Printable View
Κοιταξε εγω ημουν αοπλος λογω σκωλιωσης και γλιτωσα παρα πολλά. Ενώ οι άλλοι κάνανε πορεία μεσα στον καυτο ήλιο εγώ καθόμουν κάτω απο ενα υπόστεγο με εναν λοχία και προσεχαμε "και καλα" το μέρος. Οτι γλυτώνεις γλύτώνεις αρκετά. μην φοβάσαι εκείνοι θα κρίνουν το Ι σου. τιποτα δεν το περνανε χωρις να το δωσουν σημασια. και ειδικα στο προβλημα σου. Αν μπορεις σε παρακαλω διευκρινησε μου τι ακριβως σε φοβίζει στο να κοιμηθείς με άλλους...Quote:
Originally Posted by Dean86
Δεν είναι φόβος. Είναι περισσότερο ανασφάλεια η οποία άρχισε από την εφηβική μου ηλικία. Τότε είχα επισκεφθεί και ψυχολόγο, γιατί δεν ήταν φυσιολογικό ένα παιδί στα 15 του να μην μπορεί να κοιμηθεί σε ενός φίλου του το σπίτι πχ. Με τα χρόνια ξεπεράστηκε το μεγαλύτερο μέρος και πίστεψα πως λύθηκε κιόλας. Αλλά στην ιδέα του στρατού πάντα είχα θέμα. Ειλικρινά δεν μπορώ να στο εξηγήσω ακριβώς. Κυρίως η σκέψη του να πάθω κρίση πανικού και να μην είμαι στο χώρο μου όπου νιώθω άνετα. Και το γεγονός ότι πηγαίνω μεγάλος σε ηλικία χωρίς τη διάθεση και την υπομονή αλλά και τα προβλήματα που είχα στα 20 σε συνδιασμό με την "κλεισούρα" του στρατού είναι αυτό που στο μυαλό μου διογκώνει το όλο θέμα.
αυτη η ανασφαλεια πιστευω θα καλυφθει απο την εμπειρια οταν θα πας. αλλα κοιτα δεν ξερω ποσο ευκολα σε περνει ο υπνος αλλα θα εισαι τοσο κουρασμενος που θα πεφτεις ξερος. Ισως να ειναι ολα μονο στην ιδεα σου οπως λες. Τωρα ας πουμε αν πας σε ενα φιλο σου κοιμασαι ανετα η εχεις αυτην την ανασφαλεια;;;
Και μην ξεχνας και να παθεις κριση πανικου εκει θα ειναι τοσα ατομα να σε βοηθησουν. Σε αντιθεση με το να εισαι μονος σου.. Δεν ειναι ρεζιλι αυτο το πραγμα. Αν σκεφταισε το τι θα πει ο κοσμος ισως να σου μεγαλωνει λιγο και αυτο την ανασφαλεια...
Εγω πριν λιγο καιρο οταν εβγαινα στο κεντρο για βολτα με επιανε κριση λιποθυμιας και ελεγα: τωρα λιποθυμαω τωρα λιποθυμαω. με αποτελεσμα να αποφευγω το κεντρο .. Ενοιωθα και εγω ανασφαλεια στο οτι αν λιποθυμησω πού; θα γινει, θα γινω ρεζιλι, πιος θα με σηκωσει;;; Και λεω ε δεν παει αλλο. Και να λιποθυμησω καποιος θα καλεσει ασθενοφορο ας γινει... Και απο τοτε δοξα τον Θεο αρχισα να ηρεμώ.. Δεν ξερω αν σε βοηθησα εστω και λιγο απλα σε ενα μικρο ποσοστο εστω μπορω να σε καταλαβω :)
ρε μπορει να πασ και να μην καταλαβεισ τιποτα να σ φερονται ολοι οπωσ εχεισ συνιθησει
και να εισαι οκ οπωσ στα ειπανε πρεπει να προσεχεισ να εισαι σε καλη φουρνια απο εκει και περα
ολα καλα ειναι
Σε σπίτι άλλο μπορώ να κοιμηθώ πλέον, δεν έχω πρόβλημα. Βέβαια είμαι μαζί με παρέα ή φίλους. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν έχω φύγει κι από την πόλη μου τα τελευταία χρόνια (εκτός διακοπών το καλοκαίρι για 3-4 μέρες). Πολύ πιθανόν (όπως είχε πει και ο γιατρός που πήγα πέρυσι) όλα να είναι μες στο μυαλό μου και στην τελική να μην γίνει απολύτως τίποτα. Ίσως επειδή συνήθισα τα τελευταία 3-4 χρόνια σε ένα standar τρόπο ζωής, μου φαίνεται βουνό και ότι κάτι θα με πιάσει/θα πάθω αλλά πιθανόν να μην συμβεί και τίποτα. Το μόνο που θέλω να προσπαθήσω να επιτύχω είναι να βγω άοπλος για να είμαι τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα πιο ήρεμος.
