μπερδεμενη...πολυ.....

Sofia μου....εισαι πατρεμενει???? αν ναι τοτε θα μπορεις να καταλαβεις οτι σε 1 γαμο συμβενουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ......
δεν θελω να διατηρησω την παρουσα κατασταση...θελω να αλλαξουν τα πραγματα μεταχι μας...θελω να ειμαι οπως παλια....αν και δυσκολο το βλεπω ..αλλα θα προσπαθισω... δεν ξερω τι θα κανω....και αν θα τα καταφερω...θα δειξει.....
οσο αφορα τα παιδια θα μαθουν ..οτι τα πραγματα δεν ειναι παντα ροδινα..και θα μαθουν επισεις οτι με προσπαθια και επιμονη μπορουμε να καταφερουμε καθε τι στι ζωη μας..οσο δυσκολο να ναι... ετσι σκευτομαι εγω....

1.Δεν ειμαι παντρεμένη, προέρχομαι ομως απο οικογένεια κ εγώ, με προβλήματα...
2.Δεν λέω να χωρίσεις
3.Τα παντα μπορουν να συμβουν στο γάμο, ποιος είπε οχι? οπως και σε μια σχέση, όπως κ στη ζωή...
4.τα πράγματα δυστυχώς ή ευτυχως δεν αλλάζουν απο μόνα τους ή τυχαια, όπως τυχαια δεν αλλάζει τίποτα σ αυτή τη ζωή (σε άλλη αγνοώ ακομα)
5.φυσικά συμφωνω με το τελευταιο..οτι τα παιδιά θα μαθουν ότι τίποτα δεν ειναι ρόδινο στη ζωή κλπ....το θέμα ειναι με ποιο τρόπο θα το μαθουν και
6. δεν ειμαι επικριτική μαζί σου, ουτε επιτίθεμαι...προσπαθώ να εκφράσω την άποψη μου με κάθε καλη διάθεση

ξέρεις λες οτι παρά το οτι νιώθεις δυστυχισμενη δεν θα χωρίσεις ποτε (και μάλιστα εισαι απόλυτη)...
το ίδιο απόλυτος ειναι κ ο αντρας σου, λέγοντας οτι το τέλμα έρχεται σε ολους τους γάμους (αρα ας φάμε τα σκατά κ εμεις....)

δλδ αποφασίζετε κ οι δύο να κάτσετε μέσα σε μια σχέση γιατί κάπως κ με κάποιον τρόπο βολεύεστε....ακουγεται σκληρό ομως σκέψου οτι μπορει να χει κ μια αλήθεια αυτο....κανεις δεν σας αναγκάζει να το κάνετε παρά μόνο οι ιδιοι στον ιδιο σας τον εαυτο? Αληθεια έχεις σκεφτεί γιατί?

Μαργαρίτα, μην ξεκινάς με δεδομένο πως δεν θα χωρίσεις ΠΟΤΕ. Ξεκίνα την προσπάθεια να σώσεις το γάμο σου με δεδομένο τον επικείμενο χωρισμό, αν δεν αλλάξει κάτι. Αυτό δώσε στον άντρα σου να καταλάβει.

Μαργαριτα, η σχεση με τον αλλον συνεχιζεται ή την εκοψες?

καλιμερα....
οχι....δεν συνεχιζεται και αυτο γινεται μονο απο μενα...γιατι ο (φιλος) μου συνεχιζει να με ψαχνει αλλα εγω (κριβομαι)
αλλα και για αυτο κανω μεγαλες προσπαθιες...
γιατι κατα βαθος θελω να του ΜΗΛΗΣΩ...

ποσο ακομα θα καταπιεσεις τον εαυτο σου αραγε???

Quote:

---

Originally posted by margarita32
καλιμερα....
οχι....δεν συνεχιζεται και αυτο γινεται μονο απο μενα...γιατι ο (φιλος) μου συνεχιζει να με ψαχνει αλλα εγω (κριβομαι)
αλλα και για αυτο κανω μεγαλες προσπαθιες...
γιατι κατα βαθος θελω να του ΜΗΛΗΣΩ...

---

Τι εννοεις κρυβεσαι? Δεν του εχεις εξηγησει? ετσι απλα εξαφανιστηκες?

