αυτο ακριβως δημιουργει ολα τα προβληματα οπως σωστα το αναλυσες απλα ειναι θεμα συνταξης καπιες φορες πως θα το διατυπωσεις σωστα.
Printable View
αυτο ακριβως δημιουργει ολα τα προβληματα οπως σωστα το αναλυσες απλα ειναι θεμα συνταξης καπιες φορες πως θα το διατυπωσεις σωστα.
Τα ίδια πράγματα πιστεύουμε όλοι... αυτό που λέω είναι οτί και εγωιστές να ήμασταν πριν τώρα δεν είναι κανείς είμαστε τσακισμένοι αυτό πιστεύω δυστυχώς.. ούτε ταπεινοί τίποτα απλά τσακισμένοι ψάχνουμε δύναμη μέσα μας και την άλλη τη χάνουμε, βρίσκουμε το μυαλό μας και το σώμα δε μας αφήνει.. και πολλά άλλα..:(Quote:
Originally Posted by 66psy
ναι μελος συμφωνω!!!Quote:
Originally Posted by dcat
απλως εγω οταν συνειδητοποιησα καποια πραγματα, ηρεμησα μεν... οχι τελειως αλλα ειδα προοδο..
στην αρχη πιστευω το σωμα αντιδραει επειδη ζορισαμε πολυ την ψυχη μας... και γι αυτο θελει να μας προειδοποιησει..
τωρα μετα ειναι η μαθηση φοβου.. ας πουμε με τις κρισεις πανικου... εμενα οι περισσοτερες συνεβησαν εξω (για τους αλφα και βητα λογους) με αποτελεσμα να καταληξω να φοβαμαι το εξω.. ετσι με το που βγαινω απο το σπιτι η αδρεναλινη χτυπαει κοκκινο λες και παω στον πολεμο.. εκει οτι και να σκεφτω, το σωμα δεν ηρεμει.. στην προκειμενη περιπτωση λοιπον πιστευω ειναι περισσοτερο μαθηση φοβου παρα κατι ασυνειδητο που προσπαθει να βγει στην επιφανεια.. οποτε υπαρχει διαφορα..
γενικως τα ψυχολογικα θεματα εχουν παρα παρα πολλες πλευρες για να βασιστεις μονο σε μια θεωρια ή σε μια εξηγηση!
παντως οτι και να ισχυει το θεμα ειναι να μην χανουμε την ελπιδα μας!
αν την χασουμε κι αυτη χαθηκαμε...............
Παιδιά σωστά τα λέτε όλοι...και πολύ χαίρομαι που βρίσκω ανθρώπους να με καταλαβαινουν...εγώ έχω γίνει τόσο υποχονδρια που και ο παραμικρος πόνος με φοβίζει... Συνέχεια κάνω αυτοέλεγχο και ζηταω από τους δικούς μου ανθρώπους να μου επιβεβαιωσουν ότι δε θα πάθω τίποτα για να ηρεμήσω. Αλλά και πάλι αυτό κρατάει λίγο...δεν ξέρω πια τι να κάνω,τι να σκεφτώ για να απαλλαγώ από αυτές τις φοβιες και τις εμμονές...Δε μπορώ να κάνω θετική σκεψη... Όλη την ώρα φοβάμαι μη πάθω κάτι.και δε μπορώ να χαρω τίποτα.τι αλλά συμπτώματα έχετε εσεις?εγώ έχω και έναν μόνιμο κόμπο στο λαιμό...
Dcat,66psy Παιδιά πως αλλιώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε πιο προσωπικά?έχετε Skype η messenger??
[QUOTE=MARO_86;534901]Dcat,66psy Παιδιά πως αλλιώς θα μπορούσαμνα μιλήσουμε πιο προσωπικά?έχετε Skype η messenger??[/QU
Εγώ ούτε φειςμπουκ δεν έχω παλιά είχα μσν φαντάζομαι ισχύει ακόμη αλλά πως μπορούμε να στείλουμε διεύθυνση εδώ δημόσια??
Quote:
Originally Posted by 66psy
Εχεις πολύ δίκιο αλλά πραγματικά τα σωματικά κάθε φορά μου ξεριζώνουν την ελπίδα και πίστεψε δεν ήμουν άτομο που τα παρατούσε εύκολα, χάνεις τον εαυτο σου
πολυ σωστο ακουγετε αυτο αν κ λιγοι μπορουν να καταλαβουν οτι βλεπουν μονο τη μια πλευρα του καθε ζητηματος κ αγνωουν οτι υπαρχουν κ αλλες πλευρες που δεν εχουν ασχοληθει με αυτες στο πως να τις βρουν.Quote:
γενικως τα ψυχολογικα θεματα εχουν παρα παρα πολλες πλευρες για να βασιστεις μονο σε μια θεωρια ή σε μια εξηγηση!
κ αυτο πολυ σωστα το διατυπωσεςQuote:
στην αρχη πιστευω το σωμα αντιδραει επειδη ζορισαμε πολυ την ψυχη μας... και γι αυτο θελει να μας προειδοποιησει..