Αδερφε μη φοβασαι τιποτα..και εγω μπηκα μεγαλος σχετικα στρατο στα 25-26 με πολυ αγχος για το πως θα κοιμαμαι με αλλους,μακρια απ το σπιτι μου,σε ασχημες συνθηκες,μηπως παθω τιποτα και τα λοιπα,αλλα με το που πατησα το ποδι μου στο ΚΕΝ εκανα τον πιο ομορφο υπνο στη ζωη μου το πρωτο βραδυ,καθως η κουραση ολης της ημερας,να παρουσιαστεις,να σε γραψουν στους καταλογους,να περασεις απο γιατρους,να παρεις παραλλαγη-αρβυλα,να σου παρει συνεντευξη ο λοχαγος...μετα πεφτεις ξερος.Τις επομενες μερες αρχιζει η παρελαση,η εκπαιδευση,οι αγγαρειες,τα μαγειρια,η καθαριοτητα,οι τουαλετες κτλ οποτε θα πεφτεις πτωμα,μην ανησυχεις,δε θα εχεις χρονο ουτε να κλ...εις,οχι να αγχωθεις.Εγω μετα εγινα Δοκιμος να φανταστεις,ειχα ενδειξη ΥΕΑ,παρολες τις ανασφαλειες που ειχα πριν μπω γιατι να πω την αληθεια δεν ημουν πολυ περπατημενος και γενικα δεν ειχα φυγει μακρια απ το σπιτι μου,την οικογενεια μου κτλ..ενα τρανζιστορακι που ειχα παρει μαζι μου για να ακουω σταθμους τα βραδια σε πληροφορω οτι δεν το χρησιμοποιησα ουτε μια φορα,παντα επεφα "κομματια" πανω στην βρωμικη κουκετα,γι αυτο τα ροχαλητα πανε συννεφο απ ολους τους φανταρους..τι νομιζες(?!).Επιλεον τα περισσοτερα παιδια θα ειναι στην ιδια φαση με εσενα,αλλοι πολλοι αγχωμενοι αλλοι λιγοτερα και αλλοι στον κοσμο τους,οποτε βρες καποια ατομα απ την πρωτη μερα να ξεκινησεις καποιες γνωριμιες και ολα καλα θα πανε.TRUST ME.
Υ.Γ. 1 και ενα περιστατικο θα σου πω,την πρωτη μερα που περασαμε απο γιατρους για εμβολια κτλ ενα παιδι τον επιασε τοσο αγχος που λιποθυμησε απ τις βελονες ενω ενας αλλος ντρεποταν να δειξει τα "μπαλακια" του στον γιατρο(σε ιδιωτικο παραβαν παντα),παρολα αυτα κανεις δεν κοροιδεψε κανεναν και τις επομενες μερες τα δυο αυτα παιδια οχι μονο δεν βγηκαν αοπλοι,ειχαν οπλο κανονικα αλλα το αστειο ειναι οτι το επαιζαν και μαγκες..ξερεις τσιγαρακι,μαγκια κλανια κτλ..
Υ.Γ. 2 οπως λεει πολυ σωστα ενας φιλος παραπανω θα λειτουργησει η εμπειρια σου κ το ενστικτο της επιβιωσης και ολα θα τα ξεπερασεις
Υ.Γ. 3 η καθε μοναδα και ειδικα τα κεντρα εχουν στρατιωτικους γιατρους για καθε περιπτωση,γιατι δεν τους συμφερει τους διοικητες να παθει καποιος φανταρος κατι,πιστεψε με ειναι το μονο που τους κοφτει..