Μαργαρίτα,

Νιώθεις ερωτευμένη με τον άνθρωπο αυτό? (και εννοώ τον φίλο σου). Αν η απάντησή σου είναι θετική τότε μην δοκιμάσεις καν να εξηγήσεις όλα όσα νιώθεις και τον τρόπο που αντιδράς με βάση την λογική. Μου φαίνεται πως τα έχεις μπερδέψει στο μυαλό σου. Από την μία έχεις τα πρέπει σου και αυτά που σου υπαγορεύει η λογική και η ανατροφή σου. Από την άλλη έχεις τα θέλω σου και αυτά που επιθυμείς να ζήσεις γιατί τόσα χρόνια από δική σου βέβαια επιλογή δεν τα έζησες. Με το να κρύβεσαι τόσο από τον σύζυγό σου όσο και από τον συντροφό σου τελικά δεν βοηθάς κανέναν και πολύ περισσότερο τον εαυτό σου. Παραδέξου πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό τι ψάχνεις μέσα από αυτή την παράλληλη σχέση που δεν το βρίσκεις στον γάμο σου. Επειτα δες αν αυτό που λείπει τελικά υπάρχει και στον γάμο σου αλλά για κάποιο λόγο το έχεις χάσει ή δεν μπορείς να το δεις. Κατόπιν καθόρισε αν μπορείς και αν θες να το έχεις με τον σύζυγό σου ή αν προτιμάς να το παλέψεις με τον σύντροφό σου. Και τέλος δες τι ακριβώς θες εσύ και με ποιό τρόπο θα νιώσεις όμορφα και σε ισορροπία με τον εαυτό σου. Εσύ Μαργαρίτα, τι θέλεις ακριβώς?

Τι εννοεις κρυβεσαι? Δεν του εχεις εξηγησει? ετσι απλα εξαφανιστηκες?
gramle...προσπαθω να μεινω μονη μου και να σκευτω χωρις να να με επειραζει..ΤΙΠΟΤΑ....και του το ειπα αυτο ασχετο που αυτος δεν θελει...


ΤΑΣΣ ....εχεις δικιο σε αυτα που ειπες....
σκευτομαι και σκευτομαι..
δυστικως ατο που βλεπω ειναι το εξης...
θελω να ειμαι με το φιλο μου...
με κανει να νιοθω τοσο ΚΑΛΑ....
αλλα η λογικη....δεν με αφηνει....
αυτο ειναι που παλευω...τοσες μερες...

ενα μεγαλο ευχαριστω σε ΟΛΟΥΣ ....με κανετε να σκευτω και να δω τα πραγματα αλλιος....να εισαστε ΟΛΟΙ καλα....

για ποσο καιρο θα κρυβεσαι ομως ακομα? οχι απο τον φιλο σου αλλά απο τον εαυτο σου, απο τα συναισθηματα σου. Για οτι σου συνεβει δεν φταις μονο εσυ. Οταν υπαρχει μια τρυπα σε μια σχεση καποιος τριτος θα τρυπωσει. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο. Ο αντρας σου δεν κανει τιποτα για να σε προσεγγισει, να σε νιωσει. Εσυ πνιγεσαι. Νιωθεις καλα με καποιον αλλον. Πιστευεις πως αν ως δια μαγειας εξαφανιζοταν αυτος ο αλλος εσυ θα ησουν καλα με τον συζηγο σου? απαντησε σε αυτη την ερωτηση και πραξε αναλογα.

Κάθε πράξη έχει και το τίμημά της. Ο χωρισμός- η απελευθέρωση απο μια σχέση σε τέλμα- δεν είναι ευτυχία και έρωτας σε ροζ συννεφάκια με τον \"άλλον\". Υπάρχουν παιδιά που μπορεί να μη δεχτούν τη σχέση σου, υπάρχει ο μέλλων σύντροφος ο οποίος μπορεί να λακίσει μπροστά στα προβλήματα και τις ευθύνες, υπάρχει το διαζύγιο με πιθανές αντιδικίες (οικονομικής φύσεως κυρίως).
Δε σου λέω να μη χωρίσεις. Σου λέω να τα σταθμίσεις όλα καλά πριν πάρεις αποφάσεις. Να εξαντλήσεις κάθε προσπάθεια.

Προσωπικά, όταν βρέθηκα στα πολύ δύσκολα με τον άντρα μου (τέλμα στο σπίτι ,φλερτ και ενθουσιασμός με άλλον που με καταλαβαίνει, με προσέχει, ώρες στο τηλ. κλπκλπ- φάσεις που πολλοί τις περνάνε), τον έβαλα απέναντι (το χε ανακαλύψει όμως μόνος του) και αφού τα άκουσα για τη συμπεριφορά μου και την παρ ολίγον απιστία μου,του είπα : \"Θα σε απατήσω και θα σε χωρίσω. Είμαι στα όριά μου, δεν περνώ καλά, μου αρέσει κάποιος άλλος, πες μου αν θες να προσπαθήσουμε μαζί ή να τελειώνει ο γάμος μας\". Ο κλυδωνισμός ήταν τεράστιος αλλά βγήκαμε μαζί τελικά.

Σκέψου λοιπον μήπως χρειάζεται μερικά τέτοια χαστούκια ο άντρας σου. Και έπονται οι αποφάσεις.

Quote:

---

Originally posted by margarita32
anitak......πως το ξεπερασες?? Μηλησες στον ανδρα σου???
Η δεν το ξερει ακομα...
και αν ειχες τα κοτσια τι θα εκανες???

