Originally Posted by
mspasan ta neura
Ειμαι σε μια κατασταση που η σκεψη μου δεν εχει ειρμο.Ξεκιναω με κατι ,κατι αλλο μου ερχεται και τελειωνω με κατι αλλο ,για να αρχισω σε λιγες στιγμες με κατι αλλο.Εν τω μεταξυ η σκεψη μου ειναι παααααρα πολυ αναλυτικη σε σημειο να χανομαι σε συμπερασματα,πιθανες απαντησεις,συνδυασμους σκεψεων,συναισθηματων κτλ.Ειναι σαν το μυαλο μου να υπερλειτουργει.Επισης εχω και βουητα,νιωθω σαν η αιματικη πιεση να ανεβαινει σε διαφορα σημεια του κεφαλιου μου και ακομα νιωθω σαν το εγω μου,η προσωπικοτητα μου να αποδομειται.Απο τισ τοσες σκεψεις μπορει να ξεχασω τι σκεφτομουν την ακριβως προηγουμενη στιγμη.Ο ψυχιατρος δε μου λεει οτι εχεις ψυχωση αλλα δεν απορριπτει και τελειως οτι μπορει να εχω ψυχωτικα σημαδια.Και να φανταστεις οτι ολο αυτο που σου περιεγραψα τωρα ειναι παραδεισος μπροστα στο ποσο χαλια ημουν στα 20 με 21 μου χρονια.Ειχα ολα αυτα αλλα πολλαπλασιασε τα επι 1.000 και κυριολεκτω αυτη τη στιγμη,δεν υπερβαλλω καθολου,μην λεω και λιγο....
ΥΓ και τωρα που σου γραφω αυτα σκεφτομαι πραγματα αλλα,δεν μπορω να το ελεγξω,υπαρχουν στιγμες που εχω νιωσει σαν να χανω και τη λογικη μου
σου παραθετω και ενα κειμενακι-ερωτηση που βρηκα στο ιντερνετ το οποιο κατα 80% με εκφραζει
Πως είναι να πάσχεις από ψύχωση;
«Ήταν σαν να είχα ένα εκατομμύριο σκέψεις όλες ταυτόχρονα και όμως ήμουν τόσο αποδιοργανωμένος, τίποτα δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Ένιωθα φοβισμένος και ανήσυχος γιατί διαισθανόμουν ότι κάποιος προσπαθούσε να με βλάψει. Ολοένα και περισσότερο, περνούσα τον περισσότερο χρόνο μου μόνος στο δωμάτιο μου, μη κάνοντας τίποτα. Δεν ήθελα να με ενοχλήσουν οι φίλοι ή η οικογένεια μου. Η τηλεόραση άρχισε να εκπέμπει ειδικά μηνύματα που προορίζονταν μόνο για εμένα ενώ άρχισα να ακούω φωνές που σχολίαζαν αυτά που έκανα. Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιώ πράγματα που απλά δεν έχουν νόημα πια. Εκείνη την εποχή όμως, έμοιαζαν όλα φυσιολογικά και δεν ανέφερα τι μου συνέβαινε σε κανέναν. Από τότε που άρχισα τη θεραπεία, κατάλαβα ότι αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα υγείας που ονομάζεται ψύχωση.»