και τωρα τι?

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

marian m επίσης το ότι είναι παλιοχαρακτήρας το ξέρω... το κατάλαβα στην ψυχοθεραπεία που έκανα, καθώς επίσης κατάλαβα και τη σημαίνει χειριστικός άνθρωπος, είναι αυτός που δίνει στα παιδιά του μακαρόνια με τυρί και στον "κακό" μπαμπά μπριζόλα την ίδια μέρα... αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ μέσα μου... να το νιώσω... απλά το γνωρίζω... εσύ την οργή σου τι την κάνεις? έχεις καταφέρει να την χρησιμοποιήσεις επικοδομητικά κι αν ναι με ποιον τρόπο?

---

Οργή δε νιώθω γιατί πλέον έχω μάθει να μην αφήνω τίποτα να γιγαντώνει μέσα μου χωρίς να αντιδράσω.
Μπορεί όμως κάποιες φορές να θυμώσω, ειδικά αν νιώσω ότι αδικούμαι με κάποιον τρόπο.
Αν θυμώσω για κάτι που έκανε ένας φίλος, για παράδειγμα, θα το συζητήσω επί τόπου ή έστω το συντομότερο δυνατό και θα δείξω ότι μ' ενόχλησε. Σίγουρα δεν θα το κρατήσω μέσα μου, ούτε θα το βγάλω αλλού. Έτσι ξέρει πλέον και ο φίλος τι ανέχομαι και τι δεν ανέχομαι.
Στον επαγγελματικό τομέα έχω πρόσφατο παράδειγμα, όταν κάποιος γνωστός γνωστού ανέλαβε μια δουλειά, την οποία θα μπορούσα να κάνω εγώ πολύ καλύτερα και δεν μου την πρότειναν, ενώ τους είχα βοηθήσει παλιότερα. Αρχικά θύμωσα αλλά μετά πείσμωσα και είπα, θα σας δείξω τι χάσατε!
Οπότε, δούλεψα για κάποιους άλλους, ας πω ανταγωνιστές και εκεί φάνηκε περίτρανα ότι κάνω καλύτερη δουλειά από τον γνωστό του γνωστού, ο οποίος ήταν απλώς ερασιτέχνης. Αφού άρχισαν οι συγκρίσεις, πήρα το αίμα μου πίσω και την ικανοποίηση ότι αναγνωρίστηκε η δουλειά μου!

Απλά θα πρέπει να κάνεις κάποιες αλλαγές και θα πρέπει να πάρεις και μερικές αποφάσεις. Αυτές οι αποφάσεις θα σε ξεβολέψουν και θα έχουν το κόστος τους, όμως θα σε βγάλουν από το τέλμα. Ξέρεις, το μεγάλο πρόβλημα είναι πώς γενικά (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) φοβόμαστε τις αλλαγές γιατί επισύρουν ευθύνες και προκλήσεις που πιθανόν να μην είχαμε αντιμετωπίσει ποτέ πριν. Όμως, μένοντας στα ίδια μην περιμένεις να ξημερώσει μία διαφορετική μέρα για σένα.