---

αν ειχα τα κότσια -ή καλύτερα τη δυνατότητα να έχω τα κότσια- θα ήμουν αυστηρά αφοσιωμένη στην προσπάθεια βελτίωσης της σχέσης μου με το σύζυγο. όμως, για να κάνεις μια τέτοια προσπάθεια, χρειάζεται και μια προοπτική: να έχεις εναλλακτική λύση. τί κανουμε αν δούμε ότι δεν δουλεύεται; κι εγώ αλλά περισσότερο εκείνος είχαμε εξαφανίσει κάθε περιθώριο ελεύθερης επιλογης. ο γαμος μας ήταν κατι που απλα δεν επρεπε να χαλασει. εγώ διαζύγιο; ΠΟΤΕ! Με αυτήν την αντιμετώπιση, δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα να ψάζχνεσαι σε τί σκατά κολυμπας. Προσπαθείς μόνο να κλεινεις τη μύτη γιατί ο μόνος σκοπος είναι να κολυμπάς. όχι σε απαραίτητα σε καθαρά νερά. Πιεζόμουν, καταπιεζόμουν, υποχωρούσα, έριχνα σε μένα τις ευθύνες, ώσπου μια τραγική στιγμή έγινε αυτό που λέμε μπαμ. τίποτα εκρηκτικό. Απλά κατέστη αδιανόητο για μένα να ξαναθελω/αγαπησω κλπ τον αντρα μου. ημουν σε ενα μαυρο τουνελ και το μονο που αγωνιουσα να βρω ηταν η εξοδος, το φως. Σε αυτή τη φάση γνώρισα το φίλο μου. Έπαψα αμεσα να εχω σεξουαλικη επαφη με τον συζυγο και του ανακοινωσα οτι δεν μπορουμε να ειμαστε πια μαζι ως ζευγαρι. με ρωτησε για τον αλλον -ηξερε οτι ειχαμε επαφη ως φιλοι- και του ομολογησα οτι μου ειναι μια παρουσια απαραιτητη και πολυτιμη, δεν ευθυνεται για το χωρισμο μας, ειμαι ευγνωμων που ετυχε να τον γνωρισω και για οποιονδηποτε λογο δε δεχομουν να σταματησω την επαφη αυτή. Φυσικα αντεδρασε πολυ ασχημα και ακομα, δυο χρονια τωρα, δε με εχει αφησει σε ησυχια. Αρνειται πεισματικα να δωσει διαζύγιο, αλλα κι εγώ εχω αλλαξει.... (αγριεψει)

Οταν εχεις βρει κατι αλλο που ειναι πολυ δυνατο σε βοηθαει πολυ να βαλεις ενα Χ και να πας μπροστα. Σου δινει μια ωθηση, μια κλωτσια να ξυπνησεις. Πρεπει να εισαι πολυ δυνατος χαρακτηρας για να το κανεις απο μονος σου. Πρεπει απλα να εισαι συνηδειτοποιημενος οτι δεν το κανεις για το αλλο προσωπο αλλα για σενα. Απλα το αλλο προσωπο σου δινει την δυναμη να το κανεις. Σου οπλιζει το χερι να πυροβολισεις οτι σε χαλαει. Αλλιως κολυμπας στα σκατα και κλωθεις σε μια κατασταση που ειναι καταδικασμενη.

Οταν εχεις βρει κατι αλλο που ειναι πολυ δυνατο σε βοηθαει πολυ να βαλεις ενα Χ και να πας μπροστα. Σου δινει μια ωθηση, μια κλωτσια να ξυπνησεις................



οντως ετσι εγινε .....ξυπνησα και ειδα οτι υπαρχουν ακομα πραγματα που με κανουν να ειμαι ΚΑΛΑ....
και οπως ειπε και η anitak...ημουν σε ενα μαυρο τουνελ και αγωνιουσα να βρω φως και εκει ειδα και βρικα τον φιλο μου.....που θα παει ??? πως θα παει????????αν θα εχω τι δυναμη να συνεχιζω...αν θα βρω το θαρος να μηλησω στον ανδρα μου....??? δεν ξερω ..αυτο που ξερω τωρα ειναι οτι θελω να να ειμαι με τον φιλο μου...οσο κι egoistiko akougete ....
mou aresei i parea tou...

Μαργαριτα μου μην νιωθεις τυψεις, ουτε ενοχες. Εισαι ανθρωπος και εχεις καποιες αναγκες. Τον χωρισμο με τον συζηγο σου μην το απορριπτεις γιατι κι εγω το ιδιο λαθος με σενα κανω. Αυτο ομως εχει πολυ αρνητικη επιπτωση στο παιδι μου. Αντι να του κανω καλο που καθομαι σ\'αυτο το γαμο του κανω κακο. Και μαλιστα πολυ μεγαλο. Γιατι για το παιδι καθομαι, για κανεναν αλλον λογο. Σημερα πηγα στον παιδοψυχολογο και μου το ειπε αυτο, δεν το λεω εγω. Τα παιδια τα αντιλαμβανονται ολα. Ειναι πολυ πιο εξυπνα απο οσο νομιζουμε.