Originally Posted by
Apos
Συμφωνώ σε αυτό που λες για τον χαρακτήρα. Έχω δοκιμάσει ομοιοπαθητική και κλασσική ιατρική. Τώρα είμαι σε φάση που ενώ έκανα ομοιοπαθητική και κάτι πήγε να γίνει, με έπιασαν κάτι πόνοι στο στομάχι, οπότε πήγα σε παθολόγο και παίρνω κάτι χάπια τώρα. Οπότε πάλι μια από τα ίδια, πάλι πτώση. Ομοιοπαθητική έχω αλλάξει 3 γιατρούς. Πιστεύω ότι βοηθάει, αλλά για να πιάσει 100% θέλει πιστεύω αρχικά όχι το κλασσικό μισάωρο με το γιατρό, και να μην κρύβεις τίποτα από αυτά που νιώθεις (πράγμα πολύ δύσκολο σε έναν άγνωστο που θα σε ακούσει μόνο για 30 λεπτά). Νιώθω ότι η ομοιοπαθητική βασίζεται και σε οργανικά προβλήματα αλλά και στο ψυχογράφημα του ασθενούς. Θα σου έλεγα να δοκιμάσεις ανεπιφύλακτα, ειδικά αν δεν έχεις κάποιο θέμα με αυτά που νιώθεις, και τα λες χωρίς ντροπές κλπ ( στο λέω γιατί εγώ σκαλώνω με αυτό και λέω άλλα ντάλα ώρες ώρες, δεν θέλω να τα πω όλα σε κάποιον άγνωστο). Τώρα σκέφτομαι την ψυχοθεραπεία. Αλλά νιώθω τέρμα απελπισμένος. Νιώθω ότι πάλι τα ίδια θα γίνουν, με έχει ρημάξει αυτό το πράγμα. Το ιδανικότερο θα ήταν κατά τη γνώμη μου να σε άκουγε ένας ψυχολόγος, ένας ομοιοπαθητικός και ένας της κλασσικής ιατρικής έτσι ώστε να βγει κάποιο πόρισμα. Αλλά που τέτοια, στην Ελλάδα ζούμε. ΑΑ και επίσης το έχω από τα 17 μου, και ο το όλο σκηνικό είχε ξεκινήσει με ασπιρίνες που σου γ@@ το στομάχι.