Printable View
Νομιζω οι περισσοτεροι εχετε κ πειρα εδω , διαβασα ολων τις απαντήσεις...κ με λιγα λογια αν καταλαβα καλά
για να ξεπερασει κανεις μια γ παντα τν αγχωδη διαταραχη πρεπει να βρει την ρίζα που τον πιεζει εσωτερικά μεσα του
κ αποκλειεται το αγχος αυτο καθάυτο να μας την προκαλει?
Σας ρωταω γτ ολο υποτροπιαζω...κ χαπακωνομαι..κουραστηκα..θε λω ν ζησω ελευθερη ξεγνοιαστα επιτελους κ χωρις φαρμακα!!
Εχω κανει ψυχοθεραπεια κ δυναμωσα κ τωρα παλι τ ιδια..κ ειμαι σ αδιεξοδο καπως.
δεν ειναι θεμα πειρας ειναι θεμα ποσο καλα εχεις γνωρισει ενα πραγμα
αν για παραδειγμα απο καπιον δεχεσε οτι σε συμβουλευει σωστα αυτο σημαινει οτι δεχεσε κ οτι γνωριζει πραγματα για σενα γιατι αλλιως δε μπορει να δει σε μια κρυσταλινη σφαιρα το τι εχει συμβει για να σου απαντησει.
Γειά σας!!
Καταρχήν κανείς δεν ξέρει πότε είναι ηρεμος και καλά σε όλα τα θέματα,συνειδητά και ασυνείδητα..
Εχουμε 2 κομμάτια μας,το συνειδητό και το ασυνείδητο..Το συνειδητό το ελέγχουμε οσο μπορούμε και το επεξεργαζόμασστε οσο και όπως μπορούμε..
Στο ασυνείδητο δεν φτάνουμε εύκολα,και το κακό είναι -ΟΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ Η ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ νομίζουμε οτι το πολεμάμε αλλά το χώνουμε κάτω απ το χαλί(ασυνειδητο) και φυσικά κάνει ολη τη ζημιά υπόγεια..
Χωρις να το αντιλαμβανόμαστε πλήρως..
Ξέρετε πόσοι νομίζουν οτι είναι καλά αλλά δεν είναι??Και δεν το λέω ειρωνικά,δεν αντιλαμβάνονται οτι είναι θύματα στη ζωή τους,οτι ατομα που και καλά τους αγαπάνε τους μεταχειρίζονται και δεν το παίρνουν χαμπάρι..Ζούνε για τους άλλους και οχι για τον ιδιο τους τον εαυτό..Και δεν ξέρουν τίποτα.Πόσο ν αντέξει η ψυχή κάποιου?κάποια στιγμή θ αρχίσει ν αντιδρά και να ενεργοποιεί αμυντικούς μηχανισμούς.
Για κάποια εποχή είχα σοβαρότατα θέματα οικογενειακά,αλλά λόγω καλής παρέας και καποιας καλής οικονομικής ανεσης εβγαινα πολύ συχνά και πέρναγα καλά με φιλους και γενικά όλο βόλτες..ΔΙΑΛΕΓΑ ΛΟΙΠΟΝ να αφήσω άλυτα τα θέματα που υπήρχαν για να περνάω καλά(νομιζω οτι περνάω καλά)..Ενα απογευμα λοιπον σε μια καφετέρεια αρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου,να πηγαίνει η καρδιά μου με χίλια,να μη μπορώ ν ανασάνω και απλά είπα σ ένα φίλο μου -σβήνω...
Την ωρα που (νομιζα) οτι ημουν καλά ηρθε αυτη η αηδία..Και δε με πείραξε ο καφές γιατί μολις είχα κάτσει και δεν προλαβε καν να ερθει..Ημουν γύρω στα 17..Αργότερα αρχισα να συνειδητοποιώ οτι σπίτι μου δεν υπήρχε καλό κλίμα αλλά ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ,γιατί πολύ συχνά ενιωθα ασχημα σπίτι αλλά δεν ήξερα γιατί..
Με κανονικό σχεδιάγραμμα μια ψυχαναλύτρια με τον καιρό μ έκανε απο μονος μου να δώ σε τι χάλια ζωή,αποστειρωμένη ήμουν και νομιζα οτι ημουν καλά επειδή πήγαινα καμμιά βολτα για καφέ και μπύρες,και βόλτα με τ αμάξι..ΑΡΑ στο ασυνειδητο δεν μπορούσα να μπώ γιατί ο άνθρωπος οπως κάθε ζωντανός οργανισμός ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ και επιλεγει τα ευχάριστα συναισθήματα,ομως τα άλυτα ζητήματα μένουν..