καταρχάς θέλω να σας ευχαριστησω όλες πάρα πολύ για το ενδιαφερον σας... να πω την αλήθεια δεν το περίμενα... και δεν περίμενα και το κουράγιο που μου δίνει... πίστευω πως ακόμα και τις φορές που αρχικά ζορίζομαι για να γράψω μου κάνει καλό...
να σας πω και την "αμαρτία" μου την μεγάλη, την Δευτέρα που πέρασε είχα ραντεβού στο 18 άνω και δεν πήγα... τώρα με τις καινούριες δουλειές που ξεκίνησα υπήρξε πρόβλημα με την ώρα... πήρα τηλέφωνο όμως και ειδοποίησα και μου είπαν να πάρω την Παρασκευή, σε δύο μέρες δηλαδή που κλείνουν τα ραντεβού της εβδομάδας για να κλείσω... κι αυτό επείδή δεν κάνω χρήση και θα δώσω αμέσως ούρα γιατί σ' αυτά τα προγραμματα δεν είναι και πολυ εύκολο να ακυρώνεις ραντεβού... να σας πω την αλήθεια για το ραντεβού της Δευτέρας αδημονούσα... όταν όμως μου είπαν να πάω από το γραφείο στη δουλεία δεν έφερα καμία αντίρρηση... γιατί κατά βάθος μάλλον "φοβάμαι" να πάω και στο ραντεβού για λόγους πάνω κάτω σαν αυτούς που αναφέρεις ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ νομίζω και ελπίζω πως η ψυχοθεραπεία αυτή τη στιγμή θα είναι η αρχή του ξεβολέματος μου... θέλω να δεσμευτώ εδώ σ' εσάς, μιας και εμένα δυστυχώς δεν με πολυυπολογίζω, πως ότι και να συμβεί την επόμενη εβδομάδα στο ραντεβού που θα κλείσω την Παρασκευή θα πάω...
marian m εγώ οργή νιώθω μόνο για τους γονείς μου, τώρα για την μάνα μου επειδή με αυτή μένω.. αλλά και πιο παλιά στα 21 που έμεινα με τον πατέρα μου έτσι ένιωθα γι αυτόν... τώρα αυτό που νιώθω για τον πατέρα μου είναι απογοήτευση κυρίως όταν μιλάμε και συνειδητοποιώ πως το να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά είναι αδύνατο.. και πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα να γνωρίστουμε... παρομοια ένιωθα και για την μάνα μου όταν δεν μέναμε μαζί... εκτός από οργή για την μάνα μου την λυπάμαι κι όλας... γιατί η ζωή της είναι χάλια... το ξέρω πως αυτή την έχει δημιουργήσει... αλλά δεν παύει να είναι χάλια... τώρα που είπα αυτό θυμήθηκα πως γύρω στα 10 μου είχα περάσει μία περίοδο που τους λυπόμουνα όλους στην οικογένεια.. μας λυπόμουνα όλους μαζί και έναν έναν χωριστά... και τους το έλεγα κι όλας... ακομα και το σκύλο μας λυπόμουνα...
άσχετο αλλά η μάνα μου έχει 3 γατάκια... ακόμα κι αυτά κακοποιημένα είναι... το ένα ήταν επιθετηκότατο όταν πρωτοήρθα και απέναντι στα άλλα δύο αλλά ούτε και η μανά μου καλά καλά δεν μπορούσε να τον κοιτάξει αν είχε κάτι, να τον χτενίσει ή να του πάρει το φαί... το άλλο ήταν υπερφοβιτσιάρικο ακόμα και με εμάς και το τρίτο που είναι και το αγαπήμενο μου ήταν το πιο ισορροπήμενο κατ' εμε το πιο ανησόροπο για την μάνα μου επειδή δεν έδινε σημασία σε κανέναν... τους έβγαλα ονόματα και άρχισα να ασχολούμαι μαζί τους, επειδή συχαίνομαι την γατότριχα και το σπίτι μας δυστυχώς είναι μέσα στην βρόμα μπαίνει μονο το ένα στο δωμάτιο μου το άλλο κάθεται έξω από την πόρτα μου στο μπαλκόνι αν και δεν τα έχω ταίσει ποτέ και η μάνα απορεί που δεν πάει στο δωμάτιο της... ακόμα και το άγριο αυτό που έχει μεγαλώσει με την περισσότερη αγάπη όπως λέει, έχει ηρεμήσει σχεδόν τελείως με εμένα και τα άλλα όταν είμαι μπροστά εγώ και αρκετά με την μάνα... συγνώμη που σας ζάλισα με τα γατάκια... παρόλο που δεν πολυσυμπαθώ τις γάτες είναι το μόνο κομμάτι της ζωής μου με το οποίο επικοινωνώ και ξεχνίεμαι λίγο... τραγικό... επικοινωνώ με τις γάτες...
ο μόνος τομέας της ζωής μου στον οποίο αντιδρούσα με ευκολία στην αδικία είτε συνέβαινε σε άλλους είτε σε μένα, που δεν συνεβαινε και συχνά και διεκδικούσα ήταν ο επαγγελματικός... κι αυτό παλιότερα... που δούλευα ως πωλήτρια.. απ' τη στιγμή που άφησα αυτή τη δουλειά και πήγα στη δουλειά της μανούλας σταμάτησα κι εκεί να διεκδικώ... πάντως με τους γονείς μου αδυνατώ να θυμώσω.. η ψυχοθεράπευτρια μου είχε πει πως αν μπορούσα να θυμώσω στους γονείς μου δεν θα έπινα... και ένας θεραπευτής στο πρόγραμμα που πήγαινα πως το ότι δεν γκρινιάζω με έχει καταστρέψει... αλλά εγώ νομίζω πως εδώ σας έχω τρελάνει στην γκρίνια...
μυσπ δεν ξέρω τι να σου πω πραγματικά... εμένα η ηθίκη μου είναι μυστήρια, έτσι μου λένε οι άλλοι... πως είμαι πολύ ψείρας... αν κάποιος πιει και μου γράψει το αυτοκίνητο του ακόμα και να μην έχω λεφτά για εισητήρια λεωφορείου όταν ξενερώσει θα του το επιστρέψω, κι ας την ώρα που μου το έγραφε το έκανε επειδή είδε κάποιο συμφέρον για τον εαυτό του στην πράξη του... και ο λόγος που θα το επιστρέψω βέβαια δεν είναι το ότι δεν θα έχω να του βάλω βενζίνη... αν το σπίτι δεν ήταν της μάνας μου ούτε που θα το συζητούσα να το χρησιμοποιήσω εγώ, και αυτός είναι και ο λόγος που σκέφτομαι πως μπορεί εκτός του οτι θα το κάνω για να σωθώ έχει και την αδικία προς την μάνα μου... η οποία θα είναι σκόπιμοι... δεν μου αρέσει να αδικώ τους ανθρώπους... ακόμα και αυτούς που με έχουν βλάψει... με έχουν αδικήσει και ξέρω πως είναι... και στην αδικία εκτός κι αν είναι των γονιών μου αντιδρώ... με τι μούτρα θα συνεχίσω να αντιδρώ αν αδικώ κι εγώ? αδικία είναι αυτό που συμβαίνει στον άλλον όταν συμβαίνει σ' εμάς είναι πλήξη συμφερόντων... και επειδή εκτός αυτού ειμαι και πολυ απόλυτος ως άνθρωπος και αυτο είναι κάτι μάλλον που πρέπει να αλλάξω.. κρίνω τους άλλους πολυ εύκολα και για ψύλλου θέματα και τους απορρίπτω από φίλους γιατί βγάινουν με παντρεμένους, γιατί δεν επέστρεψαν το κλεμένο πορτοφόλι, γιατί εκθέτουν το φίλο τους... αλλά όλα αυτά ίσως να είναι η εύκολη δικαιολογία και να τους απορρίπτω για άλλους λόγους....
πάλι απογοήτευση νιώθω...

