Φυσικά και συμφωνώ μαζί σου Betel.Ο σκοπός εξάλλου είναι να κάνουμε βήματα μπροστά,όχι 1 μπρός 2 πίσω.
Printable View
Kαλησπέρα, ειμαι η Ελπίδα.Ειναι το πρώτο μήνυμά μου ,διαβάζω αρκετή ώρα οσα γράφονται εδώ και σε αλλα θέματα και αποφάσισα να κάνω και γώ ντου.:)
Εγώ δε ξέρω αν εχω κατάθλιψη ,αλλά πάντως παλεύω με νύχια και με δόντια να μην αποκτήσω. Λόγω ενος σοβαρού γεγονότος που μου συνέβη ξαφνικά και απρόσμενα στη ζωή μου , νιώθω οτι εχω χάσει τη γή κάτω απο τα πόδια μου. Και για να σας βάλω στο κλίμα , χώρισα πριν 2 μήνες περίπου μετά απο 27 χρόνια γάμου.Καλούμε τώρα να αντιμετωπίσω τα πάντα μόνη μου ενώ ποτέ δεν ειχα μάθει κάτι τέτοιο. Νιώθω οτι εχω να ανέβω ενα γολγοθά και μου ειναι αδύνατον να κάνω ενα βήμα. Φοβάμαι τα πάντα και τους πάντες.... Νιώθω οτι η ζωή σταμάτησε στα 49 μου χρόνια, ενώ δε σκεφτόμουν ποτέ την ηλικία μου τώρα νιώθω γριά . Ενώ μου άρεσε να κάθομαι μόνη μου τώρα δε θέλω να μένω μόνη λεπτό, παίρνω τους δρόμους μόνη μου παρέα με ενα βιβλίο ,πράγμα που δε το ειχα κάνει ποτέ πριν στη ζωή μου(να βγαίνω μόνη για καφέ).Τα συμπτώματα της κατάθλιψης τα ξέρω και κάποια απο αυτά τα βλέπω και στον ευατό μου. Ενώ στους τρίτους δείχνω οτι το παλεύω καλά μέσα μου ειμαι ενα ράκος. Φοβάμαι πολύ , φοβάμαι το αγνωστο, φοβάμαι την ίδια τη ζωή. Μάλλον σας κούρασα αλλά νιώθω την ανάγκη να τα πώ κάπου, να πώ αυτά που πραγματικά αισθάνομαι . Οι διακυμάνσεις στη ψυχολογία μου ειναι σα καρδιογράφημα, πότε νιώθω ετοιμη να αντιμετωπίσω τα πάντα και πότε (τις περισσότερες φορές ) οτι θέλω να σταματήσω να ζώ ΤΩΡΑ. Οχι οτι σκέφτομαι να βάλω τέλος στη ζωή μου βέβαια, αυτό θέλει δύναμη που μάλλον δε διαθέτω.
Αυτά τα ολίγα ειχα να σας πώ, για αρχή καλά ειναι νομίζω:D. Ελπίζω μέσα εδώ να βρώ λίγη δύναμη να αντιμετωπίσω την κατάσταση . Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το μηνυμά μου.
Καλησπέρα Ελπίδα.Καταρχάς πρέπει να πω ότι σίγουρα δεν μπορώ να καταλάβω που βρίσκεσαι,το 27 χρονια γάμου δηλαδή,μιας και είμαι 25...Μπορώ να σου προτείνω όμως να προσπαθήσεις να δεις την κατάσταση από μια διαφορετική πλευρά.Δηλαδή,σκέψου το σαν ευκαιρία να κανεις πράγματα τα οποια αφαίρεσες με τα χρονια από την εξίσωση λόγο διαφορων υποχρεώσεων που φαντάζομαι προσθέτει ο έγγαμος βίος.
