ψυχίατροι και κοινωνική φοβία

Νομιζω οποια φαρμακευτικη αγωγη προοριζεται για κφ, ισχυει και για αποφευκτικη διαταραχη. Αμα τρεμεις στην ιδεα να σου ασκησει καποιος την παραμικρη κριτικη ή φοβασαι τρομερα την απορριψη τοτε μπορεις να πεις οτι ενδεχομενως πασχεις απο αυτο.

@Μυσπ και γω νομιζα πως εχω ασπεργκερ, αλλα καποιος μου ειχε πει οτι απο τη στιγμη που σε ενδιαφερει η γνωμη των αλλων τρομερα, δεν πασχεις απ αυτο. Π.χ να βγεις με τα εσωρουχα στο μπαλκονι μιας πολυκατοικιας αδιαφορωντας τελειως αμα σε βλεπουν ή οχι και τι θα σχολιασουν.

Quote:

---

Originally Posted by maria b

Μυσπ, σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες, θα το ψάξω αν και δεν παρουσιάζω κανένα άλλο σύμπτωμα από αυτά που λες, παρά μόνο την κοινωνική απομόνωση.Υπάρχει κάποιος ειδικός που μπορεί να διαγνώσει τέτοια σύνδρομα; Φαντάζομαι δεν είναι ψυχιατρικό πρόβλημα, αλλά αναπτυξιακό.

---

Καλα λες κοπελα μου απλα λογω της υπαρξης του ασπεργκερ εαν δεν βρεθεις στις καταλληλες συνθηκες η εισαι σε περιβαλλον που δεν σε καταλαβαινουν τοτε μαλλον παρουσιαζεις κ καταθλιψη οπως εχω παρουσιασει πολλες φορες εγω επειδη περασα πολυ δυσκολα στο σχολειο κ στο πανεπιστημιο οντας με τοσο κοσμο μαζι σε ομαδες κ σχολικες αιθουσες,Κοιτα κ εγω το ψαχνω για ειδικο που μπορει να κανει διαγνωση ομως δεν εντοπισα ακομα καποιον,Οπως μου ειπε η ειδικος που πηγαινω η οποια βεβαια ειναι ψυχολογος κ οχι ακριβως ειδικευμενη στον αυτισμο το συνδρομο αυτο δεν ειναι ασθενεια δηλωνει απλα οτι εισαι διαφορετικος απο τον πολυ κοσμο,Επισης ειδα εδωπερα στο ιντερνετ για το συνδρομο την εξης φραση που το περιγραφει
"asperger doesnot means a disability but a different ability" το ασπεργκερ δεν ειναι ανικανοτητα αλλα μια διαφοτερικη ικανοτητα

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Νομιζω οποια φαρμακευτικη αγωγη προοριζεται για κφ, ισχυει και για αποφευκτικη διαταραχη. Αμα τρεμεις στην ιδεα να σου ασκησει καποιος την παραμικρη κριτικη ή φοβασαι τρομερα την απορριψη τοτε μπορεις να πεις οτι ενδεχομενως πασχεις απο αυτο.

@Μυσπ και γω νομιζα πως εχω ασπεργκερ, αλλα καποιος μου ειχε πει οτι απο τη στιγμη που σε ενδιαφερει η γνωμη των αλλων τρομερα, δεν πασχεις απ αυτο. Π.χ να βγεις με τα εσωρουχα στο μπαλκονι μιας πολυκατοικιας αδιαφορωντας τελειως αμα σε βλεπουν ή οχι και τι θα σχολιασουν.

---

Καλησπερα αγαπητο μελος,οντως ειναι κ αυτο που λες ενα συμπτωμα αλλα εγω οταν ειμαι αφηρημενη παραδειγμα δεν ελεγχω τον τονο της φωνης μου κ αδιαφορω για το περιβαλλον μου,μην κρινεις μονο απο ενα συμπτωμα ειναι πολλα,ομως εχεις δικιο σ αυτο που λες επειδη εχω ενα θειο με αυτισμο κ πραγματικα κυκλοφορει με τα εσωρουχα σε εξωτερικο χωρο ορισμενες φορες βραδυ θεωρωντας οτι δεν πειραζει καθολου

Η αποφευκτικη διαταραχη τι ειναι? πρωτη φορα το ακουω πραγματικα

εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια. ούτε οι ορισμοί βοηθούν αν δεν δωθούν επίσημα από ψυχίατρο ή ψυχολόγο. νομίζω ότι η μαρία μπερδεύτηκε υπερβολικά με όλα αυτά. εμένα μου φαίνεται υπερβολική στους χαρακτηρισμούς της και ο ορισμός κοινωνική φοβία είναι μια φυσιολογικότατη αντίδραση δεδομένου και της ηλικίας της. όχι είμαι κατά των φαρμάκων ειδικά για την περιπτωσή της αλλά ένας ειδικός είναι μόνο αυτός που θα κρίνει. καταλαβαίνω κάπως το stefamw περί αυτισμού κτλ. κι εγώ νιώθω "αυτιστική" όχι με την κλασική έννοια του όρου, σε συνδυασμό με μια ελαφριά νοητική στέρηση που δεν ντρέπομαι να το πω. στα 37 μου έχω βιώσει απόρριψη από δουλειές, πρόσφατα ήταν η τελευταία, αν και δεν άντεχα ούτε εγώ, η υπεύθυνη με πρόσβαλε μπροστά σε άλλους για εντελώς προσωπικά μου θέματα. έχω κλειστεί πολύ από φίλους, έχω βιώσει την απόρριψή τους αλλά και οταν είμαι μαζί τους νιώθω πάλι μόνη. δεν με ενδιαφέρουν πια οι διαγνώσεις γιατί έχω σπουδάσει κοινωνική ψυχολογία και μπορώ να πω ότι αυτές καθεαυτές οι διαγνώσεις δεν βοηθούν.

