Ο άντρας μου δεν πλένεται! Τί κάνουμε?

εγ εν μπορω να σ δωσω μια μονιμη λυση γτ το θεμα ειν δικο του κυριωσ κ εν μπορεισ να τον αναγκασεισ..κατσε συζητησε το ξανα...ρωτα τον γιατι εν προσεχει...καντου καποιο δωρο αν μπορεισ οικονομικα ωστε να διορθωσεισ το ντυσιμο του..και οταν πατε γ ψωνια επιρρεασε τισ επιλογεσ του..το πρωι ετοιμασε τ εσυ τα ρουχα γ την δουλεια..δειξτου περισσοτερη αναγκη...και τωρα οσο αφορα τ μπανιο...προσπαθησε να τον μεταπισεισ και ε3ηγησε του οτι μαζευονται μικροβια στ σωμα του κ πρεπει να προσεχει...οταν βλεπεισ κ εσυ οτι η κατασταση ειν στ απροχωρητο καντο σαν παιχνιδι...προτεινε του να κανετε μαζι μπανιο αν σ αρεσει η ιδεα ...ελπιζω να σ βοηθησα...

Πολλες φορες εχω βρεθει δίπλα σε ανθρώπους που μυρίζουν, και απορω αν μπορουν να εχουν γυναικα ποτε δίπλα τους. Πακέτο!

Έκανες σχέση, παντρεύτηκες και έκανες και ένα παιδί με έναν άνθρωπο που ουσιαστικά σιχάινεσαι..
Να πούμε ότι φταίς? Ναι προφανώς φταίς....δέχτηκες αυτόν τον άνθρωπο με αυτό του το ελάττωμα που τώρα σου φαίνεται βουνό αλλά σκέψου πόσο καιρό τον κάνεις να νιώθει αποδεκτό και με το παραπάνω με την συμπεριφορά του αυτή.
Στην γνωριμία σας, στην σχέση σας, στον γάμο σας τόσα χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ πως φταις εσύ πολύ περισσότερο απο εκείνον...Εκείνος είναι άνθρωπος και έχει τις παραξενιές του όπως όλοι. Εσύ τον έκανες τόσα χρόνια να νιώθει αποδεκτός όπως είναι και τώρα θες να τον αλλάξεις.
Είναι κλασικό φαινόμενο ειδικά της εποχής το να πασχίζουν οι άνθρωποι να συντηρήσουν μια σχέση ενώ δεν είναι χαρούμενοι με τον "σύντροφο" τους. Γιαυτό και όλοι γκρινιάζουν "είναι έτσι, είναι αλλιώς, κάνει εκείνο και μου τη δίνει στα νεύρα, κάνει αυτό και το θεωρώ απαράδεκτο" και φυσικά ζητάνε και την επιβεβαίωση των άλλων ότι όντως είναι "κακό" αυτό που κάνει και πρέπει να το αλλάξει.
Ναι το θεωρώ απαράδεκτο προσωπικά, αλλά δεν παίζει κανένα ρόλο ούτε η δική μου γνώμη αλλά ούτε και των υπολοίπων εδώ.
Μπλέχτηκες όμως μόνη σου εφόσον έχεις παντρευτεί και έχεις και παιδί με κάποιον τον οποίο σιχαίνεσαι και δεν μπορείς να ζήσεις φυσιολογικά μαζί του. Να αλλάξει εκείνος για σένα? ή εσύ για αυτόν? Ιδού η απορία. Κλασική περίπτωση βλάβης.
Τι να πω? στην επόμενη ζωή να κάνεις πιο προσεκτικές επιλογές και εσύ και όλοι μας αντί να γκρινιάζουμε για τους άλλους.

Καπου συμφωνω,καπου διαφωνω..Ενταξει η απλυσια δεν ειναι μια παραξενια που οκ μπορεις να παραβλεψεις..Ειναι κατι που σου χαλαει πολλες αισθησεις,οραση,οσφρηση αφη
Δεν ειναι απλα μια παραξενια..Το μονο περιεργο στην ολη υποθεση ειναι οτι τελικα δεν τον εμαθε τον συζυγο οσο επρεπε..Αλλα αυτο ειναι κατι που συμβαινει.
Πως θα μπορουσε να αλλαξει εκεινη γι'αυτον σε τοσο συγκεκριμενο προβλημα?

