''Ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης'' λεγεται βασικα κ εγω δν συμφωνω με το ρητο αλλα περι ορεξεως κ περι διαθεσεως :))
Printable View
''Ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης'' λεγεται βασικα κ εγω δν συμφωνω με το ρητο αλλα περι ορεξεως κ περι διαθεσεως :))
...αυτοί που γκρινιάζουν για τους ανθρώπους είναι αυτοί που τους έχουν ανάγκη περισσότερο ;)
Το να αποκτάς οικειότητα, να έχεις βαθιά συναισθήματα και να θέλεις να συμπορεύεσαι με κάποιον, για μένα σαφώς και έχει νόημα. Οκ, μπορεί να μην έχει διάρκεια, τουλάχιστον όχι τόση όση θα θεωρούσαμε 'αρκετή'. Αλλά άλλο το 'νόημα' κι άλλο η 'διάρκεια'.
Έχω συναντήσει ανθρώπους που αποφεύγουν να δίνουν νόημα ή να 'δένονται', ακριβώς γιατί ξέρουν ότι δεν θα κρατήσει. Προσωπικά ακόμα κι αν μου έλεγε κάποιος ότι πιθανόν να έχει 3 μήνες ζωής ή ότι πιθανώς θα μεταναστεύσει στην Αυστραλία, ή ακόμα και ότι σίγουρα για χ λόγους δεν θα μείνουμε 'για πάντα' μαζί, αν αυτός ο κάποιος μου άρεσε, με άγγιζε εγκεφαλικά και ψυχικά, αν μαζί του ένιωθα χαρούμενη, θα προχωρούσα κι όπου βγει.
Προεκτείνοντας την άποψη της Μαρίνας, αναρωτιέμαι, ποιός μας εγγυάται οτι μιά σχέση θα διαρκέσει, οτι κανένας δε θα μας προδώσει, οτι δε θα αρρωστήσουμε ποτέ.... Κάναμε μήπως κάποιο συμβόλαιο με το Θεό? Το τραγικό της ύπαρξης είναι πως άλλη βεβαιότητα πέρα απ΄το θάνατο δεν υπάρχει. Και πως με τη γνώση του θανάτου καλούμαστε να δώσουμε νόημα σε μιά ζωή σύντομη και πεπερασμένη. Ματαιότητα? Προσωπικά θα το έλεγα μεγαλείο!...