Όχι δεν την δικαιολογώ! Ίσως μόνο αυτό να είναι το φταίξιμό της αλλά δεν πιστεύω ότι του έκανε τίποτα άλλο και κατανοώ λίγο την απέχθειά της προς τον αδελφό σου.
Printable View
Εχει δικιο ο Αλεξ παντως... Οποιος δεν ελεγχει τον θυμο του ειναι επικινδυνος...
Εγω παλι κατανοω και την απεχθεια του αδερφου μου προς αυτην. Μονο αυτο? Δεν ξερεις καν τι εχει προηγηθει για να καταληξουμε ετσι, ουτε θελω να το αναλυσω εδω. Τελοσπαντων εγω απλα ηθελα να δω τον τροπο σκεψης σας ετσι οπως το διατυπωσε ο Jackie πχ γιατι οσοι ειναι εξω απ τον χορο πολλα μπορουν να πουν
Μα δεν είπε κανεις το αντίθετο,αλλά ντάξει είναι 17 χρονών παιδί.....
Και τι σκέφτεσται να κάνεται τώρα?
εγω σου λεω οτι αργα η γρηγορα θα κουραστεις να τον υποστηριζεις αν μεινεις για λιγο καιρο διπλα του κ δε παρακολουθεις το πραγμα ως 3
κανεις δε μπορει να υπομενει μια ζωη καπιον που βαραει κ βριζει τους αλλους για πολυ κ δεν εχει που να σταθει απο τα νευρα καπια στιγμη η υπομονη σου θα εξαντληθει... ενας συγγενης μου ζουσε με καπια που ηταν σαν αυτον κ τον ακουγα να τη δικαιολογει μια ζωη κ τελικα τη χωρισε αφου δε μπορεσε να την αντεξει αλλο.
Για τον θυμο μιλας? 17 η 40 και παλι αν εισαι νευρικος εισαι επικονδυνος για τους γυρω σου και μπορεις να καταληξεις μεχρι και στην φυλακη. Ο ιδιος ο αδερφος μου το παραδεχτηκε και ειπε μια φορα που ηταν ηρεμος πως οταν δεν ελεγχει τον εαυτο του και βρει ξεμπαρκο μαχαιρι πχ θα το χρησιμοποιησει σε οποιον περναει απο μπροστα του.
Προς το παρων προσπαθουμε να τον πεισουμε να συνεχισει τα μαθηματα και να ακολουθει την θεραπεια (που σημερα μαλιστα πηγε να πεταξει τα χαπια και εδω και 3 μερες αρνειται να τα πινει) και θα κλεισουμε ραντεβου σε αλλον γιατρο και ελπιζουμε να τον πεισουμε να πηγαινει. Δεν βλεπει αποτελεσματα και απογοητευεται (πως να δει αφου δεν τα τηρει και κανει βλακειες) και διαβαζει και ακυρα στο ιντερνετ και χαντακωνεται
Δεν μπορώ να πιστέψω πως μια μάνα δεν έχει τύψεις για τέτοιου είδους επιλογές! Μήπως τις κρύβει τόσο καλά, κι από τον ίδιο της τον εαυτό ακόμα; Τύπου "έκανα ό,τι μπορούσα, δε φταίω σε κάτι";
Δύσκολες καταστάσεις, προσπαθήστε να τις ισορροπήσετε κάπως.
Με τη βοήθεια του γιατρού, με λίγη ανοχή (πχ αφήστε τον να κάνει ένα μικρό ταττού), θέλει εκπαίδευση κι από τις δυο πλευρές για να δουλέψει.
Αλλά μιας και είναι σε τόσο νεαρή ηλικία πιστεύω πως όλα θα γίνουν ένα κλικ ευκολότερα με τον καιρό.
Οσο για τη μητέρα, εννοείται πως πάντα θα αποποιείται της ευθύνης της. Δεν πειράζει. Εσύ επιβίωσες, θα τα καταφέρει (με την βοήθεια όλων σας) κι ο αδερφός.
Εγω παντως που εχω μια χαρα το μυαλο μου στο κεφαλι μου, μια χαρα μπορω να κρινω. Δεν εισαι αντικειμενικη γιατι βλεπεις μονο την κατασταση με τον αδερφο σου και πιστευεις πως ο τελευταιος φταιχτης ειναι ενας γονιος γι αυτο δεν εχει νοημα να το συζηταμε απ την στιγμη που δεν μου δινεις ενα λογικο επιχειρημα και μιλας με τοση σιγουρια βγαζωντας αυθαιρετα συμπερασματα και εχω εκνευριστει γι αυτο γιατι εχουμε ξεφυγει. Ειμαι ηδη ασχημα ψυχολογικα.
Πολλές φορές έχουμε δει από καλές οικογένειες υποδειγματικές να βγαίνουνε παιδιά που έπεσαν στα ναρκωτικά γιατί να φταίει ο γονιός για τις επιλογές του παιδιού του; Δεν το καταλαβαίνω αυτό;
Καλη ιδεα με το φαγητο... Θα το προτεινω αλλα πρεπει να τα παιρνει συγκεκριμενες ωρες και ο υπνος του ειναι οτι να ναι και τρωει μια φορα την μερα.. αλλα θα το προσπαθησουμε! Ευχαριστωω
Μα ακριβως... να το προλαβουμε τωρα που ειναι νωρις ακομη, μετααα παειι
Οπως?? Ειχαμε αρχισει και παλια γυμναστηριο, οτι αρχιζει το παραταει βασικα και ο,τι του λες δεν το δεχεται