Πρεπει να το πας διπλωματικα με τη μαμα αφου δεν εχεις λεφτα μεχρι να δεις τι θα κανεις. Μη την κοντραρεις αμεσα.

ούτε άμεσα την κοντράρω κεράσι ούτε έμμεσα... το μόνο που μπορεί να θεωρηθεί κόντρα είναι αυτό το γράμμα το απειλητικό που σας είπα πως αν με ξαναχτυπήσει θα πάρω το νοίκι και θα φύγω... ούτε καν μιλάμε καλά καλά... εγώ βγαίνω από το δωμάτιο μου μόνο για τουαλέτα και όσο δεν δούλευα προτιμούσα και να κοιμάμαι την μέρα για να μην βλεπόμαστε καθόλου... δεν υπάρχει καμία κόντρα... δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ μας... πιο πολύ μιλάμε στην δουλειά όταν κάνουμε διάλειμμα μαζί παρά στο σπίτι... και βέβαια το μόνο για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε είναι η δουλειά... ούτως ή αλλως κι εγώ δεν έχω θέματα συζήτησης γενικά μιας και δεν έχω ενδιαφέροντα... το βλέπω όταν κανω διάλειμμα με την άλλη κοπέλα... γι αυτό πολλές φορές και το διάλειμμα προτιμώ να το κάνω μόνη μου... τουλάχιστον όταν είμαι μόνη μου η σιωπή δεν φέρνει αμηχανία