Εγώ σαν τρίτος θα το έβλεπα απλά σαν παραξενιά του. Το τι ενοχλεί εσένα και σε τι βαθμό σίγουρα είναι τελείως διαφορετικό απο το τι ενοχλεί εμένα και σε τι βαθμό.
Θα υποθέσω πως ένας τέτοιος άνθρωπος την δική του αυτή ιδιαίτερότητα την βλέπει σαν κάτι φυσιολογικό όσο παράξενο και να φαίνεται σε εμένα και σε σένα. Εγώ θεωρώ πάρα πολλά πράγματα που βλέπω σε άλλους εξίσου απαράδεκτα.
Δεν νομίζω οτι παίζει κάποιο ρόλο να κάτσουμε να αναλύσουμε τα πράγματα αυτά και την διαβάθμιση τους σε ενόχληση.
Είναι απλά μια ιδιαιτερότητα του, ετσι τουλάχιστον όπως το παρουσιάζει εκείνη. Υπάρχουν πάρα πολλοί που είναι πχ τρελά οξυθυμοι, άλλοι που είναι αφάνταστα αθυρόστομοι ή το καλύτερο όλων....τρομερά εγωιστές! Πράγματα που για μένα είναι εξίσου τραγικά με το θέμα του άντρα εδώ. Συγκρίνεις θα μου πεις την αθυροστομία με την απλησιά? ναι γιατί όχι...επειδή δηλαδή το έχουμε κάνει λάστιχο σαν κοινωνία και το δεχόμαστε σαν απόλυτα φυσιολογικο? Εγώ το βρίσκω απαράδεκτο.
Αλλά μάντεψε τι mnimonio...κανένας τους δεν αποκλείεται απο το κοινονικό σύνολο γιατί πολύ απλά υπάρχουν άλλοι που τους αποδέχονται.
Αν μου έλεγε δηλαδή κάποια πως ο άντρας της είναι τρελά οξυθυμος και δεν μπορεί να ελεγξει τα νευρα του θα της έλεγα το ίδιο....τον έκανες να νιώθει αποδεκτός με αυτό του το χαρακτηριστικό. Πρέπει εκείνος πλέον να αλλάξει?
Η να αλλάξεις εσύ? οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο σου ερώτημα....πως μπορεί να "αλλάξει" εκείνη?
Ξέρω ήδη τις απαντήσεις σε αυτό που θα πω αλλά η θέση μου παραμένει ίδια....
Το αποδέχεται αν θέλει...αν δεν θέλει δεν το αποδεχεται. Έτσι μπορεί να αλλάξει εκείνη.
Φυσικά κανείς μας δεν θέλει να αλλάξει προς όφελος του άλλου. Γιαυτό όπως είπα είναι πολύ κλασικό το φαινόμενο αυτό. Άνθρωποι να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να συντηρήσουν μια σχέση στην οποια δεν ειναι χαρουμενοι....φοβούνται την απόρριψη? φοβούνται το ρίσκο? φοβούνται την μοναξιά? βόλεμα? άλλες παροχές?
Δυστυχώς έχει πλέον ένα παιδάκι...είναι το μόνο κακό στην υπόθεση...γιαυτό είπα ...στην επομενη ζωή να είναι πιο προσεκτική...για το τώρα είτε ζητάς να αλλάξει εκείνος για σένα είτε θα πρέπει να αλλάξεις εσύ για εκείνον.

