Originally Posted by
Tomhet
Η κατάσταση ΣΟΥ είναι σίγουρα αναστρέψιμη! η κατάσταση ΤΗΣ είναι επίσης σίγουρα αναστρέψιμη!
Η κατάσταση ΜΟΥ οχι... :P
Ο λόγος για αυτό...meh...μίζερος θα σου ακουστεί αλλά πιστεύω πως είναι πραγματικότητα.
Σίγουρα ξεκινάμε απο την ηλικία...δεν είμαι 15, δεν ειμαι 20 δεν ειμαι 25...μετά πάμε στο ότι δεν περιμένω κάποια αναποφευκτη αλλαγή περιβάλλοντος στην ζωή μου όπως αυτές που ανέφερα πχ σε ένα διπλανό thread...πχ δεν είμαι 22 όπως ήταν το παιδί στο thread να έχω μπροστά μου αλλαγές όπως το να πάω στρατό, να συνεχίσω τις σπουδές μου, να βρω δουλειά κλπκλπ. Όλα αυτά σε βάζουν θέλωντας και μη σε ένα καινούριο περιβάλλον κάθε φορά. Παίρνεις νέα δεδομένα, κάνεις νέες γνωριμίες ξαναφιλτράρεις τα πράγματα που ήξερες μέχρι τότε και ζεις υπο νέες συνθήκες. Είναι αυτό που λένε ορισμένοι "κάνε υπομονή ...τα πράγματα αλλάζουν".
Μην έχοντας κάτι τέτοιο εν όψη θα μπορούσες πχ να έχεις το αντίθετο....σταθερότητα.
Έχω σαν παράδειγμα πχ αρκετούς στην ηλικία μου (ή και σε μικρότερη) που είναι παντρεμένοι, (σίγουρα για όλους τους λάθος λόγους κατ'εμε), συμβιβασμένους με την ιδέα της αλληλοστήριξης λες και ζούμε σε καιρούς πολέμου, κλεισμένους στο σπιτάκι τους με τα σιδερωμένα ρουχαλάκια τους με το αυτοκινητάκι τους κλπκλπ.
Εγώ σε καμία περίπτωση δεν είμαι αυτό που λένε marriage material. Ούτε εμφανισιακά, ούτε στο μυαλό, ούτε σε τίποτα.
Οπότε άκυρο και εδώ.
Τι άλλο μένει?
Παλεύω οπότε να συμβιβαστώ με την ιδέα του ασυμβίβαστου γιατί δεν μπορώ να τοποθετήσω τον εαυτό μου ούτε στους μεν ουτε στους δε.
Ποιο είναι το σημείο οπότε το οποίο εγώ τουλάχιστον έχω περάσει? Έχοντας αποκόψει τον εαυτό μου απο το περιβάλλον των δύο αυτών καταστάσεων (για τον οποιονδήποτε λόγο), δεν βλέπω πως θα μπορούσα να ξεβαλτώσω. Δεν έχω δηλαδή προοπτική ούτε γάμου, ούτε αλλαγής περιβάλλοντος κλπ. Και σίγουρα η παρούσα κατάσταση δεν επιφυλάσει εκπλήξεις...
Δεν έχω φίλους γνωστούς κλπκλπ την παρούσα φάση στην ζωή μου (όπως είπα, για τον οποιονδήποτε λόγο) και δεν υπάρχουν οι συνθήκες για να αλλάξει αυτό. Είναι ένα πράγμα το να περιμένεις να αλλάξει κάτι και άλλο πράγμα το να περιμένεις να δημιουργηθούν οι συνθήκες για αυτό.
Σα να λες "περιμένω να μεγαλώσει το δέντρο" χωρίς να έχεις φυτέψει καν τους σπόρους!
Θεωρώ λοιπόν πως προσωπικά έχω αποκοπεί απο οποιονδήποτε δεσμό που θα μου επέτρεπε να ζήσω την ζωή σε "φυσιολογικά" πλαίσια ή τουλάχιστον όπως βλέπω να την ζουν άλλοι. Γιατί? για όλους τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Πιστευω πως αν αποκοπείς απο όλα αυά ταυτόχρονα...τότε είναι αδύνατο να επανέλθεις.