τι λυπάμαι τη μάνα μου πολύ... νιώθω άσχημα απέναντι της.. τώρα που έχω πει τόσα κακά γι αυτήν εδώ νιώθω άσχημα... σκέφτομαι πως προσπαθεί κι αυτή... πως κι εγώ άλλωστε δεν είμαι τέλεια... κανένας γονιός δεν θα ήθελε το παιδί του να είναι σαν εμένα... ούτε καν εγώ δεν θέλω να είμαι έτσι... το τι έχει η τραβήξει η μάνα μου εξαιτίας μου δεν λέγεται... απλά κι αυτή δεν μπορεί... ούτε κι αυτή περνάει καλά το ξέρω.... και εκτός των άλλων τον τελευταίο χρόνο έχει κι εμένα στο κεφάλι της.. να με ταίζει τσάμπα... όσο και να μην μιλάμε για τα προβλήματα μου... μπορεί κι αυτό να είναι χειρότερο... δεν παύει να έχει ένα προβληματίκο κλεισμένο μέσα στο δωμάτιο... την λυπάμαι την μάνα μου ούτε κι αυτή περνάει καλά... κι εγώ ποτοέ δεν έχω κα΄νει τίποτα για να την βοηθήσω... ποτέ δεν με έχει πάρει αγκαλιά η μάνα μου... ούτε κι εγώ την έχω πάρει ποτέ... μερικές φορές μόνο αφού μεγάλωσα αρκετά είχα προσπαθήσει να χωθώ στην αγκαλιά της αλλά δεν χώραγα... είναι τόσο κρίμα να μην έχω μια μαμα να μπορούμε να αγαπιόμαστε...

Ηρεμησε φιλη μου απο ολα αυτα που λες εδωπερα φαινεσαι ιδιαιτερα ευαισθητος ανθρωπος κ ιδιαιτερα καλοκαρδος,λυπασαι κ αγαπας ολο τον κοσμο εκτος απο τον εαυτο σου,Οπωσδηποτε πρεπει να φροντισεις αρχικα να σταματησεις τα ναρκωτικα μια για παντα αυτην την φορα πρεπει να κλεισεις παλι ραντεβου να πας,Απο ναρκωτικα δεν γνωριζω δεν δοκιμασα ποτε πρεπει να ειναι δυσκολο να τα σταματησεις ομως πραγματικα δεν ειναι ακατορθωτο,Βρες ανθρωπους να μιλησεις που το καταφεραν κ ζουν καθαροι κ θα σου δωσει αυτο κουραγιο,Η μητερα σου σιγουρα εχει κανει αρκετα λαθη απεναντι σου εαν σου εδινε αγαπη ισως να μην επαιρνες ποτε ναρκωτικα επειδη με τα ναρκωτικα προσπαθεις να αφαιρεθεις να μην σκεφτεσαι οτι εχεις προβληματα κ συναισθηματικες αναγκες μεσα σου,Μην κατηγορεις τον εαυτο σου οτι της εισαι βαρος κ δεν θα ηθελε ενα παιδι σαν εσενα δεν εισαι κακος ανθρωπος κ ο,τι κανεις το κανεις επειδη σου λειπουν πραγματα κ νιωθεις μονη,Ομως ο,τι εγινε εγινε πρεπει να συγχωρησεις την μητερα σου για να μην φθειρεσαι μην της κανεις κακο κ παραλληλα να φτιαξεις την ζωη σου οπως θελεις

