να με βλέπει κ δεν είναι δυνατόν να μιλάμε τηλεφωνικά, μα της λέω το άλλο χρεώνει και τι να κάνω εγώ μου λέει.... Είναι απάντηση αυτή όμως; Το καταλαβαίνω είναι η δουλειά της οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά άμα δεις ότι κ ο άλλος δεν είναι κ Κόκκαλης γίνεσαι λίγο πιο ελαστικός νομίζω..... Δε ξέρω....
Να μιλάμε μια που ξέρεις πολλά στείλε μύνημα με το e-mail σου αν θες.....
Πάνω κάτω και η δικιά μου έλεγε ότι κάθε 7 χρόνια αλλάζουμε κ ότι κάτι πρέπει να αλλάξω στη ζωή μου, δεν με πίεζε κ εμένα κ έλεγε όλες τις λύσεις τις έχεις μέσα σου. Πούντες; έχω πελαγώσει..... Δε βρίσκω σε όλα λύσεις..... Κ βασανίζομαι λιγάκι...... Με την κουβέντα βγήκαν φοβίες στην επιφάνεια (άλλωστε στη ψυχοθεραπεία απο τη στιγμή που θα πεις τα προβλήματά σου χειροτερεύεις με την έννοια ότι βγαίνουν πλέον απο την κρυψώνα τους κ έρχονται μπροστά σου κ σου λένε αντιμετώπισέ με τώρα!) κ όπως μου είπε η ψυχολόγος λύστα τώρα! Το πελάγωμα!!!
Koιταξε δεν θελω να την κρινω..Αλλα μια τηλεφωνικη επικοινωνια,ειτε πανω σε εναν πανικο ή σε ενα οποιοδηποτε προβληματισμο σου δεν ειναι και κατι το τρομερο..Ισως το ειπε ωστε εσυ να μην επαναπαυτεις σε ενα τηλεφωνο.
Τωρα λες οτι εκανες 4 μηνες ψυχοθεραπεια,αυτο εμενα δεν μου λεει κατι αν δεν μου πεις ΠΟΣΕΣ συνεδριες εκανες και τι προσεγγιση??Γιατι αλλο ειναι εκανα 7 συνεδριες και ειμαι πελαγωμενη και αλλο 20 συνεδριες!Αν εχεις κανει πολλες και εισαι στασιμη..Φυγε!
Οσοι εχουν περασει αυτο το κολαστηριο ξερουν ρε Pennouli..Δεν ειμαι η μονη!Και εσυ τα ξερεις απλα τωρα εισαι σε τρικυμια αγχους και δεν μπορεις να σκεφτεις λογικα.
Πάνω - κάτω είναι 30 συνεδρίες... Έπρεπε να σημειώνω αλλά δε το σκέφτηκα (μερικές φορές δε τα σκέφτομαι αυτά)
Εννοείς τι μέθοδο; Μου είπε λίγο γνωστική, λίγο συστημική κ λίγο απο τη δική της. Πειράζει που αισθάνομαι λίγο πειραματόζωο;
Όταν δεν είμαι ήρεμη μου είχε πει να στέλνω μήνυμα, άλλωστε έχει κ άλλους δε μπορεί να απαντάει ειδικά απογεύματα και ναι μου είχε πει ότι πρέπει να μάθω να στηρίζομαι στα πόδια μου
Pennouli εχεις δικιο κι εμενα μετα τις 2,3 πρωτες συνεδρειες μου βγηκαν πραγματα στην επιφανεια που τοσα χρονια δεν ειχα αντιληφθει το ποσο με εχουν πληγωσει. Αφου εφτασα να λεω στην ψυχολογο μηπως καλυτερα να σταματησω , καλυτερα να μεινουν "θαμμενα" μερικα πραματα απο το παρελθον γιατι πονανε. Πραγματικα δεν περιμενα οτι μερικες καταστασεις που εζησα και συμπεριφορες πολυ δικων μου ανθρωπων με ειχαν τοσο πειραξει στο παρελθον. Αλλα η γνωμη της ψυχολογου ηταν καλυτερα βγαλτα απο μεσα σου να ξεκαθαρισεις γιατι ολα αυτα εχουν παιξει τον ρολο τους στην ζωη σου. Παντως πραγματι ειναι δυσκολο γιατι πχ βλεπω την μανα μου και ωρες ωρες μου ρχεται να την πλακωσω για το ξυλο και την συμπεριφορα της στα παιδικα μου χρονια. Καλα λεει ενας φιλος...στους πιο πολλους επρεπε να απαγορευτει να κανουν παιδια απο την στιγμη που θα τα γεμισουν ενοχες και τραυματα που θα τα κουβαλανε μετα μια ζωη.
