Γιατί αγαπάμε πριν να μας αγαπήσουν;

Quote:

---

Originally Posted by KENO

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

---

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Σου φαίνεται παράξενο, ε; Εμένα καθόλου! Η ζωή καταντά σουρεάλ, όχι το φορουμ! :Ρ
Μήπως μιλάει για γυναίκα όμως;

---

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Δεν ξέρω, έτσι όπως το περιέγραψες και το φαντάστηκα, μου φάνηκε τρομακτικό!
Τουλάχιστον έκανα και μια πρόοδο, να μην έχω παράπονο! :Ρ
Μπα, όχι, δεν υπάρχει κανείς που να έχει ενδιαφερθεί για μένα και να ταιριάζω κιόλας, στο λέω και στο υπογράφω αν θες! Όσοι ενδιαφέρονταν, δεν ήταν αυτό που ήθελα εγώ. Είχε υπάρξει αμοιβαίο ενδιαφέρον με κάποιον, αλλά στην πορεία φάνηκε ότι το έκανε από ανάγκη, επειδή ήθελε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσει την πρώην του. Οπότε μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε, αλλά κοίταξε μέσω εμού να κουκουλώσει όπως όπως τις ανασφάλειές του, αντί να τις αντιμετωπίσει.

---

ναι βρε, και για τα δυο φυλα μιλαω.
συνηθως ειναι πιο ευκολο για εναν ανδρα (λογω μυικης δυναμης )να απαλλαγει απο μια παρενοχληση που ξεπερναει τα ορια της λογικης και της ηθικης, χωρις να ζητησει την βοηθεια των αρχων, κενο, αλλα οχι και τοσο απιθανο οσο φανταζεσαι.
αν πχ, υπηρχε μια γυναικα που της ειχες ξεκαθαρισει οτι δεν την θελεις κι ανακαλυπτες οτι σε παρακολουθει κι εχει βαλει να παρακολουθουν το τηλεφωνο σου, θα εκανες τι? θα της ζητουσες τον λογο, η θα την πλακωνες? δεν ειναι σοβαρα πραγματα αυτα. απευθυνεσαι στις αρχες και τελειωνει η υποθεση.

οντως αλκμηνη, τα πιο σουρεαλιστικα σεναρια τα γραφει παντα η ζωη,...

ε, μα ειδες?
αρχικα υπογραφεις οτι κανεις δεν ενδιαφερεται για σενα, στην συνεχεια παραδεχεσαι οτι καποιοι ενδιαφερονται, αλλα δεν αρεσουν σε εσενα και στο τελος υπηρχε και αμοιβαιο ενδιαφερον, αλλα δεν συνεχισε γιατι ο τυπος ηθελε σχεση rebound.

κατ αρχας, αυτοι που απορριπτεις, εισαι βεβαιη οτι δεν σου ταιριαζουν, η ενδομυχα τους απορριπτεις για να μην κανεις ποτε μια σχεση???εεε??? μου το υπογραφεις κι αυτο?
επειτα, για τον τυπο με το αμοιβαιο ενδιαφερον. εχεις την εντυπωση καλη μου οτι ολες οι σχεσεις γινονται μονο υπο ιδανικες συνθηκες, ειναι και οι δυο το απολυτο για τον απεναντι, δεν εχουυν κανενα θεμα και κανενα προβλημα και μετα απο ανεφελο βιο μερικων μηνων καταληγουν στην εκκλησια????
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. αλλες καπως αταιριαστες, αλλες λογω κενων απο προηγουμενες σχεσεις, αλλες λογω αγαμιας, αλλες λογω ο΄τι του φανει του λωλοστεφανη, κυριολεκτικα!
μην νομιζεις οτι για τους υπολοιπους που δεν νοιωθουν αδικημενοι οπως εσυ, ολες οι γνωριμιες καταληγουν στο ιδανικο ταιριασμα . θα γινουν και γνωριμιες που θα αφησεις πισω σου χωρις να ασχοληθεις καθολου, θα γινουν και καποιες με μικρη συνεχεια αλλα οχι ουσιαστικο ταιριασμα, θα γινουν και αλλες με καλη πορεια αλλα καπου θα κολλησουν, θα γινει και η one and only που θα εισαι βεβαιη περα απο καθε αμφιβολια, οτι ειναι αυτο ακριβως που θελεις "για παντα".

αυτο ομως δεν μπορει να γινει αν εσυ σκεφτεσαι τον παπα τον παχυ για 25 χρονια, με τον οποιο δεν εχει γινει απολυτως τιποτε ενδιαφερον, για τον απλουστατο λογο, οτι δεν εχεις 1000 χρονια μπροστα σου.... αν με καθε επιθυμια που σου περναει και δεν προχωραει απο την αλλη πλευρα, δεσμευεις τον εαυτο σου να ασχολειται, να μελαγχολει, να περιμενει και αυτοοικτειρεται, απλα δεν βγαινεις καλη μου, δεν προλαβαινεις!