ΥΓ: να συμπληρώσω κάτι απο τις δικές μου σκέψεις....
Αν σκαλίσεις το forum εδώ ή και αν με κάποιο τρόπο σου τύχει αυτή η "ευκαιρία" έξω με κάποιο τρόπο (εμένα μου έτυχε σε ένα cafe διαβάζοντας ένα βιβλίο ενώ περίμενα να πάρω την μηχανή απο το συνεργείο διπλα και είχα στο διπλανό τραπέζι 3 κοπέλες που στόλιζαν επί 30 λεπτά τους συντροφους τους) θα δεις πως όντως πάρα μα πάρα πολλοί έχουν τέτοιου είδους παράπονα...απο την μικρότερη μέχρι την μεγαλύτερη παραξενιά...
Απο άντρες που χτυπάνε τις γυναίκες και εκείνες τους αφήνουν να το κάνουν, απο αντρες/γυναικες που απατούν τους συντρόφους τους και επίσης τους αφήνουν να το κάνουν κλπκλπ. Και μετά "γκρινιάζουν".
Δεν κατάλαβα ποτέ μου, προς τι όλη αυτή η αποδοχή μιας κατάστασης που δε σε κάνει χαρούμενο. Κατέληξα στο ότι απλά όλοι φοβούνται να πάρουν ρίσκο όπως έγραψα πιο πάνω, ή σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό τους αρέσει το βόλεμα σε συνδιασμό με αρκετές παροχές...Κάποιοι ακόμα θα προφασιστούν πως παρά το ελαττωμα εκείνο, αγαπούν τον σύντροφο τους. Ουδείς αναντικατάστατος όμως...
Κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος/κάποια που θα σε κάνει χαρούμενο χωρίς εκείνο το μελανό σημείο που για σένα είναι τόσο σημαντικό. Ψάξε και βρες τον/την αν είσαι μάγκας αντί να μοιράζεις την γκρίνια σου πλουσιοπάροχα λες και είναι μέρος της σχέσης σου.
Δεν είναι...εσύ το έχεις κάνει απο δική σου ανασφάλεια.

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Εγώ σαν τρίτος θα το έβλεπα απλά σαν παραξενιά του. Το τι ενοχλεί εσένα και σε τι βαθμό σίγουρα είναι τελείως διαφορετικό απο το τι ενοχλεί εμένα και σε τι βαθμό.
Θα υποθέσω πως ένας τέτοιος άνθρωπος την δική του αυτή ιδιαίτερότητα την βλέπει σαν κάτι φυσιολογικό όσο παράξενο και να φαίνεται σε εμένα και σε σένα. Εγώ θεωρώ πάρα πολλά πράγματα που βλέπω σε άλλους εξίσου απαράδεκτα.
Δεν νομίζω οτι παίζει κάποιο ρόλο να κάτσουμε να αναλύσουμε τα πράγματα αυτά και την διαβάθμιση τους σε ενόχληση.
Είναι απλά μια ιδιαιτερότητα του, ετσι τουλάχιστον όπως το παρουσιάζει εκείνη. Υπάρχουν πάρα πολλοί που είναι πχ τρελά οξυθυμοι, άλλοι που είναι αφάνταστα αθυρόστομοι ή το καλύτερο όλων....τρομερά εγωιστές! Πράγματα που για μένα είναι εξίσου τραγικά με το θέμα του άντρα εδώ. Συγκρίνεις θα μου πεις την αθυροστομία με την απλησιά? ναι γιατί όχι...επειδή δηλαδή το έχουμε κάνει λάστιχο σαν κοινωνία και το δεχόμαστε σαν απόλυτα φυσιολογικο? Εγώ το βρίσκω απαράδεκτο.
Αλλά μάντεψε τι mnimonio...κανένας τους δεν αποκλείεται απο το κοινονικό σύνολο γιατί πολύ απλά υπάρχουν άλλοι που τους αποδέχονται.
Αν μου έλεγε δηλαδή κάποια πως ο άντρας της είναι τρελά οξυθυμος και δεν μπορεί να ελεγξει τα νευρα του θα της έλεγα το ίδιο....τον έκανες να νιώθει αποδεκτός με αυτό του το χαρακτηριστικό. Πρέπει εκείνος πλέον να αλλάξει?
Η να αλλάξεις εσύ? οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο σου ερώτημα....πως μπορεί να "αλλάξει" εκείνη?
Ξέρω ήδη τις απαντήσεις σε αυτό που θα πω αλλά η θέση μου παραμένει ίδια....
Το αποδέχεται αν θέλει...αν δεν θέλει δεν το αποδεχεται. Έτσι μπορεί να αλλάξει εκείνη.
Φυσικά κανείς μας δεν θέλει να αλλάξει προς όφελος του άλλου. Γιαυτό όπως είπα είναι πολύ κλασικό το φαινόμενο αυτό. Άνθρωποι να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να συντηρήσουν μια σχέση στην οποια δεν ειναι χαρουμενοι....φοβούνται την απόρριψη? φοβούνται το ρίσκο? φοβούνται την μοναξιά? βόλεμα? άλλες παροχές?
Δυστυχώς έχει πλέον ένα παιδάκι...είναι το μόνο κακό στην υπόθεση...γιαυτό είπα ...στην επομενη ζωή να είναι πιο προσεκτική...για το τώρα είτε ζητάς να αλλάξει εκείνος για σένα είτε θα πρέπει να αλλάξεις εσύ για εκείνον.