Καλημέρα! Μήπως μπορεί κάποιος να μου συστήσει κάποιο ψυχίατρο, για να απευθυνθώ; Αν κάποιος έχει επισκεπτεί κάποιο ψυχίατρο και έμεινε ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά του και τη θεραπεία, θα παρακαλούσα να μου στείλει τα στοιχεία του γιατρού. Θα ήταν πολύτιμη για μένα αυτή η πληροφορία, γιατί δε θέλω να πάω σε κάποιον τυχαία. Ευχαριστώ πολύ!!

καλησπερα βρε παιδια ...
αργησα λιγο αλλα δουλειες .....
μαρια δ ναι παιρνω χαπια κοντα στα 5 χρονια ,εχω δει καποια διαφορα αλλα μικρη .οι φοβιες μου παραμενουν.η κυριοτερη φοβια μου ειναι να ερθω αντιμετωποι με κοσμο δηλαδη εκθεση σε κοινο .εχω σχεση 15 χρονια .τον αγαπαω αλλα για γαμο με 500 καλεσμενους δεν κανω κουβεντα .τελοςπαντων .
οσο περναν τα χρονια το παιρνω αποφαση οτι το μονο που μπορω να κανω ειναι να ζω καλυτερα την καθημερινοτητα γιατι γι αμεγαλα πραγματα οχι δεν ειμαι .
την τελευται αφορα που πηγα στην ψυχιατρο -ψυχαναλυτρια μου ειπε πρεπει να βρεις τι σου φταιει και δεν μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου .
βρε αν μπορουσα να το βρω μονη μου θα το ειχα βρει .ασε τα εχω παρει ασχημα τωρα τελευταια και με αυτην .
πολλες φορες εχω σκεφτει να ξεκινησω μια νεα ψυχοθεραπεια η μια νεα ψυχιατρο αλλα κουραστηκα ποια ,βαρεθηκα ,μια ζωη σε γιατρους να αναλυω τηνζωη μου κια να περιμενω να βρω τι μου φταιει.
οποιος ξερει καποιον αξιολογο γιατρο στην δυτικη μακεδονια απο προσωπικη εμπειρια θα ειναι πολυτιμη και για εμενα αυτην η πληροφορια ........
τα λεμε........

καλημερα την αλλη εβδομαδα εχω ραντεβου με την ψυχιτρο μου θα την ρωτησω για ολα αυτα που γραφετε εδω .
στεφανω διαβαζω οτι εισαι απο δυτικη μακεδονια δηλαδη γειτονισες βρε παιδι μου .
επισκεφτεσε καποιον ειδικο ?
παντως για εναν πραγμα ειμαι σιγουρη οτι στην περιπτωση μου δεν βοηθησε η ψυχοδυναμικη ψυχοθεραπεια ......

Οχιιιιι Στεφανος ειμαι και απο κεντρικη μακεδονια :D
Δεν εχω επισκεφθει καποιον ειδικο ακομα.

συγνωμη ρε στεφανε αλλα γραψε λαθος .
αλλα λογω καταθλιψης ξεχναω ευκολα και δεν συγκρατω πολλα πραγματα γιατι μες στο κεφαλι μου γινεται πανικος.

Sandy25 ,,συγνωμη για την ενόχληση,αλλα πασχω απο κοινωνικο αγχος. ετυχε να βρω στο google αυτο το σιτε και να διαβασω ενα ποστ σου πριν περιπου δεκα χρονια. σε αυτο το ποστ ανεφερες οτι ξεκινησες επισκεψεις σε γιατρο και θα ήθελα να σε ρωτησω γιατι μετα απο δεκα χρονια αντιμετωπιζεις ακομα προβληματα. την επομενη βδομαδα θα ξεκινησω και γω επισκεψεις σε ψυχιατρο αλλα βλεποντας τετοιου ιδιου ποστ απογοητευομαι, γιατι βλεπω οτι τελικα κανενας δεν βοηθιεται πραγματικα..

Τζιμ, δεν νομιζω να λαβεις απαντηση λογω του οτι νομιζω το μελος δεν μπαινει στο φορουμ.
Μην απογοητευεσαι επειδη η ιστορια του καθενος απο εμας ειναι διαφορετικη καθως και η θεραπεια της επισης.
Καλη αρχη με τον γιατρο, δεν ειναι ευκολο να αντιμετωπισουμε τις δικες μας δυσλειτουργιες οπως δεν ειναι ευκολο μετα απο πολλα συμπτωματα και κουραση να το παλεψουμε δυναμικα.
Καλως ορισες στο φορουμ.

