Printable View
Οποτε οταν καθοταν στον υπολογιστη και ελεγε οτι εψαχνε δουλεια μαλλον εψαχνε γκομενακια..Κριμα γιατι απο τα γραφομενα σου φαινεσαι συναισθηματικο-καλο κοριτσι..Αλλα παντα ετσι γινεται..(σχεδον) οι μαλακες με τις καλες και οι bitches με τα καλα παιδια..και εκει γινεται της π@υτανας!!!
υπαρχουν οι ανθρωποι κ οι σχεσεις βαμπιρ...ετσι τις ονομαζω εγω.
θελουν μονο να πινουν το αιμα του συνανθρωπου τους.ναι ναι..
γιατι ετσι συντηρουνται κ ζουν αυτοι καλα κ εμεις χειροτερα.
προσεξε καλα..δεν ερωτευομαστε παντα αυτο που ειναι ο αλλος αλλα αυτο που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ οτι ειναι.
τον ειχες θεοποιησει κ εξιδανικευσει πολυ απλα γιατι ο ερωτας ειναι τυφλος.
προσωπικα πιστευω οτι εχεις μια ελλειψη αυτοπεποιθησης κ υπαρχουν βαθυτερες αιτιες που επελεξες να εισαι με αυτον τον ανθρωπο.ποτε να μην ξεχνας οτι διαμορφωνουμε τις σχεσεις μας κ την ζωη μας συμφωνα με τις επιλογες μας.ο τυπος ηταν ΔΙΚΗ σου επιλογη..αν το παρουμε λοιπον ακρως ψυχαναλυτικα..για μενα προτεριαοτητα εχει να προβληματισθεις στην φαση που εισαι κ να δουλεψεις με σενα για να καταλαβεις γιατι επελεξες να εισαι με τον συγκεκριμενο ανθρωπο ενω εβλεπες οτι κατι "βρωμαγε".
πρεπει να καταλαβεις για ποιον λογο εξιδανικευεις ατομα τα οποια δεν αξιζουν αντικειμενικα κ να προσεχεις στο μελλον τις επιλογες σου.
προς το παρον στην θεση σου θα πηγαινα σε εναν ειδικο για να μαθω ολα αυτα...ωστε να βελτιωθω κ να προχωρησω παρακατω.επισης εχε στο νου σου οτι δεν τελειωσε η ζωη σου.οταν ανακαμψεις απο ολο αυτο σαφως κ θα ερωτευθεις ξανα.προς το παρον ασε τον χρονο να κανει την δουλεια του κ συ προσπαθησε να επεξεργασθεις ολα αυτα που σου ειπα παραπανω ειτε με ειδικο, ειτε μονη σου.συνεχιζω παρακατω...γιατι φοβαμαι μηπως ερθει μισο το μνμ.
οταν ημουν 24 γνωρισα ενα παιδι εξαιρετικο.κουκλο κλπ κλπ..
τρελλαθηκα απο ερωτα.ταιραιζαμε απολυτα.ηταν καλουλης..ομως ειχε μια αδυναμια στα ελαφρυα ναρκωτικα.εκτος απο μπαφους ετρωγες κ κανα 'κουμπι"
δεν μιλαγα..οκ..ελεγα μια φορα στο τοσο δεν εγινε κ τιποτα.
μετα απο 3 χρονια ..τον εβλεπα παραξενο..φεροταν περιεργα.βαραγε νταγκλες.ο τυπος ειχε ξεκινησει να βαραει πρεζα.
που θελω να καταληξω??εγω βασανιστηκα πααααρα πολυ.εχασα τον εαυτο μου.κοντεψα να τραλλαθω γιατι ειχα διπλα μου εναν ζωντανο νεκρο.το παλεψα.δεν παραδεχοταν τιποτα.μου ελεγε συνεχεια ψεμματα.εφτασα σε σημειο να παιρνω εγω ηρεμιστικα.τελικα εφυγα.απλα εφυγα. ημουν ενα ρακος.ημιτρελλη.
απλα περιφερομουν για 1μιση χρονο.ειχα παει σε ειδικο.αλλα δεν μιλαγα.η κατασταση μου ηταν για ψυχιατρειο..σιγα σιγα με τον καιρο καταλαβα το εξης..
οτι ο τυπος ηταν απλα αυτος που ηταν! απο την αρχη...το προβλημα δεν το ειχε αυτος..αλλα εγω.γιατι εγω να επιλεξω εναν τετοιον τυπο??ηταν δικη μου επιλογη..αρα εγω ειχα το θεμα.επρεπε να το λυσω.το ελυσα.δουλεψα πολυ κ τωρα πια προσεχω τις επιλογες μου.
προσεξα πολυ κ βρηκα εναν ανθρωπο μετα απο 4 χρονια , ξαναερωτευθηκα κ μενουμε μαζι(ειναι καλος, αξιοπρεπης κ κυριως ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ).
ολα περνανε αρκει να τα δουλευουμε ομως κ μεις.