Η ηλικία δεν παίζει ρολο σε τίποτα.Είσαι όσο αισθάνεσαι πραγματικά και το λέω γιατί,κάποια στιγμή δούλεψα σαν μπάρμαν σε κάποιο νησί,σε ένα rock μαγαζάκι,και κατά καιρούς είχαμε πελάτισσες οι οποιες είχαν ζήσει το Woodstock,οποτε ήταν 65+ και ήταν μες στην ζωντάνια,με είχε μαγέψει αυτό.Θα ήθελα να ζω σε μια τέτοιου είδους κοινωνία.Ναι,ήταν φινλανδές,αμερικανίδες,σου ηδέζες και το αναφέρω γιατί εδώ είμαστε ακόμα στον μεσαίωνα σε πολλά θέματα.Αυτό δεν σημαίνει,πως έχεις φτάσει κάποια ηλικία και έχεις πάψει να ζεις κιόλας.
Ζούμε σε μια εποχή όπου μπορούμε να κάνουμε τα πάντα,υπάρχει απίστευτη ελευθερια,αρκεί να μην βάζουμε της παρωπίδες.
Προσπάθησε να δεις την τώρα κατάσταση σαν ευκαιρία,σαν νέα αρχή,όχι σαν τέλος.
Αντρέα ευχαριστώ για την απαντήσή σου και συγνώμη που εγραψα στο δικό σου θέμα για το δικό μου πρόβλημα, η απειρία του νέου μάλλον.:p
Εγώ προσωπικά δεν αντέχω άλλο μέσα,οποτε θα σκάσω πλατεία(εξαρχείων,μιας και μένω 4 τετράγωνα πιο πέρα)θα χαλαρώσω λίγο με μια "περιπτεριακη"(μπύρα),θα χαζέψω την κοινωνία που τόσο κράζουν οι ειδήσεις ενώ δεν πατάνε καν εδώ(οποτε δεν ξέρουν καν ποιος βρίσκεται η τι ακριβώς παίζει στην πλατεία)και όταν βαρεθώ θα συνεχίσω προς Λόφο του Στρέφη να δω κάνα αστέρι(από τα 17 που βλέπουμε στον ουρανό της Aθηνας).
Παρα τιποτα και μοναξια καλύτερα παρεα μ αυτους, εστω κι αν υπάρχει χάσμα. Θα σου ελεγα να ξεκοψεις μ αυτους μονο αν η παρεα τους σου αποβαινει ζημιογονα πχ σε προσβαλλουν, σε θιγουν, σε μειωνουν, νιωθεις ότι αυτο που αποκομιζεις απ αυτους ειναι μεσα απο την ολη σταση τους να σου πεφτει η αυτοεκτιμηση, τετοια. Αλλιως μην ξεκοψεις (νοειται πως συναμα θα ψαχνεις κι αλλου). Η πλήρης μοναξια ειναι κατα πολύ χειροτερη απο το να συνανανστρεφεσαι με τετοια ατομα.
Όμως... Μηπως η απογοητευση και τα θεματα σου δε σε αφηνουν να ξανοιχτεις μαζι τους κι αυτος τελικα ειναι ο λογος που υπαρχει και συντηρειται το χασμα?? Προσπαθησε να ξανοιχτεις, παρε τα καλα τους, προσπαθησε να βιωνεις το ευχαριστο και το αστειο μαζι τους, να μπεις στις συζητησεις και στις φασεις που κανουν, αμα το κανεις αυτο θα δεις να αλλαζει η σταση τους απ εκει που δεν το περιμενες. Το δεκατος οροφος γι αυτους και το ισογειο για σενα εγω τα μεταφραζω ότι, ειτε προκειται για θετικα και αξιολογα ατομα, αναγνωριζεις τη διαφορα σου μ αυτους γι αυτο και τους βαζεις ασυναισθητα τοσο ψηλα (τους ομοιαζεις με το να ναι στο δεκατο οροφο) και αρα θα σε ωφελει η συναναστροφη μαζι τους ή τετοιοι μπορει να μην ειναι αλλα η χαμηλη σου αυτοεκτιμηση για σενα σου εχει επιβαλει να τους βλεπεις κατα πολύ ανωτερους σου.