---

Θα συνεχιζα να σου μιλαω για την απλυσια αλλα τοποθετηθηκες πολυ ωραια και με εκανες να σκεφτω οτι υπαρχουν ενα σωρο ελαττωματα καθολου αμελητεα και ισως πιο βαρια απο το παραπανω που συζηταμε..Ισως τελικα να ειναι υποκειμενικα αυτα που θεωρουμε ελαττωματα και ισως τελικα να ειναι ολα επιλογες μας..Που ειναι.

Quote:

---

Έκανες σχέση, παντρεύτηκες και έκανες και ένα παιδί με έναν άνθρωπο που ουσιαστικά σιχάινεσαι..
Να πούμε ότι φταίς? Ναι προφανώς φταίς....δέχτηκες αυτόν τον άνθρωπο με αυτό του το ελάττωμα που τώρα σου φαίνεται βουνό αλλά σκέψου πόσο καιρό τον κάνεις να νιώθει αποδεκτό και με το παραπάνω με την συμπεριφορά του αυτή.
Στην γνωριμία σας, στην σχέση σας, στον γάμο σας τόσα χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ πως φταις εσύ πολύ περισσότερο απο εκείνον...Εκείνος είναι άνθρωπος και έχει τις παραξενιές του όπως όλοι. Εσύ τον έκανες τόσα χρόνια να νιώθει αποδεκτός όπως είναι και τώρα θες να τον αλλάξεις.
Είναι κλασικό φαινόμενο ειδικά της εποχής το να πασχίζουν οι άνθρωποι να συντηρήσουν μια σχέση ενώ δεν είναι χαρούμενοι με τον "σύντροφο" τους. Γιαυτό και όλοι γκρινιάζουν "είναι έτσι, είναι αλλιώς, κάνει εκείνο και μου τη δίνει στα νεύρα, κάνει αυτό και το θεωρώ απαράδεκτο" και φυσικά ζητάνε και την επιβεβαίωση των άλλων ότι όντως είναι "κακό" αυτό που κάνει και πρέπει να το αλλάξει.
Ναι το θεωρώ απαράδεκτο προσωπικά, αλλά δεν παίζει κανένα ρόλο ούτε η δική μου γνώμη αλλά ούτε και των υπολοίπων εδώ.
Μπλέχτηκες όμως μόνη σου εφόσον έχεις παντρευτεί και έχεις και παιδί με κάποιον τον οποίο σιχαίνεσαι και δεν μπορείς να ζήσεις φυσιολογικά μαζί του. Να αλλάξει εκείνος για σένα? ή εσύ για αυτόν? Ιδού η απορία. Κλασική περίπτωση βλάβης.
Τι να πω? στην επόμενη ζωή να κάνεις πιο προσεκτικές επιλογές και εσύ και όλοι μας αντί να γκρινιάζουμε για τους άλλους.

