Θα τα καταφερεις:)
Κρατα το δικο σου διαδικτυακο ημερολογιο και θα \"δεις\".Μη σε χασουμε απο την παρεα μας ε?
Printable View
Θα τα καταφερεις:)
Κρατα το δικο σου διαδικτυακο ημερολογιο και θα \"δεις\".Μη σε χασουμε απο την παρεα μας ε?
Quote:
Originally posted by pagwmenos
τα φαρμακα τα εκοψα γιατι πλεον δεν μου προσεφεραν τιποτε άλλο...
αν εκοψες τα φαρμακα και εισαι οκ σε γενικες γραμμες, ενα εχω να πω:
ΕΙΣΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΣ!
και το εγραψα με κεφαλαια γιατι ετσι πρεπει!
;)
τα εκοψα γιατι ενιωθα οτι δεν με εκαναν να νιωθω καλυτερα, απλα με εριχναν και τιποτε άλλο. ενιωσα κορεσμενος και κουρασμενος απο τα φαρμακα...η αληθεια ειναι οτι με βοηθησαν κατα την διαρκεια της θεραπειας, ενιωσα ποιο σταθερος μεσα μου ποιο ξεκαθαρα τα πραγματα και ποιο ηρεμα, εφυγε αρκετο απο το συναισθηματικο \"βαρος\" που κουβαλουσα..αν και οπως εγραψα πριν δεν άλλαξα σαν ανθρωπος ουτε θεραπευτηκα δεν πιστευω οτι θα θεραπευτω ποτέ μου..ειμαι παγωμενος στο περασμα του χρονου τιποτε αλλο...
ευχαριστω πολυ για την υποστηριξη:)
Δεν ειναι οκ krino...δεν ειναι ευχαριστημενος...το αντιθετο...δεν διαβαζεις απο την αρχη του θεματος...δεν του λεω φυσικα να παρει φαρμακα...απλως να σκεφτει ορισμενα πραγματα...και να πραξει αναλογα.
Καληνυχτα απο μενα γιατι ειμαι πολλες ωρες χωρις υπνο.
καληνυχτα
Ούτε και εγώ το ακούω οκ να τα βλέπει τόσο μαύρα..Όταν το έκανα έπαιρνα την ψυχίατρο.....Λοιπόν με τα φάρμακα αισθάνεσαι μαστουρωμένα καλά...Μια τεχνητή συναισθηματική ισορροπία που δεν είναι ουσιαστική και γι\'αυτό δεν αισθάνεσαι πραγματικά χαρούμενος....Με τα χάπια αισθάνεσαι μια μόνιμη μαστούρα και ένα\" η ζωή περνάει και εγώ μένω\" καθώς δεν κάνεις πράγματα για να βελτιώσεις τον περίγυρό σου και παραμένεις σε μερικά αντικαταθλιπτικά.......Αν δεν βγεις,αν δεν χαρείς,αν δεν πάρεις ενέργεια από ένα χαμόγελο πώς θα φύγεις από την μελαγχολία;;;;;;Απλά τα φάρμακα σταθεροποιούν κάποιες καταστάσεις και αποτρέπουν τα χειρότερα..Τουλάχιστον στην περίπτωσή μου..Υπάρχουν άτομα όμως που αν δεν πάρουν φάρμακα τους έχουμε να βλέπουν τα ραδίκια ανάποδα από τις επανειλλημένες απόπειρες αυτοκτονίας....Γι\'αυτό δεν παίζουμε με τα χάπια....Τα χάπια τα σταμάτησες γιατί σε νύσταζαν;;Ποιός ήταν ο ακριβής λόγος;;;;Quote:
Originally posted by keep_walking
Δεν ειναι οκ krino...δεν ειναι ευχαριστημενος...το αντιθετο...δεν διαβαζεις απο την αρχη του θεματος...δεν του λεω φυσικα να παρει φαρμακα...απλως να σκεφτει ορισμενα πραγματα...και να πραξει αναλογα.
Καληνυχτα απο μενα γιατι ειμαι πολλες ωρες χωρις υπνο.
καθολου οκ....και στην τελικη...εφ οσον αρχιζουμε θεραπεια παρεα με γιατρο..τηντελειωνουμε και με τον γιατρο....στηριξη χριαζομαστε και στισ 2 περιπτωσεισ εξαλου...κι εγω ειμαι με αντικαταθλιπτυκα εδω και 1μιση περιπου χρονο...ειμαι σταθερη...ειναι καλο να σταθεροποιηθει κανεισ...καλα...
Quote:
Originally posted by Adzik
και στην τελικη...εφ οσον αρχιζουμε θεραπεια παρεα με γιατρο..τηντελειωνουμε και με τον γιατρο....
γιατι??
ποιος το λεει αυτο???
Ας πω τη δική μου εμπειρία. Επαιρνα αντιψυχωτικά χάπια για ένα χρόνο. Επειδή δεν ήμουν ευχαριστημένη απο το γιατρό μου τον άλλαξα. Ηξερα μέσα μου οτι τα χάπια δεν τα χρειαζόμουν αλλά φοβόμουν να τα κόψω μόνη μου. Είχα διαβάσει για παρενέργειες και είχα διαβάσει και πολλά εδω στο φόρουμ.