πήρα τηλέφωνο και έχω ραντεβού τη δευτέρα στη 1, είπα και στην δουλειά πως μπορεί να αργήσω λίγο... θα σας πω και την δευτέρα τι έγινε... ελπίζω να μην τα κάνω όλα βλακεία πάλι και όλα να τα πάω καλά...
μυσπ εκ του αποτελεσματος κρίνω πως δεν πρέπει να είμαι και τόσο καλός άνθρωπος... αν ήμουν δεν θα ήμουν μόνη μου... και επίσης με τα ναρκωτικά δεν έχω και τόσο θέμα ελπίζω... έχω ζήσει 7 χρόνια χωρίς καμία ουσία και τα πήγαινα περίφημα.. όσο για το αν φταίει η μάνα μου που έπαιρνα εγώ ναρκωτικά οχι δεν το πιστεύω... η μάνα μου φταίει που έπαιρνε το παιδί της ίσως,και αν θέλει να κάνει κάτι για το παίδι της ας το κάνει... για το ότι παίρνω εγώ ναρκωτικά όμως ευθύνομαι εγώ και μόνο... και αν δεν θέλω να παίρνω καλο θα είναι να κάνω κάτι εγώ (σε μπέρδεψα? απλά είναι από που κοιτάς τα πράγματα κι εγώ ίσως σε παρανοικό βαθμό βλέπω τα πάντα από πάρα πολλές οπτικές)
κάτι που με δυσκολεύει να παίρνω ναρκωτικά είναι πως έχω πρόβλημα με το ψέμα που είναι απαραίτητο στην χρήση... δεν έχω τόσο θέμα να κάνω άλλα πράγματα που είναι χειρότερα αλλά με το ψέμα έχω θέμα... αν σε κλέψω θα νιώσω λιγότερο ψέματα από το αν σου πω ψέματα πως δεν σε έκλεψα... γι αυτό το λόγο έχω καταλάβει πως δεν μου πάει η χρήση... βέβαια δεν είναι και το πιο εύκολο να τα κόψεις... αλλά είναι εξίσου δύσκολο και το να παίρνεις..

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

πήρα τηλέφωνο και έχω ραντεβού τη δευτέρα στη 1, είπα και στην δουλειά πως μπορεί να αργήσω λίγο... θα σας πω και την δευτέρα τι έγινε... ελπίζω να μην τα κάνω όλα βλακεία πάλι και όλα να τα πάω καλά...
μυσπ εκ του αποτελεσματος κρίνω πως δεν πρέπει να είμαι και τόσο καλός άνθρωπος... αν ήμουν δεν θα ήμουν μόνη μου... και επίσης με τα ναρκωτικά δεν έχω και τόσο θέμα ελπίζω... έχω ζήσει 7 χρόνια χωρίς καμία ουσία και τα πήγαινα περίφημα.. όσο για το αν φταίει η μάνα μου που έπαιρνα εγώ ναρκωτικά οχι δεν το πιστεύω... η μάνα μου φταίει που έπαιρνε το παιδί της ίσως,και αν θέλει να κάνει κάτι για το παίδι της ας το κάνει... για το ότι παίρνω εγώ ναρκωτικά όμως ευθύνομαι εγώ και μόνο... και αν δεν θέλω να παίρνω καλο θα είναι να κάνω κάτι εγώ (σε μπέρδεψα? απλά είναι από που κοιτάς τα πράγματα κι εγώ ίσως σε παρανοικό βαθμό βλέπω τα πάντα από πάρα πολλές οπτικές)
κάτι που με δυσκολεύει να παίρνω ναρκωτικά είναι πως έχω πρόβλημα με το ψέμα που είναι απαραίτητο στην χρήση... δεν έχω τόσο θέμα να κάνω άλλα πράγματα που είναι χειρότερα αλλά με το ψέμα έχω θέμα... αν σε κλέψω θα νιώσω λιγότερο ψέματα από το αν σου πω ψέματα πως δεν σε έκλεψα... γι αυτό το λόγο έχω καταλάβει πως δεν μου πάει η χρήση... βέβαια δεν είναι και το πιο εύκολο να τα κόψεις... αλλά είναι εξίσου δύσκολο και το να παίρνεις..

