Υπερβολική αδερφικκή αγάπη ή παράνοια???

Υπερεγω, πέρα από τον τρόπο που μεγάλωσε όμως, θεωρώ ότι οι πράξεις μας ακόμα και προς άτομα τα οποία αγαπάμε πολύ και είμαστε δεμένοι μαζί τους, και μεγαλώσαμε μαζί τους, έχουν κάποια όρια. Τελικά μεγαλώνοντας αλλάζουν οι προταιρεοτητες μας, και το τι μπορούμε να δώσουμε σε κάποιους ανθρώπουΣ, άσχάσχετα εάν πάντα θα είναι ένα.κομμάτι μας και θα θέλουμε να είναι ευτυχισμένοι και καλά στη ζωή τους. Αυτό λοιπόν λέω και για το φίλο μου, ότι άσχετα με.το εάν.αγαπάει την αδερφή του και θέλει να είναι καλά, αππ κει και πέρα δεν μπορεί να κάνει κάτι η να ασχολείται συνέχεια εάν βγήκε που πήγε πώς πέρασε και όλα τα σχετικά.

Και επίσης, το ότι αγαπάμε κάποιον πολύ δεν σημαίνει ότι πρέπει να δικαιολογούμε και να μην αποδεχόμαστε κάθε λάθος και ατόπημα του.

Χμμ... μην ψάχνεις λογική σε αυτό :-Ρ Απλά έτσι νιώθουμε.. Τους εκθειάζουμε, ενώ μέσα μας γνωρίζουμε πως δεν είναι τέλεια τα άτομα αυτά, όπως δεν είναι και κανένας άλλωστε. Αλλά τους αγαπάμε σαν να είναι τέλειοι. Και δε δεχόμαστε κανείς να τους κατακρίνει. Άλλωστε αυτό δεν ψάχνουμε ίσως όλοι; Να μας αποδέχονται και να μας αγαπούν απεριόριστα όπως είμαστε; Τα λάθη και αυτά που μας ενοχλούν πάνω τους, θα τα επισημάνουμε κάποια στιγμή, με το δικό μας τρόπο, στους ίδιους, χωρίς να φανεί στους άλλους. Τουλάχιστον έτσι πράττω με τα ξαδέρφια και αυτά με μένα.

Γίνε μέρος όλου αυτού, για να σταματήσεις να νιώθεις ανταγωνιστικά και "στην απ' έξω". Είμαι σίγουρη ότι όταν το κάνεις, θα σε "αγκαλιάσουν" σε αυτό και τα 2 αδέρφια.

Quote:

---

Originally Posted by AnnaMa

Και επίσης, το ότι αγαπάμε κάποιον πολύ δεν σημαίνει ότι πρέπει να δικαιολογούμε και να μην αποδεχόμαστε κάθε λάθος και ατόπημα του.

---

ανναμα, δεν εχεις υποψη σου καποιες μαμαδες που οτι μα ΟΤΙ βλακεια και να κανει το παιδι τους, μονιμως το δικαιολογουν και το καλυπτουν απεναντι στους αλλους, δινουν μονο ενθαρρυνση και ποτε επικριση, ουτε καν οταν χρειαζεται, με αποτελεσμα πολλες φορες να τους κανουν και κακο?
ε, καπως ετσι λειτουργει κι ο φιλος σου.
μπορει να το κανει και με το παιδι του αργοτερα..

οταν δεν εισαι ετσι και πιστευεις οτι πρεπει να υπαρχει και διακριση απο ενα σημειο και περα (οπως ειμαι κι εγω), σιγουρα σου την δινει, η διαφωνεις με αυτο σαν τροπο "διαπαιδαγωγησης".
αυτο ομως δεν αλλαζει το γεγονος οτι ο φιλος σου ειναι "ετσι" με την αδερφη του.
αντι να χτυπας το κεφαλι σου και να βρισκεις τοιχο, ανοιξε μια πορτα;)