απλα αλλαζω τηλεφωνο Remedy. κι αν επιμεινει με αλλους τροπους, μπορει να περασω μια βολτα απ'το σπιτι της με τη καινουργια να με δει οτι βρηκα αλλη και να καταλαβει οτι ενοχλει. σιγα μη μπλεξω την αστυνομια για τετοιου ειδους ανωριμοτητες. ρεζιλι θα γινει οποιος κανει κατι τετοιο. εκτος του οτι δε θα νοιαστουν, εδω δε νοιαζονται για πολυ σοβαροτερες υποθεσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ε, μα ειδες?
αρχικα υπογραφεις οτι κανεις δεν ενδιαφερεται για σενα, στην συνεχεια παραδεχεσαι οτι καποιοι ενδιαφερονται, αλλα δεν αρεσουν σε εσενα και στο τελος υπηρχε και αμοιβαιο ενδιαφερον, αλλα δεν συνεχισε γιατι ο τυπος ηθελε σχεση rebound.

κατ αρχας, αυτοι που απορριπτεις, εισαι βεβαιη οτι δεν σου ταιριαζουν, η ενδομυχα τους απορριπτεις για να μην κανεις ποτε μια σχεση???εεε??? μου το υπογραφεις κι αυτο?
επειτα, για τον τυπο με το αμοιβαιο ενδιαφερον. εχεις την εντυπωση καλη μου οτι ολες οι σχεσεις γινονται μονο υπο ιδανικες συνθηκες, ειναι και οι δυο το απολυτο για τον απεναντι, δεν εχουυν κανενα θεμα και κανενα προβλημα και μετα απο ανεφελο βιο μερικων μηνων καταληγουν στην εκκλησια????
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. αλλες καπως αταιριαστες, αλλες λογω κενων απο προηγουμενες σχεσεις, αλλες λογω αγαμιας, αλλες λογω ο΄τι του φανει του λωλοστεφανη, κυριολεκτικα!
μην νομιζεις οτι για τους υπολοιπους που δεν νοιωθουν αδικημενοι οπως εσυ, ολες οι γνωριμιες καταληγουν στο ιδανικο ταιριασμα . θα γινουν και γνωριμιες που θα αφησεις πισω σου χωρις να ασχοληθεις καθολου, θα γινουν και καποιες με μικρη συνεχεια αλλα οχι ουσιαστικο ταιριασμα, θα γινουν και αλλες με καλη πορεια αλλα καπου θα κολλησουν, θα γινει και η one and only που θα εισαι βεβαιη περα απο καθε αμφιβολια, οτι ειναι αυτο ακριβως που θελεις "για παντα".

αυτο ομως δεν μπορει να γινει αν εσυ σκεφτεσαι τον παπα τον παχυ για 25 χρονια, με τον οποιο δεν εχει γινει απολυτως τιποτε ενδιαφερον, για τον απλουστατο λογο, οτι δεν εχεις 1000 χρονια μπροστα σου.... αν με καθε επιθυμια που σου περναει και δεν προχωραει απο την αλλη πλευρα, δεσμευεις τον εαυτο σου να ασχολειται, να μελαγχολει, να περιμενει και αυτοοικτειρεται, απλα δεν βγαινεις καλη μου, δεν προλαβαινεις!

---

Λάθος, συνέχισε. Αλλά αποδείχθηκε ότι ο τύπος αγαπούσε μόνον τον εαυτό του, και όλα μα όλα τα έκανε για τον εαυτό του και για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του.
Ναι, είμαι βέβαιη ότι δεν μου ταιριάζουν. Δεν έχω θέμα με το να κάνω σχέση, απλώς και που έκανα τι κατάλαβα; Θέλω να είμαι πιο προσεκτική στις επιλογές μου από εδώ και πέρα. Και αν ο άλλος δεν σε ελκύει ούτε λίγο δεν το προχωράς. Όσοι με έχουν πλησιάσει τελευταία με απωθούν και κάνει μπαμ ότι δεν ταιριάζουμε!!
Έτσι είναι οι σχέσεις, έχεις δίκιο. Αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα φθείρω κι άλλο την καρδιά μου και την ψυχή μου. Είδα κι έπαθα να συνέλθω, δεν θα πάρω άλλη τέτοια πίκρα!!! Φοβάμαι αρκετά να προχωρήσω, είναι αλήθεια...
Τον παπά τον σκέφτομαι, γιατί τον έχω φτιάξει στο μυαλό μου σαν κάτι το ιδανικό. Ξέρω ότι δεν συμβαίνει αυτό, αλλά μάλλον δεν θα μάθω ποτέ πώς είναι στην πραγματικότητα, θα μείνω με το απωθημένο και με την ανάμνηση του ονείρου. Να, έβλεπα φωτογραφίες του από εκδρομή και είμαι να σκάσω. Πάνω που πάω να ξεχαστώ, κάτι γίνεται και τον ξαναθυμάμαι! Όλα με οδηγούν σε εκείνον...αλλά μάλλον αυτό γίνεται για να παιδεύω το μυαλό μου, για κανένα άλλο λόγο..