---

Οπωσδηποτε να πας σ αυτο το ραντεβου κ να μας πεις εδωπερα εαν πηγε καλα,Αυτο που λες για τον χαρακτηρα σου δεν το καταλαβαινω ακριβως ομως δεν πρεπει να νιωθεις ενοχες για αυτο που εισαι,μονο τον εαυτο σου να φροντιζεις λιγο περισσοτερο μην παιρνεις ναρκωτικα κ με τον καιρο να βρεις το θαρρος να προσπαθησεις να ζησεις οπως θελεις,εγω εννοω οτι εαν η μητερα σου ηταν πολυ κοντα σου η ειχες αλλους πολυ κατανοησιμους ανθρωπους να σε στηριζουν κ ενιωθες ασφαλεια θα ηταν πιο απιθανο να παιρνεις ναρκωτικα επειδη θα ηταν γεματο το κενο που νιωθεις μεσα σου μιας κ εχεις βιωσει αρκετη μοναξια,Οταν μπορεσεις να ανοιχτεις περισσοτερο κ να βρεις περισσοτερους ανθρωπους στην ζωη σου θα νιωσεις πολυ καλυτερα,στο ευχομαι!

μυσπ σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σου, ακόμα κι από δω μου δίνει δύναμη... δίκιο έχεις σ' αυτό που λες για την μάνα μου... αυτό που είπα εγώ με λόγια ότι να ναι είναι πως πρέπει να ξεκολλήσω απ' την μάνα μου γιατί αυτή έτσι θέλει να φέρεται για τους λόγους της... και πως εγώ έχω ευθύνη για το τι κάνω, ειδικά από τη στιγμή που το συνειδητοποιώ... και το άλλο ήταν πως για να είμαι μόνη μου δεν θα είμαι και τόσο "καλός" άνθρωπος... καλώς ή κακώς είμαι της άποψης πως η ζωή είναι δίκαιη... αύριο ελπίζω να έχω καλά νέα από το ραντεβού... θα ενημερώσω...

Κενό, και εγώ το άκουσα για τον άνεργο που αυτοκτόνησε επειδή του ζήτησαν φακελάκι για τη θεραπεία του. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι και εγώ έπεσα θύμα αυτού του κυκλώματος στο Αιγηνίτειο νοσοκομείο και έφυγα με αποτέλεσμα να δανειστώ 3000 ευρώ για να εισαχθώ σε ιδιωτική κλινική! Να τα λέμε και αυτά για να ξέρετε τί συμβαίνει αν ποτέ χρειαστείτε κάτι.. Καθευτή μην το βάζεις κάτω! Είναι ένα τεράστιο βήμα το να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό και μόνο που το ψάχνεις είναι θετικό..

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

μυσπ σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σου, ακόμα κι από δω μου δίνει δύναμη... δίκιο έχεις σ' αυτό που λες για την μάνα μου... αυτό που είπα εγώ με λόγια ότι να ναι είναι πως πρέπει να ξεκολλήσω απ' την μάνα μου γιατί αυτή έτσι θέλει να φέρεται για τους λόγους της... και πως εγώ έχω ευθύνη για το τι κάνω, ειδικά από τη στιγμή που το συνειδητοποιώ... και το άλλο ήταν πως για να είμαι μόνη μου δεν θα είμαι και τόσο "καλός" άνθρωπος... καλώς ή κακώς είμαι της άποψης πως η ζωή είναι δίκαιη... αύριο ελπίζω να έχω καλά νέα από το ραντεβού... θα ενημερώσω...

---

Αυριο θα πας οπωσδηποτε στο ραντεβου σου κ θα μας πεις εαν πηγε καλα,Η μητερα σου πιστευω οτι δεν αλλαζει φερεται ετσι πιθανοτατα επειδη ουτε κ η ιδια ειναι καλα ψυχολογικα (για προσωπικους της λογους που εαν μαθεις ισως καταλαβεις το γιατι κ μπορει κ να την λυπηθεις) κ εκτονωνεται στα παιδια της πρεπει να ζησεις μακρυα της οταν βρεις το κουραγιο κ μετα με τον καιρο να την συγχωρησεις,η ζωη δεν ειναι παντα δικαιη ομως εσυ δεν πρεπει να παψεις να αγωνιζεσαι,Αυτο που συμβαινει ειναι οτι εσυ δεν εισαι δικαιη απεναντι στον εαυτο σου δεν σταματησες πληρως τα ναρκωτικα κ δεν δινεις ευκαιριες στον εαυτο σου να κινητοποιηθει για να νιωθει καλυτερα,Εαν γινεις πιο δικαιη με τον εαυτο του τοτε η ζωη πιθανοτατα σου φερθει πιο δικαια