---

Έγραψα και παραπάνω ότι δεν αποδεχόμουν όλον αυτόν τον καιρό αυτή την κατάσταση, και ξύπνησα ένα ωραίο πρωί και του έβαλα της φωνές λέγοντας δεν σε ανέχομαι άλλο, ήρθε ώρα να αλλάξεις γιατί ετσι μου κάπνισε. Όσο κι αν κάποιος δυσκολεύεται να το πιστέψει , στην αληθινή ζωή, και στα ζευγάρια, υπάρχουν ένα σωρό πολύχρωμες και ποικίλες 'περίεργες' καταστάσεις. Όπως πχ. να ζητάς συνέχεια - σχεδόν καθημερινά - με όλους τους πιθανούς τρόπους κάτι από τον άλλον κι αυτός να μην ακούει. Αυτό σου ακούγεται ότι τον 'δέχομαι με αυτό του το ελάττωμα και τώρα μου φαίνεται βουνό"? Ναι, δεν το κατάλαβα όσο ήμασταν ζευγάρι, και πες με και χαζή αν θες. Συμβαίνει σε όλους μας όμως κάτι τέτοιο. Με τον καιρό ξεθάβονται πράγματα για τον άλλον. Το ζήτημα είναι να μην είναι 'τραγικά' αυτά που θα αποκαλυφθούν. Αν έχεις κάνει μακροχρόνια σχέση το ξέρεις. Όσο για το αν τον σιχαίνομαι, όχι δεν τον σιχαίνομαι, σιχαίνομαι αυτό του το ελάττωμα έχει μεγάλη διαφορά. Αυτή τη στάση πολλών σε φόρουμ με το που εκφράζει κάποιος ένα πρόβλημα, κάτι προσωπικό, κάτι που περιγράφει αδυναμίες κλπ...πέφτουμε με την μαγκιά της ανωνυμίας να τον φάμε, πέραν του ότι το θεωρώ αστείο, θεωρώ ότι δείχνει και το ποιόν όποιου το πράττει. Ότι δηλαδή τώρα εσύ μπήκες εδώ, διάβασες την ανάρτησή μου, τη διάθεσή μου να το συζητήσω σε ένα χώρο που ίσως είναι υποψιασμένος με περίεργες ψυχολογικές καταστάσεις, πράξη που από μόνη της δείχνει διάθεση να βελτιωθεί το ζήτημα προς όφελος όλων, και ως φοβερός μάγκας έγραψες την μεγάλη παναθρώπινη αλήθεια του τύπου προσέχετε ποιούς ανθρώπους διαλέγετε στη ζωή σας? Τί λες ρε φίλε! Μεγάλη σοφία. Και μου προτείνεις να κάνω πιο προσεκτικές επιλογές στην επόμενη ζωή. Όμως έχω να σε πληροφορήσω πως τα πράγματα στη ζωή δεν είναι άσπρο - μαύρο. Έχουν όλες τις αποχρώσεις. Κι όλοι μέσα μας φέρουμε πολλά κι αντικρουόμενα πράγματα. Πόσο μάλλον οι σχέσεις. Επιπλέον, αν σε κάθε σχέση είτε γάμου είτε όχι γάμου, με το πρώτο που δεν μας αρέσει την κάναμε, δεν θα ήταν κανείς με κανέναν. Επιπλέον το να θέλεις να αλλάξεις εντελώς τον άλλον, είναι άλλο από το να του ζητάς να αλλάξει κάτι που καλό θα κάνει και στον ίδιο. Και δεν πρόκειται για 'γκρίνια' κάτι τέτοιο.

Γεια σου μαριρενα. Οταν ρωτας τον ιδιο, γιατι δεν τον κανει, τι λεει?

Καταλαβαίνω γιατί πειράχτηκες αλλά το έκανες μάλλον για όλους τους λάθος λόγους...
Ούτε είμαι ανώνυμος μάγκας ούτε τίποτα...
Μπορώ αν θες να σου γίνω επώνυμος αλλά μάγκας με τίποτα...
Δες τα post σου #27 και #29...
Εγώ απο αυτά και μόνο τα δύο θα έλεγα ότι αυτό που περιγράφεις δεν είναι φυσιολογική σχέση....αν εσένα σου φαίνεται με μιά απόχρωση όπως λές και όχι απαραίτητα με μαυρο χρώμα ...οκ....δικά σου είναι τα όρια σου να τα τοποθετήσεις όπου θες.
Προσωπικά μιλώντας το να λέω οτι μου λείπουν όλα αυτά που περιγράφηκαν στο #28 και να λες οτι εχεις να βρεθεις με τον συντροφο σου ερωτικά πάνω απο ένα χρόνο (αν καταλαβα καλά) συγγνώμη αλλά δε μου φαίνονται καθόλου "χρωματιστα" με κάτι ενδιάμεσο.
Στις περιγραφές σου βάσισα και τον χαρακτηρισμό του οτι τον σιχαίνεσαι....αλλιώς, έχετε και αλλα προβλήματα που σας αποτρέπουν απο το να βρίσκεστε ερωτικά? Δικό σου θέμα και αυτό...ίσως κατάλαβα λάθος.