Μια χαρα ειναι η εμφάνιση μου. Δεν ειμαι βεβαια δίμετρη καλλίγραμμη μοντέλα, αλλα δεν ειμαι και για τα μπάζα!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Απλα δε νιωθω έτοιμη να κανω κατι με καποιον άλλον, ειδικά οταν εχω ακομα αισθήματα γι'αυτον
Ειμαι αγγλια. Δεν ειναι άσχημα. Μισθοί, ωρες εργασίας, δικαιώματα εργαζομένων ειναι ολα καλα.Quote:
Originally Posted by kerasi
Απλα μου λείπει πολυ η ελλαδα, οι φίλοι και η οικογενεια μου και αυτος ειναι ο μόνος λόγος που σκεφτομαι να γυρίσω πισω. Επειδή δεν την παλεύω ψυχολογικά.
καμια φορα, με αλλον ανθρωπο ξεκινας μια σχεση και με αλλον καταληγεις, για διαφορους λογους, ειτε γιατι εκρυβε τα θεματα του στην αρχη και το επαιζε καλος,ειτε γιατι και εσυ εθελοτυφλουσες λίγο, ειτε γιατι πραγματι δεν ειχε ακομα ξετυλιχτεί ολο το κουβαρι μεσα του και ηταν στην αρχη.. και ετσι χωριζεις, γιατι εσυ δεν ηθελες αυτον με τον οποιο κατεληξες, ηθελες τον πρωτο που γνωρισες, ή εστω τη βερσιον που φανταζοσουν ότι ολα εξελισσονται θετικα και τα προβληματα ξεπερνιονται, και οχι αρνητικα οπου γινονται χειροτερα! Ελα μου ντε που δεν γινεται ετσι..
Συνηθως υπαρχουν τα σημαδια απο την αρχη. Μου εχει τυχει και εμενα. Ξεκινησα και καλα καλο παιδι που ειχε δοκιμασει 5 πραγματα στη ζωη του αλλα αυτα ανηκαν στο παρελθον, και απλα επινε οταν εβγαινε εξω για το κεφι. Το κεφι εγινε καθε μερα 10 ποτα, και το παρελθον ξαναηρθε και χτυπησε την πορτα. Και το καλο παιδι εξελιχτηκε σε αλκοολικο μπαφοβιο.
Λιλιουμ ευχαριστώ. Τα λες πολυ ωραια και ωμά οπως ειναι στην πραγματικότητα. Το πρόβλημα μου ειναι ομως οτι νιωθω ζήλια.
Με απέρριψε για μια πιο όμορφη ενω με ειχε κανει να τον εμπιστευτω ξανά. Ποιες ειναι οι αξίες και οι φιλοδοξίες αυτού του ανθρώπου απο τη ζωη? τι προσδοκίες εχει? αυτα σκεφτομαι και καταλήγω στο συμπέρασμα οτι μετα απο τόσα χρονια δεν τον αναγνωρίζω πια.
Δεν τον καταπίεσα για να πεις οτι του βγαίνει απωθημένο, ισα ισα πήγαινα τις πιο πολλές φορές με τα νερά του. Ισως επειδή με ειχε παντα σίγουρη δεν εύρισκε ενδιαφέρον, τι να πω?
Boom νομιζω οτι αυτο που εσυ πέρασες ειναι πιο βαρύ και δυσκολο απο οτι εγω αντιμετωπίζω.
Παρόλα αυτα συμφωνώ οτι ηταν επιλογή μου να ειμαι μαζί του, κυρίως απο έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αυτο το τελευταίο πραγματικά το πέτυχες και γενικά ειναι κατι που με χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο.
Παρόλη ομως την ανασφάλεια μου, νιωθω οτι τον αγάπησα. Ισως να αγάπησα αυτον που νόμιζα πως ειναι και γιαυτο τωρα τα εχω παίξει, τωρα που αρχίζω και βλεπω την πραγμΤικοτητα.
Ολα τα αισθήματα και συναισθήματα χορεύουν μέσα στο κεφάλι μου και η διάθεση μου αλλάζει σε κλάσματα δευτερολέπτου. Αν δε σαλταρω τωρα, δε θα σαλταρω ποτε μου!
Οσο για ψυχολογική βοήθεια, το εχω δοκιμάσει στο παρελθόν αλλα δε βοήθησε ιδιαίτερα. Τελικα κατέληξα σε αντικαταθλιπτικα χάπια και αυτη ηταν η χειρότερη επιλογή που εκανα ποτε.
Δεν σε εκανε να τον ερωτευτεις ξανα, μην τον κατηγορεις. Εσυ αφεθηκες και την πατησες επειδη δε μπορουσες να παραδεχτεις οτι "σε απερριψε", όπως λες, ενω ηξερες οτι αμεσως μετα το χωρισμο βρηκε αλλη κλπ κλπ και οτι εχει φερθει μαλακισμενα. Δεν εισαι κανα χαζο παιδακι που δεν τον ηξερες και σε παρεσυρε..