Εγω νομιζω πως ολες οι ασθενειες , οργανικες και ψυχικες , εχουν μια κληρονομικη βαση στο σωμα και στα κυτταρα΄ και στην πορεια το περιβαλλον ασκει τον δικο του ρολο, ειτε επιταχυνοντας την εξελιξη ειτε επιβραδυνοντας την.
Αν για παραδειγμα παρουμε 100 διαφορετικους ανθρωπους και τους μεγαλωσουμε κατω ακριβως απο τις ιδιες συνθηκες , θα εχουμε 100 διαφορετικες συμπεριφορες.
Τα ψυχικα προβληματα κατα την αποψη μου, ξεκινουν απο ενα ευαισθητο αρχικο υλικο που ειναι ο ανθρωπος στον οποιο θα εκδηλωθουν ΄και στην πορεια αυτο το υλικο επειδη ειναι αρκετα ευαισθητο σε σχεση με το περιβαλλον , θα δεχτει ευκολοτερα τις επιδρασεις απο αυτο ,σε μια κατευθυνση (εσωτερικη) περισσοτερο απο καποια αλλη .
Ακομα και αν ολα συμβαινουν ασυνειδητα , το οτι δεν εχουν φτασει στην συνειδηση, δεν οφειλεται αποκλειστικα σε εξωτερικους περιβαλλοντικους παραγοντες , αλλα μαλλον στην αντιληψη του προβληματος που εφθασε στο επιπεδο της .
Εφθασε στο επιπεδο της , επειδη το ατομο αρχισε να συνειδητοποιει καλυτερα τον εαυτο του. Οσο καιρο η συνειδηση ηταν μικρη και ανωριμη , το προβλημα ηταν χαμηλα.
Οταν σε πρωτη φαση καποια πραγματα συνειδητοποιουνται λογο της ηλικιας και της αναπτυξης που εχει ερθει σε ενα βαθμο οριμανσης , συμβαινει για πρωτη ισως φορα, η εμφανιση των συμπτωματων πιο δυναμικα. Τουλαχιστον αυτο εχω καταλαβει εγω.
Για οσο καιρο η συνειδηση ηταν μικρη λογο ηλικιας , τα συμπτωματα ηταν στα χαμενα. Το θεμα για μενα ειναι οτι οσο συνειδητοποιεις μονοπλευρα τον εαυτο σου τοσο τα ενισχυεις.
Αμα θες να τα αντιμετωπισεις καπως καλυτερα, θα πρεπει ισως να τα δεις αυτα και ολη την ζωη, πιο σφαιρικα και συνειδητα.
Αυτα που χορηγουν οι ψυχιατροι ειναι φυσικες ουσιες.
Εσυ περνεις τις ουσιες και αισθανεσαι ψυχικα. Δηλαδη ακομα και τα ψυχικα θεματα πανε πισω στα φυσικα.
Με τα φυσικα (φαρμακα) ομως μονο δεν λυνεις το προβλημα. Το προβλημα συνηθως εχει μια φυσικη βαση , αλλα καθως εξελισεται μεσα στο χρονο , οι συνθηκες του περιβαλλοντος, το μετεξελισουν σε κατι μεγαλυτερο απο το φυσικο.
Αν το αρχικο περιβαλλον της ζωης ειναι ευνοϊκο , τοτε οι αρνητικες κλισεις περιοριζονται .
Αν το περιβαλλον ειναι αρνητικο , τα πραγματα θα εκδηλωθουν και πιο γρηγορα και σε μεγαλυτερη ενταση. Τουλαχιστο ετσι εχω καταλαβει .
Ενα αλλος παραγοντας ειναι αυτος της μικρης ηλικιας και διαμορφωσης.
Εκει στην μικρη ηλικια το παιδι μαθαινει πραγματα και συνηθιες σαν σφουγγαρι.
Οταν ερθει η ωρα της ενηλικιωσης και της συνειδητοποιησης , θα εχει ηδη διανειθει μια μεγαλη εξελιξη.
Ο μεγαλος ανθρωπος μαθαινει με αργους ρυθμους. :)
Γεια σου ρε Μανο..δεν εχω διαθεση να απαντησω αναλυτικα σε αυτα τα ομορφα που παντα λες περι των πανικων..Ψαχνω εναν σχολιασμο που ειχες κανει σε καποιο θεμα και τον θεωρω ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ των πανικων αλλα δεν το βρισκω..Κατι που ειχες πει περιπου οτι ο εγκεφαλος δεν εχει στομα να μιλησει να σου πει "στοπ φιλε" και μιλαει αλλιωτικα μεσω του σωματος σου..Αν το βρεις, βαλε το ο ιδιος γιατι νομιζω ειναι η πιο κατατοπιστικη , σοφη κουβεντα για την διαδρομη των πανικων.