Θα ήθελα όμως την προσοχή σου για λίγο.
Το πρόβλημα που περιγράφεις του άντρα σου, κατ'εμε δεν είναι αυτό καθ'αυτό ...Γιαυτό και το κείμενο μου ήταν αυτό που ήταν. Βιάστηκες κάπως να πεις πράγματα για υποχωρήσεις μέσα σε μια σχέση κλπ για το πως δεν μπορεις να ξέρεις τα πάντα για κάποιον και βγαίνουν πράγματα μετα απο λίγο επίσης (όσο και αν δε το υποστηρίζω το τελευταίο, αλλά έχει να κάνει με το πως βλέπεις εσύ τα πράγματα στις σχέσεις σου κκαι μόνο)...
Το πρόβλημα που βλέπω εγώ στην κατάσταση που περιγράφεις δεν είναι το αν πλένεται ο άντρας σου η όχι...
Είναι το ότι προφανώς δεν είναι διατεθημένος να κάνει κάτι για μια κατάσταση που δεν σας επιτρέπει να έχετε φυσιολογική σχέση...γιατί αυτό που περιγράφεις δεν είναι φυσιολογική σχέση.
Βρες ότι δικαιολογίες θές και για αυτό....είμαι σίγουρος θα υπάρχουν ένα σωρό.
Απο τα κείμενα σου συμπεραίνω πως είσαι εγκλωβισμένη σε μιά σχέση που δεν σου επιτρέπει να ζήσεις με τον σύντροφο σου φυσιολογικά.
Θέλω παραπάνω για να κρίνω ότι προφανώς έχει να κάνει με πράγματα που δεν είδες σε αυτόν πριν τον παντρευτεις?
Εκτός αν νομίζεις ότι όλες οι σχέσεις είναι σαν την δική σου ως εχει....σε πληροφορώ πως δεν είναι.
Συγγνώμη αν φαίνομαι κακός αλλά αν θες να υποστηρίξεις την κατάσταση αυτή με την δικαιολογία "στις σχέσεις υπάρχουν και δύσκολες καταστασεις", πλανάσαι...
Ίσως το ουσιαστικό πρόβλημα να είναι οτι ειναι αδιάλλακτος κάτι το οποιο προφανώς θα βγαίνει σε άλλους τομείς της προσωπικότητας του...ίσως το ότι εσύ δεν μπορείς να βάλεις τα όρια σου σωστα...ίσως το οτι για κάποιο λόγο δεν ενδιαφέρεται η δεν καταλαβαίνει αρκετά για να ενδιαφέρεται για το πως βλέπεις εσύ το θέμα...ίσως γιατί δε το έχεις δείξει σωστά...ίσως γιατί εκείνος είναι ανίκανος...ίσως γιατί θεωρεί οτι έδεσε τον γαιδαρό του....ίσως ίσως ίσως....
Πάντως για μένα δεν είναι το ότι "δεν πλένεται".

ΥΓ: όσο για το "ποιον" μου....Δεν είμαι εγώ αυτός που θα σχολιάσω το πως ζεις τη ζωή σου αλλά ούτε και εσύ την δική μου...εγώ βλέπεις το γνωρίζω αυτό, μάθε το όμως και εσύ.
Εγώ θα είχα ήδη το μυαλό να δω το ουσιαστικό πρόβλημα το οποιο στην περίπτωση σου δεν ειναι αν πλένεται ο άντρας σου ή οχι αλλά το αν η οποιαδήποτε συμπεριφορά του σας καταστρέφει την σχέση. Οπότε μην ψάχνεις να βρεις σε εμένα το κακό και να το ξορκίσεις...Αν αποφασίσεις να πας σε κάποιον σύμβουλο είμαι σίγουρος πως θα σου πει οτι το πρόβλημα είναι πως η συμπεριφορά του άντρα σου δείχνει αδιαφορία ΑΝ εσύ το έχεις παρουσιάσει σε αυτόν ως όφειλες.
Εξίσου χαριτωμένο το οτι κατηγορείς κάποιον πως σε έκρινε απο ένα post σου ενώ σπεύδεις να κάνεις ακριβως το ίδιο απο το δικό του ενώ εκείνος γράφει για να σε βοηθήσει....
Δε πειράζει...όλα αυτά για μένα τουλάχιστον συνθέτουν καλύτερα την δική σου εικόνα και με κάνουν να βλέπω καλύτερα την κατάσταση που εσύ περιγράφεις.
Καταλαβαίνω το οτι μπορεί να αγαπας τον άνθρωπο σου και δεν αμφέβαλα ποτέ. Δεν υπάρχει λόγος να είμαι εγώ ο αποδιοπομπαίος τράγος για την ανασφάλεια σου ή την δύσκολη κατάσταση που έχεις βρεθεί...καλύτερα να ξαναδιαβάσεις τα γραπτά μου με άλλο μάτι.