Πενούλι, :) θάθελα να σου πω την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με το θέμα σου, που ήταν κι ένας από τους λόγους που μπήκα εδώ.
Σταμάτησα, ξαφνικά την ψυχοθεραπεία αν και δεν αντιμετώπιζα σοβαρό πρόβλημα, για οικογενειακούς κυρίως λόγους.
Είχα βοηθηθεί σημαντικά στα θέματά μου, αλλά η απότομη διακοπή, δεν ήταν τελικά ό,τι το καλύτερο.. Και ο ψυχολόγος, μου είπε τότε,
όπως κι η δική σου, ότι χρειάζεται πριν να κλείσει ο κύκλος της θεραπείας να γίνουν πιό αραιά πιά, κάποιες συνεδρίες, που τις
ονομάζουν αναμνηστικές, για να γίνει ομαλά η ολοκλήρωση της διαδικασίας και παράλληλα να παρακολουθείς κι εσύ και ο ειδικός την πορεία σου.
Θεωρώ, ότι σωστά σε κατευθύνει κι όταν σου λέει ότι χρειάζεται κάποια στιγμή ν' ανεξαρτητοποιηθείς και να σταθείς στα πόδια σου κι
όχι αιώνια να στηρίζεσαι στη συνδρομή του μπαμπά.
Επίσης, να μη νιώθεις καθόλου πειραματόζωο, γιατί νομίζω ότι ο συνδυασμός προσεγγίσεων, που χρησιμοποιεί είναι κι αυτή μια σωστή μέθοδος
για την αντιμετώπιση των ψυχολογικών μας. Το ίδιο έκανε κι ο ειδικός, που είχα απευθυνθεί κι εγώ. Αλήθεια, πόσο σου κοστίζει η συνεδρία;
Από κει και πέρα, όταν τη ρωτάς γιατί δεν βλέπεις σημαντική βελτίωση, εκείνη τί σου λέει; Ή την έχεις ρωτήσει στο περίπου πόσο θα σου
πάρει μέχρι να δεις αποτέλεσμα; Τώρα, αν δεν μένεις ικανοποιημένη κι έχεις την αίσθηση της στασιμότητας, αλλά και για τους οικονομικούς λόγους
που δυσκολεύουν τα πράγματα, μάλλον καλύτερα να ψαχτείς για χώρους όπου παρέχεται δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη. :)
Όταν της λέω δε βλέπω βελτίωση μου λέει ότι θα ήταν καλύτερα να κάναμε τις συνεδρίες απο κοντά κ όχι μέσω skype γιατί χάνω κάποια πράγματα που λέει με τις διακοπές που γίνονται.....
Δεν την ρώτησα πόσο θα πάρει να δω αποτέλεσμα απλά μου είπε πιο γρήγορα απο όσο νομίζω....
Είναι η πρώτη φορά που άρχισα να κάνω κάτι τέτοιο εγώ νόμιζα σε ένα μήνα θα ήμουν μια χαρά κ θα γινόμουν όπως πριν να κινούμαι με την ίδια ευκολία.... Αν ήξερα ότι θα με γύριζε πιο πίσω η ψυχοθεραπεία πραγματικά θα το πάλευα μόνη μου..... Πιστεύω τόσο πίσω δε θα γύρναγα.... Μετά απο 8 συνεδρίες πάει ο παλιός εαυτός ο δραστήριος, ο αποφασιστικός, τον ψάχνω...... Που πήγε;; Θα τον βρω σίγουρα γιατί κατάλαβα ότι έτσι πάει με την ψυχοθεραπεία σε γυρνάει πίσω εκεί που υπάρχει το πρόβλημα για να το λύσεις...... Το recovery όμως ήθελα να ήξερα πότε έρχεται..... Αν κ δεν είναι στάνταρ αυτά γιατί είναι διαφορετικά απο άτομο σε άτομο...
