Δεν είναι σεξοβόμβα...απλά όταν έχεις μια σχέση 5 ετών με τη μορφή της δικής μας, έχεις κάνει σχέδια, έχουν ειπωθεί πράγματα κι από τις δυο πλευρές, έχουμε χτίσει κάτι μαζί και αρνούμαι να το παρατήσω αμαχητί, έστω κι αν αυτό με κάνει να φαίνομαι σκυλάκι...ίσως επειδή την ξέρω και με ξέρει να το θεωρήσει ευχάριστο που επιμένω και προσπαθώ και της δείχνω οτι στα δύσκολα μας δεν τα παρατάω...ίσως να το βλέπει κι έτσι όπως λες εσύ. Δε μπορεί να με χωρίσει αύριο, γιατί έχουμε χωρίσει ήδη στα "χαρτιά" οπότε η αυριανή συνάντηση κυρίως θα έχει ως θέμα αν όντως μπορεί ή όχι να είμαστε πάλι μαζί, κι αν όχι, να διαχωρίσουμε οριστικά και τις πρακτικές εκκρεμότητες μεταξύ μας...πριν μου μιλήσει θα της πω εγώ μερικά πράγματα που πιθανολογώ οτι την έχουν "φοβίσει" και αντιδρά έτσι και αφού κάνω το δικό μου απολογισμό θα την αφήσω να μου πει ότι θέλει εκείνη...γενικά δε θέλω να αισθάνομαι σαν θύμα αλλά στην παρούσα φάση δε θα το μετανιώσω όσο χαμηλά κι αν πέσω γιατί πιστεύω σε αυτή τη σχέση και θέλω να την σώσω,αν ακόμα έχει περιθώρια διάσωσης.
Από κει και πέρα αν πει "όχι δε θέλω" εννοείται οτι θα γίνω ψυχρός και πλέον οριστικά αδιάφορος, δεδομένου οτι δε θα της αφήσω περιθώρια για μισόλογα ή υπεκφυγές ή "θέλω χρόνο". Αύριο θα ξεκαθαρίσει οριστικά η κατάσταση και εύχομαι προς το θετικό...πάντως όλη αυτή η συζήτηση εδώ με έχει βοηθήσει αρκετά και σας ευχαριστώ όλους.