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Καταλαβαίνω γιατί πειράχτηκες αλλά το έκανες μάλλον για όλους τους λάθος λόγους...
Ούτε είμαι ανώνυμος μάγκας ούτε τίποτα...
Μπορώ αν θες να σου γίνω επώνυμος αλλά μάγκας με τίποτα...
Δες τα post σου #27 και #29...
Εγώ απο αυτά και μόνο τα δύο θα έλεγα ότι αυτό που περιγράφεις δεν είναι φυσιολογική σχέση....αν εσένα σου φαίνεται με μιά απόχρωση όπως λές και όχι απαραίτητα με μαυρο χρώμα ...οκ....δικά σου είναι τα όρια σου να τα τοποθετήσεις όπου θες.
Προσωπικά μιλώντας το να λέω οτι μου λείπουν όλα αυτά που περιγράφηκαν στο #28 και να λες οτι εχεις να βρεθεις με τον συντροφο σου ερωτικά πάνω απο ένα χρόνο (αν καταλαβα καλά) συγγνώμη αλλά δε μου φαίνονται καθόλου "χρωματιστα" με κάτι ενδιάμεσο.
Στις περιγραφές σου βάσισα και τον χαρακτηρισμό του οτι τον σιχαίνεσαι....αλλιώς, έχετε και αλλα προβλήματα που σας αποτρέπουν απο το να βρίσκεστε ερωτικά? Δικό σου θέμα και αυτό...ίσως κατάλαβα λάθος.

Θα ήθελα όμως την προσοχή σου για λίγο.
Το πρόβλημα που περιγράφεις του άντρα σου, κατ'εμε δεν είναι αυτό καθ'αυτό ...Γιαυτό και το κείμενο μου ήταν αυτό που ήταν. Βιάστηκες κάπως να πεις πράγματα για υποχωρήσεις μέσα σε μια σχέση κλπ για το πως δεν μπορεις να ξέρεις τα πάντα για κάποιον και βγαίνουν πράγματα μετα απο λίγο επίσης (όσο και αν δε το υποστηρίζω το τελευταίο, αλλά έχει να κάνει με το πως βλέπεις εσύ τα πράγματα στις σχέσεις σου κκαι μόνο)...
Το πρόβλημα που βλέπω εγώ στην κατάσταση που περιγράφεις δεν είναι το αν πλένεται ο άντρας σου η όχι...
Είναι το ότι προφανώς δεν είναι διατεθημένος να κάνει κάτι για μια κατάσταση που δεν σας επιτρέπει να έχετε φυσιολογική σχέση...γιατί αυτό που περιγράφεις δεν είναι φυσιολογική σχέση.
Βρες ότι δικαιολογίες θές και για αυτό....είμαι σίγουρος θα υπάρχουν ένα σωρό.
Απο τα κείμενα σου συμπεραίνω πως είσαι εγκλωβισμένη σε μιά σχέση που δεν σου επιτρέπει να ζήσεις με τον σύντροφο σου φυσιολογικά.
Θέλω παραπάνω για να κρίνω ότι προφανώς έχει να κάνει με πράγματα που δεν είδες σε αυτόν πριν τον παντρευτεις?
Εκτός αν νομίζεις ότι όλες οι σχέσεις είναι σαν την δική σου ως εχει....σε πληροφορώ πως δεν είναι.
Συγγνώμη αν φαίνομαι κακός αλλά αν θες να υποστηρίξεις την κατάσταση αυτή με την δικαιολογία "στις σχέσεις υπάρχουν και δύσκολες καταστασεις", πλανάσαι...