Εγω νομιζω πως ολες οι ασθενειες , οργανικες και ψυχικες , εχουν μια κληρονομικη βαση στο σωμα και στα κυτταρα΄ και στην πορεια το περιβαλλον ασκει τον δικο του ρολο, ειτε επιταχυνοντας τις εξελιξεις ειτε επιβραδυνοντες τες.
Αν για παραδειγμα παρουμε 100 διαφορετικους ανθρωπους και τους μεγαλωσουμε κατω ακριβως απο τις ιδιες συνθηκες , θα εχουμε 100 διαφορετικες συμπεριφορες.
Τα ψυχικα προβληματα κατα την αποψη μου, ξεκινουν απο ενα ευαισθητο αρχικο υλικο που ειναι ο ανθρωπος στον οποιο θα εκδηλωθουν ΄και στην πορεια αυτο το υλικο επειδη ειναι αρκετα ευαισθητο σε σχεση με το περιβαλλον , θα δεχτει ευκολοτερα τις επιδρασεις απο αυτο ,σε μια κατευθυνση (εσωτερικη) περισσοτερο απο καποια αλλη .
Ακομα και αν ολα συμβαινουν ασυνειδητα , το οτι δεν εχουν φτασει στην συνειδηση, δεν οφειλεται αποκλειστικα σε εξωτερικους περιβαλλοντικους παραγοντες , αλλα μαλλον στην αντιληψη του προβληματος που εφθασε στο επιπεδο της .
Εφθασε στο επιπεδο της , επειδη το ατομο αρχισε να συνειδητοποιει καλυτερα τον εαυτο του. Οσο καιρο η συνειδηση ηταν μικρη και ανωριμη , το προβλημα ηταν χαμηλα.
Οταν σε πρωτη φαση καποια πραγματα συνειδητοποιουνται λογο της ηλικιας και της αναπτυξης που εχει ερθει σε ενα βαθμο οριμανσης , συμβαινει για πρωτη ισως φορα, η εμφανιση των συμπτωματων πιο δυναμικα. Τουλαχιστον αυτο εχω καταλαβει εγω.
Για οσο καιρο η συνειδηση ηταν μικρη λογο ηλικιας , τα συμπτωματα ηταν στα χαμενα. Το θεμα για μενα ειναι οτι οσο συνειδητοποιεις μονοπλευρα τον εαυτο σου τοσο τα ενισχυεις.
Αμα θες να τα αντιμετωπισεις καπως καλυτερα, θα πρεπει ισως να τα δεις αυτα και ολη την ζωη, πιο σφαιρικα και συνειδητα.
Αυτα που χορηγουν οι ψυχιατροι ειναι φυσικες ουσιες.
Εσυ περνεις τις ουσιες και αισθανεσαι ψυχικα. Δηλαδη ακομα και τα ψυχικα θεματα πανε πισω στα φυσικα.
Με τα φυσικα (φαρμακα) ομως μονο δεν λυνεις το προβλημα. Το προβλημα συνηθως εχει μια φυσικη βαση , αλλα καθως εξελισεται μεσα στο χρονο , οι συνθηκες του περιβαλλοντος, το μετεξελισουν σε κατι μεγαλυτερο απο το φυσικο.
Αν το αρχικο περιβαλλον της ζωης ειναι ευνοϊκο , τοτε οι αρνητικες κλισεις περιοριζονται .
Αν το περιβαλλον ειναι αρνητικο , τα πραγματα θα εκδηλωθουν και πιο γρηγορα και σε μεγαλυτερη ενταση. Τουλαχιστο ετσι εχω καταλαβει .
Ενα αλλος παραγοντας ειναι αυτος της μικρης ηλικιας και διαμορφωσης.
Εκει στην μικρη ηλικια το παιδι μαθαινει πραγματα και συνηθιες σαν σφουγγαρι.
Οταν ερθει η ωρα της ενηλικιωσης και της συνειδητοποιησης , θα εχει ηδη διανειθει μια μεγαλη εξελιξη.
Ο μεγαλος ανθρωπος μαθαινει με αργους ρυθμους. :)
Και εν τελει για τις κρισεις πανικου δεν υπαρχει σαφης τουλαχιστον αιτιολογια..