μ' έχει πιάσει αυτή η βλακεια η αυπνία, λες και σαμποτάρω το ραντεβού μου αύριο να μην ξυπνήσω... αλλά μια ζωή με σαμποτάρω... με έχω βαρεθεί σχεδόν... ένα μπρος και δύο πίσω... και τώρα μπορώ να μου βρω και όλες τις χαζές δικαιολογίες που τόσο χαζές είναι που ούτε να τις γράψω δεν θέλω... το χειρότερο είναι πως νευριάζω κι όλας και μου φεύγει η νυστα... μάλλον έχω παρααγχοθεί... πάντως αύριο θα πάω όπωσδήποτε, ακόμα και υπνοβατώντας... με βαρέθηκα...

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

μ' έχει πιάσει αυτή η βλακεια η αυπνία, λες και σαμποτάρω το ραντεβού μου αύριο να μην ξυπνήσω... αλλά μια ζωή με σαμποτάρω... με έχω βαρεθεί σχεδόν... ένα μπρος και δύο πίσω... και τώρα μπορώ να μου βρω και όλες τις χαζές δικαιολογίες που τόσο χαζές είναι που ούτε να τις γράψω δεν θέλω... το χειρότερο είναι πως νευριάζω κι όλας και μου φεύγει η νυστα... μάλλον έχω παρααγχοθεί... πάντως αύριο θα πάω όπωσδήποτε, ακόμα και υπνοβατώντας... με βαρέθηκα...

---

Ευγε που αποφασισες να πας οταν ειναι πες μας νεα!

πηγα... επειδή είχα πάει και πέρσι πριν σταματήσω την χρήση περίπου ίδια εποχή για δύο ραντεβού μόνο, μου είπε πως καλύτερα για μένα είναι να σκεφτώ το κλειστό, γιατί το ανοιχτό είναι για άτομα που έχουν μια βάση έξω... το ότι δεν έχω σχέσεις καθόλου είναι πολυ δύσκολο για μένα στο να κάνω κάτι και πως στο κλειστό θα κάνω γνωριμίες και θα κρατήσω και κάποιες μετά... δεν ξέρω το μόνο που σκέφτομαι είναι η δουλειά... σιγά την δουλειά θα μου πεις.. αλλά ξέρω αν σε 9-12 μήνες που θα τελειώσω θα έχω έστω κι αυτή... γιατί αν είναι να βγω και να γυρίσω στα ίδια και πιο πίσω ακόμα δώρο άδωρο... δεν ξέρω καθόλου τι να σκεφτώ πάντως απογοητευτικα πολυ... κλείστηκα στο δωματιο μου σήμερα όλη μέρα και τίποτα δεν θέλω να κάνω... ούτε να φάω, ούτε τίποτα... και τώρα με το ζόρι γράφω... μου έδωσε ένα τηλέφωνο πάντως... θα πάρω... δεν χάνω τίποτα να πάρω ένα τηλέφωνο... εν τω μεταξύ του τύπου δεν του μιλούσα πολύ... με το ζόρι του μιλούσα... αν δεν πίνω έχω πολυ μεγάλο πρόβλημα με την επικοινωνία... γι αυτό είμαι συνέχεια κλεισμένη σπίτι... εκτός από το οικονομικό... και τι να λέω... ντρεπομαι να γκρινιάζω... αφού απορώ κι από δω πως το κάνω... αυτά για την δουλειά δεν του τα είπα... δεν ξέρω τι να σκεφτώ καθόλου... πάλι απογοητεύση... πως είμαι σε αδιέξοδο νιώθω