Στο δευτερο κομματι περι συναντησεων με ατομα απο το φορουμ θα λεγα οτι οποιος δυσκολευεται να συσχετιστει με κοσμο εκει εξω που μενει δυσκολευεται να συσχετιστει κι εδω. Μονο σε οργανωμενες συνατησεις μπορει να ελπίζει αλλιώς κανεις εδω δε θα του δωσει την ευκαιρια για απο κοντα. Επιμενω ωστοσο στο υποβαθρο γι ακατι τετοιο όπως το εξεθεσα σε προηγουμενο μου μηνυμα στο θεμα.
Τελικά βγήκαμε με Riddley και δεν "υπεραναλυσαμε" κάτι ούτε σκαλώσαμε στα ήδη "υπεραναλυμενα" θέματα από εδώ μέσα.
Έσπασα το καλούπι του Forum και δεν το λέω τώρα σε φάση"σας τα έλεγα",απλά χάρηκα που ήταν τόσο μα τόσο απλό το να βρεθούν 2 άγνωστοι από εδώ μέσα,χωρίς την ανάπτυξη κάποιας ιδιαίτερης "σχέσης".
Τέλος πάντων,οποιος άλλος ψήνεται μελλοντικά,μπορεί απλά να πάρει ένα μικρό ρίσκο και να πει πάμε μια βόλτα.
Cheers παιδάκια.
αν ειναι Αθηνα στειλε μου πμ περιοχη ακριβως ωρα και ποιοι θα ειναι κι αν με βολευει μπορει να τρεξω κι εγω. αλλα να υπαρχει προγραμμα, δε μου αρεσει να χανω το χρονο μου τζαμπα.
Μόλις το έβαλες σε κουτί...Δεν έχω σκοπό να κάνω κάτι "οργανωμένο"όπου θα αναλύσω σε ξέμπαρκους τα προσωπικά μου και όπου θα μου αναλύσουν ξέμπαρκοι τα δικά τους.Δεν βρίσκω κανένα νόημα σε αυτό.
Δηλαδή,λέγονται ήδη σε ομάδες,στους ψυχολόγους,ψυχιάτρους,οικο γένεια,φίλους,οποτε δεν έχει κανένα νόημα να τα ξαναπούμε.
Αυτό που κάναμε ήταν να ξεχαστούμε για μερικές ώρες και στην τελική αποδείξαμε στον εαυτό μας ότι μπορούμε να περάσουμε κάποιες ώρες χωρίς να μας τρώει η μαυρίλα.
Αυτά,τέλος πάντων.
Οποτε δεν υπάρχει κάποιο"πρόγραμμα"τώρα πάμε εκεί και κάνουμε αυτό...Μπορούμε να κάνουμε ότι νάνε.Από καφέ,θέατρο,μια έκθεση,οτιδήποτε διαφορετικό το οποιο απλά θα προσφέρει τροφή για νέες σκέψεις.
Αλλα όπως ήδη μου έχουν πει παλιά μέλη,δεν πρόκειται να λειτουργήσει,και μιας και το βλέπω ότι δεν ενδιαφέρεται κανεις άλλος,δεν πρόκειται να ασχοληθώ άλλο.Δεν έχει νόημα να το κουράζω με "τρομακτικές"ιδέες που δεν συμπεριλαμβάνουν "ψυχανaλυση" και φάρμακα.
αυτο ακριβως εννοουσα, να υπαρχει προγραμμα απο πριν. οχι να μαζευτουν 5-6 ατομα και να καθονται να κοιταζονται ή να μιλαν μεστη μεση του δρομου.
Με των riddley θα "ξανακανονισουμε" μόλις επιστρέψει από της διακοπές.Μπορεί μέχρι τότε να την δει και κάνας άλλος θετικά την φάση,να μαζευτούμε αγέλη και να κανονίσουμε ότι γουστάρει η πλειοψηφία.
Να κάτσουμε στην μέση του δρόμου δεν πρόκειται πάντως,υπάρχει πάντα ο πεζόδρομος.