Ακόμα και προδιάθεση να υπάρχει,κάτι ενεργοποιεί τους μηχανισμους αυτούς!Κάποιος λογος θα υπάρχει και ποτέ απο μονοι τους(αν δεν υπάρχει αρκετά σοβαρή ψυχική πάθηση) σε άλλους ανθρώπους αν δεν ήταν αυτοί οι μηχανισμοί ,θα ήταν έλκος,πίεση,δερματικά,χτυπ� � ξύλο καρκίνος,τικ,και 500 ψυχογενέις ασθένειες που υπάρχουν στην λίστα!
Οι γιατροί παρόλο που ακόμα δεν είναι ξεκάθαροι αναφέρουν τα εξής-οτι είναι υψηλά τα επίπεδα αγχους διαρκώς,και με επιπλέον αγχος ενεργοποιείται το συστημα παλης-φυγης,ενω σε άλλους που είναι φυσιολογικά ανεβαίνουν τοσο πολύ τα επίπεδα μονο σε πραγματικές καταστάσεις κινδυνου..Μπορεί να εσκασα πολλά λεφτά αλλά μιλησα με πολύ καλό γιατρο.. :)
Περιφημα τα λες..Ετσι ειναι!!Σημερα μιλουσα με μια αγαπημενη μου φιλεναδα που επειτα απο το δημιουργικο αγχος , (μεγαλυτερη παπαρια απο το δημιουργικο αγχος δεν εχει ξαναειπωθει) και κανα δυο κατραπακιες επαθε λεμφωμα..Αλλος βγαζει σπυρακι , αλλος ελκος , αλλος πανικους και καποιοι αλλοι καρκινο.Quote:
Originally Posted by manos32
Ακομα και ο πυρετος αμυντικος μηχανισμος ειναι..Αλλα ας μην παμε στα βαθια ιατρικα τωρα..
Η συνειδηση που διαμορφωνεται απο ενα κοινωνικο πλαισιο , παιζει καταλυτικο ρολο στην συμπεριφορα και τις αντιδρασεις. Ενας ανθρωπος , που ζει απομονωμενος σε ενα νησι δυσκολα θα αναπτυξει νευρωσεις. Αν τωρα τον βαλεις αυτο τον ανθρωπο μεσα σε μια βιομηχανικη ζουγκλα , θα αρρωστησει.
Αυτη ειναι μια ακραια περιπτωση περιβαλλοντικης επιδρασης.
Το προβλημα ειναι πολυπλοκο. Τα πολυπλοκα προβληματα δεν λυνονται ευκολα.
Οσο πιο ευαισθητος ειναι καποιος στις εξωτερικες επιδρασεις , τοσο πιο ευκολα θα επηρεαστει.
Η ευαισθησια ομως ειναι μια εσωτερικη παραμετρος με διαβαθμισεις, που υπαρχει απο την αρχη.
Ακριβως...Ακόμα και το καπιταλιστικό συστημα εχει αποδειχθεί απο έρευνες οτι αρχίζει και ξεκάνει τους ανθρώπους..Οι αμερικάνοι παίρνουν πρωινό με χυμό Λαντόζ και κάθε οικογένεια αντί για οικογενειακό γιατρό παθολόγο έχουν ψυχίατρο..Δεν εχουμε καμμία επαφή με το φυσικό μας περιβάλλον,αντι για λιμνες και πουλιά στα 10db ακούμε μονίμως κορνες και φωνές και εξατμίσεις στα 60 db...αντι για πράσσινο και μεγάλες εκτάσεις βλέπουμε γκρίζους τοίχους και μαυρους δρόμους..Αντι για αγχος μη μας την πέσει η αρκούδα μια φορά το χρόνο εχουμε 500 θηρία που μας κυνηγάνε και δεν φαίνονται οπως λογαριασμοί τράπεζες,εργοδότες,κάρτες,� �ουπερ μαρκετ...καθε μέρα..Δεν μυρίζουμε καν τόσες ομορφες μυρωδιές οπως στην φύση..Ακόμα και η αναπνοή μας απ το αγχος εχει αλλοιωθεί,αν δείτε τα μωρά αναπνέουν βαθιά και διαφραγματικά, σε μας το στρές κάνει την αναπνοή ρηχή και γρήγορη..Quote:
Originally Posted by DTM
Μνημόνιο το χα γράψει ναι αλλά δε θυμάμαι που!!Γιατρός μου το χε πεί! χαχαχαχα το θυμήθηκες!!Quote:
Originally Posted by mnimonio