Ετσι σε θελω;) Δυναμη!!! Θα σου λειπει υπνος και θα τον ψαχνειςQuote:
Originally Posted by Dean86
Σας ευχαριστώ όλους για τη δύναμη που μου δίνετε! Πραγματικά παίρνω θάρρος με όλα αυτά που μου γράφετε! Μια ερώτηση: Σε περίπτωση που ο ψυχολόγος αρνηθεί να μου δώσει άοπλο ή ζητήσει χαρτιά που το αποδεικνύει τι μπορώ να κάνω; Γιατί δεν θέλω να παω σε γιατρό να ζητήσω γραπτή διάγνωση τώρα.
To πιο ευκολο ειναι να βγεις αοπλος,πας στον ψυχολογο κ του λες οτι εχεις εμμονες,εχεις αγχος-κρισεις πανικου κ τετοια..αλλα μπορει να σε στειλει κ για αλλη αναβολη αν φοβηθει με αυτα που θα του πεις...οποτε το καλυτερο ειναι να του πεις ορθα κοφτα οτι επειδη εχεις περασει καποια αγχωτικα επεισοδια προτιμας να μην χρεωθεις οπλο,αν βεβαια εισαι τοσο σιγουρος οτι δεν θες οπλο..Quote:
Originally Posted by Dean86
Αυτό είχα σκοπό να κάνω. Να πω την αλήθεια. Επειδή πέρασα από επιτροπή αναβολών πριν 1 χρόνο, είδα ανθρώπους με χοντρά προβλήματα αλλά και άλλους που προσποιούνταν. Νομίζω πως ο ψυχολόγος καταλαβαίνει αυτούς που δεν έχουν πραγματικά πρόβλημα! Σκοπός μου είναι να πω πως έχω άγχος για το οτιδήποτε (που αληθεύει), και πως με πιάνουν ανά διαστήματα κρίσεις πανικού (με όλα τα συμπτώματα που συνεπάγονται). Επίσης λόγω ηλικίας δεν θέλω ούτε να προκαλώ με συμπεριφορές, ούτε με ψευτομαγκιές. Να κάνω τη θητεία μου να τελειώνω όσο το δυνατόν πιο ήρεμα γίνεται. Δεν θα ήθελα να είμαι ένοπλος, όχι για τίποτα άλλο, αλλά γιατί είναι ένα ακόμη βάρος στην ήδη υπάρχουσα κατάσταση.
Όχι τόσο σχετικό με το θέμα του παιδιού, αλλά έχει κάποιος εμπειρία από το πόσο εφικτό είναι να πάρεις απαλλαγή?
Θα σε καταλαβουν μην στεναχωριεσαι. Δεν ειναι σαν τους εξω γιατρους οπου πολλοι λες το προβλημα σσ και σου λενε ωραιο καιρο εχει σημερα.. Αυτο που επιθυμεις πιστευω να γινει . Εδω εγω μπορουσα να ημουν ενοπλος και ζητησα αοπλος - λογο σκωλιωσης βεβαια- και με βγαλανε
Αναλογα τους λογουςQuote:
Originally Posted by JohnT
Αυτό είναι που έχω την ένσταση. Εσύ είχες πρόβλημα το οποίο απεδείχθη φαντάζομαι με παράπεμψη σε ορθοπεδικό. Η δική μου περίπτωση σε ορισμένες φάσεις χάνει τη σοβαρότητα της γιατί διάφοροι προσποιούνται το ίδιο, και φοβάμαι μήπως άτομα σαν κι εμένα που όντως έχουν θέμα μας πάρει η μπάλλαQuote:
Originally Posted by venom
οτι και να χεισ θα φανει αυτοι απλα θελουν να μη δινεισ δικαιωμα να κανεισ οτι σου πουνε οσο πιο χωρισ γκρινιεσ μπορεισ και ολα καλα θα πανε ετσι κι αλλιωσ ολοι στην ιδια φαση θα ειστε