Πάντως, μη θεωρείς χαμένο το χρόνο που διέθεσες, ίσως ακόμα δεν μπορείς να το δεις, γιατί όχι μόνο το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά αναδύονται
κι όλα τα θέματα απ' το παρελθόν, που κάνουν την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη κι ασαφή. Θα το καταλάβεις όμως πιστεύω αργότερα κι όταν πλέον
θάχεις πάρει τις αποστάσεις σου. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται κι υπομονή σ' αυτές τις περιπτώσεις, γιατί και πισωγυρίσματα θα γίνονται και
τα προβλήματα τόσων χρόνων είναι δύσκολο σε σύντομο διάστημα, ακόμα κι αν έρθουν στην επιφάνεια, άμεσα να ξεπεραστούν. Θέλει αγώνα. :)
Πεννούλι, επέτρεψε μου να σου πω ότι
1. βλέπεις εντελώς λάθος το όλο θέμα 'ψυχοθεραπεία'. Παρατηρώ ότι το αντιμετωπίζεις αγχωτικά και φοβικά. Αν όμως το προϋπάρχον πρόβλημα σου είναι άγχος, με το να αντιμετωπίζεις με άγχος ΚΑΙ την ψυχοθεραπεία, την καθιστάς μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Επίσης νομίζω ότι ένα μέρος του άγχους και της σύγχυσης, είναι ότι δεν έχεις σωστή ενημέρωση. ΟΚ κανένας δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας τι εστί ψυχοθεραπεία, κι ακόμα και με τις κατάλληλες εξηγήσεις μπορεί να πάρει χρόνο μέχρι να το χωνέψεις. Όμως χρειάζεται να συμμετέχεις λίγο πιο ενεργά στην όλη κατάσταση, να ψάχνεις μόνη σου έγκυρα κείμενα σχετικά με το πώς δουλεύει η ψυχοθεραπεία και αν σου δημιουργούνται απορίες να τα εκτυπώνεις και να τα παίρνεις μαζί σου στην ψυχολόγο για να τα συζητήσετε. Είναι σημαντικό να πιστεύεις και να εμπιστεύεσαι τη θεραπευτική διαδικασία. Αν αυτό δεν συμβαίνει και επιπλέον εσύ είσαι παθητικός αποδέκτης, περιμένεις δηλαδή απλά πότε θα γίνεις καλά, δεν θα έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα. Ακόμα, η θεραπεία δεν μπορεί να είναι σύντομη, όταν δεν έχεις καν μπει στο νόημα κι όταν έχεις βαθιά ριζωμένα τα θέματα που σε οδήγησαν στο γραφείο της ψυχολόγου. Κάτι που πήρε χρόνια για να δημιουργηθεί, δεν μπορεί να ξεπεραστεί σε 3-4 μήνες. Το ότι αν προσπαθούσες μόνη σου, θα το ξεπερνούσες γρηγορότερα, είναι κάτι που δεν το ξέρουμε. Μπορείς όμως πάντα να δοκιμάσεις, δεν στο απαγορεύει κανείς. Η προσωπική μου γνώμη όμως από όσα έχεις γράψει, είναι πως έχεις ανάγκη την ψυχοθεραπεία, απλά ίσως δεν σου αρέσει να νιώθεις ότι χρειάζεται να βασίζεσαι σε κάποιον άλλον. Χρειάζεται όμως να βρεις τρόπους να έχεις μια καλή συνεργασία με όποιον ειδικό επιλέξεις και να χαλαρώσεις. Και να μοιράζεσαι όποιο άγχος ή απορία έχεις μαζί του.
2. ΟΜΩΣ...Ένα ένα μας τα λες! Λες ότι σε 4 μήνες έχεις κάνει 30 συνεδρίες περίπου? Δηλαδή κάνεις πιο συχνά από μία φορά την εβδομάδα? Αν ναι, για ποιο λόγο γίνεται αυτό? Ίσως αυτό σου δημιουργεί την προσδοκία ότι πρέπει να έχεις αποτέλεσμα και μάλιστα σύντομα, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Επίσης, είπες ότι κάνετε τις συνεδρίες μέσω skype. Για ποιο λόγο τις κάνετε έτσι? Δεν έχεις συναντήσει ποτέ την ψυχολόγο από κοντά?