τωρα μετα ειναι η μαθηση φοβου.. ας πουμε με τις κρισεις πανικου...
αρκει να βγαλεις το ισως αφου ετσι ακριβως ειναι πολοι ανθρωποι δε βλεπουν που βαδιζουν λογο του εγωισμου τους αφου αν εβλεπαν σιγουρα θα αλαζαν κατευθυνση αφου θα καταλαβαιναν οτι αυτο τους φτανει σε αυτο το σημειο.Quote:
οποτε αν ημασταν λιγοτερο εγωιστες, ισως να βλεπαμε καποια πραγματα καλυτερα και ισως αυτο το πουθενα που λες, να μην μας ηταν τοσο αοριστο...
αυτο αν ειχαν οι περισσοτεροι την αντιλιψη για να το αντιληφθουν τωρα σιγουρα θαηταν σε πολυ καλυτερη κατασταση απο πριν αφου φαινετε σα να μην εχουν καταλαβει ακομα οτι το σωμα βαραει καμπανακια μην εχοντας αλλο τροπο να μηλισει ετσι μιλαει με αυτο το τροπο που μπορει.Quote:
τα ψυχοσωματικα σε τσακιζουν αλλα ουσιαστικα σε προειδοποιουν να αλλαξεις την ζωη σου, γιατι εχει φθασει πια ο κομπος στο χτενι..
:confused:
Αλέξανδρε έχεις αντιμετωπίσει ψυχοσωματικά ή άλλα προβλήματα?? Πραγματικά πιστεύω πως όποιος έχει καθαρό μυαλό σχεδόν από την αρχή καταλαβαίνει τα καμπανάκια και πραγματίκα ότι αφορά τα ψυχικά πνευματικά δε ξέρω πως αλλιώς να τα πω λάθη τα αναγνωρίζει και αναθεωρεί. Εγώ προσωπικά αναγνωρίζω τη λάθος στάση που είχα πολλές φορές και συμβιβασμούς που έκανα λανθασμένα και ξέρω πολύ καλά μέσα από αυτό που περνάω πως η ζωή είναι στα χέρια μας και την συνεχίζουμε όπως εμείς θελήσουμε γιατί υπάρχουν άπειρες εναλλακτικές σε ότι θέλουμε να κάνουμε, αλλά τα σωματικά πως φεύγουν??? Γιατί εγώ ούτε καλυτέρευση δε βλέπω μόνο υπομονή κάνω.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
φυσικα κ εχω αντιμετωπισει.
Σε τι βαθμό? Τα ξεπέρασες και πως?
για πειτε....πως ξεπερνιουνται αυτα τα αθλια σωματικα???
Αυτος ο κομπος στο λαιμο που μονο οταν κοιμηθω δε με ενοχλει....και νευροπονοι φουλλλλλ...
Αυτόν τον κόμπο τον έχω και εγώ αλλά δυστυχώς έχω και άλλα, πάντως Μάρω εφόσον αναγνωρίζεις το άγχος σου συνειδητοποίηαε πως όλα είναι από αυτό και χτύπα το είτε με φάρμακα ομοιοπαθητικά με αδιαφορία κάτι.. στο λέω εγώ δεν έχεις τίποτα εκτός απο διαταραχή άγχους φυσικά:(
πιο πολυ μιλωντας αρχικα φαινετε πολυ δυσκολο απο αμιλητος σχεδον να καταληξεις να μη βαζεις γλωσσα μεσα σου αλλα επειδη καταλαβα που ηταν το προβλημα εκανα παρεα με μια που μιλαγε συνεχεια για να μαθω κ γω τη τεχνη..Quote:
Originally Posted by dcat
το παραξενο ειναι οτι ενω δε τεριαζα μ αυτη επερνα καπιες ιδεες απο αυτη που με βοηθουσαν παρατηροντας τη κ μαλιστα ειχα παρατηρισει οτι κ αυτη εκανε το ιδιο..
μετα απο ενα χρονο που μιλαγα μαζι της μπορω να πω οτι τελικα εγινα πολυ πιο ομηλιτικος απο πριν παροτι στο τελος μονο που δε βριστηκαμε αλλα δεν ειχα καπια αλλη πιο ευκαιρη λυση απο το να κανω κατι καλυτερο απλα την εβλεπα σα σεμιναριο επικοινωνιας μια κ ειχε ταλεντο σε αυτο το θεμα αλλα ηταν πολυ κακος ανθρωπος κ δε τεριαζαμε καθολου.
βασικα η αλαγη που μου συνεβει ηταν πολυ μεγαλη αλλα αυτο δε σημαινει οτι αλλαξα αποψεις απλα διαφοροποιηθηκε ο τροπος που της εκφραζα προς τα εξω δηλαδη απο κει που δεν εξωτερικευα σχεδον τιποτα εκανα στη συνεχεια το ακριβως αντιθετο δηλαδη μιλαγα για τα παντα.
Εγώ πάλι μιλάω λέω σε όλους τι αντιμετωπίζω άλλες φορές μιλάω για άσχετα δε ξέρω... μέχρι και εδώ για να μιλάω μπήκα πφφ..