Αρα μιλαει ο πληγωμενος εγωισμός. Γιατι τωρα μη μου πεις σοβαρα οτι αυτον τον αντρα τον θες πραγματι πισω επειδη τον αγαπας και θες να μοιραστεις τη ζωη σου μαζι του?? Που σκεφτεται με το μοριο του όπως λες και ηταν ενας αρχιτεμπελης που τον ζουσε η μαμα του?? Καμια δε θα τον ηθελε!! Ρωτα εδω μεσα!!!! Δεν αξιζει να κλαις για το χυμενο γαλα, γιατι στην περιπτωση σου ήταν ξινισμενο!!
Οσο για τη ζηλεια, καλυτερα να σκεφτεσαι ο επομενος πως θα ειναι ομορφος εξυπνος και πετυχημενος στη δουλεια του και θα σε λατρευει και θα περνατε ομορφα!! Θα εχει την ανεση να σε πηγαινε εκδρομες και ταξιδια επειδη θα δουλευει!!! Αν εχασε καποιος σε αυτον τον χωρισμο ειναι αυτος, οχι εσυ! Εσυ τωρα πας για καλυτερα!! Αυτος όπως φαιενται στα χειροτερα επεσε.
Μάλλον ειχα περάσει τόσα χρονια μαζί του που ειχα πιστέψει οτι θα ειμαστε παντα μαζί και τωρα νιωθω ισως σαν το παιδάκι που του πήραν το παιχνίδι. Το χειρότερο βεβαια στην ολη ιστορία ειναι οτι εξακολουθώ, μέσω φίλων κτλ, να μαθαίνω πως περνάει και σκάω απο τη ζήλια μου!
Στα 7,5 χρονια που ημασταν μαζί ποτε δε μου πήρε δώρο, γιατι έλεγε οτι δεν πιστεύει σε αυτα και αν χρειάζομαι κατι να του το πω να το πάρει. Μαθαίνω λοιπον σημερα οτι την νεα σχέση του την εχει γεμίσει δώρα και τα εχω παίξει.
Το ξερω οτι ειναι λάθος αυτο που κανω, ομως δε μπορω να συγκρατήσω. Η λογική μου φωνάζει να σταματήσω, ομως μου ειναι αδύνατο να ελέγχω τον εαυτο μου.
Αυτο σταματα το τωρα. Πες στους φιλους σου να μη σου λενε τιποτα για αυτον και μην ασχολεισαι καθολου.
Ενας ανθρωπος που ειναι καπως με μια σχεση με μια αλλη μπορει να ειναι τελειως διαφορετικος! Κι εμενα ο πρωην μετα απο καιρο εμαθα οτι εκανε αλλη σχεση και οτι εχει σταματησει τα πολλα πιωματα. Πολυ χαρηκα πραγματικα. Τι θα επρεπε να λυπηθηω οτι με αυτην ειναι καλυτερα απο οτι με μενα? Αντιθετως χαρηκα και για εκεινον και για μενα που βγηκαμε απο μια αυτοκαταστροφικη σχεση. Ουτε να το ονειρευτω δε θελω οτι θα ξαναημασταν ποτε μαζι απαπαπαπαπαπαπαπα. Κι εσεις βγηκατε απο μια βαλτωμενη σχεση. Αντι να χαιρεσαι στεναχωριεσαι κιολας! 7,5 χρονια δε θα αντεχα με τπτ εναν τυπα που βαριεται να δουλευει και ολη μερα παιζει. Ουτε μισο χρονο δε θα αντεχα εναν τετοιον βασικα, εκτος κι αν ημουν 19 χρονων.. Πραγματικα απορω με την υπομονη σου!!!
μη ζηλευειςQuote:
Originally Posted by ΜαριαΚ
ποσο θα κρατησει αυτο δηλαδη με την αλλη κοπελα?
μη νομιζεις οτι θα εχουν υγιη σχεση
δηλαδη και να κρατησει που θα καταληξει?
θα του τρωει αυτη τα λευτα αυτος θα κανει μια δουλεια που θα βαριεται αν αξιωθει να δουλεψει δηλαδη και θα εχουν μια επιφανειακη σχεση
ενω εσυ εχεις ολα τα προσοντα να προχωρησεις και να προοδευσεις και να βρεις αυτον που σου αξιζει
στο λεω γιατι οι περισσοτεροι σε αξιολογουν απο την εμφανιση αυτο δε σημαινει οτι συμφωνω με αυτο στην αρχη κανεις δεν ειναι ετοιμος για τιποτα αλλα επιδη βλεπω οτι αυτος ειναι πολυ εγωιστης κ δεν αξιζει τοση προσοχη για αυτο σου λεω ξεκολα απο αυτον φτιαξου κ γνωρισε αλλονQuote:
Originally Posted by ΜαριαΚ
της κανει τοσα δωρα επειδη το ξερει οτι δεν υπαρχει κανενα υποβαθρο σε αυτη την σχεση και δεν μπορει αλλιως να την κρατησει κοντα τουQuote:
Originally Posted by ΜαριαΚ
τσαμπα καθεσαι κι ζηλευεις την αλλη του σχεση, για ποσο θα της παιρνει δωρα; Αφου ειναι τσιγγουνης οπως λες δε θα αργησει να δειξει και σ'αυτη το χαρακτηρα του