---

Σαφως και θα υπαρχουν και αλλα προβληματα,ποια σχεση ή γαμος ειναι απροβληματιστα?Ομως το να μην σεβεται καποιος τους κανονες υγιεινης που εχουν ως αποτελεσμα την σεξουαλικη απομακρυνση του αλλου δεν ειναι κατι πολυ τρανταχτο και ικανο να καταστρεψει την ολη σχεση?

Θελω να πω..Θα μπορουσε να ειναι ιδανικος σε ολα..!Μυριζοντας ομως σαν μην πω,δεν ειναι κατι που διαλυει ολα τα παραπανω?

Φυσικά και είναι mnimonio και γιαυτό έκανα μια μικρή προσθήκη στο post μου αλλά δυστυχως δεν σε πρόλαβα...δεν άλλαξα κάτι όμως...απλά πρόσθεσα μια φράση στο τέλος.
Η άποψη μου λέει πως προφανώς αυτή η κατάσταση καταστρέφει την σχέση της. Αλλά βλέπεις αμύνθηκε με νύχια και με δόντια.
Πραγματικά πιστεύω πως καταστρέφει την σχέση της η κατάσταση αυτή...αλλά δε νομίζω ότι είναι απαραίτητα το οτι "δεν πλένεται ο αντρας μου" ...Γιατί αν αυτό ήταν όλο και όλο το πρόβλημα ε...ας πήγαινε να κάνει ένα μπάνιο! problem solved!
Το θέμα είναι το ΓΙΑΤΙ δεν πάει να κάνει το ριμάδι το μπάνιο όπως εξήγησα.
Προβλήματα υπάρχουν πάντα σε όλων των ειδών τις σχέσεις...αλλά όταν επιτρέπεται σε κάποιο να κοστίσει την σχέση την ίδια...ε...δεν το βλέπω λογικό το να υπερασπίζεσαι την κατάσταση αυτή χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα το "ποτε δεν ειναι τα πάντα ρόδινα".

Συγγνώμη για το διπλό post αλλά εφόσον παρακολουθείται το θέμα τώρα ήθελα να προλάβω κάποιο ενδεχόμενο post και γιαυτό δεν έκανα edit...
Marirena το thread σου εχει τίτλο "Ο άντρας μου δεν πλένεται! Τί κάνουμε?" ...
Τίποτα δεν κάνουμε...το δικό μου μυαλό πήγε κατευθείαν σε μια σκηνη απο το rambo που εχουν πιασει τον σταλονε, τον εχουν βαλει σε ενα δωματιο γυμνο και του ριχνουν με το λαστιχο.
Έτσι λύνεται το πρόβλημα που αναφέρεις.
Δεν θα λύσει όμως αυτό τίποτα στην σχέση σου με αυτόν τον άνθρωπο....Σε απασχολεί το τι θα κάνεις που δεν πλένεται? Ή το οτι αδιαφορεί για τον λόγο που σε κάνει να λες οτι σου λείπει μια αγκαλια του και πως έχεις να κάνεις ερωτα πάνω απο χρόνο μαζι του?
Δεν είναι το πρόβλημα το αν κάνει μπάνιο η όχι....

Αν αδιαφορεί για την ικανοποίησή σου, βρίσκεις κάποιον που να την έχει πρώτο του μέλημα. Αλλά πρώτα γίνεται δικό σου πρώτο μέλημα, όσο δεν είναι θα αρκείσαι.

Marirena , πιστευω πως το προβλημα δεν ειναι στο οτι δεν πλενεται , αλλα στο οτι δεν σε σεβεται και δεν σεβεται γενικα τους συνανθρωπους του.
Αν ξαπλωνει καθε βραδυ διπλα σου απλυτος , αν πηγαινει στην δουλεια απλυτος αυτο πρωτα δειχνει οτι εχει ελλειψη σεβασμου , και αυτο θα επρεπε να σε απασχολει .
Το γιατι γινεται αυτο και πως ξεπερνιεται μαλλον ειναι δικο του θεμα και μαλλον θα πρεπει να αποφασισει μονος του να το λυσει , αλλα απο οτι φαινεται δεν ειναι διατεθιμενος να κανει κατι τετοιο.