Παρακολουθουμαι απο ψυχιατρο εδω κ κανα χρονο. Συζηταμε αρκετες φορες αλλα βελτιωση δεν εχω δει ποτε μου εδω και χρονια πλεον (ειμαι 24 τωρα).

Τα ηρεμιστικα σε χαμηλες δοσεις ισα ισα που βοηθανε, σε μεγαλες δοσεις νιωθω σαν μεθυσμενος (ζαλη, παραπαταω, αργη ομιλια και σκεψη και εν τελει τρομερη ταση για υπνο)
Το μονο που με βοηθησε δυστυχως τοσα χρονια σε κοινωνικες συναναστροφες ηταν το αλκοολ. Καθε φορα που τυχαινε να παω σε club επινα του θανατα απο το σπιτι. Το πληρωνα με hangover καθε φορα την επομενη μερα ωσπου παρατησα και τα club και περιορισα τις εξοδους γιατι δεν ενιωθα ανετα με αλλος ανθρωπους. Δυσκολευομουν να μιλησω και να παρακολουθησω μια συζητηση, ηθελα να πω πραγματα αλλα οι μυς της ομιλιας να το πω ετσι ηταν πολυ σφιγμενοι και εκανα πολλα σαρδαμ ή δεν ελεγα τιποτα και καθομουν ησυχος.

Πλεον περναω πολυ χρονο στο σπιτι και ασχολουμαι με μοναχικα hobby. Το αγχος να ειμαι με παρεα ή να συναναστρεφομαι με τον οποιοδηποτε απλα δεν αντεχεται πλεον και νιωθω πως χειροτερευω. O ψυχιατρος μου λεει αντιμετωπισε το φοβο σου και βγαινε οσο πιο πολυ μπορεις. Ποτε δεν ειδα καμια βελτιωση με αυτο, μαλλον το αντιθετο.
Παω να πληρωσω στο σουπερμαρκετ και τρεμουν τα χερια μου. Δεν ξερω τι να κανω πια. Πως θα βρω δουλεια ετσι. Με το αγχος κλειδωνουν τα παντα στο σωμα μου. Μυς, δυσκολια στο να μιλησω, κοκκινιζω, τρεμω, κανω σαρδαμ, καποιες φορες δεν καταλαβαινω τι λενε οταν μου μιλανε!

Quote:

---

Originally Posted by maria b

Καλησπέρα σε όλους! Έχω απευθυνθεί στην παρέα αυτού του φόρουμ ξανά πριν από τρια χρόνια περίπου, καθώς αντιμετώπιζα θέμα κοινωνικής φοβίας. Τότε ήμουν 24 χρονών (σήμερα 27) και δυσκολευόμουν πολύ στις κοινωνικές συναναστροφές, σε σημείο να βρίσκομαι σε μια παρέα και μη μπορώ να συμμετέχω καθόλου, κάθομαι αμίλητη στη γωνία μου και παρακολουθώ τους άλλους να διασκεδάζουν. Τότε λοιπον απευθύνθηκα σε μια ψυχολόγο και κάναμε συνεδρίες για 1,5 χρόνο περίπου. Μπορώ να πω πως δε με βοήθησε καθόλου. Ποτέ δε μου είπε τι πρόβλημα αντιμετωπίζω, δεν παρατήρησα καμία διαφορά και τελικά σταμάτησα να πηγαίνω. Ίσως δεν ήταν η κατάλληλη ειδικός, ίσως εγώ δεν ήμουν έτοιμη να το αντιμετωπίσω... τι να πω;
Σήμερα το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και να με δυσκολεύει σε κάθε τομέα της ζωής μου, ίσως όχι τόσο έντονα, αλλά υπάρχει. Τώρα πια σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποιον ψυχίατρο, μήπως με βοηθήσει πιο αποτελεσματικά με φαρμακευτική αγωγή. Μάλλον είμαι λίγο φυγόπονη, αλλά θέλω πια να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Ήθελα να ρωτήσω λοιπόν αν υπάρχει κάποιος με παρόμοιο πρόβλημα με μένα που βοηθήθηκε με τη χρήση φαρμάκων. Επίσης μήπως γνωρίζετε κάποιο ψυχίατρο να μου συστήσετε στην Αθήνα;
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!

---

Καλησπέρα, είχα και γω παρόμοιο θέμα..πήρα φάρμακα τελικά και βοήθησαν πολύ. Σε συνδυασμό όμως με ψυχοθεραπεία. Τελικά τι έκανες εσύ πήρες κάτι;...

Quote:

---

Originally Posted by equinox

Καλησπέρα, είχα και γω παρόμοιο θέμα..πήρα φάρμακα τελικά και βοήθησαν πολύ. Σε συνδυασμό όμως με ψυχοθεραπεία. Τελικά τι έκανες εσύ πήρες κάτι;...

---

Και εγω εχω κοινωνικη φοβια!