Mπα, βόλεμα είναι και όταν από το φόβο σου για το μέλλον μένεις σε μία δυσάρεστη κατάσταση. Ο φόβος για το άγνωστο συνήθως δεν είναι συνειδητοποιημένος. Δε λέμε φοβάμαι ότι θα γίνει κάτι το συγκεκριμένο (γιατί δε ξέρουμε τι μπορεί να μας συμβεί) αλλά είναι μέσα μας και μας εμποδίζει χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνουμε.
Ακόμα και η αβεβαιότητα μας τρομάζει. Αν δεν είμαστε σε αυτή τη κατάσταση τότε κάποια στιγμή θα κληθούμε να πάρουμε αποφάσεις για το τι θέλουμε. Ξέρουμε τι θέλουμε; Θα δούμε την κατάλληλη ευκαιρία ή θα αποτύχουμε; Η αβεβαιότητα περιλαμβάνει και ανασφάλεια, μη σιγουριά. Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε που πατάμε, τι κάνουμε.
Φοβος για την αποτυχία. Προτιμάμε να είμαστε σε μια \"αποτυχημένη\" κατάσταση που τη γνωρίζουμε όμως, την έχουμε αποδεχτεί παρά να δοκιμάσουμε το καινούριο.
Ακόμα και την προσπάθεια φοβόμαστε. Μας κουράζει ήδη η σκέψη ότι θα πρέπει να δράσουμε, ότι θα πρέπει να είμαστε σε μία κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση. Για αυτό συνήθως αναβάλλουμε κάποια πράγματα για αργότερα. Π.χ. λέμε θα χωρίσω αργότερα, δεν είναι η κατάλληλη εποχή γιατί η διαδικασία του χωρισμού θα είναι επώδυνη και αυτή τη στιγμή με όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν στη ζωή μου δεν το αντέχω να έχω και αυτό στο κεφάλι μου (ή θα είναι επώδυνη για τον άλλο, θα πρέπει να κάτσω να κουβεντιάσω πολλές φορές μαζί του, να του εξηγήσω, θα με κατηγορήσει, να βρω τον κατάλληλο τρόπο να το χειριστώ). Ή όταν θα είμαστε μόνοι μας σκεφτόμαστε θα πρέπει να έχω τις κεραίες μου τεντωμένες για να συναντήσω τον κατάλληλο, θα πρέπει να βγαίνω για να μη μένω μαμούχαλος στο σπίτι και γενικά να έχω μία ενεργητική διάθεση κάτι το οποίο να μην αντέχουμε αυτή τη στιγμή.