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

πηγα... επειδή είχα πάει και πέρσι πριν σταματήσω την χρήση περίπου ίδια εποχή για δύο ραντεβού μόνο, μου είπε πως καλύτερα για μένα είναι να σκεφτώ το κλειστό, γιατί το ανοιχτό είναι για άτομα που έχουν μια βάση έξω... το ότι δεν έχω σχέσεις καθόλου είναι πολυ δύσκολο για μένα στο να κάνω κάτι και πως στο κλειστό θα κάνω γνωριμίες και θα κρατήσω και κάποιες μετά... δεν ξέρω το μόνο που σκέφτομαι είναι η δουλειά... σιγά την δουλειά θα μου πεις.. αλλά ξέρω αν σε 9-12 μήνες που θα τελειώσω θα έχω έστω κι αυτή... γιατί αν είναι να βγω και να γυρίσω στα ίδια και πιο πίσω ακόμα δώρο άδωρο... δεν ξέρω καθόλου τι να σκεφτώ πάντως απογοητευτικα πολυ... κλείστηκα στο δωματιο μου σήμερα όλη μέρα και τίποτα δεν θέλω να κάνω... ούτε να φάω, ούτε τίποτα... και τώρα με το ζόρι γράφω... μου έδωσε ένα τηλέφωνο πάντως... θα πάρω... δεν χάνω τίποτα να πάρω ένα τηλέφωνο... εν τω μεταξύ του τύπου δεν του μιλούσα πολύ... με το ζόρι του μιλούσα... αν δεν πίνω έχω πολυ μεγάλο πρόβλημα με την επικοινωνία... γι αυτό είμαι συνέχεια κλεισμένη σπίτι... εκτός από το οικονομικό... και τι να λέω... ντρεπομαι να γκρινιάζω... αφού απορώ κι από δω πως το κάνω... αυτά για την δουλειά δεν του τα είπα... δεν ξέρω τι να σκεφτώ καθόλου... πάλι απογοητεύση... πως είμαι σε αδιέξοδο νιώθω

---

Καλησπερα κ παλι φιλη μου,πολυ απογοητευμενη σ ακουω ομως ειναι πολυ σημαντικο κ θετικο οτι πηγες κ θα παρεις τηλεφωνο εκει που σου λενε μηπως γινει κατι,Προτεραιοτητα σου τωρα ειναι να σταματησεις τα ναρκωτικα,Αυτο το κλειστο κ ανοικτο που μου λες δεν καταλαβαινω τι ειναι απο ναρκωτικα ευτυχως δεν εχω καμμια πειρα,Εχεις ζησει σκληρες καταστασεις σου λειπουν αρκετα πραγματα περισσοτερο αγαπη κ παρεα κ δεν γινεται να νιωσεις καλυτερα κατα παραγγελια θα κανεις ενα βημα την φορα,Οντως το οικονομικο ειναι ενα επιπλεον προβλημα κ εφοσον τα λεφτα δεν σου επαρκουν απο την δουλεια που κανεις τωρα πρεπει να αρχισεις να ψαχνεις κ για κατι επιπλεον κ παροτι οι καιροι ειναι δυσκολοι αρκετοι νεοι ανθρωποι βρισκουν σχετικα ευκολα δουλειες σε καφετεριες φαστ φουντ κ τα λοιπα,Προτεινω να το δεις αυτο κ απο το σπιτι θα βγαινεις κ με κοσμο θα συναναστρεφεσαι,τωρα για το θεμα να βρεις παρεα δοκιμασε καμμια εθελοντικη δραστηριοτητα μεσα σε ομαδα η εαν καταφερεις κ βρεις ενα δωρεαν προγραμμα ομαδικης ψυχοθεραπειας που ορισμενες φορες οργανωνουν τα κεντρα ψυχικη υγειας μπορεις να μιλησεις κ για τα ναρκωτικα κ την σχεση σου με την μητερα σου κ παραλληλα να γνωρισεις κ κοσμο διπλο το οφελος!