Πήγα λοιπόν σε μιά άλλη γιατρό και με είδε. Με τη μία μου λέει. Γιατί αφού είσαι καλά εξακολουθείς και τα παίρνεις ? και μου τάκοψε μαχαιρι απο κείνη τη μέρα λέγοντάς μου όμως ότι αν συμβεί το παραμικρό με παίρνεις τηλ.
Οντως για 2 μέρες ένιωθα συνεχή ζαλαδα αλλά το πάλεψα και δεν το θεώρησα σοβαρό για να πάρω τηλ. Μετά πέρασαν όλα.
pagwmenos, πες μας αν θες, ποιοι είναι οι λόγοι που σε κάνουν να θές να τελειώσεις τη ζωή σου; τι σκέψεις σε βασανίζουν; μήπως έχουμε καμμιά ιδέα πάνω σ\'αυτό. Αν δε σε πειράζει.......κάνε κουράγιο. όλοι εδώ μέσα όπως είπαν κι άλλα παιδιά μια απ\'τα ίδια είμαστε...το παλεύουμε.
απλα νιωθω οτι θα τελειωσω την ζωη μου...οτι θα αυτοκτονισω οτι πρεπει να αυτοκτονισω και οτι δεν θα καταφερω ποτε τιποτε..τα φαρμακα της πρωτης θεραπειας τα εκοψα μετα απο θεραπεια 2 ετων..και τα φαρμακα της δευτερης θεραπειας τα εκοψα και αυτα μετα απο θεραπεια περιπου 2 ετων. δεν ειχαν τιποτε αλλο να μου προσφερουν.. το μονο που μου προσεφεραν ειναι μια κουραση και διαθεση για υπνο, οταν εκοψα τα φαρμακα της δευτερης θεραπειας ενιωσα ποιο αναλαφρος και με περισσοτερη ενεργεια. δεν πιστευω οτι εχουν τα συγκεκριμενα φαρμακα να μου προσφερουν τιποτε άλλο...ο γιατρος με ειδε εντελως καλα...εγω ομως δεν ειμαι εντελως καλα(ειμαι ποιο σταθερος απο παλαιοτερα) και ουτε μπορω να προχωρησω σε τιποτε. οπως εγραψα και στην αρχη πιστευω οτι ποτέ δεν θα γινω εντελως καλά ο ανθρωπος δεν αλλαζει.
δεν έχεις κάτι για το οποίο θες να κρατηθείς στη ζωή. κάτι, κάποιον που αγαπάς πολύ και δε θα θέλει να τον αποχωριστείς κι εσύ το ίδιο?
η πρωτη μου απαντηση ειναι οχι..φιλους δεν εχω, γνωστους εχω... σχεση δεν εχω...με τους δικους μου δεν ξερω ειναι μια περιπλοκη κατασταση...απο την μια νιωθω οτι ετσι θα τους στενοχωρησω και οτι ισως θελω να τους βλεπω..απο την άλλη δεν με ενδιαφερει τι θα νιωσουν...ειναι ενα σημειο που πρεπει να το ξεκαθαρισω... αλλά οπως ειπα ειμαι δειλος και φοβαμαι τον πονο.
εγώ κατά βάθος πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που αγαπάς και άνθρωποι, και γι\'αυτό θα πρέπει να το παλέψεις. και ξαναξεκίνα θεραπεία. τα φάρμακα τα έκοψες.οκ. ψυχοθεραπεία ξεκίνα. again and again. αυτός είναι ο σταυρός μας. μην το βάζεις κάτω. υπάρχουν και σταυροί χειρότεροι.(βλ. μάνες πού έχουν πεθάνει τα παιδιά τους ή ανθρώπους που χάνουν την περιουσία τους και μένουν στο δρόμο ή την υγεία τους. κι όμως το παλεύουν). ξανασκέψου το. η ζωή είναι γλυκιά. έστω κι αν δεν τη ζούμε στο φούλ, γλυκιά είναι. κι η καλημέρα που θα ακούσεις το πρωί από τη μάνα σου ή ένα χαμόγελο από ένα παιδί στο δρόμο έχουν την αξία τους. ξεκίνα να εκτιμάς τα απλά και μικρά.
δεν ειναι ετσι ακριβως τα πραγματα. και εγω δεν εχω τιποτε εαν δεν ειχα βοηθεια απο τους γονεις θα ειχα βρεθει στον δρομο..ουτε τα παμε καλα με τους γονεις μου δεν υπαρχει επικοινωνια..τσακωμοι αρκετοι, με εχουν διωξει αρκετες φορες και τωρα που θα παρατησω την σχοληπροβλεπω οτι παλι τα ιδια θα εχω..κανουν κοντρα συνεχεια. και εγω δυστυχως δεν μπορω να προχωρησω.. :( εαν ειχα να ζησω θα τους παρατουσα αλλά δεν εχω